Festiwal jest punktem kulminacyjnym rdzennych instytucji kulturalnych w Afryce oraz ekspresji artystycznej przekazanej mieszkańcom przez ich przodków i kultywowanych przez pokolenia. Artykuł poprzez przeprowadzone badania, odnosi się do niemniejszej problematyki. Kilka społeczności rdzennych w południowo-wschodniej Nigerii żyje pod silną presją niebezpiecznych wydarzeń: degradacji środowiska, powstań, wykluczenia z głównego nurtu polityki i dystrybucji zasobów; kryzysu moralnego i erozji kulturowych i tożsamościowych elementów, takich jak język. Jeśli festiwale są utrzymywane w celu odniesienia się do realiów czasów pierwotnych, gdzie oraz w jaki sposób pojawiające się nowe realia znajdują wyraz w tych festiwalach? Opierając się na teorii hybrydowości kulturowej i wykorzystując obserwację uczestniczącą, analizę studium przypadku oraz dyskusję w grupie fokusowej. Badanie prezentuje zmiany kulturowe i artystyczne na Festiwalu Onwa-Oru ludu Uratta w południowo-wschodniej Nigerii. Ma ono na celu zbadanie zakresu i wpływu zaniku kontekstu do działań performatywnych na przyszłość rdzennych ludów. Badanymi komponentami kultury są rdzenne tańce i występy maskaradowe, podczas gdy główne strefy oceny socjologicznej to środowisko, media, moralność i pedagogika. Badacze zauważają, że to oderwanie od współczesnych realiów dało przestrzeń negatywnym ikonoklazmom kulturalnej i artystycznej werwy festiwalu. Podsumowując, nowe kreatywne ponowne połączenie festiwalu i jego sztuk z panującymi realiami mogłoby pomóc rdzennym ludom poruszać się po życiu w niebezpiecznych czasach. Zgodnie z powyższym mottem, sugeruje ono nowe sposoby, dzięki którym ludność miejscowa mogłaby postrzegać swoją sztukę w nowy sposób.
EN
Festival is the climax of African indigenous cultural institutions and artistic expressions handed down to a people by their forebears and maintained as such for generations to come. This is exactly the problem of this research. Several indigenous communities in southeastern Nigeria apparently live in dangerous times: environmental degradation, insurgence, exclusion from mainstream politics and resource distribution; moral breakdown and erosion of salient cultural and identity markers such as language. If festivals are maintained to address realities of primordial times, where or how then do emerging and prevailing realities find expression in these festivals? Relying on the Cultural Hybridity theory and deploying participant observation, case study analysis and focused group discussion, this study analyses cultural and artistic shifts in the Onwa-Oru Festival of the Uratta people in Southeastern Nigeria. It aims to examine the extent and impact of the performative detachments on the futures of indigenous peoples. The cultural arts in focus are indigenous dance and masquerade performances, while sociological assessment includes the environment, media, morality and pedagogy. The researchers observe that this disconnect from contemporary realities has given room to negative iconoclasms of the cosmic, cultural and artistic verve of the festival. Conclusively, creative reconnections of the festival and its arts to prevailing realities can help indigenous peoples navigate living in dangerous times. In line with the motto above, the paper suggests novel ways in which indigenous peoples can see their arts in new ways.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.