Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background. Taekwondo (TKD) like many combat sports utilizes weight as a measure to categorize competitors. In an attempt to gain advantage over opponents, athletes practice rapid weight loss to qualify for the lowest weight class possible. This practice is routine despite being fundamentally dangerous to the health of athletes. Height is a measurement that cannot be exploited for competitive advantage and has the potential to be a healthier alternative for sport classifications. Purpose and aim. This study evaluated the relationship between weight and height categories in classifying competitive senior TKD athletes for the potential of using height as a healthier grouping method. Methods. The height and weight of 118 male (n=83) and female (n=35) athletes were measured by either physical measurement during weigh-in at the Canadian National Taekwondo Championships (n=31) or following Covid-19 restrictions, athletes (n=87) were given an online survey for height and weight. The athletes were categorized by sex and senior Olympic weight category. The athletes were then grouped by 4 proposed height categories based on CDC height weight growth charts. Results. We found that 80.72% of male athletes remained within ±1 category when categorized by height and 94.29% of female athletes remained within ±1 category when categorized by height. Conclusions. Height categorization does little to disrupt current competition cohorts while disincentivizing unhealthy rapid weight loss practices in TKD athletes and providing more equitable competition by matching athletes of similar height and reach.
PL
Tło. Taekwondo (TKD), podobnie jak wiele sportów walki, wykorzystuje wagę jako miarę do kategoryzacji zawodników. Próbując uzyskać przewagę nad przeciwnikami, sportowcy ćwiczą szybką utratę wagi, aby zakwalifikować się do najniższej możliwej kategorii wagowej. Ta praktyka jest rutynowa, mimo, że jest zasadniczo niebezpieczna dla zdrowia sportowców. Wzrost jest miarą, której nie można wykorzystać do przewagi konkurencyjnej i może być zdrowszą alternatywą dla klasyfikacji sportowych. Cel i cel. Badanie to oceniało związek między kategoriami masy i wzrostu w klasyfikacji startujących zawodników Taekwondo seniorów pod kątem potencjalnego wykorzystania wzrostu jako zdrowszej metody grupowania. Metody. Wzrost i wagę 118 zawodników płci męskiej (n=83) i kobiet (n= 35) mierzono za pomocą pomiarów fizycznych podczas ważenia na Narodowych Mistrzostwach Kanady w Taekwondo (n=31) lub zgodnie z ograniczeniami Covid-19, zawodnicy (n =87) otrzymali ankietę online dotyczącą wzrostu i wagi. Sportowcy zostali podzieleni na kategorie według płci i olimpijskiej kategorii wagowej seniorów. Sportowcy zostali następnie pogrupowani według 4 proponowanych kategorii wzrostu na podstawie wykresów wzrostu masy ciała CDC. Wyniki. Autorzy stwierdzili, że 80,72% sportowców płci męskiej mieściło się w zakresie +/-1 kategorii przy podziale według wzrostu, a 94,29% sportowców płci żeńskiej mieściło się w przedziale +/-1 kategorii przy podziale według wzrostu. Wnioski. Kategoryzacja wzrostu w niewielkim stopniu zakłóca obecne grupy zawodów, jednocześnie zniechęcając do niezdrowych praktyk szybkiego odchudzania u sportowców z TKD i zapewniając bardziej wyrównane współzawodnictwo poprzez dopasowywanie sportowców o podobnym wzroście i zasięgu.
EN
Background, Problem and Aim. Despite the use of four types of headgear in taekwondo. A high prevalence of head injuries has been reported in competitions. It is important to ensure that headgear can effectively reduce the parameters related to head injuries. However, headgear is usually evaluated only based in linear acceleration at the moment of collision and on an unreal competition situation. The purpose of this study is to investigate and compare some selected dynamic parameters related to head injury among four types of common taekwondo headgear in a simulated protocol. Methods. A device included an artificial head equipped with force and acceleration sensors and a lever arm to simulate roundhouse kick skill, was used. Before testing the four types of headgear, the foot force of 15 taekwondo elite male athletes with a mean weight of 77.7 ± 6.27 Kg and height of 182.1 ± 5.05 cm was obtained. The device then delivered 10 impacts to the artificial head with and without the four types of headgear. One-way repeated measures ANOVA and Bonferony were used for statistical analysis.Results. All four headgear reduced maximum impact force and maximum linear acceleration by more than 80% (p< 0.01) as compared to no headgear condition. Furthermore, headgear A (density 86 kg/m3, thickness 20 mm and mass 0.203 kg) and B (density 125 kg/m3, thickness 37 mm and mass 0.293 kg ) reduced maximum rotational acceleration about 7.47% and 23.6% respectively, while C (density 65 kg/ m3, thickness 20 mm and mass 0.190 kg) and D (density 58 kg/m3, thickness 18 mm and mass 0.150 kg) increased it by 57.8 and 85%, respectively, when compared to no headgear condition (p< 0.01). Headgear B with the highest thickness, density and mass has the best performance in reducing impact force, and linear and rotational accelerations (23.64%, 3555 rad/s2). Conclusion. All Taekwondo headgear tested in this study provided sufficient protection against injuries caused by impact force and linear acceleration, but not against rotational acceleration. Only headgear B reduced the rotational acceleration by about 24%.
PL
Tło, problem i cel. Pomimo stosowania czterech rodzajów kasków ochronnych do taekwondo, podczas zawodów odnotowano wysoką częstotliwość występowania urazów głowy. Ważne jest, aby upewnić się, że nakrycia głowy mogą skutecznie zmniejszyć parametry związane z urazami głowy. Jednak kaski są zwykle oceniane tylko na podstawie przyspieszenia liniowego w momencie zderzenia i nierealnej sytuacji podczas zawodów. Celem tego badania było zbadanie i porównanie niektórych wybranych parametrów dynamicznych związanych z urazami głowy w czterech typach popularnych kasków ochronnych do taekwondo w symulowanym protokole. Metody. Użyto urządzenia zawierającego sztuczną głowę wyposażoną w czujniki siły i przyspieszenia oraz ramię dźwigni do symulacji umiejętności kopnięcia okrężnego. Przed przetestowaniem czterech rodzajów nakryć głowy, uzyskano siłę nacisku na stopę u 15 elitarnych zawodników taekwondo o średniej wadze 77,7 ± 6,27 kg i wzroście 182,1 ± 5,05 cm. Następnie urządzenie wykonało 10 uderzeń w sztuczną głowę z czterema rodzajami kasków ochronnych i bez nich. Do analizy statystycznej wykorzystano jednoczynnikową analizę wariancji ANOVA i Bonferony. Wyniki. Wszystkie cztery nakrycia głowy zmniejszyły maksymalną siłę uderzenia i maksymalne przyspieszenie liniowe o ponad 80% (p<0,01) w porównaniu do sytuacji bez kasku. Co więcej, kaski A (gęstość 86 kg/m3, grubość 20 mm i masa 0,203 kg) i kaski B (gęstość 125kg/m3 , grubość 37 mm i masa 0,293 kg) zmniejszyły maksymalne przyspieszenie obrotowe odpowiednio o 7,47% i 23. 6%, podczas gdy C (gęstość 65 kg/m3, grubość 20 mm i masa 0,190 kg) i D (gęstość 58 kg/m3, grubość 18 mm i masa 0,150 kg) zwiększyły je odpowiednio o 57,8 i 85% w porównaniu do stanu bez kasku (p< 0,01). Kask B o największej grubości, gęstości i masie ma najlepszą skuteczność w zmniejszaniu siły uderzenia oraz przyspieszeń liniowych i obrotowych (23,64%, 3555 rad/s2). Wnioski. Wszystkie kaski ochronne do taekwondo testowane w tym badaniu zapewniały wystarczającą ochronę przed urazami spowodowanymi siłą uderzenia i przyspieszeniem liniowym, ale nie przed przyspieszeniem obrotowym. Tylko kask ochronny B zmniejszył przyspieszenie rotacyjne o około 24%.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.