Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Rodzinne zasoby w praktyce psychopedagogicznej

100%

Kulesza M.

Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne

2017

issue 4

51-75

In this paper the auther ponders on the theoretical provenience of the term family resources. Within the practice of psychopedagogy we have to treat family resources as a change of perspective from the pathogenetic focusing on stressfactors to a viewpoint that encompasses the acknowledgement of changes, take into account cause and effect and assume a holistic approach. Adapting the term family resources we assume, that a central point within the relation practitioner-family is the identification of the uniqueness, the subjectivity, the distinctive traits and functioning of a respective family system and with it the recognition and genuine understanding of its essentiality. The term family resources is complex, multilayered and of dynamic nature. Family resources are determined by individual, system-immanent, situational, temporal and socio-economic factors. The practiconer’s task therefore consists in the grasping and consideration of unique, unrepeatable situations within the family system, determined by space-time factors. This is an approach similar to that of social pedagogy.

W artykule autorka przedstawiła teoretyczne rodowody pojęcia „rodzinne zasoby”. Zasoby rodzinne w praktyce psychopedagogicznej należy traktować jako zmianę perspektywy postrzegania z perspektywy patogenetycznej skoncentrowanej wokół czynników stresogennych na perspektywę zmiany, sprawczości – całościowość postrzegania. Przyjęcie pojęcia „zasoby rodzinne” powoduje, że w centrum relacji specjalista – rodzina ważne jest uchwycenie niepowtarzalności, subiektywności, funkcjonalności danego systemu rodzinnego, czyli dogłębne jego poznanie. Termin „rodzinne zasoby” jest pojęciem wielopłaszczyznowym i dynamicznym. „Zasoby rodzinne” postrzegane są z perspektywy jednostki, perspektywy systemu, perspektywy sytuacyjnej, perspektywy czasowej oraz perspektywy przestrzenno-ekologicznej. W pracy specjalisty chodzi zatem o bezwzględne uwzględnienie niepowtarzalnej sytuacji danego systemu rodzinnego, określonej płaszczyzny sytuacyjnej i czasowej. Jest to ujęcie bliskie pedagogice społecznej.

Konstruktywistyczne i socjoekologiczne korzenie poradnictwa i diagnozy psychopedagogicznej zorientowanej na zasoby

100%

Kulesza M.

Pedagogika Społeczna

2012 (R. XI)

issue 3(45)

21 – 45

Artykuł jest wprowadzeniem w teoretyczne korzenie podejścia procesualnego w pracy z dzieckiem i rodziną, podkreślającego indywidualność każdego systemu rodzinnego i konieczność odrzucenia podejścia klasyfikacyjno-typologicznego. Przedstawia on koncepcje dwóch kluczowych nurtów teoretycznych: konstruktywizmu i teorii socjoekologicznej. Zarówno podejściu socjoekologicznemu jak i konstruktywistycznemu bliskie wydają się słowa Hilariona Petzolda (2004) - jednego z głównych przedstawicieli pracy skoncentrowanej na zasobach – „nie ma jedynej rzeczywistości ani jedynej słusznej i dobrej metody pracy, ważne jest podjęcie próby, zrozumienia wielopłaszczyznowej rzeczywistości z jej różnych perspektyw” (s. 132). Praca pedagoga oparta na podejściu konstruktywistycznym i socjoekologicznym oznacza przede wszystkim podmiotowe podejście do klienta, a więc podkreślanie jego indywidualności. Osoba szukająca pomocy jest jednostką, która posiada wszystkie konieczne do zmiany swojej sytuacji zasoby, która w sposób czynny wpływa na swoje życie i otaczającą ją rzeczywistość. Zatem zarówno podejście socjoekologiczne jak i konstruktywistyczne obliguje specjalistów do odejścia od postrzegania pomocy z perspektywy deficytów, standardów, norm i ustalonych odgórnie wartości a zachęca ich do pracy z klientem skoncentrowanej na wzajemnym szacunku, wzmacnianiu i identyfikowaniu zasobów, dzieleniu się odpowiedzialnością za proces zmian, podkreślaniu sprawczości i decyzyjności klienta.

This is an introduction to the theoretical origination of processual approach in working with family, which emphasises individuality of every single family system as well as a need of rejection classificatory–typological point of view. This publication presents concepts of two main theories: constructivism and ecological system, which refers to Hilarion Petzold’s quote: “There is no one reality, one well taken right way of work. The only important thing is trying to understand multifaceted reality from distinct points of view”. (2004, str. 132). The pedagogue’s work referring to constructivism and ecological system means subjective approach to the client and also emphasises its individuality. Person looking for a help is the one with all needful resources requiring change, and at the same time - a person who has an impact on his life and reality. Both, constructive and ecological approach, obliges experts to leave thinking about help as a deficit, convention, rules look-out and values; it entices them to work with client focused on respect. It amplifies and also identifies resources, taking responsibility for the changes and emphasising taking decisions.

Refine search results

1 Pedagogika Społeczna

1 Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne

2 Kulesza M.

1 2017

1 2012

Search results

Rodzinne zasoby w praktyce psychopedagogicznej

Konstruktywistyczne i socjoekologiczne korzenie poradnictwa i diagnozy psychopedagogicznej zorientowanej na zasoby