Search results

1

Building from the ground up: Frank Lloyd Wright as an architect of language

100%

Frelik E.

Res Rhetorica

|

2022

|

vol. 9

|

issue 1

52-68

PL

Ustne i pisemne wypowiedzi F.L. Wrighta są omówione tak, by podkreślić związek między zasadami jego „organicznej” koncepcji architektury a retoryczną skutecznością języka, jakiego używa. Jego elokwencja i sprawne wykonanie („performance”) przygotowanego zamysłu, wykorzystujące różne strategie komunikacyjne, przedstawione jest jako w pełni spójne i zgodne z jego architektonicznym myśleniem i realizacją jego idei w działaniu. To właśnie sprawia, że jest on prekursorem postmodernistycznej świadomości i praktyki.

EN

F.L. Wright’s written and oral statements are discussed with a view to showing the connection between his principles of “organic” architecture and the rhetorical efficacy of his verbal expression. His calculated, eloquent and dexterous enactment, or performance, of various communication strategies is presented as fully contiguous and consonant with his architectural thinking and substantiation of ideas through action. This makes him an important precursor of postmodern consciousness and praxis.

2

Man Ray, czyli o odzyskiwaniu „pomiędzy” słowem a obrazem

100%

Frelik E.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2023

|

vol. 22

|

issue 2

1-17

EN

Taking the current debate on the relationship and interrelationships between artistic media as my departure point, in this article I discuss the work of Man Ray, one of the most recognizable representatives of early modernism, whose achievements, especially literary, are still too little known as examples of modernist artistic self-consciousness. Reclaiming his visual works, writings and various multimedia hybrids as a rich historical source can, in my opinion, help to make visible and “recover” for the contemporary discourse on the transmedial condition what Rosalind Krauss dubs the “inner lining” of a medium or form and Marjorie Perloff, quoting Khlebnikov, describes as the “strings of the alphabet” hidden by “phantoms” or Wittgensteinian “imaginings”. The art of Man Ray, unjustifiably considered by many “lightweight”, attests to the validity of Walter Benjamin’s assertions about the importance of any particular medium or technological form for, as Krauss has it, “restructuring the condition of the other arts”. In his visual and verbal realizations (which he called visual poetry), one can discern traces that Perloff has been following for years in her search for “the unfulfillednpromise of the revolutionary poetic impulse”, pointing to what, though difficult to name, exists “in between”, in the Duchampian realm of inframince. Captured in words and images, reflection on such matters is omnipresent in Man Ray, but its depth and multiple meanings acquire a new dimension when his canvases, collages, constructions, photographs, rayographs or films are “read” in the context of his surprisingly rich and varied writings. “Recovering” the multitude of themes and motifs contained in them is significant as another, to many quite unexpected, confirmation of the endurance of the avant-garde gesture.

PL

Tocząca się obecnie debata na temat związków i relacji zachodzących między mediami artystycznymi stała się punktem wyjścia omówienia twórczości Man Raya, jednego z najbardziej rozpoznawalnych przedstawicieli wczesnego modernizmu, którego dokonania, zwłaszcza literackie, są wciąż zbyt mało znane jako przykłady modernistycznej samoświadomości artystycznej. Przywrócenie jego dorobku, obejmującego dzieła wizualne, teksty i multimedialne hybrydy, jako bogatego historycznego źródła może, zdaniem autorki, przysłużyć się uwidocznieniu i „odzyskaniu” dla współczesnego dyskursu o kondycji transmedialnej tego, co Rosalind Krauss nazywa „wewnętrzną podszewką” medium czy formy, a Marjorie Perloff – za Chlebnikowem – „sznurkami alfabetu” skrywanymi przez „widma” czy wittgensteinowskie „wyobrażenia”. Sztuka Man Raya, niesłusznie uważana przez wielu za „wagi lekkiej”, poświadcza słuszność twierdzeń Waltera Benjamina o znaczeniu danego medium czy formy technologicznej dla, jak pisze Krauss, „rekonfiguracji kondycji wszystkich pozostałych sztuk”. W wizualno-werbalnych realizacjach Man Raya (które artysta nazywał plastyczną poezją) wyczuwalny jest trop, który Perloff od lat odsłania w swoich poszukiwaniach „niespełnionej obietnicy rewolucyjnego, poetyckiego impulsu”, wskazując na to, co, choć trudne do nazwania, istnieje „pomiędzy”, w duchampowskiej sferze inframince. Utrwalona w słowach i obrazach refleksja na ten temat jest wszechobecna w dziełach Man Raya, ale jej głębia i wielorakie sensy w pełni zyskują nowy wymiar, kiedy płótna, kolaże, konstrukcje, fotografie, rayografy czy filmy „czyta” się w kontekście jego zaskakująco bogatej i różnorodnej twórczości pisarskiej. „Odzyskanie” mnogich wątków w niej zawartych jest istotne jako kolejne, choć dla wielu niespodziewane, potwierdzenie trwałości gestu awangardowego.

3

The Internet and Business English by Barney Barrett and Pete Sharma

75%

Frelik E.

Teaching English with Technology

|

2004

|

vol. 4

|

issue 2

Refine search results

1 Res Rhetorica

1 Teaching English with Technology

1 Śląskie Studia Polonistyczne

3 Frelik E.

1 2023

1 2022

1 2004

Building from the ground up: Frank Lloyd Wright as an architect of language

Man Ray, czyli o odzyskiwaniu „pomiędzy” słowem a obrazem

The Internet and Business English by Barney Barrett and Pete Sharma