Search results

1

Anthimus and His Work, or on Aromatics and Wildfowl in De observatione ciborum

100%

Kokoszko M.

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

|

2021

|

vol. 31

|

issue 2

59-95

EN

The present study focuses on select fragments of De observatione ciborum only. It starts with Chapter 13 (describing preparation of hare), analysing exclusively the recipe for a sauce included therein as it illustrates accurately Anthimus’ world of knowledge, and gives an opportunity to supplement the list of ingredients of the delicacy. Subsequently, the analysis moves on to Chapters 25, and 26 of De observatione ciborum, which have some information on Anthimus’ medical practice and his creativity as a physician. The research is concluded with the contents of Chapter 33, which provide data on the place, where the work was composed.

2

On Anthimus and his work

94%

Kokoszko M.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 81

65-90

PL

Ojcowie Kościoła zawarli w swej spuściźnie rozliczne uwagi odnoszące się do medycyny, nie pomijając także tej jej gałęzi, która nazywana jest dietetyką. Ich wiedza nie miała jednak zwykle na celu zastosowanie kompetencji medycznych w praktyce leczniczej, ale raczej stanowiła zasób uwznioślających metafor, które przydatne im były w nauczaniu chrześcijańskiej etyki. Pierwszym w pełni zachowanym traktatem dietetycznym napisanym przez chrześcijanina jest dziełko zatytułowane De observatione ciborum. Jest to zbiór porad żywieniowych dedykowany Teuderykowi królowi Franków (6 w. n.e.). Jego autor, Antimus, był greckim lekarzem wygnanym z Konstantynopola, który po opuszczeniu stolicy wpierw szukał schronienia wśród ariańskich Gotów, by potem zostać posłanym w misjach dyplomatycznych do katolickich Franków. Obecny artykuł stara się uzupełnić obraz medycznych kompetencji Antimusa oraz prezentuje argumenty pozwalające datować kompozycję jego traktatu. Przeprowadzony dowód opiera się na analizie 25, 26 i 33 rozdziału De observatione ciborum oraz wybranych innych źródeł (głównie prac z zakresu medycyny). Autor studium prezentuje argumenty wskazujące, że traktat De observatione ciborum został skomponowany w okolicach Konstantynopola po roku 508, najpewniej blisko roku 511. Sam Antimus był kompetentnym medykiem, który potrafił kreatywnie zastosować teorie przyswojone w skutek lektury dzieł klasyków swojej profesji.

EN

In the Church Fathers’ teachings there are numerous references to medical knowledge, including those concerning dietetics. They were, however, not meant to be used to heal the faithful but they were a resource of morally elevating metaphors appropriate in preaching Christian ethics. The first fully extant work on dietetics penned by a Christian author is entitled De observatione ciborum. It is a Latin collection of dietetic advice addressed to Teuderich, ruler of the Franks (6th c. AD). Its author, Anthimus, was a Greek physician exiled from Constantinople, first seeking refuge among the Arrian Goths, and later sent to the Catholic Franks on diplomatic missions. The present article provides a fuller picture of Anthimus’ medical competence and shows arguments to pinpoint the date of compiling the treatise. The analysis is based on three entries of the treatise, namely Chapters 25, 26 and 33. The method adopted in the research is a heuristic analysis of Anthimus’ work, and select, mainly medical, literature. The author of the present study argues that the work was composed in the Constantinopolitan milieu after 508, possibly circa 511. Its author was a competent physician, able to creatively apply theories he learned.

3

„Leporis vero si novellae…”, czyli o powiązaniu medycyny i sztuki kulinarnej w "De observatione ciborum" Antimusa

83%

Rzeźnicka Z.

Vox Patrum

|

2022

|

vol. 81

91-110

EN

The present study scrutinizes the initial part of the recipe considering culinary preparation of hare meat (reading: „Leporis vero si novellae…”), from a Byzantine medical treatise De observatione ciborum by Anthimus (5th/6th c. AD). The first part of the article proves that the work was written in accordance with the ancient materia medica. The author emphasises the specific character of the said work, as it discusses foodstuffs typical for non-Mediterranean peoples. Moreover, she highlights that since treatise was dedicated to Theuderic, the ruler of the Franks it contains mainly information on food served at the royal court. As an example showing Theuderic's high social status a recipe for hare meat is given. In the main part of the study the author analyses the initial passage of the said formula. On the basis of Anthimus' treatise as well as medical (works by Galen [2nd/3rd c. AD], Oribasius [4th c. AD], Aetius of Amida [6th c. AD]) and culinary (a poem by Archestratos of Gela [4th c. BC], De re coquinaria [4th c. AD]) sources she proposes a reconstruction of culinary technology which might have been recommended by Anthimus in preparing the examined dish. The comparative analysis of the above source material confirms Anthimus’ competences in the field of dietetics as well as a close connection between ancient/Byzantine medicine and culinary art. Furthermore, it proves that medical treatises are useful in the research on the history of everyday life.

PL

Artykuł poświęcony jest analizie początkowego fragmentu receptury na potrawę z zająca („Leporis vero si novellae…”) zachowanej w bizantyńskim traktacie medycznym De observatione ciborum autorstwa Antimusa (V/VI w. n.e.). We wstępie autorka dowodzi, że dzieło to zostało napisane zgodnie z antyczną tradycją medyczną. Wskazuje też na jego specyfikę zaznaczając, że dotyczy ono pożywienia typowego ludów spoza obszaru basenu Morza Śródziemnego. Nadto zaznacza, że skoro traktat został dedykowany władcy Franków, Teuderykowi, zawiera on przede wszystkim dane na temat diety wyższych warstw społecznych. Jako przykład odzwierciedlający wysoki status społeczny Teuderyka autorka przytacza przepis na danie z zająca. Zasadnicza część studium obejmuje analizę początkowej części wspomnianej receptury. Autorka proponuje rekonstrukcję technologii kulinarnej, która mogła być stosowana podczas przygotowywania mięsa młodego zająca w oparciu o dane zawarte w dziele Antimusa oraz literaturze źródłowej z zakresu ars medica (pisma Galena [II/III w. n.e.], Orybazjusza [IV w. n.e.] i Aecjusza z Amidy [VI w. n.e.]) oraz ars coquinaria (praca Archestratosa z Geli [IV w. p.n.e.], traktat De re coquinaria [IV w. n.e.]). Analiza porównawcza materiału źródłowego wskazuje na kompetencje Antimusa w zakresie dietetyki, a także uwypukla zależność antycznej/bizantyńskiej medycyny i sztuki kulinarnej. Dodatkowo tekst ukazuje wartość traktatów medycznych w badaniach nad historią życia codziennego.

Refine search results

2 Vox Patrum

1 Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

2 Kokoszko M.

1 Rzeźnicka Z.

2 2022

1 2021

Anthimus and His Work, or on Aromatics and Wildfowl in De observatione ciborum

On Anthimus and his work

„Leporis vero si novellae…”, czyli o powiązaniu medycyny i sztuki kulinarnej w "De observatione ciborum" Antimusa