Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

REVITALIZATION AND ACTION RESEARCH

100%

Gheondea-Eladi A.

Rocznik Lubuski

2016

vol. 42

issue 2a

95-110

Rewitalizacja ewoluuje w kierunku działań, w których społeczność i mieszkańcy są aktywnie zaangażowani w proces zmiany i rozwoju przestrzeni i budynków w swojej okolicy. W ten sposób rewitalizacja przestrzeni publicznej staje się bardzo zbliżona do realizacji celów w przypadku badań w działaniu. W artykule zaprezentowano podobieństwa i różnice pomiędzy badaniami w działaniu a procesem rewitalizacji przestrzeni publicznej. Zaprezentowano i poddano analizie kilka przykładów dotyczących rewitalizacji. Następnie przedstawiono główne założenia teoretyczne i metodologiczne dotyczące badań w działaniu, opisano je i poddano krytycznej ocenie biorąc pod uwagę towarzyszące temu podejściu założenia i ryzyka. W trzeciej części artykułu zaproponowano ramy analityczne przydatne do porównywania projektów badawczych i rewitalizacji i wskazano na główne cechy badań w działaniu, które można wykorzystać w przyszłych projektach rewitalizacyjnych

The revitalization of public spaces and buildings has evolved to be a process in which the community and the residents of an area are actively involved in the process of changing and developing spaces and buildings of interest. In this way revitalization of public spaces comes very close to the empowerment goals of action research. The following paper pursues the similarities and contrasts between action research and revitalization of public spaces. Several practices in revitalization projects are presented and analyzed. Then, the main theoretical and methodological aspects of action research are described and critically assessed with respect to its assumptions and risks. The third section proposes an analytical framework for comparing action research and revitalization projects and summarizes the main features of action research that may be considered for future revitalization projects.

What connects us in shared decision-making in health

100%

Gheondea-Eladi A.

Rocznik Lubuski

2017

vol. 43

issue 2

143-160

This paper discusses the mechanisms that lead to consensus in shared decision-making (SDM) from a theoretical point of view. It considers the way in which SDM interventions are expected to share information, preferences and create shared mental representations in treatment decisions. It draws on consensus theory to argue that both content-based and process-based consensus are needed in SDM interventions in order to achieve an acceptable level of shared-ness. Three types of conditions are identified from the literature for fostering consensus: content, agent and process conditions. These conditions are further pursued in one Practitioner Training support document and one SDM intervention evaluation report. The analysis revealed that the SDM interventions analyzed pursue only process-based consensus, while disregarding content-based consensus. Further research is required for generalized conclusions. Further implications for practice of these findings are expected to be in the area of patient adherence to treatment and patient satisfaction with service quality.

Niniejszy tekst dotyczy mechanizmów umożliwiających osiąganie konsensusu w podejmowaniu wspólnych decyzji z teoretycznego punktu widzenia. Odnosi się do sposobu, w jakim wspólna wiedza i oczekiwania wpływają na podejmowanie wspólnych decyzji oraz tworzą reprezentacje mentalne w kontekście decyzji dotyczących leczenia. Opiera się na teorii konsensusu, co pozwala uzasadnić konieczność występowania w interwencjach dotyczących podejmowania wspólnych decyzji zarówno konsensusu opartego na treści, jak i rozumianego jako proces dla osiągnięcia akceptowalnego poziomu współodpowiedzialności. W literaturze można odnaleźć trzy rodzaje warunków wspierających osiąganie konsensusu: wewnętrzne, indywidualne i zewnętrzne czynniki procesu. Trzy wymienione warunki zostały zastosowane w dokumencie wspierającym szkolenie pracowników służby zdrowia i raporcie z ewaluacji interwencji w podejmowanie wspólnej decyzji. Analizy pokazały, że przedstawiona interwencja w podejmowanie wspólnych decyzji doprowadziła jedynie do konsensusu opartego na procesie, pomijając konsensus oparty o treść. Formułowanie ogólnych wniosków wymaga prowadzenia dalszych badań. Dalszych implikacji omówionych wyników dla praktyki można się spodziewać w obszarze przywiązania pacjenta do sposobu leczenia i jego satysfakcji z jakości usług.

Refine search results

2 Rocznik Lubuski

2 Gheondea-Eladi A.

1 2017

1 2016

Search results

REVITALIZATION AND ACTION RESEARCH

What connects us in shared decision-making in health