Search results

1

Językowa kreacja dziecka w Konopielce Edwarda Redlińskiego

100%

Ciarkowska A.

Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

|

2019

|

vol. 18

31-42

EN

The article deals with the linguistic creation of child characters in the novel Konopielka written by Edward Redliński in 1973. The novel is classified as an example of the peasant trend. The ar-ticle concentrates on the creation of child characters, i.e. their external appearance, feelings, behaviours, family relations. The article is an attempt to identify the linguistic mechanisms used by Redliński in his description of children. In Konopielka the following elements have been analysed and depicted: lexis, expressions and stylistic means, inter alia metaphors, epithets, similes, enumerations and their role in the creation of child characters in Konopielka.

PL

W artykule omówiono językową kreację dziecka w powieści Edwarda Redlińskiego pt. Konopielka z 1973 roku. Utwór ten zaliczany jest przez badaczy literatury do tzw. nurtu chłopskiego. Przedmiotem rozważań uczyniono kreacje bohaterów dziecięcych, tj. ich wyglądu zewnętrznego, uczuć, zachowań, relacji rodzinnych. W artykule podjęto próbę wskazania językowych mechanizmów wykorzystanych przez Redlińskiego w opisie dzieci. Analizie i opisowi poddane zostały leksyka, wyrażenie i środki stylistyczne, m.in. metafory, epitety, porównania, wyliczenia oraz ich rola w kreacji postaci dziecięcych w Konopielce.

2

Sienkiewicz o własnej twórczości na podstawie korespondencji prywatnej. Część I. Cechy językowe

84%

Mariak L.

Język. Religia. Tożsamość

|

2023

|

issue 2 (28)

151-177

PL

Artykuł jest poświęcony nieanalizowanym dotychczas wypowiedziom Henryka Sienkiewicza na temat jego twórczości własnej. Bogaty materiał leksykalny zebrany z całości korespondencji prywatnej pisarza, na który złożyły się pojedyncze wyrazy, połączenia wyrazowe o różnym charakterze (ciągłe i nieciągłe), heterogeniczne pod względem znaczeniowym (dosłowne i metaforyczne) oraz strukturalnym (wyrażenia, zwroty, frazy). Przegląd ponad 400 jednostek udowodnił, że Sienkiewicz w nasycony ekspresją sposób podchodził do omawianych w listach spraw związanych z własną pracą twórczą i chętnie dzielił się spostrzeżeniami i uczuciami na ten temat z wszystkimi członkami rodziny. Pod względem językowo-stylistycznym zebrane passusy składają się głównie z leksyki potocznej, nacechowanej ekspresywnie, wspólnoodmianowej oraz wyrażeń metaforycznych.

EN

The article is devoted to Henryk Sienkiewicz’s statements about his own work, which have not been analyzed so far. Rich lexical material collected from the entire private correspondence of the writer, which consisted of single words, word combinations of various nature (continuous and discontinuous), heterogeneous in terms of meaning (literal and metaphorical) and structure (expressions, turns of phrases, phrases). A review of over 400 units proved that Sienkiewicz approached the issues discussed in the letters – related to his own creative work – in expressive manner. He also shared willingly his observations and feelings on these issues with all family members. In terms of language and style, the collected passages consist mainly of colloquial, expressive, and metaphorical expressions.

3

Oсобенности эпитетации в музыкальных рецензиях

84%

Dzienisiewicz M.

Studia Rossica Gedanensia

|

2022

|

issue 9

104-116

PL

Niniejszy artykuł prezentuje typy epitetów charakterystycznych dla recenzji muzycznych, obfitujących w środki wyrazu artystycznego. Z rosyjskojęzycznych tekstów krytyki muzycznej wyodrębnione zostały epitety z semantyką oceny, epitety z semantyką uczuć, epitety odnoszące się do dźwięku i jego właściwości, epitety utworzone od nazwisk kompozytorów i dyrygentów, a także epitety będące nazwami utworów muzycznych. Z przedstawionych przykładów wynika, że gatunek recenzji muzycznej cechuje użycie epitetów autorskich, indywidualnych, nierzadko odwołujących się do metafory, a także o różnorodnym pochodzeniu w zakresie części mowy.

EN

The article presents the types of epithets characteristic of music reviews, which are rich in means of artistic expression. Epithets with the meaning of evaluation, epithets which denote feelings, epithets referring to sound and its properties, epithets derived from the names of composers and conductors, as well as epithets that are the names of musical works have been retrieved from Russian-language texts of music criticism.

4

Мовностилістичні особливості публіцистики Святомира Фостуна в журналі „Сурмач”

84%

Sawczuk R.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2022

|

vol. 10

|

issue 1

59-73

EN

The article deals with the journalistic texts of Svyatomyr Fostun, published in the London military journal “Surmach” (Trumpeter). It analyzes the specifics of the grammatical and stylistic design of these texts. It was found that the author’s journalism reflects the phonetic, orthographic, lexical, and morphological features codified in the Ukrainian spelling of 1929. The journalist’s creative self-expression in the analyzed journalistic texts includes tropes and stylistic figures, which expand the semantic framework of the text, and reveal its essential features. The conclusion is that the author uses stylistic devices in journalistic language for emotional and expressive reinforcement, axiological characteristics (positive and negative evaluation), communicative and pragmatic guidelines. Intertextual elements contribute to the structural and semantic integrity of the publicist’s texts, and coordinate the addressee’s perception and interpretation of the message in the right direction.

PL

W artykule przedstawiono analizę tekstów publicystycznych Swiatomyra Fostuna, publikowanych w londyńskim czasopiśmie wojskowym „Surmacz”. W szczególności zbadano specyfikę ich konstrukcji gramatycznej i stylistycznej. Stwierdzono, że publicystyka autora odzwierciedla cechy fonetyczne, ortograficzne, leksykalne i morfologiczne, skodyfikowane w pisowni ukraińskiej w 1929 roku. Przedstawicielami twórczej autoekspresji dziennikarza w analizowanych tekstach publicystycznych są tropy i figury stylistyczne, które stanowią poszerzenie ram znaczeniowych wiadomości, ujawniają jej głębokie, istotne cechy. Stwierdzono, że autor posługuje się środkami stylistycznymi w języku publicystycznym dla wzmocnienia emocjonalnego i ekspresyjnego, cech aksjologicznych (oceny pozytywnej i negatywnej), wskazówek komunikacyjnych i pragmatycznych. Elementy intertekstualne przyczyniają się do strukturalnej i semantycznej całości tekstów publicysty, koordynują percepcję i interpretację wiadomości przez adresata we właściwym kierunku.

Refine search results

1 Język. Religia. Tożsamość

1 Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny

1 Studia Rossica Gedanensia

1 Studia Ukrainica Posnaniensia

1 Ciarkowska A.

1 Dzienisiewicz M.

1 Mariak L.

1 Sawczuk R.

1 2023

2 2022

1 2019

Językowa kreacja dziecka w Konopielce Edwarda Redlińskiego

Sienkiewicz o własnej twórczości na podstawie korespondencji prywatnej. Część I. Cechy językowe

Oсобенности эпитетации в музыкальных рецензиях

Мовностилістичні особливості публіцистики Святомира Фостуна в журналі „Сурмач”