Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  św. Hieronim
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Hieronimowa krytyka pelagianizmu w Dialogu przeciw pelagianom

100%
Mularczyk-Budzan A.
Polonia Sacra
|
2014
|
vol. 18
|
issue 3
EN
Saint Jerome in the battle of pelagianism not differed essentially from other theologians of grace, for example St. Augustine. However Vulgata’s author had the opportunity to meet with Pelagius earlier than Augustine. He doesn’t avoid controversial statements, especially in disputes with pelagians. At the same time he was master of the beautiful expressions. Many times he was inconsistent in theological reflection. Probably therefore he doesn’t enjoy great popularity between contemporary theologians. This publication, based on the Dialogus contra pelagianos and Jerome’s Letters reaction against pelagianism and Pelagius. First of all, based on the Dialogus contra pelagianos and the Jerome’s Letters, is an attempt to show the Jerome’s reaction against pelagianism and Pelagius in the first half on 5th century. Using the method theological, historical and linguistical. First, I want to emphasize the most important theological problems about which he wrote. Next – I want to talk about distinguishing marks his criticism of pelagianism and show this criticism in context theology of grace West Church (Latin Church) the first half of the 5th century.
PL
Sam fakt krytyki zjawiska pelagianizmu przez Hieronima nie był niczym odkrywczym, oryginalnym. Idzie on bowiem po linii, którą prezentuje choćby św. Augustyn. Jednakowoż na szczególną uwagę zasługuje sposób, w jaki to czyni, specyfika jego podejścia. Strydończyk miał okazję zetknąć się z Pelagiuszem i jego poglądami wcześniej aniżeli biskup Hippony i od samego początku był na nie wyczulony. W swoich wypowiedziach nie waha się używać kontrowersyjnych, mocnych argumentów. Jednocześnie jest mistrzem pięknych, kwiecistych sformułowań. Wielokrotnie jest w swych teologicznych rozważaniach niekonsekwentny. Prawdopodobnie dlatego nie cieszy się dużą popularnością wśród współczesnych teologów. Niniejsza publikacja jest próbą ukazania reakcji Hieronima na herezję pelagiańską i samego Pelagiusza przede wszystkim w oparciu o Dialog przeciw pelagianom oraz Listy, z zastosowaniem metod teologicznej, historycznej oraz filologicznej. W pierwszej kolejności omówiono najważniejsze problemy teologiczne, o których pisał Strydończyk. Następnie nakreślono cechy szczególne podjętej przez niego krytyki pelagianizmu, po czym ukazano tę krytykę w kontekście szeroko rozumianego nurtu teologii łaski w Kościele zachodnim pierwszej połowy V wieku.
2
Publication available in full text mode
Content available

Świętego Hieronima przedmowy do ksiąg biblijnych w Wulgacie - zagadnienia wstępne

100%
Sołomieniuk M. P.
Vox Patrum
|
2020
|
vol. 76
67-86
EN
In 2017 a special volume containing the critical edition of the prologues of saint Jerome to the biblical books has been published in the Sources Chrétiennes series (No. 592). Based on this edition and on older studies this paper presents a list of the prologues written by st. Jerome and a list of the addressees of the translation into Latin of the individual biblical books. Furthermore the article raises a question of the content of the prologues and their links to the ancient, pagan literature. Consequently the paper highlights the texts composed by Jerome directly as prologues, permits to know the milieu of his spiritual friends and also to get inside the efforts of the oeuvre of translation undertaken by Jerome.
PL
W roku 2017 opublikowano w serii Sources Chrétiennes (nr 592) tom, zawierający edycję krytyczną przedmów do ksiąg biblijnych autorstwa św. Hieronima. W oparciu o to wydanie a także starsze opracowania w niniejszym artykule została przedłożona lista przedmów autorstwa Hieronima i lista odbiorców łacińskich tłumaczeń poszczególnych ksiąg. Ponadto w artykule zostaje podjęta kwestia merytorycznej treści przedmów i odniesień do literatury antycznej. Dzięki tym analizom można wyróżnić teksty, które Strydonita faktycznie pisał jako przedmowy, poznać krąg jego duchowych przyjaciół, a ponadto dowiedzieć się o trudach pracy translatorskiej i zarzutach przeciwników dzieła Hieronimowych tłumaczeń.
3
Publication available in full text mode
Content available

Status quaestionis – La cristologia delle lettere di San Girolamo

100%
Łukaszczyk M.
Studia Elbląskie
|
2023
|
vol. 24
485-493
4
Publication available in full text mode
Content available

Aquileienses clerici quasi chorus beatorum habentur (Hieronim, Kronika, rok 374). Przykład życia religijnego duchownych pod koniec IV wieku

100%
Bastit-Kalinowska A.
Vox Patrum
|
2018
|
vol. 70
205-215
EN
The end of the fourth century sees the emergence, in the West, of several expe­riences of monastic life in the city for the bishop and a part of his presbyterium (Eusèbe of Vercelli, Martin of Tours, Paulin of Nola, Augustin of Hippo). A simi­lar attempt, around the priest Chromace of Aquileia (before his episcopate, and maybe even later), is documented by some testimonies of Jerome from Stridon and Rufin from Aquileia for the years 370s. These testimonies are the object of the present study.
5
Publication available in full text mode
Content available

Geneza Wulgaty i jej aktualny status w Kościele Katolickim. Uwagi na marginesie Listu apostolskiego papieża Franciszka "Scripturae Sacrae affectus"

80%
Chrostowski W.
Colloquia Theologica Ottoniana
|
2020
|
vol. 36
9-35
EN
This article discusses the genesis and nature of Vulgate, the most important work of St Jerome, and its current status in the Catholic Church at the margins of Pope Francis’ Apostolic Letter "Scripturae Sacrae affectus" (30 September 2020). First, the main guiding lines of Pope Francis’ document are shown, and then the need for Christological hermeneutics and biblical studies based on it is emphasized. The Vulgate weakened the importance of the Septuagint in the Western Church due to its purpose and the circumstances of its creation. The next comments concern the reception of the Vulgate – from the initial objections to the decree of the Council of Trent (1546), which sanctioned its status in the Catholic Church. This situation lasted until the Second Vatican Council (1962–1965), which made a fundamental change in the view of the authority and authenticity of the work of St Jerome. Then, the comments on the Neo-Vulgate and the five critical editions of the Vulgate are presented. The article ends with comments on the current dilemmas of biblical translation. Catholic scholars, taking as their basis critical editions of the Hebrew Bible based on the Masoretic text, are faced with the question of whether and how to use in their translations the options adopted and recorded in the Vulgate.
PL
Na marginesie Listu apostolskiego papieża Franciszka "Scripturae Sacrae affectus" (30 IX 2020) artykuł omawia genezę i naturę najważniejszego dzieła św. Hieronima, czyli Wulgaty, oraz jej aktualny status w Kościele katolickim. Najpierw zostały ukazane główne linie przewodnie dokumentu papieża Franciszka, a następnie została podkreślona potrzeba chrystologicznej hermeneutyki biblijnej i opartych na niej studiów biblijnych. Ze względu na cel i okoliczności powstania Wulgata osłabiła w Kościele zachodnim znaczenie Septuaginty. Kolejne uwagi dotyczą recepcji Wulgaty – od początkowych sprzeciwów i rezerwy po dekret Soboru Trydenckiego (1546), który usankcjonował jej status w Kościele katolickim. Ta sytuacja trwała do Soboru Watykańskiego II (1962–1965), który dokonał zasadniczej zmiany w spojrzeniu na autorytet i autentyczność dzieła św. Hieronima. Dalej następują uwagi na temat Neo-Wulgaty i pięciu krytycznych wydań Wulgaty. Artykuł zamykają uwagi odnośnie do aktualnych dylematów translatoryki biblijnej. Bibliści katoliccy, biorąc za podstawę krytyczne wydania Biblii Hebrajskiej oparte na tekście masoreckim, stają przed pytaniem, czy i jak wykorzystywać w swoich przekładach opcje translatorskie przyjęte i utrwalone w Wulgacie.
6
Publication available in full text mode
Content available

Dekoracja iluminatorska inkunabułu Inc. I 11 ze zbiorów Biblioteki Raczyńskich. Problem ikonografii i atrybucji

51%
Wagner Z.
Biblioteka
|
2019
|
issue 23(32)
235-261
EN
The collections of the Raczyński Library in Poznań include the incunabulum Epistolae by Saint Hieronimus published in the printing office of Peter Schöffer in Mainz in 1470 (call number: Inc. I 11). This work is relatively richly illuminated, having a number of decorated ornamented initials (rubrics, delicate initials and illuminated initials) as well as a border illuminations – a row of fleuron ornaments depicting a deer, two little monkeys and a bird. An analysis of the zoomorphic motifs has revealed that the zoomorphic motifs are directly related to the content of the book. An analysis of the formal features of the enlarged and decorated capital letters and the first letters of a section of the text made it possible to establish that its originator represented typical German book illumination tradition, and possibly even cooperated with the Mainz-based printing office of Peter Schöffer. A number of certain formal analogies with the incunabulum Inc. 829, currently held at the Jagiellonian Library and widely addressed in the literature, suggest however an alternative attribution, namely that of an anonymous Cracow-based artist (known as the Illuminator of the Decretalia).
PL
W zbiorach Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu znajduje się inkunabuł Epistolae św. Hieronima wydrukowany w 1470 roku w mogunckiej oficynie Petera Schöffera (sygn. Inc. I 11). Dzieło to posiada stosunkowo bogatą dekorację iluminatorską, na którą składają się inicjały (rubrykatorskie, filigranowe i iluminowane) oraz floratury z motywami jelenia, dwóch małpek oraz ptaka. Analiza motywów zoomorficznych wykazała ich bezpośrednie powiązanie z treścią książki. Cechy formalne dekoracji iluminatorskiej pozwoliły zaś na uznanie ich wykonawcy za reprezentanta niemieckiej tradycji malarstwa książkowego, być może współpracującego z moguncką oficyną Petera Schöffera. Analogie formalne ze znanym z literatury inkunabułem Inc. 829 z Biblioteki Jagiellońskiej skłaniają jednak do alternatywnej atrybucji – anonimowemu twórcy krakowskiemu (zwanemu Iluminatorem Dekretaliów).
7
Publication available in full text mode
Content available

Pismo Święte narzędziem dialogu z Bogiem

51%
Wronka S.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2016
|
vol. 69
|
issue 4
EN
Sacred Scripture is the basis of Christianity and the code of the whole culture; therefore this knowledge is essential for every Christian and human. However, continuous returning to the same texts seems pointless. The author of the article shows that such a belief is wrong because the word, and therefore also the Bible, has not only informative function but also expressive and directive one. Truths contained in Sacred Scripture can be mastered, even though the large volume of books of the Bible and the gap of time and culture that divides us from them makes this a difficult task. By contrast, self-expression and appeal led by God to man require a constant response from the man. Sacred Scripture is the means of dialogue between God and man and therefore it must be constantly read if this dialogue has to continue and lead to communion with God and to share in His nature. This reading cannot keep only the informative dimension but must include all the functions of the word, must be integral. An example of such a reading is lectio divina taken for centuries.
PL
Pismo Święte jest podstawą chrześcijaństwa i kodem całej kultury, dlatego jego znajomość jest nieodzowna dla każdego chrześcijanina i człowieka. Jednak ciągłe powracanie do tych samych tekstów wydaje się pozbawione sensu. Autor artykułu pokazuje, że takie przekonanie jest niesłuszne, gdyż słowo, a więc i Biblia, Pismo Święte jest podstawą chrześcijaństwa i kodem całej kultury, dlatego jego znajomość jest nieodzowna dla każdego chrześcijanina i człowieka. Ma nie tylko funkcję informacyjną, ale także ekspresyjną i apelacyjną. Prawdy zawarte w Piśmie Świętym można opanować, chociaż przy sporej objętości ksiąg biblijnych i przepaści czasowo-kulturowej, która nas od nich dzieli, nie jest to zadanie łatwe. Natomiast wyrażanie siebie i apel kierowany przez Boga do człowieka wymagają ciągłej odpowiedzi ze strony człowieka. Pismo Święte jest narzędziem dialogu Boga z człowiekiem i dlatego musi być ciągle czytane, jeśli ten dialog ma trwać i prowadzić do komunii z Bogiem, do uczestnictwa w Jego naturze. Ta lektura nie może zatrzymywać się na wymiarze informacji, ale musi objąć wszystkie funkcje słowa, musi być integralna. Przykładem takiej lektury jest lectio divina podejmowana przez wieki.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.