Tożsamość Kościoła według J. Ratzingera

• Authors: Bachanek Grzegorz

Title variants

EN

The Identity of the Church According to J. Ratzinger

DE

Die Identität der Kirche nach J. Ratzinger

FR

L’identité de l’Eglise selon J. Ratzinger

• Languages of publication: PL DE

Abstracts

PL

Tożsamość Kościoła to zagadnienie niezwykle ważne, posiadające istotne, praktyczne implikacje. Osłabienie tej tożsamości wiąże się często z utratą wiernych. Kościół przede wszystkim jest Kościołem Boga i prowadzi człowieka do tożsamości z Nim. Kościół nie jest narzędziem, którym uczniowie mogą dysponować w sposób dowolny, ale pochodzi od Pana i w swojej zasadniczej strukturze nie podlega ludzkiej władzy. Chrystus w sakramentach wciąż na nowo tworzy Kościół, jednoczy go, daje się ludziom. Sakrament sukcesji apostolskiej gwarantuje tożsamość Kościoła i jego misji przez wieki. Jesteśmy wezwani do jedności z Maryją i świętymi, w których Kościół osiąga swoją doskonałość. Ze względu na nieidentyczność Kościoła i jego konkretnego przejawiania się w historii nie jest możliwe całkowite utożsamienie się człowieka z Kościołem danym empirycznie. Także ze względu na samego człowieka czymś naturalnym jest proces jego stopniowego dojrzewania ku głębszej tożsamości z Kościołem. Wyrazista tożsamość Kościoła umożliwia jego otwartość.

DE

Die Identität der Kirche ist eine enorm wichtige Frage, die viele relevante, praktische Implikationen beinhaltet. Die Schwächung dieser Identität wird oft mit dem Verlust der Gläubigen verbunden. Die Kirche ist vor allem als Kirche Gottes zu verstehen und sie führt den Menschen eben zur Identifizierung mit Ihm. Die Kirche ist kein Instrument, über das ihre Jünger beliebig verfügen können, sondern stammt vom Herrn und untersteht daher in ihrer eigentlichen Struktur keiner menschlichen Macht. Durch die Sakramente schafft Christus die Kirche immer wieder aufs Neue, Er macht sie einig und schenkt sich den Menschen selbst. Das Sakrament der apostolischen Sukzession garantiert die Identität der Kirche und ihrer Mission über Jahrhunderte hinweg. Wir werden zur Einheit mit Maria und allen Heiligen, in denen die Kirche ihre Vollkommenheit erreicht, aufgerufen. In keinem Zeitalter war die Kirche identisch, sie zeigte sich eher verschieden im Laufe der Geschichte, so kann sich keiner ihrer Anhänger völlig mit der Kirche, die immer noch pilgert und sich verwandelt, identifizieren. Selbst aus der Natur des Menschen ergibt sich, dass er allmählich zu einer tieferen Identifizierung mit der Kirche reift. Eine transparente Identität der Kirche ermöglicht ihre Offenheit.

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Studia Theologica Varsaviensia
• Year: 2013
• Volume: 51
• Issue: 1 - Numer Jubileuszowy 1963-2013
• Pages: 289-301

Contributors

author

Bachanek Grzegorz

• WT UKSW

References

• G. Bachanek, Josepha Ratzingera nauka o Kościele, Warszawa 2005.
• Benedikt XVI/ J. Ratzinger, Kirchliche Bewegungen und neue Gemeinschaften. Unterscheidungen und Kriterien, München -Zürich-Wien 2007.
• Benedykt XVI/J. Ratzinger, Formalne zasady chrześcijaństwa. Szkice do teologii fundamentalnej, Poznań 2009.
• Benedykt XVI w rozmowie z Peterem Seewaldem, Światłość świata. Papież, Kościół i znaki czasu, Kraków 2011.
• E. H . Erikson, Identität und Lebenszyklus, Frankfurt 1966.
• J. Habermas, J. Ratzinger, Dialektik der Säkularisierung. Über Vernunft und Religion, Freiburg im Breisgau 2005.
• P. Jaskóła (red.), Tożsamość i dialog, Opole 1997.
• W. Kern, art. Identität, w: Sacramentum Mundi. Theol. Lexikon für Praxis, t. II, Freiburg – Basel – Wien 1968.
• D. J, de Levita, Der Begriff der Identität, Frankfurt 1971.
• F. Mussner, Chrześcijańska tożsamość w świetle Nowego Testamentu, „Communio” (1985) nr 5, s. 9.
• A. Nichols, Myśl Benedykta XVI. Wprowadzenie do myśli teologicznej Josepha Ratzingera, Kraków 2006.
• A. Perzyński, Tożsamość i przynależność. Rozważania w oparciu o historię Abrahama, w: L. Balter (red.), Osoba we wspólnocie. Kościół Chrystusowy, Poznań 2004, s. 168-194.
• J. Policarpo, Tożsamość chrześcijańska, „Communio” (1985) nr 5, s. 80n.
• J. Ratzinger/Benedikt XVI, Eschatologie. Tod und ewiges Leben, Regensburg 2007.
• J. Ratzinger/Benedykt XVI, Nowe porywy ducha. Ruchy odnowy w Kościele, Kielce 2006.
• J. Ratzinger/Benedykt XVI, Święto wiary. O teologii mszy świętej, Kraków 2006.
• J. Ratzinger, Bóg i świat. Wiara i życie w dzisiejszych czasach, Kraków 2001.
• J. Ratzinger, Czas przemian w Europie. Miejsce Kościoła i świata, Kraków 2001.J. Ratzinger, Człowiek - reprodukcja czy stworzenie?, w: J. Ratzinger, Dwa ważne wykłady i dwie polskie laudacje, Kraków 2005, s. 12-16.
• J. Ratzinger, Dogma und Verkündigung, München-Freiburg 1973.
• J. Ratzinger, Droga paschalna, Kraków 2001.
• J. Ratzinger, Duch liturgii, Poznań 2002.
• J. Ratzinger, Europa. Jej podwaliny dzisiaj i jutro, Kielce 2005.
• J. Ratzinger, Kościoła nie trzeba budować, trzeba nim żyć, „W drodze”, (1989) nr 2, s. 89.
• J. Ratzinger, Kościół – ekumenizm – polityka, Poznań – Warszawa 1990.
• J. Ratzinger, Kościół wspólnotą, Lublin 1993.
• J. Ratzinger, Nowa pieśń dla Pana. Wiara w Chrystusa a liturgia dzisiaj, Kraków 1999.
• J. Ratzinger, O powrót do tego, co istotne, „W drodze”, (1993) nr 8, s. 26.
• J. Ratzinger, Sól ziemi. Chrześcijaństwo i Kościół katolicki na przełomie tysiącleci, Kraków 2005.
• J. Ratzinger, Utożsamianie się z Kościołem, w: Tenże, Kościół - znak wśród narodów. Pisma eklezjologiczne i ekumeniczne(Opera omnia t. VIII/1), Lublin 2013, s. 171-173.
• Z. Smolka, Tożsamość Kościoła na tle procesu budowy nowoczesnych społeczeństw europejskich, „Roczniki Teologiczne”, 48(2001) 2, s. 109-119.
• J. Szymik, W poszukiwaniu teologicznej głębi literatury. Literatura piękna jako locus theologicus, Katowice 2007.

Identifiers

ISSN

0585-5594