Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Awangarda radykalna i awangarda współczesna

100%

Sers P., Boruszkowska I.

Pamiętnik Literacki

2024

vol. 115

issue 2

39-45

Autor eseju rozważa istotę ontologicznego etosu dzieła sztuki awangardowej jako obiektu i szczególnego sposobu ujawniania znaczeń. Jego zdaniem, awangarda nie korzysta z ruin reprezentacji, tylko dokonuje jej redefinicji. Sers polemizuje z funkcjonującymi definicjami awangardy jako praktyki artystycznej skoncentrowanej na nowatorstwie formalnym i odrzuceniu wartości. Współczesna fascynacja transgresją uosabia tu fałszywą transcendencję, wpisującą się w logikę współczesnego kapitalizmu. Podkreślając swoistą ikonofobię, która przenika teorie estetyczne dowartościowujące język, wzywa do tego, by ponownie ocenić poznawczą i transformacyjną moc obrazów. Status oryginalnego dzieła awangardowego nie leży w jego negatywności, lecz w utopijności, w jego ukryciu momentu transcendencji, który autor rozumie jako głęboko etyczny.

This essay invokes the ontological ethos of the avant-garde work as a particular way of disclosing meaning. The avant-garde, according to Philippe Sers, signals not the ruin of representation but its redefinition; not the debunking of truth but a new relationship to truth. Here Sers manifests his impatience with current accounts of the avant-garde that remain fixated on its nihilism, formal novelty, and value-leveling dimensions. The contemporary infatuation with transgression epitomizes a false transcendence that only plays into the logic of contemporary capitalism. Highlighting the strains of iconophobia that pervades language-based aesthetic theories, the essay calls for a new reassessment of the cognitive and transformative power of images. The status of the original avant-garde work lies not in its negativity but its utopianism, its harboring the moment of transcendence that is profoundly ethical in its implications.

Rewolucyjny patos, negacja i awangarda suspensywna

100%

Roberts J., Boruszkowska I.

Pamiętnik Literacki

2024

vol. 115

issue 2

25-37

Artykuł dotyczy związku między awangardą a polityką oraz kwestii zaangażowania w kontekście sztuki i polityki. Autor zaznacza, że upolitycznienie awangardy wynika z wielu czynników, wśród których najszerzej rozważanym jest pogłębiający się kryzys kapitalistycznej reprodukcji, przewartościowujący kategorię zaangażowania. Istotne w sieci relacji łączących omawiane zjawiska jest także pojęcie rewolucji oraz jej transformacji w przeszłości w kontekście radzieckiej awangardy. Na płaszczyźnie teorii kulturowej i filozofii autor odwołuje się do Alaina Badiou, Slavoja Žižka i Jacques’a Rancière’a, a badając kluczowe czynniki historycznej radzieckiej awangardy, sięga po kategorie dzieła sztuki masowej, demokratyzacji i wytwórstwa jako elementów wpływających na techniki artystyczne (Walter Benjamin). Oprócz rozważań dotyczących historycznej awangardy odnajdujemy w artykule analizę współczesnych zjawisk postawangardowych, w których nowy obraz i technologie oraz ich sieć dystrybucji i powiązań tworzą nowe kreatywne oddolne wspólnoty pozostające poza głównymi nurtami świata sztuki. Za przykład tego rodzaju działań służą omówione w tekście projekty kolektywu artystów, krytyków, filozofów i pisarzy Chto Delat? (ros. Что делать?), którego praktyka artystyczna podkreśla konieczność zmiany priorytetów działalności artystycznej, zmienia akcenty i pozwala nawiązać w polu sztuki nowe relacje między „profesjonalistami” a „nieprofesjonalistami”. Tego rodzaju warunki powstawania sztuki autor określa mianem awangardy trzeciej lub suspensywnej, która czerpie z przeszłości awangardy historycznej.

The paper refers to the connections between avant-garde and politics as well as to the issue of engagement in the context of art and politics. As the author remarks, avant-garde politicisation is the result of a number of factors, most vital of which being the deepening crisis of capitalist reproduction, unleashing a renewed category of reengagement between art and politics. He also sees the rise in cultural theory and philosophy of an antihistoricist relationship to the revolutionary past in Russia, in which the transformative moments of futures past in the context of Russian avant-garde as an important network of links that connects the phenomena. On the cultural level, he refers to Alain Badiou, Slavoj Žižek, and Jacques Rancière, and researching the key issues of historical Russian avant-garde, he explores the categories of mass work of art, democratization, and production as elements that influence artistic techniques (Walter Benjamin). Apart from considerations about historical avant-garde, Robert is also occupied by analyses of contemporary post-avant-garde phenomena in which the new image, technology, and a network of their distribution produce a new creative commons from below that remain outside of the main parameters of the art world. Examples to illustrate this kind of activities are discussed here collective project of artists, critics, philosophers, and writers gathered around Chto Delat? (Russian: Что делать?) whose artistic practice stressed the need to change the priorities of artistic practice and shifts emphases to allow new spaces of association as well as to exchange relationships between “professionals” and “nonprofessionals.” This produces the conditions that Roberts calls a third or suspensive avant-garde, which draw on the futures past of the historic avant-garde.

Refine search results

2 Pamiętnik Literacki

2 Boruszkowska I.

1 Roberts J.

1 Sers P.

2 2024

Search results

Awangarda radykalna i awangarda współczesna

Rewolucyjny patos, negacja i awangarda suspensywna