Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background1-Chloro-2,3-epoxypropane, known as epichlorohydrin (ECH), is a colorless liquid used in the production of epoxy resins, synthetic glycerine, elastomers, glycidyl ethers, surfactants, polyamide-epichlorohydrin resins and others. Epichlorohydrin may cause cancer. The aim of this study was to develop a new method for determining concentrations of ECH in workplace air in the range of 1/10–2 values of the maximum admissible concentration (MAC).Material and MethodsThe paper presents a method for the determination of ECH in workplace air using a gas chromatograph coupled with a mass spectrometer (GC-MS). The developed method is based on the adsorption of ECH on an activated charcoal, extraction with acetone, and a chromatographic analysis of the resulting solution.ResultsThe method developed makes it possible to determine ECH in the concentration range of 0.1–2 mg/m3, i.e., 1/10–2 values of MAC established in Poland. The limit of detection (LOD) is 0.24 μg/m3 and the limit of quantification (LOQ) is 0.71 μg/m3.ConclusionsThe method is characterized by good precision and accuracy; it meets the requirements of the European standard PN-EN 482, and can be used by occupational hygiene laboratories to measure concentrations of ECH in workplace air, with a view to assessing workers’ exposure to this substance. Med Pr. 2020;71(6):715–23
PL
Wstęp1-Chloro-2,3-epoksypropan (ECH), znany jako epichlorohydryna, to bezbarwna ciecz stosowana do produkcji m.in. żywic epoksydowych, gliceryny syntetycznej, elastomerów, eterów glicydylowych, środków powierzchniowo czynnych i żywic poliamidowo-epichlorohydrynowych. Może powodować raka. Celem niniejszej pracy było opracowanie nowej metody oznaczania ECH, która umożliwi oznaczanie jej stężeń w powietrzu na stanowiskach pracy, w zakresie 1/10–2 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS).Materiał i metodyW artykule przedstawiono metodę oznaczania ECH w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem chromatografu gazowego sprzężonego ze spektrometrem mas. Polega ona na adsorpcji ECH na węglu aktywnym, ekstrakcji substancji acetonem i analizie chromatograficznej uzyskanego roztworu.WynikiMetoda pozwala oznaczyć ECH w zakresie stężeń 0,1–2 mg/m3. Granica wykrywalności wynosi 0,24 μg/m3, a granica oznaczalności (LOQ) – 0,71 μg/m3.WnioskiMetoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością, spełnia wymagania europejskiej normy PN-EN 482 i może być stosowana przez laboratoria higieny pracy do pomiaru stężeń ECH w powietrzu na stanowiskach pracy w celu oceny narażenia pracowników na tę substancję. Med. Pr. 2020;71(6):715–723
EN
Background: Naphthylamine (NA), i.e., 1-naphthylamine (1-NA) and 2-naphthylamine (2-NA) and its salts (2-naphthylamine hydrochloride and 2-naphthylamine acetate) are colorless crystalline solids. They have been used, among others, in the production of paints and dyes. In the European Union, 1-NA is classified as a toxic substance, and 2-NA and its salts as carcinogenic category 1A. The aim of this study was to develop a new method for the determination of NA, which will enable the determination of 1-NA and 2-NA and its salts in the working environment, in the concentration range of 0.3–6 μg/$m^3$. Material and Methods: The method consists in passing the test air containing the substances to be determined through a glass fiber filter impregnated with sulphuric acid(VI). After recovery with water and sodium hydroxide solution followed by extraction into a solid on Oasis HLB columns, the solutions in methanol are analyzed using a high-performance liquid chromatograph with a fluorescence detector and Ultra C18 column. Results: The method developed allows determining 1-NA and 2-NA and its salts in the concentration range of 0.3–6 μg/$m^3$. The limit of detection for 1-NA is 81 pg/ml and for 2-NA – 80.6 pg/ml. Conclusions: The method is characterized by good precision and accuracy; it meets the requirements of European Standard PN-EN 482 and can be used by occupational hygiene laboratories to measure the level of 1-NA and 2-NA and its salts in workplace air to assess workers’ exposure to these substances.
PL
Wstęp: Naftyloaminy (NA), tzn. 1-naftyloamina (1-NA) oraz 2-naftyloamina (2-NA) i jej sole (chlorowodorek i octan 2-naftyloaminy), to bezbarwne krystaliczne ciała stałe. Znalazły one zastosowanie m.in. w produkcji farb i barwników. W Unii Europejskiej sklasyfikowano 1-NA jako substancję toksyczną, a 2-NA i jej sole jako substancje rakotwórcze kategorii 1A. Celem pracy było opracowanie nowej metody oznaczania NA, która umożliwi ich oznaczanie w środowisku pracy w zakresie stężeń 0,3–6 μg/$m^3$. Materiał i metody: Metoda polega na zatrzymaniu NA na filtrze zaimpregnowanym kwasem siarkowym(VI). Po rozpuszczeniu w wodzie, zalkalizowaniu roztworem wodorotlenku sodu i ekstrakcji metanolem na kolumienkach Oasis HLB roztwory w metanolu analizowano z zastosowaniem wysokosprawnego chromatografu cieczowego z detektorem fluorescencyjnym. Wyniki: Opracowana metoda umożliwia oznaczanie 1-NA oraz 2-NA i jej soli w zakresie stężeń 0,3–6 μg/$m^3$. Granica wykrywalności (limit of detection – LOD) wynosi 81 pg/ml dla 1-NA i 80,6 pg/ml dla 2-NA. Wnioski: Metoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością, spełnia wymagania zawarte w normie europejskiej PN-EN 482 i może być wykorzystywana przez laboratoria higieny pracy do wykonywania pomiarów zawartości 1-NA oraz 2-NA i jej soli w powietrzu na stanowiskach pracy w celu oceny narażenia pracowników na te substancje.
EN
Background: This paper presents the results of the quantitative study of the airborne chemical substances detected in the conservator's work environment. Material and Methods: The quantitative tests were carried out in 6 museum easel paintings conservation studios. The air test samples were taken at various stages of restoration works, such as cleaning, doubling, impregnation, varnishing, retouching, just to name a few. The chemical substances in the sampled air were measured by the GC-FID (gas chromatography with flame ionization detector) test method. Results: The study results demonstrated that concentrations of airborne substances, e.g., toluene, 1,4-dioxane, turpentine and white spirit in the work environment of paintings conservators exceeded the values allowed by hygiene standards. It was found that exposure levels to the same chemical agents, released during similar activities, varied for different paintings conservation studios. It is likely that this discrepancy resulted from the indoor air exchange system for a given studio (e.g. type of ventilation and its efficiency), the size of the object under maintenance, and also from the methodology and protection used by individual employees. Conclusions: The levels of organic solvent vapors, present in the workplace air in the course of painting conservation, were found to be well above the occupational exposure limits, thus posing a threat to the worker's health. Med Pr 2014;65(1):33–41
PL
Wstęp: W artykule przedstawiono wyniki badań ilościowych substancji chemicznych występujących w powietrzu stanowisk pracy konserwatorów malarstwa. Materiały i metody: Badania przeprowadzono w 6 muzealnych pracowniach konserwacji malarstwa. Próbki powietrza do badań pobierano na różnych etapach prac konserwatorskich (czyszczenie, dublowanie, impregnacja, werniksowanie, retusz). Analizę ilościową substancji chemicznych w pobranych próbkach powietrza prowadzono metodą chromatografii gazowej z detekcją płomieniowo-jonizacyjną (gas chromatography with flame ionization detector - GC-FID). Wyniki: Podczas badań w powietrzu środowiska pracy konserwatora malarstwa substancje takie, jak toluen, 1,4-dioksan, terpentyna i benzyna do lakierów występowały w stężeniach znacznie przekraczających wartości normatywów higienicznych. Narażenie na te same czynniki chemiczne podczas wykonywania podobnych czynności w badanych pracowniach było różne. To zróżnicowanie wynika ze sposobu wymiany powietrza w pomieszczeniach (rodzaju wentylacji i jej sprawności), wielkości obiektu poddawanego konserwacji, ale także od sposobu prowadzenia prac przez pracowników i stosowania środków prewencji. Wnioski: Podczas wykonywania prac konserwatorskich pary niektórych rozpuszczalników organicznych występują w powietrzu w ilościach znacznie przekraczających najwyższe dopuszczalne stężenia, stanowiąc zagrożenie dla zdrowia pracowników. Med. Pr. 2014;65(1):33–41
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.