Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  аренда
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem rozważań jest zaprezentowanie istoty zjawiska konsumowania bez posiadania (KBP) i jego determinant oraz wyników wstępnych rozpoznań dotyczących skłonności polskich konsumentów do angażowania się w wybrane praktyki reprezentujące KBP. Podstawą artykułu są wyniki studiów literatury oraz rezultaty badań jakościowych, zrealizowanych w formie wywiadu pogłębionego przeprowadzonego z 15 osobami. Zgodnie z wynikami badań, polscy konsumenci wydają się niezbyt chętni do wykorzystania KBP w celu zaspokajania potrzeb i jeszcze mniej skłonni, aby oferować posiadane rzeczy na wynajem. To sugeruje, że KBP oparte na wzajemnym wypożyczaniu między konsumentami ma raczej marginalny zasięg. Ocena ta jest jednak obciążona istotnymi ograniczeniami, wynikającymi z jakościowego charakteru badania. Z punktu widzenia przedsiębiorstw, zrozumienie istoty i determinant KBP warunkuje i ułatwia dopasowanie strategii rynkowej do nowego modelu zaspokajania potrzeb. Firmy mogą potraktować to zjawisko jako swoją szansę, szczególnie, jeśli odpowiednio wcześnie ją rozpoznają. Upowszechnienie KBP ma też ważne implikacje społeczne, ponieważ ogranicza niepotrzebną produkcję i marnotrawstwo. Artykuł ma charakter badawczy.
EN
The purpose of this article is to present the essence of non-ownership consumption (NOC) and its determinants as well as to present introductory data characterising Polish consumers' propensity to engage in the selected NOC practices. The basis of the article represent, on the one hand, results of the literature review and, on the other hand, results of the qualitative study (in-depth interviews) conducted on a sample of 15 people. According to the research, Polish consumers seem not to be eager to use NOC to meet their needs and even less willing to offer things they own to rent. This suggests that NOC based on peer-to-peer renting still represents rather a marginal phenomenon in Poland. These observations, however, have important limitations due to the qualitative nature of the study. From the business perspective, understanding of the NOC factors determines and facilitates adapting company’s market strategy to the new model of needs satisfaction. Businesses can treat this phenomenon as an opportunity, especially if they recognise it early enough. Dissemination of NOC has many social implications as well because it facilitates a better use of resources, reduces unnecessary production and waste.
RU
Цель рассуждений – представить суть явления потребления без обладания (ПБО) и его детерминанты, а также результаты предварительного изучения, касающегося предрасположенности польских потребителей к участию в избранных практиках, представляющих ПБО. Основу статьи представляют результаты изучения литературы, а также результаты качественных исследований, проведенных в форме углубленного интервью, проведенного с 15 лицами. В соответствии с результатами исследований польские потребители, как представляется, не особенно охотно включаются в использование ПБО для удовлетворения потребностей, и они еще менее предрасположенны, что- бы предлагать имеющиеся у них вещи напрокат. Это подсказывает, что ПБО, основанное на взаимном прокате между потребителями, имеет скорее всего маржинальный охват. Однако эта оценка обременена существенными ограни- чениями, вытекающими из качественного характера изучения. С точки зрения предприятий понятие сути и детерминантов ПБО обусловливает и облегчает приспособление рыночной стратегии к новой модели удовлетворения потребностей. Фирмы могут воспринять это явление в качестве своего шанса, тем более, если они выявят его соответственно рано. Распространение ПБО имеет тоже важные социальные импликации, поскольку оно ограничивает ненужное производство и расточительство. Статья имеет исследовательский характер.
EN
In Western Europe the lease is the dominant form of land management in agriculture. This is not only due to the tradition of this institution, but also to the scope of the regulations that guarantee the stability of the legal relationship and ensure the independence of the lessee in production process based on the subject of the lease. This article attempts to assess the instruments for the protection of farming on leased agricultural land in Poland in comparison with solutions applicable in after countries of Western Europe. In this paper, a review of regulations relating to the length of the lease, the obligation to care for the preservation of the quality of the resource, as well as the criteria for determining the amount of the rent, is examines . On this basis, it has been shown that the regulations determining the stability of the lease in Poland deviate far from the norms provided in most Western European countries. This implies that the legal position of a lessee in Poland is weaker than it is in the rest of Western Europe, which is a negative assessment from point of view the of agrarian structure in Poland.
PL
W państwach Europy Zachodniej dzierżawa jest dominującą formą gospodarowania gruntami rolnymi. Jest to uwarunkowane zarówno tradycją tej instytucji, ale także zakresem regulacji prawnych, które gwarantują trwałość stosunku prawnego oraz zapewnią dzierżawcy samodzielność prowadzenia działalności wytwórczej w oparciu o przedmiot dzierżawy. Celem artykułu jest próba oceny instrumentów służących ochronie gospodarowania na dzierżawionych gruntach rolnych w Polsce, na tle rozwiązań mających zastosowanie w państwach Europy Zachodniej. W niniejszej pracy dokonano przeglądu regulacji dotyczących kształtowania długości stosunku dzierżawy, obowiązku dbania o zachowanie jakości zasobu, a także kryteriów determinujących wysokość czynszu dzierżawnego. Na tej podstawie wykazano, iż regulacje prawne determinujące trwałość dzierżawy w Polsce, dalece odbiegają od unormowań przewidzianych w większości państw Europy Zachodniej. To powoduje, iż także pozycja prawna dzierżawcy w Polsce jest słabsza niż ma to miejsce na zachodzie Europy, co oceniane jest za zjawisko niekorzystne dla struktury agrarnej Polski.
RU
В государствах Западной Европы аренда является доминирующей формой ведения хозяйства на сельскохозяйственных угодьях. Это обусловлено в равной степени как традицией этой институции, так и диапазоном законодательных регуляций, которые гарантируют стабильность юридических отношений, а также обеспечивают арендаторам самостоятельность в управлении производственной деятельностью в опоре на предмет аренды. Целью статьи является попытка оценки инструментов, служащих охране ведения хозяйства на арендованных сельскохозяйственных угодьях в Польше, на фоне решений применяющихся в государствах Западной Европы. В настоящей работе проведен обзор регуляций, касающихся формирования продолжительности срока аренды, обязанности слежения за соблюдением качества ресурсов, а также критериев детерминирующих размер арендной платы. На этом основании было выявлено, что система юридических регуляций, детерминирующих устойчивость аренды в Польше, далеко отбегает от предусматриваемых законом нормативов в большинстве государств Западной Европы. Это способствует тому, что и юридическая позиция арендатора в Польше также слабее, чем это имеет место на западе Европы, что оценивается как невыгодное явление для аграрной структуры Польши.
EN
The article presents the process of taking over real estate inherited from Jan Klemens Branicki by his heirs. After the Great Crown Hetman’s death, any inheritable lands and some parts of counties (starostwa) were handed over “for life” to Izabela Branicka. The widow was entitled to administer the properties and receive income on them until her death. Under the law, after her death the real estate was to be transferred to Jan Klemens Branicki’s sisters, their children, grandchildren and great grandchildren. The rules of annuity were confirmed by a special commission appointed by Delegated Sejm which was held in Warsaw in 1774. Numerous court proceedings lasted as long as until 1800 when Izabela Branicka reached an agreement with the grandsons (brothers Jan Alojzy and Feliks Potocki) and the granddaughter of Krystyna Sapieha of Branicki (Joanna Potocka of Potocki). According to the decisions thereof, any property claims of Hetman’s wife were to be secured on Prussian lands (Bialystok, Tykocin and Choroszcz lands). Soon afterwards, on 22nd September, 1802, Kriegs- und Domänenkammer (Office of War and Crown Lands) purchased Bialystok real estate (their territory is shown on the map attached to the article) whereas Izabela Branicka leased the city of Bialystok since 1st June, 1803. The transaction of Bialystok real estate’s sale was to be terminated a year after their annuity owner’s death. Actually, in an already new political reality, Russian authorities acquired the real estate on 4th March, 1809. The sellers, however, did not receive the money entered in the sale contract (217.970 thalers / 1.307.820 zlotys) because Izabela Branicka heirs’ liabilities had to be repaid (over 619.000 zlotys) as well as Jan Klemens Branicki’s old debts and liabilities. There was a little more than 124.000 zlotys left in cash but thanks to this transaction Choroszcz and Tykocin estates’ debts were repaid. Smaller financial liabilities also burdened estates located in Austrian Partition.
RU
Статья представляет процесс перехода недвижимости к наследникам Яна Клеменса Браницкого. После смерти гетмана Великой Короны все земельное имущество было унаследовано и часть староства перешла в пожизненное пользование Изабеллы Браницкой. Вдова имела право до конца жизни управлять имуществом и получать с него доход. По праву после ее смерти вся земельная собственность должна была перейти сестрам Яна Клеменса Браницкого, их детям, внукам и правнукам. Правила пожизненного наследия подтвердила специальная комиссия, назначенная делегированным сеймом, которая заседала в Варшаве в 1774 г. Множественные судебные заседания продолжались до 1880 г., пока Изабелла Браницка не заключила соглашение с правнуками (братьями Яном Алоизом и Феликсом Потоцким) и внучкой Кристиной Сапегой из рода Браницких (Иоанной Потоцкой из рода Потоцких). Она желала, чтобы все ее имущественые права как жены гетмана, были сохранены в виде прусской собственности (белосктокской, тыкотинской и хорошчанской). После әтого, 22 сентрября 1802 г. Камера Войны и Домен (военно-әкономический орган публичной администрации) купила белостокское имущество (их территорию представляет прилагаемая карта), а Изабелла Браницка с 1 июня 1803 г. арендовала город Белосток. Процедура продажи белостокского имущества, находящегося в пожизненном пользовании, должна была закончиться через год после смерти Изабеллы Браницкой. Очевидно, что в новой реальной политической ситуации русские приобрели имущество в собственность 4 марта 1809 г. Продавцы однако не получили денежной суммы, прописанной в контракте (217 970 талеров/1 307 820 злотых), а также нужно было оплатить обязательства наследникам после смерти Изабеллы Браницкой (более 619 000 злотых), кроме әтого, небольшие долги и задолженности Яна Клеменса Браницкого. Наличными оставалось немного более 124 000 злотых, однако, благодаря әтой операции была погашена задолжненность хорошчанского и тыкотинского имущества, более мелкие финансовые обязательства являлись частью собственности, находяшейся на территории Польши, аннексированной Австрией.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.