Search results

1

Ukrainian Diplomacy in the Process of Repatriating Ukrainian Prisoners of War from the Territories of Germany and Austro-Hungary (1918-1919)

100%

Sribniak M.

Facta Simonidis

|

2021

|

vol. 14

|

issue 1

239-250

PL

Podpisanie traktatu pokojowego w Brześciu umożliwiło szybkie rozpoczęcie procesu powrotu ukraińskich jeńców wojennych z ukraińskich i wielonarodowych obozów jenieckich w Austro-Węgrzech i Niemczech. W celu zintensyfikowania repatriacji schwytanych Ukraińców rząd państwa ukraińskiego wysłał do tych państw komisje wojskowo-sanitarne. Masową repatriację jeńców – Ukraińców w 1918 r. znacznie utrudnił fakt, że znaczna ich część pracowała w przedsiębiorstwach przemysłowych w Niemczech i Austro-Węgrzech i nie było nikogo, kto mógłby ich zastąpić. Jednocześnie w 1919 r. ukraińscy dyplomaci byli poważnie ograniczeni w możliwości skutecznego udzielania pomocy jeńcom ze względu na niekorzystne czynniki polityki zagranicznej. Mimo wysiłków misji wojskowo-sanitarnych, wysłanych do Niemiec i Austro-Węgier przez Dyrekcję Ukraińskiej Republiki Ludowej, pomoc dla jeńców – Ukraińców była sporadyczna i nie spełniała postawionych przed nią zadań. Masową repatriację więźniów komplikowała niezadowalająca kondycja finansowa Ukraińskiej Republiki Ludowej, która doprowadziła do likwidacji w 1920 r. wszystkich misji wojskowo-sanitarnych.

EN

Signing the Treaty of Brest-Litovsk by the Ukrainian People’s Republic (URP) triggered the process of repatriating Ukrainian prisoners of war from Ukrainian and multinational camps in Austro-Hungary and Germany. In order to facilitate the process, the Ukrainian government sent military and sanitary missions to those countries. Unfortunately, the Ukrainian prisoners’ mass repatriation in 1918 was seriously impeded by the fact that a considerable number of them worked at industrial plants in Germany and Austro-Hungary, and there was no one to replace them. In 1919, Ukrainian diplomats did not have much opportunity to effectively help the Ukrainian prisoners of war due to unfavorable international political conditions. Despite all the efforts of the military and sanitary missions sent to Germany and Austro-Hungary by the Directorate of the Ukrainian People’s Republic, the assistance given to the Ukrainian prisoners of war was limited and did not meet the government’s expectations. The mass repatriation of the Ukrainian POWs was further complicated by the UPR’s insufficient financial resources, which forced the government to withdraw all of its military and sanitary missions in 1920.

2

Ukraińska Wojskowo-Sanitarna Misja w Austrii i na Węgrzech w latach 1918–1919 (na podstawie materiałów Centralnego Państwowego Archiwum Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy)

100%

Sribniak M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2024

|

issue 115

49-66

EN

Repatriation of Ukrainian prisoners of war from the territories of Austria and Hungary after World War I is a unique phenomenon of Central-Eastern European history that sheds new light on the geopolitics, military vicissitude, and destinies of hundreds of thousands of people at that time. Ukrainian state, diplomatic, and humanitarian institutions – particularly Ukrainian military and sanitary missions of the Ukrainian People’s Republic (UPR) in Austria, Hungary, and other countries played a key role in implementing the repatriation process of Ukrainians from Central Powers camps. The article describes the specifics of activity and importance of UPR military and sanitary missions on the territory of the former Austro-Hungarian Empire which performed various functions in diplomatic and humanitarian fields. In particular, the author highlights the missions’ role in determining evacuation routes, diplomatic negotiations with foreign governments for repatriates’ transit, establishing the midpoints (stanytsia), and organizing medical and humanitarian aid. This was done based on invaluable archival documents of the Central State Archives of Supreme Authorities and Government of Ukraine. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People’s Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of repatriation of the Ukrainian prisoners of war, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In this research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly based on the example of Vienna, the main transit point for repatriation of the Ukrainian prisoners of war). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the UPR allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the difficult geopolitical situation and shortage of resources. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People's Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of Ukrainian prisoners-of-war repatriation, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In the research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly on the example of Vienna, the main transit point for Ukrainian prisoners-of-war repatriation). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the Ukrainian People’s Republic allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the jdifficult geopolitical situation and shortage of resources.

PL

Repatriacja jeńców żołnierzy ukraińskich z terenów Austrii i Węgier po I wojnie światowej do dziś przyciąga uwagę badaczy historii Europy Środkowo-Wschodniej i rzuca dodatkowe światło na ówczesną geopolitykę, koleje wojenne i losy setek tysięcy ludzi. Ukraińskie organizacje państwowe, dyplomatyczne i humanitarne – w szczególności misje wojskowe i sanitarne Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL) w Austrii, na Węgrzech i w innych krajach – odegrały kluczową rolę w ustaleniu przebiegu procesu repatriacji Ukraińców z obozów państw centralnych. Artykuł ukazuje specyfikę działalności i znaczenie misji wojskowo- -sanitarnych URL na terenach byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, które pełniły szereg funkcji dyplomatycznych i humanitarnych. W szczególności przez pryzmat cennych dokumentów archiwalnych Centralnego Archiwum Państwowego Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy autorce udało się uwypuklić rolę misji w wyznaczaniu tras ewakuacyjnych, prowadzeniu negocjacji dyplomatycznych z rządami innych państw w sprawie tranzytu repatriantów, tworzeniu punktów tranzytowych (stacji) oraz organizowaniu udzielania pomocy medycznej i materialnej. Ważnym aspektem opracowania była analiza specyfiki działalności misji w Austrii i na Węgrzech (kierowanej przez Andrija Okopenko), zakresu obowiązków ich członków, charakteru współpracy z innymi instytucjami (w szczególności misje dyplomatyczne Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej). Autorka skupiła się na badaniu wyzwań, jakie pojawiły się w procesie repatriacji jeńców Ukraińców, a także wpływu na ten proces wydarzeń geopolitycznych, które uniemożliwiły skuteczną realizację masowej repatriacji. W pracy przeanalizowano specyfikę opieki nad repatriantami (zaopatrzenie w żywność, zapewnienie im pomocy medycznej i materialnej, a także prowadzenie działalności kulturalnej i oświatowej) w punktach tranzytowych na terenie Austrii i Węgier (zwłaszcza na przykładzie Wiednia – głównego punktu tranzytowego repatriacji jeńców Ukraińców). Działalność misji wojskowo-sanitarnych w czasach Państwa Ukraińskiego i URL umożliwiła zorganizowanie zakrojonej na szeroką skalę pomocy humanitarnej dla jeńców Ukraińców po zakończeniu I wojny światowej w warunkach trudnej sytuacji geopolitycznej i braku zasobów.

3

Działalność Ukraińskiej Wojskowo-Sanitarnej Misji w Czechosłowacji (1919–pierwsza połowa 1920)

100%

Sribniak M.

Studia z Dziejów Historiografii Wojskowej

|

2023

|

vol. 23

35-48

EN

The article presents the main areas of activity of the Czechoslovak branch of the Ukrainian Military-Sanitary Mission in Czechoslovakia (from 1919 to the first half – first half of 1920). The arrival of the mission contributed to the rapid organisation of the repatriation process of Ukrainian prisoners of war in 1919. The arrival of the mission contributed to the rapid organisation of the repatriation of Ukrainian prisoners of war in 1919, both directly from Czechoslovakia and from large parts of the former Austro-Hungarian Empire and Germany. Throughout 1919, the mission provided consular assistance to repatriates by issuing them with passports and repatriation documents. In addition, returnees who ended up in Czechoslovakia also received limited material assistance, which greatly facilitated the process of their return home. The closure of the Ukrainian borders, which was effected by the war and the occupation of part of the URL in the autumn and winter of 1919–1920, almost completely paralysed the repatriation process. In this situation, the Czechoslovak office was forced to open separate ‘transit’ camps for the reception and temporary stay in them of repatriates. In many respects, the humanitarian treatment of the Czechoslovak government of repatriates (both Ukrainians and representatives of other Slavic peoples) was a model for solving the problems of this category of persons on a state scale.

PL

W artykule przedstawiono główne obszary działalności czechosłowackiego oddziału Ukraińskiej Misji Wojskowo-Sanitarnej w Czechosłowacji (od 1919 do I poł. 1920 r.). Przyjazd Misji przyczynił się do szybkiego zorganizowania procesu repatriacji jeńców Ukraińców w 1919 r. – tak bezpośrednio z Czechosłowacji, jak i z terenów znacznej części byłego Imperium Austro-Węgierskiego i Niemiec. W ciągu całego 1919 r. misja udzielała repatriantom pomoc konsularną przez wystawianie im paszportów i dokumentów repatriacyjnych. Ponadto wracający, którzy trafiali do Czechosłowacji, otrzymywali również ograniczoną pomoc materialną, co znacznie ułatwiało proces ich powrotu do domu. Zamknięcie granic ukraińskich, mające miejsce w efekcie działań wojennych i okupacji części URL jesienią i zimą 1919–1920 r., prawie całkowicie sparaliżowało proces repatriacyjny. W tej sytuacji rząd Czechosłowacji był zmuszony otworzyć odrębne obozy „przejściowe” do przyjęcia i pobytu czasowego w nich repatriantów. W wielu aspektach traktowanie humanitarne rządu czechosłowackiego repatriantów (tak Ukraińców, jak i przedstawicieli innych narodów słowiańskich) stanowiło wzorzec rozwiązywania problemów tej kategorii osób w skali państwowej.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1 Facta Simonidis

1 Studia z Dziejów Historiografii Wojskowej

3 Sribniak M.

1 2024

1 2023

1 2021

Ukrainian Diplomacy in the Process of Repatriating Ukrainian Prisoners of War from the Territories of Germany and Austro-Hungary (1918-1919)

Ukraińska Wojskowo-Sanitarna Misja w Austrii i na Węgrzech w latach 1918–1919 (na podstawie materiałów Centralnego Państwowego Archiwum Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy)

Działalność Ukraińskiej Wojskowo-Sanitarnej Misji w Czechosłowacji (1919–pierwsza połowa 1920)