Search results

1

„Wielki wstrząs” – nowe media a kapitał społeczny – pomnażanie czy drenaż? Konieczność wzmacniania merytorycznej i personalistycznej edukacji medialnej dla budowania kapitału społecznego

100%

Miąso J.

Studia Edukacyjne

|

2019

|

issue 53

241-253

EN

Many eminent experts emphasize the unprecedented scale of current social transformations, which is why such terms as „Great shock” – Fukuyama, „Future shock” – Toffler, „Endangered humanity, anthropological regression” – Szmyd appear. Zbyszko Melosik emphasizes the huge scale of culture transformation, in virtually every dimension of individual and social life. The dynamics of change, however, is primarily new media, which Marshall McLuhan made the force that makes nothing remain unchanged. At the same time, however, man remains a being in great need of genuine closeness, warmth, kindness, all good things and what we call social capital. That is why, however, care for social capital is so important in the climate of great shock, mediation and a huge scale of transformation. Personalist media pedagogy is a concern for man – a person in the space of new media, so that the media can multiply the priceless real social capital.

2

Recenzja książki: Marta Uberman, Obrazowanie figuratywne dziecka, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2021, ss. 340. ISBN 978-83-7996-979-1

100%

Miąso J.

Kultura – Przemiany – Edukacja

|

2022

|

vol. Tom X

200-202

3

Szkoła w przestrzeni nowych mediów, nowego człowieka i nowego społeczeństwa

100%

Miąso J.

Roczniki Pedagogiczne

|

2013

|

vol. 5(41)

|

issue 2

053-074

EN

Multidimensional transformation of the man, the society, economy, politics, science, education – and many others – is taking place practically everywhere and is affecting virtually everybody and everything, both directly and indirectly. The extent of this transformation is unprecedented and baffling almost as much as the information that Cyprus known as tax haven may go bankrupt. These powerful transformations, whether we wish it or not, have influence over the school. It often seems there are no wise heads here, as the scale of education, or rather pseudo education outside the rightful education system e.g. via Facebook, may be shocking for many parents who after some time are completely taken by surprise when they find out how their children get educated. I am certain, however, that we are responsible for our children’s education and for the condition of the future society. It will be certainly a slightly different society and a slightly different man but, in fact, our goal is to make them better not worse. Therefore we definitely have to undertake challenges, examine the situation and constantly look for a better school and didactics model. The Year of Janusz Korczak has ended. We have commemorated the Man who left his career to explore the world of children to build better contact with them, to create better didactics, to aid human growth. The whole concept of Janusz Korczak, PhD, is still fresh and inspiring. Certainly many great parents, teachers, thinkers ad children as well, in the depth of their hearts want a modern, multimedia-aided, and ethically better school. They want a better man an society where personalism will be the strength of the man and interpersonal communication will become the development dynamics. “Follow the living, reach the new life…” (A. Asnyk).

4

Personalizm chrześcijański jako nurt wzmacniający kapitał społeczny poprzez personalistyczną edukację społeczną w zmediatyzowanej rzeczywistości

100%

Miąso J.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2020

|

issue 27

29-41

EN

Ambivalence, ever-deepening ambivalence is currently a frequently repeated social diagnosis, huge possibilities of a mediated society, and at the same time a huge scale of human existential dramas, affecting all social groups, easy to observe, is the basic problem, the research problem of this article. Many people are looking for some „footholds” to show their life, to make life useful and to challenge our research, it should be to show this constructive direction. According to the author of this article, it is Christian personalism, with its calmness, without fanaticism, with its depth of pro-existence, implemented by many specific, welleducated and performing responsible functions, as well as very ordinary people who are specific positive and optimistic „case studies” can be very hopeful at the moment. Strengthening personalistic self-esteem as a person who is under the constant protection of God - the Person and in a deep personal relationship with another person - a person, is a powerful opportunity to save humanity. Personalist pro-social education is the educational hope of continually learning oneself through the gift of a person to another person in a relevant bilateral pro-existential flow of values and is education for a better and optimistic future.

5

Promocja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej bezpośredniej rodzic – dziecko, nauczyciel – uczeń w świecie technokracji i osaczania kapitałem materialnym.

100%

Miąso J.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2021

|

vol. 40

|

issue 1

EN

The realization of a human (Latin res - a thing), especially of a child, that is encircling the material world on a large scale, especially media gadgets, is currently one of the greatest psychological and pedagogical problems and one of the greatest challenges.The world of things is also a beautiful world, today also the world of multimedia, which help a lot in everyday life, especially in the context of a pandemic, but at the same time, all this requires great wisdom not to destroy the world of priceless interpersonal relationships - interpersonal, direct, face to face, closeness that are especially important and invaluable for the proper development of a child and every human being, always and everywhere.The aim of this research is to draw attention to the above problem and to mobilize in particular to promote and strengthen super-important and absolutely necessary direct interpersonal relations, in which there is a serious deficit. In this regard, it seems that research is still necessary. Many teachers from my personal conversations and interviews confirm a huge deficit of knowledge about interpersonal communication among parents as well as the difficulty of assimilating it in everyday life, due to, among other things, the pace of life and the transfer of communication into media-mediated communication. The promotion and permanent training of interpersonal communication from an early age by parents and teachers with children and students, as well as with each other, is a hope for saving the essence of humanity and society.

PL

Reizacja człowieka (łac. res – rzecz), szczególnie dziecka, czyli osaczanie na ogromną skalę światem materialnym, w tym szczególnie gadżetami medialnymi, to aktualnie jeden z największych problemów psychologicznych i pedagogicznych i zarazem jedno z największych wyzwań. Świat rzeczy to także piękny świat, dziś także świat multimediów, które bardzo pomagają w codziennym życiu, szczególnie w kontekście pandemii, ale równocześnie wszystko to wymaga wielkiej mądrości, aby nie zniszczyć świata bezcennych relacji międzyludzkich, interpersonalnych – międzyosobowych, bezpośrednich, face to face, bliskości, które są szczególnie ważne i bezcenne dla prawidłowego rozwoju dziecka i każdego człowieka, zawsze i wszędzie.Celem niniejszych badań jest zwrócenie uwagi na powyższy problem i szczególna mobilizacja do promowania i wzmacniania super ważnych i bezwzględnie koniecznych relacji interpersonalnych bezpośrednich, których zauważa się poważny deficyt. W tej kwestii wydaje się, że iż badania są ciągle konieczne. Wielu nauczycieli z moich osobistych rozmów i wywiadów potwierdza potężny deficyt wiedzy o komunikacji interpersonalnej wśród rodziców a także trudność z jej asymilacją w życiu codziennym, z powodu między innymi tempa życia i przeniesienia komunikacji w komunikację zapośredniczoną medialnie. Promowanie i permanentny trening komunikacji interpersonalnej od najmłodszych lat przez rodziców i nauczycieli z dziećmi i uczniami, a także między sobą to nadzieja na uratowanie esencji człowieczeństwa i społeczeństwa.

6

Komunikacja interpersonalna – pomiędzy samotnością a kreatywnością

100%

Miąso J.

Horyzonty Wychowania

|

2013

|

vol. 12

|

issue 23

77-91

EN

Communication is one of the most important and absolutely basic activities taking place in individual human bodies as well as in social organisms. If we “look into” the most important human organ – that is the brain – the neuron communication is an absolute basis of the brain activity. Such intrahuman facts can be multiplied. The beginning, therefore, is not loneliness but intrapersonal communication – inside the person – which transforms loneliness into a desire of interpersonal communication. The whole thing creates a certain system which is constantly growing – a rich inside, with its rich communication wants to communicate using what is outside with another person who possesses a similar richness of the inside and the outside. The consequence of this process is yet another comeback to one’s inside where a person experiences, enriches and reinforces his desire to turn to others and, therefore, he becomes permanently more creative. The entirety of these processes is very complex and not fully discovered; today it also experiences new pressures and difficulties, especially the excess of stimuli. I want to invite the Reader to search for better communication with oneself as a person and with others as persons, so that loneliness saturated with intrapersonal communication could lead to a richer interpersonal communication making an individual more creative and the whole to create a human organism, in which a permanent communication could elevate the society to higher levels of creativity and ethics.

PL

Komunikacja to jedna z najważniejszych i absolutnie podstawowych czynności, jakie zachodzą w indywidualnym organizmie ludzkim i w organizmie społecznym. Jeśli „zaglądniemy” do najważniejszego ludzkiego narządu, centrum sterowania, jakim jest mózg, to komunikacja neuronalna jest absolutną podstawą jego funkcjonowania. Takie fakty wewnątrzczłowiecze można mnożyć w nieskończoność. Na początku więc nie jest samotność, ale komunikacja intrapersonalna, w środku człowieka, która przemienia samotność w pragnienie komunikacji interpersonalnej. Całość tworzy pewien system, ciągle nakręcający się – bogate wnętrze, z bogatą komunikacją pragnie komunikować się przez to, co zewnętrzne, z drugą osobą, o podobnym bogactwie tego, co wewnętrzne i zewnętrzne. Konsekwencją jest znów powrót do swojego wnętrza, gdzie osoba przeżywa, ubogaca i wzmacnia pragnienie zwracania się ku drugim, stając się permanentnie bardziej kreatywną. Całość tych procesów jest bardzo bogata, złożona i ciągle nie do końca odkryta, dziś podległa też nowym presjom i trudnościom, szczególnie nadmiarowi bodźców. Pragnę zaprosić Szanownego Czytelnika do poszukiwania ciągle lepszej komunikacji z sobą, jako osobą, z drugimi jako osobami, aby samotność nasycona komunikacją intrapersonalną prowadziła do ciągle bogatszej komunikacji interpersonalnej, czyniąc człowieka bardziej kreatywnym, a całość aby tworzyła organizm ludzki, w którym permanentna komunikacja wznosi społeczeństwo ciągle na wyższe poziomy kreatywności i etyczności.

7

Szkoła immersyjna medialnie – szanse i zagrożenia

100%

Miąso J.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2016

|

vol. 35

|

issue 1

EN

Stanisław Dylak claims significantly: “The school itself has never been under such pressure from the environment that it is experiencing nowadays”, since nowadays media environment has been trying to introduce a well-planned education as well as to inspire and trigger immense socialization in terms of span and effectiveness. Never before have pupils had such “space” as they do today, the media space, digital space where they can spend their time, make friends, have fun with friends from the furthest places in the world. The school used to provide just an ersatz of that (Dylak 2013, p. 12). Therefore, the question about the future of the school is the one that is exploding today with great impetus. In my opinion, the school is and will be essential mainly because of a real socializing process that is performed via real interactions among pupils and with their teachers. At the same time, I am convinced that the school will be slightly different, it will be an interactive school in which we will observe professionalizing and intensification of interpersonal communication as well as interactive didactics which enables a very dynamic education process in good atmosphere, using the pupil’s potential and with a wise use of media. A path leading to such a school is not easy as there are as many opportunities as difficulties and threats on the road but “it is the living we must follow, and leave the former life beneath…” (Adam Asnyk, transl. Jarosław Zawadzki).

PL

Dzisiejsze środowisko medialne podejmuje planową edukację oraz inspiruje i uwalnia olbrzymią swym zasięgiem i skutecznością socjalizację. Nigdy dotąd uczniowie nie mieli takiej „przestrzeni” jak obecnie, przestrzeni medialnej, cyfrowej, gdzie mogą spędzać czas, nawiązywać znajomości, bawić się z przyjaciółmi z najodleglejszych miejsc świata; kiedyś namiastkę tego zapewniała szkoła (Dylak 2013, s. 12). Dlatego ogromną siłę ma obecnie pytanie o model szkoły przyszłości. Moim zdaniem szkoła jest i będzie konieczna, głównie ze względu na proces realnego uspołecznienia, który dokonuje się przede wszystkim przez realne kontakty uczniów ze sobą, z nauczycielami, ale równocześnie jestem przekonany, że będzie to musiała być szkoła już trochę inna, szkoła interaktywna, gdzie nastąpi profesjonalizacja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej, a także dydaktyki interaktywnej, w której następuje bardzo dynamiczny, w dobrej atmosferze, z wykorzystaniem potencjału ucznia proces nauczania–uczenia się, także z mądrym wykorzystaniem mediów. Droga do takiej szkoły nie jest łatwa, albowiem ile szans, tyle trudności i zagrożeń, jednak jak mawiał klasyk Adam Asnyk, „trzeba z żywymi naprzód iść, bo życie sięgać nowe”.

8

Medialna kultura szybkości i jej konsekwencje – sztuka koncentracji jako konieczne antidotum chwili

100%

Miąso J.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2019

|

vol. 10

|

issue 4

175-183

EN

You can easily and quickly determine the current social situation, whose main driving force istechnocracy, where new media is the basis for all changes. These changes affect every sphere ofhuman life, bring many amenities and joy, but also many sorrows and difficulties. The task of mediapedagogy is to thoroughly diagnose, critically and constructively analyze and seek solutions that willhelp new media use to improve the quality of life. Certainly, to endure the crazy pace of life and thatcyber-illnesses do not destroy its physical and especially mental sphere, it needs to be stopped, itneeds silence, and it needs concentration that appears as the necessary air for life without life.

PL

Szybko i natychmiast – tak można spokojnie określić aktualną sytuację społeczną, której główną siłą napędową jest technokracja, gdzie nowe media to baza wszelkich przemian. Przemiany te dotykają każdą sferę życia człowieka, przynoszą wiele udogodnień i radości, ale równocześnie wiele smutków i trudności. Zadaniem pedagogiki medialnej jest wnikliwie diagnozować, krytycznie i konstruktywnie analizować i poszukiwać rozwiązań, które pomogą nowe media wykorzystywać ku poprawie jakości życia. Na pewno człowiek, aby wytrzymał szalone tempo życia i aby cyberchoroby nie zniszczyły jego sfery fizycznej, a szczególnie psychicznej, potrzebuje koniecznie zatrzymania, potrzebuje wyciszenia, potrzebuje koncentracji, która jawi się jak powietrze, bez którego nie ma życia.

9

Edukacja tanatologiczna jako konieczna dziś edukacja integralna - w perspektywie ideologii konsumpcji, natychmiastowości, cielesności

100%

Miąso J.

Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

|

2018

|

issue 25

217-229

EN

Thanatological education (tanatos – death) is learning, probably throughout life, truths about the integral concept of man, where the issue of death and life after life also appears. Currently, in the climate of an incredibly strong ideology of consumption, in which all needs should be met immediately, here and now, and rather around corporality, questions about life after death, life after life are very difficult to pass, but they inevitably accompany a human, do we want it, or not. That is why science comes with great help to modern man because science is also modern. But it is the science dealing with studying experiences from the borderline of life and death (NDE) that suggests life after life. That is why it is so necessary for modern man also in the matter of life after the life of these two wings of John Paul – fides et ratio, reason and faith, on which he could rise, not scarcely as unfortunately happens today unfortunately.

10

Koherentna dydaktyka dwuwymiarowa – personalistyczna i zmediatyzowana – pedagogiczną szansą i nadzieją teraźniejszości i przyszłości

100%

Miąso J.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2022

|

vol. 41

|

issue 4

77-89

EN

Introduction: Didactics is a pedagogical subdiscipline as well as the constant search for a more constructive and effective teaching process - learning in order to better and more effectively guide each other - teacher - student and at the same time student - teacher. The current popandemic situation and, at the same time, a powerful expansion of new media, including educational media, mobilize for the necessary research, how to constructively use the media in didactics to make it a constructive coexistence. We can see that the new media played a very positive role during the pandemic, because if they did not exist, teaching would probably only become self-education or a lack of education, but at the same time we felt even more the priceless value of real contacts and real education. Research Aim: For truly effective 21st century didactics, invaluable interpersonal contact is necessary, this is the most important for motivation, for the desire to learn effectively together, but this process will also be supported by the media, because mediatization is currently one of the strongest processes and the search for constructive coherence of personalism and mediatization this is the main research problem and research goal. Evidence-based Facts: Research in this area is carried out by many eminent researchers (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), but they require constant guidance and intensification, because the times are extremely expansive and dynamic. Summary: To sum up, it should be stated that there is a need for continuous and even more expansive didactic modeling so that this personalistic-mediatized coherence would be as fruitful as possible for man and society, and here a great research and didactic effort is needed.

PL

Wprowadzenie: Dydaktyka to subdyscyplina pedagogiczna, a także ciągłe poszukiwanie konstruktywniejszego i skuteczniejszego procesu nauczania – uczenia się, aby lepiej i skuteczniej prowadzić siebie nawzajem – nauczyciel ucznia i równocześnie uczeń nauczyciela. Aktualna sytuacja popandemiczna i zarazem potężna ekspansja nowych mediów, w tym także edukacyjnych, mobilizuje do koniecznych poszukiwań, jak konstruktywnie korzystać z mediów w dydaktyce, aby to była konstruktywna koegzystencja. Widzimy, że nowe media odegrały bardzo pozytywną rolę w trakcie pandemii, bo gdyby ich nie było, to pewnie dydaktyka stałaby się tylko autoedukacją albo brakiem edukacji, ale równocześnie jeszcze bardziej poczuliśmy bezcenną wartość realnych kontaktów i realnej edukacji. Cel badań: Dla prawdziwie skutecznej dydaktyki XXI wieku konieczny jest bezcenny kontakt interpersonalny, to najważniejsze dla motywacji, dla pragnienia wspólnego skutecznego uczenia się, ale też ten proces będzie wspierany medialnie, bo mediatyzacja to aktualnie jeden z najmocniejszych procesów i poszukiwanie konstruktywnej koherencji personalizmu i mediatyzacji jest głównym problemem badawczym i celem badań. Stan wiedzy: Badania w tym obszarze prowadzone są przez wielu wybitnych badaczy (Carr, Pinker, Spitzer, Dijk, Fukuyama, Gergen, Melosik, Baron-Polańczyk, Morbitzer), ale wymagają ciągłego prowadzenie i intensyfikacji, bo czasy są niezwykle ekspansywne i dynamiczne. Podsumowanie: Konieczne jest ciągłe i ekspansywne modelowanie dydaktyczne, aby koherencja personalistyczno-zmediatyzowana była jak najowocniejsza dla człowieka i społeczeństwa, do czego potrzeba wielkiego wysiłku badawczego i dydaktycznego.

Refine search results

3 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2 Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej

1 Edukacja-Technika-Informatyka

1 Horyzonty Wychowania

1 Kultura – Przemiany – Edukacja

1 Roczniki Pedagogiczne

1 Studia Edukacyjne

10 Miąso J.

2 2022

1 2021

1 2020

2 2019

1 2018

1 2016

2 2013

„Wielki wstrząs” – nowe media a kapitał społeczny – pomnażanie czy drenaż? Konieczność wzmacniania merytorycznej i personalistycznej edukacji medialnej dla budowania kapitału społecznego

Recenzja książki: Marta Uberman, Obrazowanie figuratywne dziecka, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2021, ss. 340. ISBN 978-83-7996-979-1

Szkoła w przestrzeni nowych mediów, nowego człowieka i nowego społeczeństwa

Personalizm chrześcijański jako nurt wzmacniający kapitał społeczny poprzez personalistyczną edukację społeczną w zmediatyzowanej rzeczywistości

Promocja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej bezpośredniej rodzic – dziecko, nauczyciel – uczeń w świecie technokracji i osaczania kapitałem materialnym.

Komunikacja interpersonalna – pomiędzy samotnością a kreatywnością

Szkoła immersyjna medialnie – szanse i zagrożenia

Medialna kultura szybkości i jej konsekwencje – sztuka koncentracji jako konieczne antidotum chwili

Edukacja tanatologiczna jako konieczna dziś edukacja integralna - w perspektywie ideologii konsumpcji, natychmiastowości, cielesności

Koherentna dydaktyka dwuwymiarowa – personalistyczna i zmediatyzowana – pedagogiczną szansą i nadzieją teraźniejszości i przyszłości