Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Motyw podróży, nierozerwalnie związany z motywem drogi stanowią istotny element dyptyku powieściowego George Sand: Consuelo i Hrabina de Rudolstadt, tak w planie treści, jak i w planie strukturalnej budowy dzieła. W artykule koncentrujemy się na podróżach bohaterki - genialnej śpiewaczki Consuelo. Ujęcie przestrzeni przedstawionej przez pryzmat przeciwstawienia: przestrzeń otwarta/przestrzeń zamknięta pozwoliło na wyodrębnienie dwu typów podróży Consuelo: po stronie „przestrzeni otwartej” sytuują się tzw. podróże muzyczne bohaterki, a także jej wędrowne życie mieszczące się w „przed-akcji” i w epilogu. Po stronie „przestrzeni zamkniętej” mieszczą się tzw. podróże inicjacyjne Consuelo. Podróż muzyczna śpiewaczki, podczas której przemierza ona znaczną część Europy i poznaje muzyczne ośrodki XVI11 w. (Wiedeń, Berlin), wyposażona jest w atrybuty, takie jak, wolny szlak pieszej wędrówki, ruch, niezmierzona przestrzeń do przebycia. To także zmieniające się krajobrazy, mnogość postaci przewijających się przez życie bohaterki, wreszcie rytm wydarzeń rodem z powieści pikarejskiej XVIII w. Podróż ta kończy się impasem w życiu artystycznym i uczuciowym Consuelo. Podróże „tajemne”, związane z postacią wizjonera Alberta de Rudolstadt i uwieńczone rytualną podróżą inicjacyjną, różnią się diametralnie od poprzednich podróży. Ich atrybuty to podziemne wędrówki, ciemności, tajemniczość i niesamowitość. Podróże te prowadzą Consuelo do odkrycia prawdy o ludzkości i wiary w święte posłannictwo Sztuki. Dzięki tym tajemnym podróżom, także dzięki miłości, Consuelo - ze śpiewaczki przywiązanej do egoistycznie pojętej wolności - przeobrazi się w wędrowną artystkę, czerpiącą radość i sens życia z niesienia najuboższym prawdy i pocieszenia poprzez sztukę. W artykule został również omówiony motyw drogi jako semantycznie i strukturalnie istotny element przestrzeni przedstawionej obu powieści.
EN
The article discusses the stagings of George Sand’s plays at Government Theatres of Warsaw in the 19th century (“Mauprat,” “Le marquis de Villemer,” “Académie de l’art poétique,” “Le mariage de Victorine”). The play that achieved the greatest success was “Mauprat,” staged almost continuously at the Teatr Wielki from 1856 to 1878. The success was due to the tastes of the Warsaw audience, sensitive to the achievements of the Romantic theatre and attached to their stage “stars”: in the case of “Mauprat,” the beloved “star” was Jan Królikowski, who frequently appeared as John Mauprat during the 20-year staging period. The article presents the traits of “Mauprat”’s adaptation and translation by Jan Tomasz Seweryn Jasiński (based on the available theatrical copies of the play), as well as theatrical reviews appearing in the press at that time, concerned with all of Sand’s plays which were staged in Warsaw.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.