Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

„Wsłuchać się w nieskończoną opowieść o Polsce”. Dyskurs smoleński „Gazety Polskiej”

100%

Marchwiński G.

Sprawy Narodowościowe

2012

issue 40

181-196

The author analyzes articles published in Gazeta Polska after the plane crash that caused death of President Lech Kaczynski and other senior Polish officials in Smolensk in 2010. The Smolensk discourse in Gazeta Polska is structured with specific rhetoric strategies and anthropological categories. It is based on an antinomy of “every-man” versus “elites.” Furthermore, it brings some light to the importance and meaning of the rituals and symbolic sphere in public life. In reference to the traditions of the Polish 19th century approaches, it affects a reader with consistent interpretations and world-views. The Smolensk discourse is so persuasive also due to certain literary techniques as well as creating a sense of continuity that replaces the cultural rupture. Cultural rupture, however, is a fundamental category that organizes the Smolensk narration in Gazeta Polska and, to some extent, a Polish conservative discourse in general.

Liberałowie na wojennej ścieżce Analiza felietonów Magdaleny Środy

89%

Marchwiński G., Marchwiński G.

Przegląd Kulturoznawczy

2011

issue 2(10)

119-129

W rozróżnieniu Ivana Čoloviča bezpośrednie przejście od języka antywojennego do języka pokoju okazuje się niemożliwe. Pierwszy z nich na obszarze retoryki wikła się bowiem w dwuznaczną grę z językami wojny. Dopiero krytyka lub samokrytyka języka antywojennego stwarzają odpowiednie warunki do kształtowania języka pokoju. Jednakże między trzema strategiami komunikowania trudno wyznaczyć granice nieprzepuszczalne, stworzyć precyzyjną definicję każdej z nich, toteż Čolovič posługuje się terminem „proces”. Procesualny charakter zjawiska umożliwia wyznaczenie dlań punktów zwrotnych, progów, czyli miejsc, gdzie mimo zetknięcia się odmiennych jakości nie dochodzi do zupełnego unieważnienia granicy. Jednym z takich miejsc jest retoryka. Na tych samych zasadach funkcjonuje kategoria pozytywności i negatywności. W koncepcji serbskiego etnologa język pokoju uwrażliwia społeczeństwo na manipulacyjne zabiegi mediów i polityków oraz racjonalizuje debatę publiczną, natomiast krytyka języka wojennego oddziałuje negatywnie. Nie płaszczyźnie retoryki zbliża język antywojenny do wojennego. Z kolei metakrytykę, element systemu, który niekoniecznie musi zostać zwerbalizowany, określają działania „filtracyjne”. Łącząc się zarówno z językiem antywojennym, jak i pokojowym, nie pozwalają na dyfuzję treści agresywnych między pierwszym a drugim.

Refine search results

1 Przegląd Kulturoznawczy

1 Sprawy Narodowościowe

2 Marchwiński G.

2 2012

Search results

„Wsłuchać się w nieskończoną opowieść o Polsce”. Dyskurs smoleński „Gazety Polskiej”

Liberałowie na wojennej ścieżce Analiza felietonów Magdaleny Środy