Title variants
Figury stylistyczne i gry słowne w dziele Montaigne'a
Languages of publication
Abstracts
Montaigne, będąc praktykiem i teoretykiem języka, napotyka w swym tworzeniu na figury retoryczne i gry słowne. Wprawdzie potępiał zawsze nadmierną ozdobność i sztuczną retorykę, ale był zwolennikiem sztuki przekonywania w sposób naturalny. Za wielkimi humanistami europejskimi, będąc szczególnie przywiązany do dzieła Erazma, doprowadził dialog do perfekcji. Wśród figur retorycznych i tropów faworyzowanych i używanych najczęściej przez autora "Prób" pierwsze miejsce zajmuje metafora, która staje się coraz dłuższa, pogłębiona i rozgałęziona. Metafory stosowane przez Montaigne'a są integralną częścią jego sztuki przekonywania. Retoryka Montaigne'a nie mogłaby ograniczyć się do skończonej liczby figur stylistycznych i form, wśród których poczesne miejsce zajmuje dialog, sztuka pisania listów i metafora, mnożą się one i wykwitają pod piórem tego wielkiego stylisty. Jest bardzo przywiązany do żywego słowa i w jego dziele liczne są wolne gry językowe, zgodne z jego poczuciem humoru i niestałymi nastrojami. Bawiąc się słowami, odkrywał sekretne korzenie języka i nieoczekiwane związki łączące znaki dźwiękowe, graficzne i ich znaczenia. Są one szczególnie charakterystyczne dla Księgi III. Montaigne krytykuje wszystkie uogólnienia związane z językiem, aby ochronić wolność człowieka, gdyż język jest sposobem indywidualizacji ludzi. Jedyną regułą lingwistyczną Montaigne'a jest poszukiwanie Języka "lepiej dostosowanego do rzeczy" (Faucault).
Keywords
Publisher
Year
Volume
Physical description
Dates
published
1982
Contributors
References
Document Type
Publication order reference
Identifiers
URI
http://hdl.handle.net/11089/11973
YADDA identifier
bwmeta1.element.hdl_11089_11973
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.