Search results

1

Vedere il 1968. Qualche osservazione in base alla mostra Obcy w domu – Estranged, Museo “Polin”, Varsavia, 9 marzo-24 settembre 2018

100%

Quercioli Mincer L.

pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi

|

2019

|

issue 10

93-108

EN

Illustrating the recent exhibition Estranged / Obcy w domu, the author wonders if, and how, contemporary Polish visual art has contributed to integrating the shame of the anti-Semitic campaign into the collective memory of the nation. She focuses in particular on the works of three artists: Krystyna Piotrowska, Erna Rosenstein, and Krzysztof Wodiczko, and on how the exhibition represents some currents in visual studies linked to historical narrative.

2

Židé v předrevolučním Rusku a anglosaská historiografie: stará a nová paradigmata?

84%

Vydra Z.

Slovanský přehled: historická revue pro dějiny střední, východní a jihovýchodní Evropy (Slavonic Review: Review for Central, Eastern and Southeastern European history)

|

2011

|

vol. 97

|

issue 5

603-624

EN

The paper is focused on the basic paradigms of the Jewish history in late imperial Russia. In the form of review article, author analyzes several new books about Jews in the Russian Empire and tries to find, how far the old paradigms are changed and new paradigms are created. Article is divided into two parts. In the first part, author is dealing with the Jewish diaspora paradigm, Jewish community paradigm and ‘shtetl’ paradigm, and the paradigm of crisis and continuity in the Russian-Jewish history. All these paradigms are defined as the split identity paradigm. The second part is concerned with the pogrom paradigm and with the effort of several historians to establish a new war pogrom paradigm.

3

Die poësie van Olga Kirsch: Tuiskoms in vreemdelingskap / The Poetry of Olga Kirsch: Homecoming in Exile

84%

Spies L.

Werkwinkel

|

2014

|

vol. 9

|

issue 2

73-98

EN

In writing my article on the poetry of Olga Kirsch I proceed from each poet’s consciousness of the relationship of tension between his humanity and the art he practises. In the case of Olga Kirsch this inner discord was rendered in her humanity. As second recognised Afrikaans woman poet, after Elisabeth Eybers, she was Jewish by birth and English-speaking, although by her own claim Afrikaans, through her environment and school, was stronger than the English of her parental home. In Olga Kirsch’s debut volume Die soeklig (1944) she professes the youthful heart’s restless longing for romantic love in poems still far too trapped in clichéd language. I linger extensively at these so that the great breakthrough of her talent in her second volume, Mure van die hart (1948), can be clearly evident. In strong, stripped-down poems she expresses the Zionistic longing of the Jew in the diaspora for the lost homeland, intensified by the Jewish suffering in the Second World War, with specific reference to the Holocaust in “Die wandelende Jood” and “Koms van die Messias.” After Kirsch’s emigration to Israel in 1948 a silence of twenty-four years followed which was unexpectedly interrupted with the 1972 publication of a thin volume, Negentien gedigte, which impressed especially with “Vyf sonette aan my vader,” which I discuss in detail. In 1975 she visited her native land again and the direct contact with Afrikaans and with the country acted as stimulus for her volume Geil gebied of 1976. The “geil gebied” (fertile area) is a metaphor for the rich subsoil of the poem and for the poem itself. In my discussion of Negentien gedigte and Geil gebied I concentrate on her inner dividedness as being inherently part of her human nature, enhanced by the knowledge that she remained irrevocably attached to her native land and to her Jewish homeland. I point out that the only way she can be healed of this dividedness is by writing her another self in her poems in which she arrives home in both countries, the omnipresence of God and the presence of the beloved husband. Lastly I indicate Olga Kirsch’s enduring place in the Afrikaans tradition of poetry through her procreative influence on other poets or by the way they relate to her poetry.

4

Antysemicki incydent prasowy. Kartki pocztowe i poznańskie gazety

83%

Skutecki J.

Biblioteka

|

2011

|

issue 15(25)

259-266

EN

Part of the imagery of the genre and one of the iconographic motifs used in advertising postcards (postcards used for advertising purposes) from the turn of the nineteenth and the twentieth century were title pages of local newspapers. In 1904, postcards with this “newspaper” element published by J. Plessner in Poznań provoked though an embittered press polemic around the issue that had a pronounced anti-Semitic character. The issue at stake was that an advertisement of a Catholic journal had been printed by a Jewish publisher.

PL

Jednym z motywów ikonograficznych wykorzystywanych na reklamowych kartach pocztowych z przełomu XIX i XX wieku były strony tytułowe lokalnych gazet. Wokół poznańskich pocztówek z motywem „gazetowym” wydawanych przez Isaaka Plessnera wybuchła w 1904 roku polemika prasowa o silnie antysemickim podłożu. Zarzut dotyczył druku reklamy katolickiego czasopisma u żydowskiego wydawcy.

5

MUZYKA I MORALNOŚĆ: Splamiona chwała Mesjasza? Filozoficzne aspekty sporu muzykologów o mniemany antysemityzm oratorium Händla

67%

Czarnecki J.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

vol. 16(3)

39-57

PL

W artykule rekonstruuję tezę i argumentację Michaela Marissena o antyjudaistycznymprzesłaniu oratorium Mesjasz Georga Friedricha Händla (HWV 56), a następnie przybliżampróbę jej obalenia podjętą przez Petera Kivy’ego, by poddać ją krytyce. Wedle definicjiprzedstawionych przez filozofa „antyjudaizm”, o którym pisze Marissen, jest rodzajemantysemityzmu. Aby stwierdzić, czy antysemickie znaczenia występują w oratorium, należynajpierw ustalić ogólne warunki znaczenia dla dowolnego wytworu ludzkiego, twierdziKivy. W części krytycznej argumentuję, że przyjęty do tego celu przez Kivy’ego model znaczeniaspod znaku Paula Grice’a nie spełnia tego warunku; w szczególności – nie nadajesię do analizy barokowego oratorium jako dzieła sztuki. Wskazuję, że po odpowiednimprzeformułowaniu argumentów apelujących do komunikacyjnych intencji twórcy możnaocalić trzon argumentacji Kivy’ego, przy czym warunki, którymi filozof obwarowuje znaczenie,musiałyby stać się warunkami dla ukonstytuowania się winy. Po tym przeformułowaniu,choć wprawdzie kompozytor i librecista zostają skutecznie oczyszczeni z zarzutuantysemityzmu, to jednak teologiczno-muzyczno-moralna kwestia sensu oratorium musirozstrzygać się w szerszym horyzoncie interpretacyjnym.

6

MUSIC AND MORALITY: Messiah’s Tainted Glory? Philosophical Aspects of a Musicological Quarrel on Alleged Anti-Semitism in Handel’s Oratorio

67%

Czarnecki J.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

vol. 16(3)

39-57

EN

In this paper I reconstruct M. Marissen’s claim that G.F. Handel’s Messiah (HWV 56) conveysa palpable anti-Judaist message, in order to critically examine P. Kivy’s negative responseto it. What Marissen describes as ‘anti-Judaism’ are clear cases of anti-Semitism,according to Kivy’s definitions. Kivy claims that in order to discover how a musical artifactcan possess a meaning (an anti-Semitic one) it should be made clear how a human artifactin general can possess it. In the critical part of the paper, I argue that the Gricean model advancedby Kivy does not fulfill this condition; namely, it fails to provide a correct analysis ofthe meaning of an artwork (which in this case is a Baroque oratorio). I point out, however,that after some reformulation of Kivy’s arguments it is possible to salvage their core. The intentionalistconditions originally placed on meaning should now be regarded as conditionsof guilt. After this reformulation, even though the librettist and the composer can safely befound not guilty of anti-Semitism, the theological, musicological and moral inquiry on theOratorio’s meaning must still be considered in a broader interpretive horizon.

7

Götz Aly und Hans-Ulrich Wehler über Kapitalismus, Antisemitismus und Sozialpolitik

43%

Dahlmanns K.

Wortfolge. Szyk Słów

|

2018

|

issue 2

31-54

EN

Götz Aly’s book Europa gegen die Juden 1880–1945 (Europe against the Jews 1880–1945) is a sequel to his earlier published treatise Warum die Deutschen? Warum die Juden? Gleichheit, Neid und Rassenhass (Why the Germans? Why the Jews? Equality, Envy, and Racial Hatred). Both volumes explore the impact of envy on policies of ‘social’ justice and national homogeneity in the interwar period, thereby pointing out the negative aspects of social engineering. As its predecessor, Europa gegen die Juden has been, therefore, criticized by commentators of a more interventionist outlook. One of Aly’s most prominent – and sternest – critics is the historian Hans-Ulrich Wehler. This essay presents a critical assessment of Aly’s argument, the replies of his critics, and Wehler’s views on the market economy, interventionism and ‘social’ justice.

PL

Opublikowana w 2017 roku książka Götza Aly’ego Europa gegen die Juden 1880–1945 jest kontynuacją wydanej sześć lat wcześniej rozprawy Warum die Deutschen? Warum die Juden? Gleichheit, Neid und Rassenhass. Obydwie książki naświetlają wpływ zawiści i zazdrości na środki polityki społecznej w Europie lat międzywojennych. Chodzi zarówno o rozwiązania mające na celu realizację sprawiedliwości „społecznej”, jaki i posunięcia zmierzające do stworzenia możliwie jednolitego państwa narodowego. Ponieważ Aly wskazuje na wady działań określanych zazwyczaj jako Social Engineering, jego książka spotkała się z krytyką komentatorów, którzy popierają państwowy interwencjonizm w gospodarce i społeczeństwie. Należy do nich historyk Hans-Ulrich Wehler, krytykujący od lat Aly’ego. Niniejszy artykuł zawiera krytyczną rekonstrukcję koncepcji Aly’ego oraz reakcji jego krytyków. Analizuje również krytykę kapitalizmu, sformułowaną przez Hansa-Ulricha Wehlera.

DE

Götz Alys 2017 erschienenes Buch Europa gegen die Juden 1880–1945 schreibt den Ansatz seiner sechs Jahre zuvor publizierten Abhandlung Warum die Deutschen? Warum die Juden? Gleichheit, Neid und Rassenhass fort. Beide Bücher beleuchten den Einfluß von Mißgunst und Neid auf sozialpolitische Maßnahmen im Europa der Zwischenkriegszeit – sowohl auf solche, die ‚soziale‘ Gerechtigkeit verwirklichen sollen, als auch auf solche, die der Schaffung eines möglichst homogenen Nationalstaats dienen sollen. Da Aly auf diese Weise die negative Seite dessen deutlich macht, was üblicherweise als Social Engineering bezeichnet wird, findet sein Buch ein negatives Echo bei Kommentatoren, die staatliche Eingriffe in Wirtschaft und Gesellschaft gutheißen. Unter ihnen ist der Historiker Hans-Ulrich Wehler, ein langjähriger Aly-Kritiker. Der gegenwärtige Aufsatz enthält eine kritische Rekonstruktion des Alyschen Ansatzes und der Reaktionen seiner Kritiker. Außerdem werden die kapitalismuskritischen Anschauungen Hans-Ulrich Wehlers analysiert.

Refine search results

2 Miscellanea Anthropologica et Sociologica

1 Biblioteka

1 Slovanský přehled: historická revue pro dějiny střední, východní a jihovýchodní Evropy (Slavonic Review: Review for Central, Eastern and Southeastern European history)

1 Werkwinkel

1 Wortfolge. Szyk Słów

1 pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi

2 Czarnecki J.

1 Dahlmanns K.

1 Quercioli Mincer L.

1 Skutecki J.

1 Spies L.

1 Vydra Z.

1 2019

1 2018

2 2015

1 2014