Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

W poszukiwaniu wzorców i wyznaczników jakości życia osób z niepełnoprawnością intelektualną – Przegląd ujęć teoretycznych i wybranych badań empirycznych

100%

Gaweł A., Opozda-Suder S.

Niepełnosprawność

2020

issue 38

205-226

This article presents the theoretical framework of the current concept of the construct of quality of life as it pertains to persons with intellectual disabilities. The multidimensionality of the concept of quality of life causes that uniform, “generally accepted”, definition has not been developed. However, there are common theoretical reference points: the concept of well-being, theory of needs and theory of development tasks. Research on the quality of life of people with intellectual disabilities has identified eight key, cultural sensitive domains of quality of life. These domains are included in three overarching areas of quality of life: independence, participation in society and well-being. Its subjective indicators have been selected for each domain. This model should be used in designing activities to improve the quality of life of people with intellectual disabilities at the level of public policies as well as assistance and suport practices.

W artykule zaprezentowane zostały teoretyczne ramy współczesnej koncepcji jakości życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Wielowymiarowość pojęcia jakość życia powoduje, że nie opracowano dotąd jednolitej, powszechnie akceptowanej, definicji, jednak wskazuje się na wspólne teoretyczne punkty odniesienia, którymi są: koncepcja dobrostanu, teoria potrzeb i koncepcja zadań rozwojowych. Badania nad jakością życia osób z niepełnosprawnością intelektualną doprowadziły do zidentyfikowania ośmiu kluczowych, wrażliwych kulturowo domen jakości życia, które wpisują się w trzy nadrzędne obszary jakości życia: niezależność, udział w życiu społecznym i dobrostan. Dla każdej domeny wyłonione zostały jej subiektywne wskaźniki. Model ten powinien być wykorzystywany w projektowaniu działań na rzecz poprawy jakości życia osób z niepełnosprawnością intelektualną na poziomie polityk publicznych oraz praktyk pomocowych i wspierających.

Aksjologiczny kontekst procesu dewiacji zachowania u dorastających

100%

Opozda-Suder S., Ostafińska-Molik B.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

2020

vol. 39

issue 4

The article presents the results of empirical research on the level of crisis in evaluation among adolescents characterized by a differential degree of social adaptation. The subject matter is therefore focused around the etiological aspects of deviant behaviour in relation to evaluative standards. The purpose of the analysis was reduced to verification of two research hypotheses: H1 The increase in the degree of behaviour deviation is positively related to the level of the experienced crisis in valuation. H2 Individuals who do not exhibit conduct disorders, individuals with conduct disorders and commit criminal offenses differ both in the degree of axion-normative crisis felt and in its dominant manifestations. The inference was carried out in a comparative scheme on three groups: (1) the socially adapted n = 158; (2) with conduct disorders n = 105; (3) committing criminal acts n = 114. The size of sample in total: 377 respondents aged between 14–18 years. The obtained results proved the validity of the theses, that an important element of the diagnosis of the risk of behaviour deviation in the case of adolescents should be the evaluation of the way of evaluation in order to undertake preventive actions aimed at solving the experienced difficulties in valuation.

Artykuł prezentuje wyniki badań empirycznych nad poziomem kryzysu w wartościowaniu wśród adolescentów charakteryzujących się zróżnicowanym stopniem przystosowania społecznego. Poruszona tematyka koncentruje się więc wokół etiologicznych aspektów zachowań dewiacyjnych w relacji do standardów wartościujących. Cel przeprowadzonych analizy został sprowadzony do weryfikacji dwóch hipotez badawczych: H1: Wzrost stopnia dewiacji zachowania jest pozytywnie powiązany z poziomem doświadczanego kryzysu w wartościowaniu. H2: Jednostki nieprzejawiające zaburzeń zachowania, jednostki z zaburzeniami w zachowaniu i popełniające czyny karalne różnią się tak stopniem odczuwanego kryzysu aksjonormatywnego, jak i jego dominującymi przejawami. Wnioskowanie przeprowadzono w schemacie porównawczym na trzech grupach: (1) dostosowani społecznie n = 158; (2) z zaburzeniami w zachowaniu n = 105; (3) popełniające czyny karalne n = 114. Łącznie wielkość próby: 377 badanych w wieku 14–18 lat. Otrzymane wyniki dowiodły słuszności tezy, że ważnym elementem diagnozy ryzyka dewiacji zachowania w przypadku dorastających powinna być ocena sposobu wartościowania, celem podjęcia działań zapobiegawczych, służących rozwiązaniu doświadczanych trudności w wartościowaniu.

Refine search results

1 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

1 Niepełnosprawność

2 Opozda-Suder S.

1 Gaweł A.

1 Ostafińska-Molik B.

2 2020

Search results

W poszukiwaniu wzorców i wyznaczników jakości życia osób z niepełnoprawnością intelektualną – Przegląd ujęć teoretycznych i wybranych badań empirycznych

Aksjologiczny kontekst procesu dewiacji zachowania u dorastających