Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

The Disorder of Love and the Love of Disorder: Cognitive Interplay in Shakespeare’s "Twelfth Night" at the Middle Temple, 1602

100%

Kemp R. J.

Pamiętnik Teatralny

2025

vol. 74

issue 2

13-30

"Wieczór Trzech Króli" ukazuje osobiste relacje miłosne oraz hulanki biesiadników jako zjawiska wprowadzające nieład. Współczesne inscenizacje zazwyczaj prezentują tekst Shakespeare’a jako komedię romantyczną, w której tymczasowe zakłócenie harmonii osobistej i społecznej zostaje ostatecznie przezwyciężone dzięki perspektywie połączenia trzech par węzłami małżeńskimi. Bogatszą i bardziej złożoną interpretację "Wieczoru Trzech Króli" umożliwia analiza pierwszego odnotowanego wystawienia w kolegium prawniczym Middle Temple w 1602. Autor przygląda mu się sięgając po wypracowaną na gruncie neuronauki kognitywnej hipotezę poznania ucieleśnionego, według której procesy poznawcze opierają się na wzajemnym oddziaływaniu ciała ludzkiego i jego środowiska fizycznego oraz społecznego, a pojęcia powstają w wyniku impulsów z układu nerwowego narządów zmysłów i ruchu. W tym ujęciu znaczenie "Wieczoru Trzech Króli" tworzą podczas przedstawienia nie tylko wypowiadane ze sceny kwestie, lecz także biologia, doświadczenia i wartości aktorów i widzów. Wyobrażenie sobie tej inscenizacji w fizycznej przestrzeni i kontekście społecznym Middle Temple pozwala zobaczyć, w jaki sposób trupa Shakespeare’a poruszała złożone kwestie moralne przed publicznością prawników, których decyzje kształtowały porządek społeczny Anglii początku XVII wieku.

"Twelfth Night" presents both personal love and festive reveling as phenomena that create disorder. Contemporary productions often render the play as a romantic comedy in which a temporary disruption of personal and social harmony is finally resolved by the prospect of three marriages. A richer and more complex appreciation of the play can be gained by exploring its first recorded performance at the Middle Temple (a law college) in 1602. I do this through the lens of embodied cognition, a hypothesis arising from cognitive neuroscience which holds that cognition is grounded in bodily interactions with the physical and social environment, and that mental concepts arise from the body’s sensory and motor neural systems. Thus the meaning of "Twelfth Night" in performance is comprised not only of the script’s dialogue, but also the biology, experiences, and values of its performers and audience members. Envisioning the play’s performance in the physical space and social context of the Middle Temple highlights ways in which Shakespeare’s company raised moral complexities for audience members whose legal decisions shaped the order of early modern English society.

Refine search results

1 Pamiętnik Teatralny

1 Kemp R. J.

1 2025

Search results

The Disorder of Love and the Love of Disorder: Cognitive Interplay in Shakespeare’s "Twelfth Night" at the Middle Temple, 1602