Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  świątynia jerozolimska
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Przebaczenie w judaizmie. W perspektywie rytuału święta Jom Kippur

100%
Pilarczyk K.
Paedagogia Christiana
|
2016
|
vol. 1/37
43-65
PL
Celem artykułu jest przybliżenie głównych elementów idei przebaczenia, jaka ukształtowała się przez wieki w judaizmie, i powiązanie jej z rytuałem święta Jom Kippur. Autor omawia kolejno: (1) etymologię hebrajską nazwy Jom Kippur, (2) wskazuje na biblijne przekazy dotyczące tego święta, (3) określa czas jego obchodów, (4) opisuje świątynne rytuały z nim związane oraz omawia ich znaczenie, (5) przedstawia rabiniczną tradycję o Dniu Przebaczenia zawartą w talmudycznym traktacie Joma oraz w komentarzach do niego, a zwłaszcza kształtowaną pod jego wpływem duchowość wyznawcy judaizmu, (6) ukazuje w zarysie synagogalną liturgię Jom Kippur i ją interpretuje oraz (7) syntetycznie rekonstruuje w oparciu o zebrany materiał samą ideę przebaczenia w judaizmie okresu drugiej świątyni i judaizmu rabinicznego.
EN
The aim of the article is to present the main elements of the idea of forgiveness, which has developed over the centuries in Judaism, and link it with the ritual of Yom Kippur. The author discusses respectively: (1) the etymology of the Hebrew name of Yom Kippur, (2) points to the biblical messages on this holiday, (3) determines the time of its celebration, (4) describes the temple rituals associated with them and discusses their importance, (5) presents rabbinical tradition of the Day of Forgiveness included in the Talmudic treatise Joma and comments to it, and, especially, spirituality of a Judaism believer moulded under its influence, (6) shows the outline of the synagogue liturgy of Yom Kippur, and  interprets it (7) synthetically reconstructs on the basis of the collected material the very idea of forgiveness in Judaism during the second temple and rabbinic Judaism.
2
Publication available in full text mode
Content available

Modlitwa w Dziejach Apostolskich

100%
Burda W.
Verbum Vitae
|
2012
|
vol. 22
11-135
EN
The present study aims at presenting the role of prayer in the life of the early Church the Acts of the Apostles. First, the practice of prayer in the early Church was discussed. In light of the analysis, prayer appears as a fixed practice among the fi rst Christians. The author of the Book of Acts underscores its basic characteristics, to wit faithfulness, perseverance, and unanimity. Second, the places of gathering for prayer were discussed. As many texts from Acts revealed, besides the Jerusalem temple, the private houses were the primary places of gatherings and prayer for early Christians. Third, different approaches and forms which characterized early Christian prayer were revealed. In the final threefold part of this study, the most salient features of prayer were discussed in detail: (1) the prayer of petition, connected in particular way with the gift of the Holy Spirit; (2) the prayer uttered at some crucial moments of the history of the early Church; Luke wanted to show how the first Christians faithfully followed the lead of Jesus, the master of prayer, in their search for God’s will revealed to them in prayer; and (3) the prayer of worship and thanksgiving.
3
Publication available in full text mode
Content available

Konflikt wokół odbudowy świątyni (Ezd 4,1-5). Przyczynek do transformacji religii biblijnego Izraela i narodzin judaizmu

100%
Chrostowski W.
Collectanea Theologica
|
2019
|
vol. 89
|
issue 3
43-84
EN
This article presents the detailed exegesis of the text of Esd 4,1-5. First,the place of this text in the structure of the Book of Esdra is described andthe translation into Polish is given. Then, detailed remarks follow regardingall the verses included. Verse 1 gives the identity of the delegation comingto Jerusalem as seen by the author of the Book of Esdra. Verse 2 preservesthe self-presentation of the delegates from the north, and the article stressesthe fact that they were believers in YHWH. The answer given in v. 3 by theJerusalem authorities is analysed in detail. Verses 4-5 describe the conflictwith “the people of the land”, in many respects having analogies with similarantagonisms between Jerusalem and Judah and the population of the formerKingdom of Israel. By the end of the article some important conclusions areproposed, among them the question as to whether the Jerusalem authoritieswould accept the proposal of collaboration in the cult existing in Jerusalempresented immediately after 539 by the delegates coming from the north.The crucial question regards the long-lasting and still valid issue of theidentity of the “true Israel”.
4

Antagonizmy jerozolimsko-samarytańskie za czasów Ezdrasza i Nehemiasza

100%
Kandzia M.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 2: Teologia dogmatyczna
135-151
EN
The history of the Samaritans is strictly linked with the history of the Israelites. From the very beginning there was lack of unity between the tribes of the ancient Israel. After kings Salomon's' death his kingdom was divided into two separate states: Judah in the south and Israel in the north. In 722/21 BC the kingdom of Israel had collapsed after Assyrian invasion. Many local inhabitants were taken captivity and deported to Assyria. On their place new people were settled. The society of the former kingdom became mixed. This was the beginning of the Samaritan community. The next important event that led to the Samaritan schism was the collapse of the Kingdom of Judah in 587/586 BC. Their inhabitants were taken captivity to Babylon. It lasted for 50 years. In 538 the Jews were permitted return. After returning to Palestine, they wanted to rebuild their ethnic and religious community concentrated around the Temple. Samaritans wanted to take part in the reconstruction of the Temple, but their request was denied. Among many gods Samaritans worshiped Yahweh, but not in the way required by Jews from Judah. After being rejected by the Jews, Samaritans started to establish their own cult centred near the mount of Gerizim.
PL
Historia Samarytan jest ściśle związana z historią Izraelitów. Od samego początku brakowało jedności między plemionami starożytnego Izraela. Po śmierci króla Salomona jego królestwo zostało podzielone na dwa odrębne państwa: Judę na południu i Izrael na północy. W 722/21 roku przed Chrystusem Królestwo Izraela upadło w wyniku inwazji asyryjskiej. Wielu mieszkańców zostało wziętych do niewoli i deportowanych do Asyrii. Na ich miejsce osiedlono ludność m.in. z Mezopotamii. To był początek społeczności samarytańskiej. Następnym ważnym wydarzeniem, które doprowadziło do „schizmy samarytańskiej”, był upadek Królestwa Judy w 587/586 przed Chrystusem. Jego mieszkańcy zostali wzięci do trwającej niemal pięćdziesiąt lat niewoli babilońskiej. Po powrocie do Palestyny Żydzi postanowili odbudować swoją etniczną i religijną społeczność skupioną wokół Świątyni. W prace przy jej odbudowie chcieli włączyć się także Samarytanie, ale ich prośba została odrzucona. Wiele napięć powodował także fakt, że wśród różnych bogów wielbili oni także Boga Jahwe, ale nie w sposób wymagany przez Żydów z Judy. Po odrzuceniu przez Żydów Samarytanie zaczęli ustanawiać własny kult skupiony w pobliżu góry Garizim.
5
Publication available in full text mode
Content available

L’Artiste et son art qui vient de loin... Gérard de Nerval et son "Voyage en Orient" (1850-1851)

85%
Sosień B.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
|
2018
|
issue 13
99-113
PL
W trzeciej i ostatniej części Voyage en Orient (Podróż na Wschód, 1850-1851), zatytułowanej L’Histoire de la Reine de Saba et de Soliman, prince des génies (Historia królowej Saby i Solimana, księcia geniuszy), Gérard de Nerval tworzy postać Adonirama, genialnego rzeźbiarza i architekta świątyni jerozolimskiej, w służbie króla Salomona. Na poły biblijny, na poły legendarny Adoniram to artysta tajemniczy, niezależny, nieskłonny do tworzenia pod dyktat żadnego autorytetu i żadnej władzy: jego sztuka odzwierciedla dążenie do absolutu i tworzenia dzieł wielkich, podważających wszelkie zasady mimetyzmu i kategorie racjonalności. Samotność, rozpacz i cierpienie są nie tyle ceną geniuszu, ile jego probierzem, jednym ze stygmatów artysty romantycznego.
EN
In the third and last part of Voyage en Orient 1850-1851, entitled L’Histoire de la Reine de Saba et de Soliman, prince des génies (The History of the Queen of Sheba and Soliman, prince of the geniuses), Gérard de Nerval creates a figure of Adoniram, the brilliant sculptor and architect of the Temple of Jerusalem, in the service of King Solomon. The half-biblical, half-legendary Adoniram is a mysterious, independent artist who is inconceivable to create under the dictates of any authority and power. His art reflects the pursuit of the absolute and the creation of great works that undermine all the principles of mimicism and categories of rationality. Loneliness, despair and suffering are not so much the price of genius as the testimony of one of the stigmata of the romantic artist.
6
Publication available in full text mode
Content available

Kronikarskie dzieło historyczne jako projekt nowej przyszłości Izraela

80%
Chrostowski W.
Collectanea Theologica
|
2019
|
vol. 89
|
issue 4
7-46
EN
Chronicles and Ezra-Nehemiah express a different approach to the futureof Israel to that given in the Former Prophets. First, the nature and thedating of this part of the Hebrew Bible are discussed, suggesting the endof the 5th and the very beginning of the 4th century B.C. as the time of itsorigins. Then the retrospection of the past in the two Books of Chroniclesis presented, with its very specific attitude towards the Exile. The articlefocuses its attention on the detailed analysis of Ezra 4,1-5, that represents thevery core of this book. Having in mind the identity of the delegation comingto Jerusalem as seen by the author of Ezra and the completely differentself-presentation of the delegates from the north, the serious conflict thatensues is described, this bearing analogies with the former antagonisms andtensions between the Kingdom of Judah and the Kingdom of Israel. On thebasis of this conflict a new reality emerges, namely Judaism. The religionof the pre-exilic Israel was deeply transformed, limiting itself only to thoseJudeans who came back from the Exile. As a result of this separation, thequestion of the “true Israel” started to be more crucial, giving new directionto the project of the national and religious identity of biblical Israel.
7
Publication available in full text mode
Content available

Templum Hierosolymitanum – święta architektura i porządek salomonowy

80%
Michalski M.
Architectus
|
2019
|
issue 4(60)
23-36
PL
Celem pracy jest wskazanie wpływu świątyni jerozolimskiej na architekturę europejską, w tym w szczególności polską. W pracy podjęto się analizy wzorca, jakim jest architektura świątyni jerozolimskiej, w oparciu o różne podania. Odniesiono się również do dwóch wątków, którymi są kolumny przed wejściem do świątyni, ich symbolika i metaforyczne implementacje w architekturze synagogalnej od czasów średniowiecznych i w chrześcijańskiej architekturze sakralnej, głównie okresu nowożytnego, oraz zagadnienia porządku salomonowego, jego zasad opracowania w nowożytnych traktatach architektonicznych i praktycznego zastosowania w architekturze sakralnej. Recepcję form porządku salomonowego w oparciu o komentarz do wizji Ezechiela autorstwa Villalpando i Prado oraz pracę Juana Ricciego starano się przedstawić za pomocą nowożytnych form architektury przede wszystkim polskiej, pokazując jednocześnie, jak różne wyobrażenia, detale i symbolikę przyjmowano, definiując porządek świątyni jerozolimskiej.
EN
The purpose of the work is to indicate the impact of the Jerusalem festival on European architecture, in particular Polish. The paper attempts to analyze the pattern of the Jerusalem Temple architecture. Two threads dominate the work. The first are columns before entering the temple, their symbolism and metaphorical implementations in synagogue architecture since ancient times and in Christian sacral architecture mainly of the modern period. The second is the issue of the Solomon order, its principles of development in modern architectural treaties, and practical application in sacral architecture. The reception of forms of the Solomon order based on the commentary to the Vision of Ezekiel by Villalpando and Prado and the work of Juan Ricci was attempted in order to present on the example of modern forms of architecture primarily Polish at the same time showing how different ideas were adopted when defining the order of the Jerusalem Temple.
8
Publication available in full text mode
Content available

Brak żałoby po śmierci żony proroka Ezechiela (Ez 24,15-27) w świetle retoryki hebrajskiej

80%
Bosowski J.
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
|
2021
|
vol. 41
|
issue 2
37-60
EN
The context of the research was that different commentators on the Book of Ezekiel propose different structures for the text under study. E.g., D.I Block in the text of Ezek 24:15-27 proposes the structure: (v. 15) – the formula of the word event; vv. 16-24 and 25-27 – the main parts; it ends with the formula of knowledge (vv. 24.27). M. Greenberg divides the text into two parts: A (vv. 15-24) with sub-parts: A1 (vv. 16-17) – God speaks to the prophet; A2 (vv. 18-24) – the prophet speaks to the people; part B (vv. 25-27) – announcing the end of the prophet’s state of non-speaking. B. Tidiman sees a parallel-concentric structure: A (v. 16a) – the announcement of the death of his wife; B (vv. 16b-17) – the prohibition of mourning given to Ezekiel; C (v. 18) – the fulfilment of the announcement of the death of his wife; D (v. 19) – the question of the exiles; C’ (vv. 20-21) – the fulfilment of the fate of Jerusalem; B’ (vv. 22-23) – the prohibition of mourning after the fall of Jerusalem; A’ (v. 24) – the prophet’s conduct an example for the people. Therefore, the aim of the research became the discovery of the structure that the inspired author included. The method of Hebrew rhetoric developed by Roland Meynet was applied. Score reached: A (v. 16ab – “the object of desire of your eyes”), B (v. 19b – question), C (v. 21cd – “the delight of your eyes”), B’ (v. 24Abc – answer), A’ (v. 25bc – “the delightof their eyes”). The image of God that emerges from the examined text is the Almighty God. A God who, for the sake of a kind of pedagogy, is ready to destroy the only sanctuary dedicated to Him. He does this because of the unfaithfulness of the “house of Israel”, which practised idolatry in this temple.
PL
Kontekstem badań było stwierdzenie, że różni komentatorzy Księgi Ezechiela proponują różne struktury badanego tekstu. Przykładowo: D.I Block w tekście Ez 24,15-27 proponuje strukturę: (w. 15) – formuła wydarzenia słowa; ww. 16-24 oraz 25-27 – główne części; kończy się formułą poznania (ww. 24.27). M. Greenberg dzieli tekst na dwie części: A (ww. 15-24) z podczęściami: A1 (ww. 16-17) – Bóg przemawia do proroka; A2 (ww. 18-24) – prorok przemawia do ludu; część B (ww. 25-27) – zapowiedź końca stanuniemówienia proroka. B. Tidiman widzi strukturę paralelno-koncentryczną: A (w. 16a) – zapowiedź śmierci żony; B (ww. 16b-17) – zakaz żałoby dany Ezechielowi; C (w. 18) – wypełnienie się zapowiedzi śmierci żony; D (w. 19) – pytanie zesłańców; C’ (ww. 20-21) – wypełnienie losu Jerozolimy; B’ (ww. 22-23) – zakaz żałoby po upadku Jerozolimy; A’ (w. 24) – postępowanie proroka przykładem dla ludu. Dlatego celem badań stało się odkrycie struktury, którą zamieścił autor natchniony. Zastosowano metodę retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Osiągnięto wynik: A (w. 16ab – „przedmiot pożądania oczu twoich”), B (w. 19b – pytanie), C (w. 21cd – „rozkosz oczu waszych”), B’ (w. 24abc – odpowiedź), A’ (w. 25bc – „rozkosz oczu ich”). Obraz Boga, jaki wyłania się z badanego tekstu, to jest Bóg Wszechmogący. Bóg, który dla swoistej pedagogii jest gotów zniszczyć jedyne sanktuarium Jemu poświęcone. Robi to ze względu na niewierność „domu Izraela”, który uprawiał w tej świątyni bałwochwalstwo.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.