Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Catalan literature
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ciudad y texto: leyendo a Montserrat Roig en compañía de Cristina de Pizán

100%
Łuczak B.
Studia Romanica Posnaniensia
|
2013
|
vol. 40
|
issue 2
105-117
EN
In the article we study two visions of the city. A “classical” and allegorical one is included in Christine de Pizan’s well-known oeuvre, Le Livre de la Cité des Dames (1404/1405). We compare it to a biographically conditioned construction from the essays "Digues que m’estimes encara que sigui mentida" (1991) by the Catalan writer Montserrat Roig. The key factor in our analysis is the chronotope structure and the relationship between the image of the city and the writing act. We note a number of similarities between the two visions, some of them stemming from the identity and the social and cultural situation of the feminine subject, but also point out some differences, as those determined by the historical context of both texts and their literary genres.
2
Publication available in full text mode
Content available

Les llegendes de Maria de Bell-lloch: entre la literatura fantàstica i el folklore

99%
Samper Prunera E.
Studia Romanica Posnaniensia
|
2018
|
vol. 45
|
issue 2
21-37
EN
In 1881 Maria de Bell-lloch, a pseudonym used by Maria del Pilar Maspons i Labrós (1841-1907), published Llegendas catalanas. A writer of the Renaixença movement, she is one of the first women who stand out in the study of Catalan folk literature in this foundational period of interest for folklore in Catalonia. Some of the stories in the collection have been considered fantastic stories and have been included in various anthologies. The aim of this paper is to analyse this corpus in a philological way to see which stories can be integrated into fantastic literature, considering the theoretical difficulties that the legend poses as a genre.
3
Publication available in full text mode
Content available

Tożsamość a język. Wybór języka katalońskiego przez nierodzimych pisarzy

83%
Gregori A.
Pogranicze. Studia Społeczne
|
2017
|
vol. 29
PL
W niniejszej pracy autor przedstawia złożone zjawisko, jakim jest wybór języka katalońskiego jako „adoptowanego” języka literackiego. Od wielu już lat podobnego wyboru dokonują nierodzimi pisarze mieszkający w wielokulturowym społeczeństwie katalońskim. Mówi się tu o takich pisarzach, którzy w okresie wczesnego dzieciństwa nie posługiwali się językiem katalońskim, ani też się go nie nauczyli w tym okresie życia. W pierwszej części artykułu autor przedstawił kontekst omawianego zagadnienia, to znaczy historię publikowania dzieł literackich przez pisarzy, którzy, choć nie pochodzili z Krain katalońskich, zdecydowali się stosować język kataloński (pomimo prób zredukowania go do stanu mniejszościowego, należy on dziś do grupy europejskich języków średniej wielkości). W pracy omawia się twórczość różnych pisarzy i zauważane są dzielące ich różnice. Pius Alibek, postać pochodzenia asyryjskiego, Monika Zgustova, urodzona w Czechach, oraz Najat El Hachmi, przybyła z regionu berberyjskiego, są przedstawicielami języków i kultur o średniej wielkości lub historycznie doprowadzonych do stanu mniejszościowego. Natomiast cechą charakterystyczną dwóch innych twórców osiadłych w Katalonii, Patricii Gabancho, urodzonej w Argentynie, oraz Matthew Tree, pochodzenia brytyjskiego, jest to, że z początku oboje przynależeli kulturowo do potężnych systemów językowych. Uznając inność za kategorię analityczną, autor omawia najważniejsze ideologiczne aspekty dotyczące interesującego go zjawiska literackiego, umiejscawiając je w kontekście wyznaczonym przez czynniki społeczne, polityczne i kulturowe.
EN
This work presents the complex and tangled phenomenon of choosing Catalan as a literary “adoptive” language that has been taking place among several non-native writers living in the multicultural society developed in Catalonia; that is to say, these writers did not communicate in Catalan or learn this language at their tender age. First of all, the author offers a contextualization and argumentation of this specific subject – the publication of literary works in a minorized, medium -sized European language by non-native speakers – through history and today’s reality in the Catalan countries. Anyway, there is not an homogenous explanation for all these cases, because we can find notable differences among them: whereas Assyrian-born Pius Alibek, Czech-born Monika Zgustova or Berber-born Najat El Hachmi represent other medium-sized or historically minorized languages and cultures, two immigrant writers stand out in this picture since they originally belong to two powerful languages systems, particularly Argentinian-born Patricia Gabancho and British-born Matthew Tree. Considering otherness as an analytical category, the evaluation and dissection of the most important ideological aspects concerning the mentioned literary phenomenon will provide to a precise elucidation of it in the light of social, political and cultural factors.
4

L’oralitat com a origen de la narrativa de Jesús Moncada

83%
Garcia Fuster A.
Estudios Hispánicos
|
2019
|
vol. 27
117-128
EN
Jesús Moncada’s narrative presents an oral substrate in the form of rumours, gossip, grudges or disputes that take place in the little village of Mequinensa, where everyone knows each other. Following the theories of Eric Havelock, Paul Zumthor, and Walter J. Ong, which identify in orality the source of any literary expression, we analyse the evolution of Maquinensan loud secrets and hidden truths into stories and how the skilful writer is able to turn simple anecdotes into great narrative plots. In this paper, several examples from short stories and novels are analysed, and the differences in the role of orality in each genre are described and examined. Furthermore, the role of casual conversation as an oral start-point of Moncada’s stories is highlighted.
5
Publication available in full text mode
Content available

ENTRE LA LITERATURA Y LA HISTORIA UN DE BEGUR DE JOSEP PLA Y EL HUNDIMIENTO DEL MERCANTE PALERMO A CARGO DEL SUBMARINO SM U 72 (1916)

67%
de la Fuente de Pablo P., Haler P.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2017
|
issue 52(1) Filologia
122-138
ES
El 2 de diciembre de 1916, el submarino alemán SM U 72, al mando de Ernst Krafft, hundió el buque Palermo, un mercante italiano que navegaba de Nueva York a Génova portando caballos y material de guerra. El ataque tuvo lugar cerca de la costa catalana, a 25 millas náuticas del cabo de San Sebastián. En 1949, tres décadas más tarde, Josep Pla, el más brillante escritor en lengua catalana, publicó un relato corto basado en los hechos titulado Un de Begur.
EN
On 2nd December 1916, the German submarine SM U-72, commanded by Ernst Krafft, sank Palermo, an Italian merchant vessel going from New York to Genoa with a cargo of horses and war material. The torpedo attack took place near the Catalonian coast 25 miles off Cape St. Sebastian. In 1949, thirty-three years later, Josep Pla, the most outstanding Catalonian writer, published a short story based on these facts entitled Un de Begur [One from Begur].
XX
W dniu 2 grudnia 1916 r. niemiecki okręt podwodny SM U-72, dowodzony przez Ernsta Kraffta, zatopił Palermo, włoski statek handlowy płynący z Nowego Jorku do Genui z ładunkiem koni i amunicji. Atak torpedowy miał miejsce w pobliżu wybrzeża katalońskiego 25 mil od Przylądka Św. Sebastiana na Morzu Śródziemnym. W roku 1949, trzydzieści trzy lata później, Josep Pla, najwybitniejszy pisarz kataloński, opublikował opowiadanie oparte na tych faktach, zatytułowane Un de Begur [Jeden z Begur].
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.