Search results

1

Teatr jako instytucja krytyczna

100%

Głowacka A.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2022

|

vol. 20

|

issue 2

1-19

EN

The subject of this article is the theatre as an engaged cultural institution in Poland. Its engagement means not only producing critical art (although that is often the beginning of structural changes in an institution), but also, and perhaps most importantly, revealing and verifying the mechanisms of its own functioning. Entering into dialogue with the institution itself is the beginning of its evolution “from criticism to critical institution”. Involving the institution in this context means changing its functioning towards democratic practices. Speaking of democratisation, we can think, on the one hand, of ways of winning the favour of the audience, involving them in the life of the institution and forming alliances with them to protect the institutions from the temptations of the authorities. And on the other, of changing the modes of management. The democratisation of the management process is primarily associated with the emancipation of theatre workers, meaning their self-organisation, the need for empowerment and the development of new management practices and decision-making processes. The empowerment of art workers seems to be an important step in order to “sever” the art institutions’ connections with their manorial dependencies, which are common and very often invisible (also to employees of institutions), because they form, as Andrzej Leder claims, the basis for the functioning of Polish society. Manorial relations, of which the authoritarian model of management is a frequent manifestation, exist not only inside institutions (the director of an institution in his relations with a theatre company), but also at the junction of an institution and its organiser, namely, local and state authorities.

PL

Przedmiotem artykułu jest teatr w Polsce jako krytyczna instytucja kultury, nie tylko tworząca sztukę krytyczną, lecz także, a może przede wszystkim, ujawniająca i weryfikująca mechanizmy własnego funkcjonowania. Zaangażowanie instytucji w działania krytyczne oznacza zmianę jej funkcjonowania w kierunku praktyk demokratycznych – z jednej strony chodzi o sposoby pozyskiwania przychylności odbiorców, włączania ich w życie instytucji i zawierania z nimi sojuszy w celu ochrony instytucji przed zakusami władz, z drugiej o zmiany sposobów zarządzania (emancypację pracowników teatru – ich samoorganizację, potrzebę upodmiotowienia oraz wypracowania nowych praktyk zarządzania i procesów decyzyjnych). Wszystko to ma służyć „wyrwaniu” instytucji artystycznych z powszechnych i bardzo często niewidocznych (także dla pracowników instytucji) zależności folwarcznych (A. Leder), których częstym przejawem jest autorytarny model zarządzania, obowiązujący nie tylko wewnątrz instytucji (dyrektor instytucji w relacjach z zespołem).

2

„Klątwa” w Teatrze Rozrywki. Cenzura w afekcie

100%

Głowacka A.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2022

|

issue 172

139-165

EN

The subject of the article is the circumstances of the production of The Curse, directed by Oliver Frljić, at the Teatr Rozrywki (Entertainment Theatre) in Chorzow in August 2017 as part of the Wakacyjny Przegląd Przedstawień (Holiday Performance Festival). This was the first presentation of this play outside the house of the Powszechny Theatre in Warsaw. For a few weeks while the show was on sale nothing foreshadowed the subsequent protests to block its presentation. Recalling the events of five years ago, I do not only reconstruct the course of events, but also analyse the documentation that could be collected at the theatre and the experiences of the staff, as well as the role of the media, the Catholic Church and local politicians in the creation of events. The actions aimed at cancelling the performance fall into the category that Grzegorz Niziołek calls censorship of passion as the passionate emotions surrounding the performance significantly influenced the way it was organised.

3

Nagi język

100%

Głowacka A.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2019

|

issue 39

EN

Elfriede Jelinek is recently one of the most frequently staged German-speaking authors in Poland, although theater artists have been taking to this dramaturgy for quite a long time. The aim of the article is to look at the process of acquiring Jelinek's writting by Polish theater directors, using a concept of culture transfers. Discussing the winding road of the Austrian writer to Polish scenes, I point out intermediaries (translators, directors) who became her ambassadors in Poland, and I also discuss the adaptation processes conducive conditions. Not without significance are the aesthetic changes in Polish theater, stimulated from the West for the last twenty years, which gave Polish artists tools to tackle this difficult, experimental and very sensual drama

PL

Elfriede Jelinek jest obecnie jednym z częściej wystawianych w Polsce niemieckojęzycznych autorów, chociaż twórcy teatralni dość długo przekonywali się do tej dramaturgii. Celem artykułu jest przyjrzenie się procesowi przyswajania twórczości Jelinek przez polski teatr, przy wykorzystaniu poręcznej w tym przypadku koncepcji transferów kultury. Omawiając krętą drogę austriackiej pisarki na krajowe sceny, wskazuję pośredników (tłumaczy, reżyserów), którzy w pewnym sensie stali się jej ambasadorami w Polsce, a także omawiam warunki sprzyjające procesom adaptacyjnym. Nie bez znaczenia są przemiany estetyczne w polskim teatrze, w ostatnim dwudziestoleciu stymulowane z Zachodu, które dały narzędzia polskim artystom do zmierzenia się z tą niełatwą, eksperymentalną i bardzo sensualną dramaturgią.

4

Jaka jest przyszłość niemieckiego teatru?

100%

Głowacka A.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2022

|

issue 167

33-56

EN

This article discusses the transformations taking place in German theatre, triggered by the #MeToo movement. In Germany, these began in 2018 with the sexual harassment accusation of a prominent film and television director and producer, Dieter Wedel, although the activism of organisations drawing attention to violence against women began much earlier. Subsequent cases of harassment and violence in the workplace revealed in the media have prompted the theatre and film community to discuss corrective action on a systemic level. The article discusses both the actions taken by various organisations and associations, such as the Deutscher Bühnenverein (German Stage Federation), the Themis association or the non-profit organisation ensemle-netzwork, as well as research conducted in Germany (among others by Thomas Schmidt) on abuses of power in theatre and film. Their results clearly indicate the need for equality, anti-violence and anti-discrimination measures in the film and theatre industry, as well as a change towards a more democratic management model.

5

Twarze Courage

100%

Głowacka A.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2023

|

issue 174

269-275

PL

Gorki Theater w Berlinie Mutter Courage und ihre Kinder na podstawie sztuki Bertolta Brechta reżyseria: Oliver Frljić, adaptacja, kierownictwo muzyczne: Daniel Regenberg, scenografia: Igor Pauška, kostiumy: Katrin Wolfermann, dramaturgia: Simon Meienreis, Johannes Kirsten, reżyseria światła: Jens Krüger, Christian Gierden, Connor Dreibelbis premiera: 9 października 2022

6

W oku cyklonu

100%

Głowacka A.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2021

|

issue 166

314-319

PL

Teatr Polski w Bydgoszczy, Teatr Powszechny w Warszawie: Twarzą w twarz, reż. Maja Kleczewska

Refine search results

4 Didaskalia. Gazeta Teatralna

1 ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

1 Śląskie Studia Polonistyczne

6 Głowacka A.

1 2023

3 2022

1 2021

1 2019

Teatr jako instytucja krytyczna

„Klątwa” w Teatrze Rozrywki. Cenzura w afekcie

Nagi język

Jaka jest przyszłość niemieckiego teatru?

Twarze Courage

W oku cyklonu