Search results

1

Michel Houellebecq — ostatni egzystencjalista

100%

Jarocki J.

Roczniki Filozoficzne

|

2017

|

vol. 65

|

issue 4

201-224

PL

Michel Houellebecq to pisarz francuski, autor sześciu powieści, a także poeta, reżyser oraz muzyk. Jego literaturę najczęściej traktuje się jako bezkompromisową krytykę współczesnego społeczeństwa, zwłaszcza takich zjawisk, jak konsumpcjonizm czy seksualizacja kultury. W niniejszym artykule zamierzam wykazać, że powieści Houellebecqa współdzielą myśl, która jest charakterystyczna dla filozofii egzystencjalnej. Opierając się nie tylko na epice, ale również na poezji, esejach i wywiadach Houellebecqa, staram się dowieść, że rozważany przezeń problem — tzw. problem egzystencji — dotyczy relacji między subiektywną jednostką a obiektywną, rozumianą w kategoriach naukowych rzeczywistością, bohaterowie jego powieści natomiast to przedstawiciele możliwych odpowiedzi na pojawiające się tu napięcie. Jeżeli uznać, że ów problem stanowi kluczową cechę egzystencjalizmu, a — jak staram się wykazać — tak właśnie jest, to zasadne staje się nazwanie Houellebecqa prawdopodobnie ostatnim wpływowym przedstawicielem tego nurtu.

EN

The French writer Michel Houellebecq is the author of six novels, and is also a poet, a director, and a musician. His literature is usually thought to be a fierce critique of contemporary society, especially of phenomena like consumerism and the sexualization of culture. In this article, I shall argue that Houellebecq’s novels share a thought that is also the basic idea of existentialism. Quoting not only Houellebecq’s novels, but also poems, essays and interviews, I will try to show that the problem he considers—which I call “the existence problem”—concerns the relation between a subjective individual and objective reality, described in terms of the natural sciences. By contrast, the main characters of his novels are representatives of different answers to that problem. If the problem does play a crucial role in existentialism—and, as I argue, this is the case—then it is legitimate to call Houellebecq probably the last of the influential existentialists.

2

[rec.] Paweł Okołowski, Filozofia i los. Szkice tychiczne

100%

Jarocki J.

Roczniki Filozoficzne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 1

171-175

3

Miejsce panpsychizmu we współczesnych debatach nad umysłem

100%

Jarocki J.

Diametros

|

2018

|

issue 58

49-64

PL

Celem artykułu jest zaprezentowanie współczesnych odmian panpsychizmu, czyli stanowiska metafizycznego, zgodnie z którym przynajmniej część fundamentalnych własności świata ma charakter umysłowy. Mimo swojej popularności w historii filozofi i, w dominującej obecnie tradycji analitycznej pogląd ten uważany jest za nienaukowy. Jednakże w obliczu nierozwiązywalnych jak dotąd trudności z wyjaśnieniem umysłu, panpsychizm coraz częściej traktuje się jako poważnego kandydata na poprawną teorię metafizyczną. W swoim artykule proponujęmożliwie szeroką definicję panpsychizmu, a następnie wskazuję, w jakich punktach mogą się różnić jego odmiany. W dalszej części wyróżniam dwie motywacje do przyjęcia panpsychizmu: akceptację prawa ciągłości albo uznanie istnienia własności wewnętrznych. W przedostatnim paragrafie wymieniam problemy panpsychizmu, z których głównym jest tzw. problem kombinacji. W zakończeniu sugeruję, że mimo trudności panpsychizm staje się coraz popularniejszą koncepcją, która ma swoje miejsce we współczesnych debatach nad umysłem.

EN

The purpose of this article is to present contemporary varieties of panpsychism, i.e. a metaphysical view according to which at least some of the fundamental properties which constitute the world are mental. Despite its popularity in the history of philosophy, the view has been thought, in the analytic tradition, to be unscientific. Nevertheless, in light of some insolvable problems with the explanation of mind, panpsychism has become a view which is taken seriously as a correct metaphysical theory. In this article, I propose a broad definition of panpsychism in order to uncover the possible causes of its variety. Subsequently, I argue that there are two main motivations to embrace panpsychism: the law of continuity and the acceptance of fundamental monism. Further, I present some problems with panpsychism, especially the problem of combination. In the final part, I suggest that panpsychism should be taken seriously in the recent debates about the mind, regardless of its difficulties.

4

Przewodnik donikąd (Recenzja książki: Paul Kleinman, Filozofia. Przewodnik dla lubiących rozkminiać bez bólu, tłum. A. Hildebrandt, Wydawnictwo Zwierciadło, Warszawa 2022)

100%

Jarocki J.

Edukacja Filozoficzna

|

2023

|

issue 75

163-170

5

Zbyt krótka historia filozofii (Nigel Warburton, Krótka historia filozofii)

100%

Jarocki J.

Edukacja Filozoficzna

|

2018

|

issue 66

215-220

6

[tłum.] David Chalmers, Matriks jako metafizyka

63%

Chalmers D., Jarocki J.

Roczniki Filozoficzne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 4

187-229

Refine search results

3 Roczniki Filozoficzne

2 Edukacja Filozoficzna

1 Diametros

6 Jarocki J.

1 Chalmers D.

1 2023

2 2018

1 2017

1 2016

1 2015

Michel Houellebecq — ostatni egzystencjalista

[rec.] Paweł Okołowski, Filozofia i los. Szkice tychiczne

Miejsce panpsychizmu we współczesnych debatach nad umysłem

Przewodnik donikąd (Recenzja książki: Paul Kleinman, Filozofia. Przewodnik dla lubiących rozkminiać bez bólu, tłum. A. Hildebrandt, Wydawnictwo Zwierciadło, Warszawa 2022)

Zbyt krótka historia filozofii (Nigel Warburton, Krótka historia filozofii)

[tłum.] David Chalmers, Matriks jako metafizyka