Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
RU
Даже при создании Entente Cordial между Англией и Францией в 1904 году и включении России в 1907 году дела Ближнего Востока (Марокко, Египет, Иран, Афганистан) легли в основу этого союза. Так что, когда Первая мировая война разразится, эти три силы считают себя призванными формировать будущее Ближнего Востока в соответствии с их интересами (соглашение Сайкса-Пико, переписка Хуссейн-Макмагон, Декларация Бальфура и другие). В результате войны (поражение центральных держав, вывод большевистской России из войны) Англия и Франция стали единственными доминирующими силами в этом регионе мира. Первая получила мандат Лигии Наций на Палестину (наряду с отдельной её частью - Трансиорданией) и Ирак. Франция получила мандат в Сирии и Ливане. Великобритания сохранила кроме того господство над Египтом и „британском” Сомали. Франция в свою очередь - над Алжиром, Марокко, Тунисом и «французском» Сомали. В этих новосозданных арабских государствах администрация и управление были созданы по подобию метрополии, что было в некоторых аспектах положительно, в других дисфункционально и вызывало конфликты. Это обнаруживается в эпоху независимости и холодной войны, то есть после Второй мировой войны.
PL
Już podczas nawiązania entente cordial między Wielką Brytanią a Francją w 1904 r. oraz przyłączeniu do niej Rosji w 1907 r. sprawy bliskowschodnie (m.in. Maroko, Egipt, Iran, Afganistan) legły u podstaw tego sojuszu. Toteż kiedy wybucha I wojna światowa, trzy wymienione mocarstwa uznały się za powołane do ukształtowania przyszłości Bliskiego Wschodu zgodnie z własnymi interesami (porozumienie Sykes–Picot, korespondencja Hussein–MacMahon, deklaracja Balfoura i inne). W wyniku wojny (przegrana państw centralnych, wycofanie Rosji bolszewickiej z wojny) Wielka Brytania i Francja stały się jedynymi dominującymi siłami w tym regionie świata. Pierwsza otrzymała mandat Ligi Narodów nad Palestyną (wraz z wydzieloną jej częścią – Transjordanią) i Irakiem. Francja zaś otrzymała mandat nad Syrią i Libanem. Wielka Brytania zachowała ponadto swoją dominację nad Egiptem i Somalią Brytyjską. Francja z kolei – nad Algierią, Marokiem, Tunezją, Somalią Francuską. W tych nowo powstałych krajach arabskich państwo i administrację odwzorowywano na podobieństwo metropolii, co było w pewnych aspektach korzystne, w innych – dysfunkcjonalne i konfliktogenne. Ujawnia się to dobitnie w czasach niepodległości i zimnej wojny, tj. po II wojnie światowej.
RU
Книга Салмана Рушди Сатанинские стихи это современный роман о жизни людей, которые родились в Индии, а живут в Англии. Он также содержит размышления о событиях раннего ислама, которые по сообщениям имели место в жизни и миссии пророка Мухаммеда. Наиболее важное из этих событий связано с так называемыми сатанинскими стихами, которые были частью Суры Ан-Наджм Корана (LIII, 19–20): «Видели ли вы аль-Лат, и аль-Уззу, и аль-Манат - третью, иную? Поистине, они - высокочтимые богини, На чье заступничество можно уповать». Последние стихи известны в традиции ислама как «сатанинские», потому что они подразумевают разрешение Мухаммада для многобожия на основе политических расчетов. Подлинность этих стихов отвергается большинством переводчиков. Это, помимо многих других аспектов связанных с этим романом, побудило мусульманских фундаменталистов идентифицировать книгу как богохульство. Эта статья представляет роман Салмана Рушди и его размеры для традиционной исламской мысли на фоне тщательно документированного спора, а также на фоне цивилизационного диалога.
EN
Salman Rushdie’s book, entitled The Satanic Verses is a contemporary fiction on the life of Indian-born personalities from the Muslim community in England. It includes also reflections on events of early Islam, that have allegedly occurred during the life and mission of Prophet Muhammad. The most important event is connected with the so-called Satanic verses, which were said to be part of the Quranic sura An-Najm (LIII, 19–20): “Have you seen Lat, and Uzza And another, the third [goddess], Manat? they are highly flying swans, Their mediation [between God and man] is desirable”. The last two verses are called in Islamic tradition “satanic”, because they imply Muhammad’s acceptance of polytheism due to some political calculations. Therefore their authenticity is rejected by most interpreters. This as well as many other considerations connected with the mentioned book and author induced the so-called Islamic fundamentalists (together with many Muslims) to describe the book as blasphemous. The article is an attempt to present Salman Rushdie’s book and its dimensions for Islamic traditional thought – against the background of documented disputes, in addition to the background of the question of the dialogue of civilisations.
3
100%
RU
Статья рассказывает о участии России в сирийском конфликте в его новом этапе, начиная с серьезного военного вмешательства в конце 2015 года и снижения интенсивности несколько месяцев спустя. США и Россия достигли соглашения о сирийской войне о прекращении перестрелки между противоборствующими силами правительства и «умеренной» оппозиции, начиная с 12:00 по дамасскому времени 26 февраля 2016 года. Это соглашение положило начало нового раунда переговоров в рамках Женевского процесса, которые с перерывами продолжаются и по сей день. Статья посвящена участию России в упомянутой войне. Обращает внимание на более ранние стадии российского присутствия в Сирии, а также на фон ближневосточной и международной политики России в период правления Путина.
PL
Artykuł dotyczy udziału Rosji w nowej fazie konfliktu syryjskiego. USA i Federacja Rosyjska doszły do porozumienia w kwestii powstrzymania wymiany ognia między wojującymi siłami rządu i „umiarkowanej” opozycji w Syrii, począwszy od godziny 12.00 czasu damasceńskiego dnia 26 lutego 2016 r. To porozumienie zapoczątkowało nową rundę rozmów w ramach procesu genewskiego, które z przerwami pozostają w toku do dnia dzisiejszego. Autor zajmuje się zaangażowaniem rosyjskim w wymienionej wojnie. Wraca też do wcześniejszych etapów obecności rosyjskiej w Syrii, a także do tła rosyjskiej polityki bliskowschodniej i międzynarodowej w okresie przywództwa Putina.
EN
The three wilayas of the Ottoman Empire: Bagdhad, Basra and Mosul, which in 1921 formed the Kingdom of Iraq, occupied an important position with reaspect to historical and strategic considerations as well as to discovery of petroleum resources in this area. It was, therefore, the object of great powers (Britain and Germany) rivarly. The inhabitants of the wilayas came from different nationalities and religious creeds, with muslim Arabs forming the greater majority (75%), followed by the Kurds (c. 20%). The despotic regime of Sultan Abdul-Hamid (1876-1909) met with opposition not only among non-Turkish nationals of the Empire, but also among the Turkish modernist movement of Yound Turkey. At first, the movement’s programme was progressive, accepting the idea of autonomy for non-Turks, but with the passage of time „Young Turks” returned to the earlier despotism and negation of national rigths of other nations. That was the case with respect to the Iraqi wilayas, where national cosciousness and orientation towards independence were gainig ground. Arab (and to some extent Kurdish) organisations of Iraqi lands were under the impact of different tendencies. Radical societies (as a rule, they were cladestine or emigrant) demanded sovereignty and were not inclined to compromise with ottoman authorities, while legal organisations had conciliatory attitudes. That was connected with anxiety about the possibility of being occupied by European powers, likewise North African Arab countries. Such was the case in the aftermanth of World War I.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.