Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Want/omdat X en de vaagheid van de linguïstische categorieën

100%
Konvička M.
Neerlandica Wratislaviensia
|
2018
|
vol. 28
17-31
EN
In this article, I set out to demonstrate the inadequateness of traditional linguistic categories in light of ongoing language change. As a case in point, I analyse some of the syntactic properties of the Dutch want/omdat X construction. The erstwhile coordinating conjunction want ‘because’ and the subordinating conjunction omdat ‘because’ not only take clauses as complements, but nouns, adjectives, verbs, adverbs, interjections, direct speech, and emoticons as well. I discuss three proposed analyses of the aforementioned constructions: an ellipsis, a preposition, or a category sui generis. Against the backdrop of these diverging proposals, I emphasise the need to understand linguistic categories such as parts of speech as intrinsically vague and prototypical. Moreover, I also briefly sketch the diachrony of want/omdat X and show that, contrary to frequent claims, it is not a recent innovation since its precursors can be found as early as in the 1960s.
2
Content available remote

Translating the Untranslatable: The Case of Czech-German and Czech English Code-switching

100%
Konvička M.
Slavia Occidentalis
|
2014
|
issue 71/1
13-25
PL
The article offers a new perspective on the phenomenon of code-switching by looking at it from the point ofview of translation studies. In doing so, the article addresses the general issue of untranslatability as well. Boththeoretical topics are discussed using the example of the German translation of the Czech novel Konec punkuv Helsinkách written by Jaroslav Rudiš. The aim of the article is to identify the different compensation strategiesused to translate the untranslatable, i.e., the Czech-German and Czech-English code-switching in the novel.
EN
The article offers a new perspective on the phenomenon of code-switching by looking at it from the point of view of translation studies. In doing so, the article addresses the general issue of untranslatability as well. Both theoretical topics are discussed using the example of the German translation of the Czech novel Konec punku v Helsinkách written by Jaroslav Rudiš. The aim of the article is to identify the different compensation strategies used to translate the untranslatable, i.e., the Czech-German and Czech-English code-switching in the novel.
3

Structurele toekomst, predicties, natijdigheid en emergente grammatica: Een bijdrage tot de discussie over panchronie

100%
Konvička M.
Roczniki Humanistyczne
|
2016
|
vol. 64
|
issue 5: Neofilologia. Numer specjalny
63-82
NL
In dit artikel onderzoek ik twee theoretische concepten met betrekking tot de aard van grammaticale structuren. Ten eerste bespreek ik het begrip panchronie als een niet-reductief alternatief voor de structurele dichotomie van diachronie versus synchronie. Ten tweede introduceer ik een emergentistische benadering van taal die de idee van taal als een statisch, stabiel systeem verwerpt. Daarna laat ik zien hoe een panchronische taalvisie de emergentistische benadering ten goede komt. Hierbij zal ik het belang van structurele posterioriteit benadrukken die in traditionele grammaticamodellen vaak wordt verwaarloosd en in emergentistische alleen geïmpliceerd. De opkomende aard van de taal, zoals ik ga aanvoeren, kan alleen worden beschreven als ook rekening wordt gehouden met structurele voorspellingen van de sprekers. Afgezien van het combineren van de structurele anterioriteit, d.w.z. diachronie, en structurele contemporaneïteit, d.w.z. synchronie, moet ook rekening worden gehouden met de structurele posterioriteit. In dat geval bouwt elke spreker in elke uitspraak voort op vroegere taalkundige ervaring en vormt daardoor, in zekere mate, toekomstige uitspraken.
PL
W artykule badam dwie teoretyczne koncepcje odnoszące się do rodzajów struktur gramatycznych. Na początku omawiam pojęcie panchrony (panchronii) jako nieredukcjonistycznej alternatywy dla strukturalnej dychotomii diachronii vs. synchronii. Kolejno krótko wprowadzam podejście emergentystyczne do języka, które odrzuca pomysł języka statycznego, inaczej mówiąc — ideę języka jako systemu stabilnego. Następnie pokazuję, jak panachroniczny obraz języka wpływa na podejście emergentystyczne. Mianowicie odkreślam wagę strukturalnej posteriority (późniejszości), która jest często pomijana w tradycyjnych modelach gramatycznych, a rozumiana tylko w tych emergentystycznych. Emergentną naturę języka można określić tylko wtedy, gdy strukturalne przewidywania osoby mówiącej też są brane pod uwagę, co zresztą podważam. Oprócz łączenia strukturalnego anteriority (pierwszeństwa), tj. diachronii, strukturalnej contemporaneity (teraźniejszość), tj. synchronii, musi też zostać wzięta pod uwagę strukturalna późniejszość. W tym przypadku przecież każdy mówca w każdej wypowiedzi opiera się na swoich wcześniejszych doświadczeniach językowych, a tym samym — do pewnego stopnia — tworzy swoje przyszłe wypowiedzi.
EN
In this article, I investigate two theoretical concepts pertaining to the nature of grammatical structures. Firstly, I discuss the notion of panchrony as a non-reductionist alternative to the structuralist dichotomy of diachrony versus synchrony. Secondly, I shortly introduce the emergentist approach to language that rejects the idea of language as a static, stable system. Afterwards, I am going to show how a panchronic view of language benefits the emergentist approach. Namely, I am going to stress the importance of the structural posteriority which is often neglected in traditional grammar models and only implied in emergentist ones. The emergent nature of language, as I am going to argue, can only be described if the speakers’ structural predictions are taken into account as well. Apart from combining the structural anteriority, i.e. diachrony, and structural contemporaneity, i.e. synchrony, structural posteriority has to be taken into account as well. In that case, every speaker in every utterance builds upon their earlier linguistic experience and thereby—to some degree—forms their future utterances.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.