Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Helplines in Poland as intervention help for children and young people in crisis situations

100%
Bejger H.
Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy
|
2014
|
issue 1
87-101
EN
Children and young people brought up in dysfunctional families often encounter crisis situations. Non-governmental organizations (referred to as NGOs) try to meet social needs, they launched a number of helplines for children and young people, which provide professional help by way of intervention. The first helpline for children and young people was created in Poland on 1 October 1970, thanks to an initiative of the Polish Society of Mental Hygiene, as well as regional Educational and Vocational Clinic in Warsaw, named the Warsaw Youth Helpline. The most popular ones among children and young people now are helpline from the 116 group, reserved for EU countries. In addition to typical telephone or internet assistance, NGOs are trying to public and solve important problems for children and their families in the form of social campaigns.
2
Content available remote

Instytucjonalne formy opieki nad dziećmi do lat 3 w polskim systemie pomocy społecznej

100%
Bejger H.
Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy
|
2015
|
issue 1
139-152
EN
In the Polish system of child care changes are made that aim to increase the responsibility of parents for the care and upbringing of their children. The basic assumptions of the pro-family policy is to improve form of family care and reduction of forms overall care over children. Of special concern are children under 3 years old , who create new nurseries, children's clubs, day care institution and nannies. The youngest children from dysfunctional families are expected to stay at home of or be placed in a typical residential institutions. In the near future it is planned to place small children, in family forms, only in foster care and eliminate care facilities for children up to the age of 10, giving them a chance for a better development in the family.
3
Content available remote

Zmiany w polskim systemie opieki nad dzieckiem po roku 2000

100%
Bejger H.
Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy
|
2013
|
issue 1
145-157
EN
The article is an analysis of the trend of the Polish system of child care. Care needs of children and youth due to poverty, which is affected 17.7% of the population in our country, unemployment, homelessness and pathology in families. Determinant of changes conducive to reform the whole system SA changes in the Polish welfare legislation. The beginnings of reform were visible in the area of improving standards in the various forms of care. In contrast, the culmination of activities in this area is the law of family support and foster care system that efforts to care for the child focuses on the family. The National Anti-Poverty Program and Social Exclusion 2020 focuses on developing forms of support care and educational functions of the family and the prevention of social exclusion of children and their families.
4
Publication available in full text mode
Content available

Potrzeby w zakresie edukacji seksualnej dzieci z rodzin dysfunkcyjnych – wybrane zagadnienia

100%
Bejger H.
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
|
2016
|
vol. 11
|
issue 1(39)
49-78
PL
Treść artykułu poświęcona jest wychowaniu seksualnemu i potrzebom w tym zakresie wynikającym z trudności w realizacji opiekuńczo-wychowawczej funkcji współczesnej rodziny. Rodziny, w których występują uzależnienia, agresja, przemoc, niezaradność życiowa i niewydolność wychowawcza oraz zaburzenia psychiczne, choroby somatyczne itp., nie są w stanie właściwe zająć się wychowaniem własnych dzieci, w tym także wychowaniem seksualnym. W literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na ścisły związek przekazywanych informacji związanych z dojrzewaniem dziecka, zachowaniami seksualnymi człowieka, jego płcią i rolami społecznymi z postawami osób znaczących zajmujących się uświadamianiem dziecka. To konkretne, wiarygodne i przekonywające wzorce postaw osób dorosłych (najczęściej rodziców) w głównej mierze wpływają na prawidłowy rozwój seksualny dzieci i młodzieży. Dzieci jako dobrzy obserwatorzy często konfrontują swoje marzenia i wyobrażenia na temat szczęśliwej rodziny z rzeczywistością. W przypadku dzieci z rodzin dysfunkcyjnych te wyobrażenia rozmijają się z realiami codziennego życia. Zwykle dzieci z takich rodzin decyzją sądów rodzinnych trafiają do różnych form pieczy zastępczej (najczęściej instytucjonalnych), gdzie funkcje w zakresie wychowania seksualnego przejmuje kadra pedagogiczna. Głównym zadaniem wychowawców jest wychodzenie naprzeciw potrzebom dzieci i młodzieży wynikającym z ich: sytuacji rodzinnej, doświadczeń (urazów) będących skutkiem wychowania w nietypowych warunkach, wieku, poziomu rozwoju i indywidualnych możliwości. W toku pracy opiekuńczo-wychowawczej wychowawcy mają za zadanie wyeliminować agresję i przemoc z życia swoich wychowanków. Dla pełnej realizacji zadań w zakresie edukacji seksualnej powinni zadbać o tworzenie atmosfery wychowania zbliżonej do rodzinnej sprzyjającej realizacji indywidualnych potrzeb wychowanków i nawiązywaniu pozytywnych relacji interpersonalnych między wychowawcami a dziećmi. Świadomi swojej roli pedagodzy powinni własnym postępowaniem dostarczać młodzieży pozytywnych i godnych naśladowania wzorców postaw męskich i kobiecych ważnych z punktu widzenia kształtowania tożsamości dzieci. Dlatego wychowanie seksualne dzieci i młodzieży musi uwzględniać przygotowanie do satysfakcjonującego życia intymnego, ale także uczuciowego opartego na silnej więzi emocjonalnej i poczuciu odpowiedzialności za drugą osobę w związku.
EN
This article explores the need for sex education that results when the modern family’s fulfilment of its care-giving and educational functions is problematized (i.e. families in which there are elements of addiction, aggression, violence, helplessness and failure, life-related, educational or mental disorders, somatic diseases, etc.). In such cases, families are not able to ensure a proper upbringing for their children, and this extends to matters pertaining to sex education. The existing literature highlights the close relationship that exists between the maturation of children and the sexual behaviour of the corresponding adult humans – including the gender, social roles and attitudes of those significantly involved in increasing the child’s own awareness. It is mainly the specific, credible and convincing attitudinal patterns of adults (usually parents) that are responsible for influencing the normal sexual development of children and young people. Children, as good observers, often confront their dreams and ideas about a happy family with reality. In the case of children from dysfunctional families, these ideas fail to match the realities of everyday life. Generally, where children from such families are concerned, the decisions of family courts aim at offering a respite of one sort or another (usually in the form of an institutional retreat), with responsibilities in the field of sex education being taken over by teaching staff. The main task of educators is, then, to meet the needs of children and young people arising from the family situation, from experiences (i.e. injuries) stemming from being educated under special conditions, and from their age, level of development and individual capabilities. In the course of their care-giving and educational work, educators are supposed to eliminate aggression and violence from the lives of their pupils. In order to fully implement goals in the field of sex education, they must strive to create an educational atmosphere similar to that of the family, conducive to the implementation of the individual needs of pupils, and to establishing positive interpersonal relationships between educators and children. Educators, conscious of their role in this regard, should ensure that their own behaviour provides young people with positive models for rehearsing the attitudes associated with being male or female – attitudes important for shaping the identities of the children. That is why sex education for children and young people must take into account both their preparation for a satisfying intimate life, and also their emotional readiness, given that this should be based on a strong emotional bond and a sense of responsibility for the other person in the relationship.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.