From the historical perspective, Polish migration to Armenia intensified in the 19th century, when men were forcibly conscripted into the Tsar’s Army in the territory of the Russian partition. Since then, the dynamics of Polish mobility and its motivations have changed many times. As for the direction of the Caucasus, since the 1990s it has been closely associated with the population movement in the opposite direction, i.e., with the Armenian migration to Poland. However, we know relatively little on this subject, as most contemporary studies focus mainly on the analysis of historical processes, and the current migration movements are commonly referred to as “labor migration”. The following article is based on field research conducted by the author in 2015–2022. Their main axis was to learn about the ways of self-organization and functioning of the contemporary Polish community living in the Republic of Armenia. The article focuses on the description of individual phases of the annual rituals with which representatives of the Polish minority identify and the influence of Polish organizations on their celebration. The article covers both states, secular, and religious holidays. They create an interesting mosaic consisting of cultural and national identity, promotional and popularization elements, as well as the need for entertainment and social life in a local environment.
PL
Nasilenie polskiej migracji do Armenii w perspektywie historycznej przypada na XIX wiek, kiedy na terenie zaboru rosyjskiego przymusowo wcielano mężczyzn do armii carskiej. Od tamtej pory dynamika polskiej mobilności oraz jej motywacji zmieniała się wielokrotnie. Jeśli chodzi o kierunek – Kaukaz – to od lat 90. XX wieku migracja ściśle wiązała się z ruchem ludności w przeciwną stronę, czyli z ormiańską migracją do Polski. Na temat polskiej migracji na terytorium dzisiejszej Armenii wiemy jednak stosunkowo niewiele, gdyż większość współczesnych opracowań skupia się głównie na analizie procesów historycznych, a aktualne ruchy migracyjne określa się wspólnym, upraszczającym terminem „migracji zarobkowej”. Poniższy artykuł powstał na podstawie badań terenowych prowadzonych przez autorkę w latach 2015–2022. Głównym celem prac badawczych było poznanie sposobów samoorganizacji i funkcjonowania współczesnej polskiej społeczność żyjącej na terenie Republiki Armenii. W artykule skupiono się na opisie poszczególnych faz obrzędowości dorocznej, z którą identyfikują się przedstawiciele polskiej mniejszości, i wpływie organizacji polonijnych na ich celebrowanie, uwzględniono zarówno święta państwowe, jak też świeckie i religijne. Tworzą one interesującą mozaikę, na którą składa się tożsamość kulturowa i narodowa, elementy promocyjne i popularyzacyjne, a także potrzeba rozrywki i życia towarzyskiego w swojskim środowisku. Autorka, analizując materiał terenowy, poszukuje odpowiedzi na pytania o motywacje, strategie i adresatów świąt celebrowanych wśród polskiej społeczności w Armenii.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.