Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Dutch literature
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Wat eene moeder lijden kan door Hendrik Conscience in het Pools. Vertaling of adaptatie?

100%
Lipnicki M.
Neerlandica Wratislaviensia
|
2017
|
vol. 27
129-139
EN
In this article the author discusses the Polish translation of Wat eene moeder lijden kan (What a mother has to suffer) by Hendrik Conscience, published in 1856. Due to a series of changes in the Polish translation the Polish text became different from its original. The question is how important those differences are and if they have a significant influence on the meaning of the text. The author’s assumption is that the Polish translator Franciszek Salezy Dmochowski tried to adjust the text to local, Polish circumstances, according to ideas about translation which were widespread in the 19th century. As a result, the process of ‘localization’ played a major role in the creation of Cierpienia matki, the Polish translation of Wat eene moeder lijden kan.
2

De receptie van Madelon Székely-Lulofs in de Hongaarse pers in het interbellum

88%
Tóth Z.
Neerlandica Wratislaviensia
|
2017
|
vol. 27
155-167
EN
Madelon Székely-Lulofs occupies a distinguished place in the history of the Dutch-Hungarian literary relations. Through her marriage with Hungarian planter and writer László Székely she was able to develop closer contact with the Hungarian literary world of the 1930s than any other Dutch author in this period. The Székely-Lulofs couple considerably contributed to the strengthening of the literary relations between these two countries: thanks to their translations in the 1930s and 1940s, the Dutch readership became acquainted with some of the most outstanding Hungarian writers of the time. Furthermore, they stimulated the popularity of the Dutch literature in Hungary by translating the works of Dutch writers to Hungarian. In this paper, I focus on how her works were received in Hungary in the 1930s and compare her Dutch and Hungarian reception. My research is based on a corpus of articles published in the Hungarian (literary) press of the time.
3

The Genesis of the Idea ‘Dutch Written Literature’ in Bohemia

75%
Engelbrecht W.
Werkwinkel
|
2016
|
vol. 11
|
issue 1
73-94
EN
Since mid-19th century Dutch and Flemish literature has often been translated into Central European languages. We find authors like Conscience, Multatuli or Heijermans almost everywhere, often with the same works. Until the late 19th century translations were often made via German. Czech had a special position. Though there is not that much translated into this language as into German, until World War II Czech was the language into which was translated more than into other Central European languages. Until the 20s many translators were writers themselves. This gives rise to questions such as how the choice was made, what is the position of a particular author or his work within translated literature? How was Dutch literature defined? In this paper, we give a look how the choice was made, at the position of translators of Dutch literature in the late 19th and early 20th century in the Czech literary field, the position of Dutch in their work and how this literature was received in translation.
4

The Final Victory for the Barbarians?

75%
Vermoortel P.
Werkwinkel
|
2016
|
vol. 11
|
issue 1
29-40
EN
In 1860 the Dutch author Multatuli (pen name of Eduard Douwes Dekker) published Max Havelaar, which was to become the most famous 19th century Dutch novel. In 2010 the book was rewritten by NRC-journalist Gijsbert van Es. His purpose was to make the book more accessible for secondary school pupils for whom Max Havelaar was on the mandatory reading list. He modernized the language, updated the vocabulary but also cut out a number of long-winded passages, making the 2010 version about one fifth shorter than the original. This article analyses the many reactions to the adaptation, going from lavish praise to complete disapproval. The article focuses on the arguments of advocates and opponents, evaluating their validity. It also tries to answer the question whether the author has achieved his aim.
5

Het beeld van Midden- en Oost-Europa in Nederlandse literaire non-fictie

75%
Sterckx J.
Werkwinkel
|
2014
|
vol. 9
|
issue 1
9-22
EN
Over the last 20 years, literary nonfiction has become increasingly popular among the Dutch reading public. Thanks to increasing sales, translations and literary awards the genre achieved a strong position in Dutch literature. This article analyzes the image of Central and Eastern European countries in Dutch literary nonfiction of the last ten years (2004-14). It searches for characteristics of an orientalist and balkanist discourse and the presence of the imagological centre-periphery model in the works of Geert Mak, Jelle Brandt Corstius, Olaf Koens, Joop Verstraten and Jan Brokken. Contemporary Dutch literary nonfiction contains a euro-orientalist discourse. Characteristics such as underdevelopment, hedonism, obscurity and authenticity are projected on Central and Eastern Europe, which is put in the periphery of Western Europe.
6

Persoonlijke contacten in vooroorlogse receptie van Nederlandstalige literatuur in Tsjechische vertaling

75%
Engelbrecht W.
Neerlandica Wratislaviensia
|
2017
|
vol. 27
141-154
EN
The paper concerns the influence of personal contacts on what has been translated from Dutch and Flemish literature into Czech before 1989. After ashort introduction about Czech translation culture, the paper gives asurvey of acouple of interesting cases. The first is the series 1000 nejkrásnějších novell 1000 světových spisovatelů (The 1000 most beautiful novels of 1000 world authors) from the beginning of the 20th century. The second is the translator Jaroslav Kamper from the same period. The third is the Czech symbolist writer and translator Arnošt Procházka. The last case is the professional translator Lída Faltová, who made the first translations of Willem Elsschot’s work. In all cases, alook is given how their personal contacts partly influenced their translation production.
7
Publication available in full text mode
Content available

Pisarze postkolonialni. Próba identyfikacji twórczości Astrid Roemer

75%
Majkowski J.
Ogrody Nauk i Sztuk
|
2018
|
issue 8
doi: 10.15503/onis2018.26.32
PL
Teza. Astrid Roemer, pisarka pochodząca z Surinamu, mieszkająca przez wiele lat w Holandii, należy do tzw. pisarzy postkolonialnych. Badacze literatury wskazują na trudności z określeniem, kim są tacy twórcy. Problematyczna jest także kwestia przypisania Astrid Roemer do konkretnego pokolenia imigrantów. Pisarka adresuje swoje utwory do czarnych kobiet, pisze je jednak w języku niderlandzkim, który w Surinamie jest wyłącznie językiem urzędowym, co sprawia, iż jej powieści czytane są przez niewielki procent tej społeczności. W artykule autor stawia tezę, że twórczość Astrid Roemer należy zaliczyć do literatury wielokulturowej. Omówione koncepcje. Autor odwołuje się do koncepcji socjologicznej pierwszego i drugiego pokolenia imigrantów oraz studium historycznoliterackiego Urszuli Topolskiej (2009), poświęconego pisarzom o podwójnych korzeniach kulturowych, tworzących w języku niderlandzkim. Przywołuje także koncepcję transkulturowości Wolfganga Welscha (1994/1995) oraz tożsamości wielokulturowej Jerzego Nikitorowicza (1995). Wyniki i wnioski. Zarówno w biografii, jak i twórczości literackiej A. Roemer można odnaleźć znaki transkulturowości oraz hybrydyzacji kulturowej. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. A. Roemer jest laureatką P. C. Hooft Award, holenderskiej nagrody państwowej, uważanej za najważniejszą nagrodę literacką w Holandii. Pomimo tego jest autorką niszową. Jej nazwisko znalazło się w zaledwie jednym podręczniku do nauki literatury niderlandzkiej ( Topolska, 2009).
EN
Thesis. Astrid Roemer, a writer from Suriname who has lived in the Netherlands for many years, belongs to the so-called postcolonial writers. Literary scholars point at the difficulty in determining the identity of such writers. The question of assigning Astrid Roemer to a particular generation of immigrants is also problematic. The writer addresses her works to black women although she creates them in Dutch, which in Suriname exclusively is an official language. Thus, her novels are read by a small percentage of the community. In the article the author puts forward the thesis that Astrid Roemer's works should be included in multicultural literature. The concepts discussed. The author refers to the sociological concept of the first and second generation of immigrants as well as the historical and literary study of Urszula Topolska devoted to writers with double cultural roots who create their works in Dutch. He also recalls the concept of transculturalism of Wolfgang Welsch and the multicultural identity of Jerzy Nikitorowicz. Results and conclusions. Both in the biography and in the literary output of Astrid Roemer one can find signs of transculturalism and cultural hybridization. Originality / cognitive value of the approach. Astrid Roemer is a laureate of the P. C. Hooft Award, the Dutch state prize, considered the most important literary prize in the Netherlands. Nevertheless, she is a niche author. Her name was only mentioned once in the textbook for learning Dutch literature.
8

Ecologische thematiek in hedendaagse fi ctie: Uitdagingen van milieufi losofi e, ecokritiek en animal studies voor de Nederlandstalige literatuur/ Ecology in the Contemporary Fiction: The Challenges of Environmental Philosophy, Ecocriticism and Animal Studies for the Study of Dutch and Flemish Literature

75%
Sedláčková L.
Werkwinkel
|
2015
|
vol. 10
|
issue 1
99-114
EN
This article is based on the belief that in every historical period, there is a certain part of the literary production that reflects the recent events or tendencies in the contemporary society. Using my dissertation, in which I did research on the representations of the globalisation in recent Dutch and Flemish fiction, as an example of which issues were or were not represented in a number of selected Dutch-written novels, I point out that ecology, which turned to be a non-issue in my corpus, deserves new attention at this moment. My article suggests some attitudes that can help to interpret the ecological issues and the tightly connected subject of animal rights. The new challenges for the literary studies are first of all presented by the ecocriticism and the (critical) animal studies
9

„Durch den Weltkrieg zur neuen Weltkultur“. Periphere Literaturen im deutschen Sprachraum (1914–1918)

63%
Zajas P.
Rocznik Komparatystyczny
|
2014
|
vol. 5
p. 63-84
EN
The paper analyses the position of peripheral European literatures on the German publishing market during World War I. Statistical information retrieved from the records of publishing houses and advertisements placed in relevant journals confirm the claim that the smaller European literatures were brought to the centre of attention of German publishers and readership between 1914–1918. Moreover, specific books were frequently referred to as ‘Weltliteratur’ (world literature) by the critics and publishers. The term ‘Weltliteratur’ is analysed here in the context of World War I, because of the specific circumstances which contributed to the growing significance of smaller literatures inthe German book market at the time.
10

“Kom je algauw bij mannen terecht”: Alles verandert van Kristien Hemmerechts (2015) als feministische herschrijving

63%
Vitáčková M.
Neerlandica Wratislaviensia
|
2019
|
vol. 29
263-275
EN
The article analyses the novel Alles verandert (Everything changes, 2015) by Flemish author Kristien Hemmerechts in the context of “feminist rewriting”. At the same time “feminist rewriting” is being introduced as a functional literary strategy that enables the writer to challenge and adapt the existing literary canon. Summing up the existing scholarship on feminist/women’s rewriting, the article makes a plea to include “feminist rewriting” in the (not only) Dutch literary-analytical toolbox in order to get a better understanding of such practices and their intentions.
11

Streekromans en het Tsjechische ruralisme

63%
Engelbrecht W.
Werkwinkel
|
2014
|
vol. 9
|
issue 1
75-90
EN
In the netherlands regional novels have never been considered as real literary works. in Flanders regional literature had a better status, especially because several writers of the Van Nu en Straks movement such as Stijn Streuvels wrote about regional themes. in Czech literature since 1848 regional themes was viewed as important in novels and stories, mainly till the end of world war ii. in 1932 the Catholic writer Antonín Matula defined the so-called ruralism, which became a movement of mainly Catholic writers from the countryside. Most of them were severely persecuted in a constructed Stalinist show trial against the green international in 1951. in his work Hlasy země v evropských literaturách (The Voice of Earth in European Literatures, 1933) Matula discussed nearly all major european literatures, i.e. Flemish regional writers. it is no coincidence that especially Flemish writers such as ernest Claes, Stijn Streuvels and Felix timmermans, were translated into Czech during the second quarter of the 20th century.
12

De toepassing van literair hertalen en vertalen in de didactiek van de literatuurwetenschap voor de buitenlandse neerlandistiek

51%
Polkowski M.
Roczniki Humanistyczne
|
2018
|
vol. 66
|
issue 5: Neofilologia. Zeszyt specjalny
295-313
PL
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, w jaki sposób parafrazy literackie tekstów literatury dawnej (zwłaszcza średnioniderlandzkiej) we współczesnym język niderlandzkim oraz przekłady tychże tekstów na inne języki (zwłaszcza język polski) mogą zostać wykorzystane w dydaktyce literaturoznawstwa niderlandzkiego w ramach zajęć skierowanych do studentów uczących się języka niderlandzkiego jako języka obcego w ramach kierunków filologii niderlandzkiej na uczelniach akademickich. Decyzja nauczyciela akademickiego, aby posługiwać się edycjami w formie parafrazy literackiej lub przekładu, została zdefiniowana w kategoriach interakcji trzech zamierzeń dydaktycznych (pobudzenie zainteresowania; ułatwienie akwizycji językowej; zdobywanie wiedzy merytorycznej). Autor następnie omawia wachlarz istniejących wirtualnych podręczników literatury niderlandzkiej oraz edycji drukowanych oferujących czytelnikowi uwspółcześnioną parafrazę dawnych tekstów literackich. W dalszej części artykułu pokazano, w jaki sposób w środowisku dydaktycznym, posługując się wspomnianymi materiałami, parafraza literacka oraz translacja mogą zostać wykorzystane jako metody dydaktyczne dla osiągnięcia trzech wymienionych powyżej celów. Przykładem takiego działania jest zrealizowany przez autora artykułu projekt dydaktyczny, w którego trakcie studenci niderlandystyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II przełożyli na język polski epos rycerski Karel ende Elegast (Historia króla Karola i rycerza Elegasta).
EN
This article is intended to show how literary paraphrases of older (esp. medieval) literary texts into modern Dutch and their translations (from Dutch into other languages, here: Polish) may be used in the teaching of Dutch literature to students learning Dutch as a foreign language as part of an academic curriculum of Dutch philology. The decision of the teacher to use such texts is defined in terms of the interplay of three didactic goals (stimulating interest; focusing on language acquisition; factual content). The author then explores an array of existing handbook-type websites and printed editions offering historical literary texts paraphrased in Modern Dutch. The article goes on to show how in a classroom context, paraphrase and translation, using these materials, may be used as teaching methods to achieve all three of the abovementioned goals. An example of this is a project designed by the author, in the course of which students of Dutch at the John Paul II Catholic University of Lublin translated into Polish the chivalric epic Karel ende Elegast (Charles and Elegast).
NL
Dit artikel wil laten zien hoe hertalingen van oudere (in het bijzonder middeleeuwse) literaire teksten in modern Nederlands en hun vertalingen (vanuit het Nederlands in andere talen, hier: Pools) kunnen worden gebruikt in het onderwijs van Nederlandse literatuur aan studenten Nederlands als een Vreemde Taal als onderdeel van een academische studie Nederlands. De beslissing om dergelijke teksten te gebruiken wordt gedefinieerd in termen van het samenspel van drie doelen (stimuleren van interesse, focus op taalverwerving, feitelijke inhoud). De auteur onderzoekt vervolgens een reeks bestaande handboek-type websites en gedrukte edities met historische literaire teksten hertaald in hedendaags Nederlands. Het artikel laat zien hoe in de didactische context parafrase en vertaling kunnen worden gebruikt als lesmethoden om alle drie de bovengenoemde doelen te bereiken. Een voorbeeld hiervan is een door de auteur begeleid project, waarbij studenten Nederlands van de Johannes Paulus II Katholieke Universiteit Lublin de ridderroman Karel ende Elegast in het Pools vertaalden.
13

Een merkwaardig geval van ‘vertaalplagiaat’: De serie 1000 nejkrásnějších novell 1000 světových spisovatelů

45%
Engelbrecht W.
Roczniki Humanistyczne
|
2018
|
vol. 66
|
issue 5: Neofilologia. Zeszyt specjalny
243-257
PL
Między 1911 a 1915 r. wydawca J.R. Vilímek wprowadził do swojej serii dla czeskich czytelników pt. 1000 nejkrásnějších novell 1000 světových spisovatelů [„Tysiąc najlepszych nowel tysiąca autorów świata”] dzieła kilku holenderskich i flamandzkich autorów. Najlepszymi przykładami są Herman Teirlinck czy też Stijn Streuvels. Każdy tom serii zawierał pisarzy z różnych obszarów, a każda nowela była poprzedzona krótką biografią autora. Wśród tłumaczy znajdują się słynne nazwiska, takie jak Arnošt Procházka czy też Gabriele Kafková (siostra Franza Kafki). Większość niderlandzkich nowel została jednak opublikowana już wcześniej, w latach 1910–1913, we francuskiej serii zatytułowanej Les mille nouvelles nouvelles. Okazuje się, że nie tylko koncepcja, ale układ graficzny, a często także teksty wprowadzające zostały dosłownie przejęte z francuskiej serii. W rzeczywistości wydawca dopuścił się pewnego rodzaju plagiatu, zwłaszcza jeśli zauważymy, że w Czechach od drugiej połowy XIX wieku dobrą praktyką było tłumaczenie bezpośrednio z języka źródłowego.
EN
Between 1911 and 1915, publisher J.R. Vilímek introduced in his series 1000 nejkrásnějších novell 1000 světových spisovatelů [The 1000 best novellas of 1000 world authors] to Czech readers the work of several Dutch and Flemish authors – the best examples being Herman Teirlinck and Stijn Streuvels. Each collection of the series contained writers from different areas, each novella being accompanied by a short biography of the author. Among the translators we find famous names like Arnošt Procházka or Gabriele Kafková (sister of Franz Kafka). However, most Dutch short stories had already been published before, between 1910 and 1913, in the French series Les mille nouvelles nouvelles. Not only the concept but also the layout and often also Czech introductory texts are literally translated from French. In fact, the publisher committed a kind of plagiarism, especially if we consider that since the second half of the 19th century it had been good practice to translate directly from the source language.
NL
In de jaren 1911–1915 introduceerde uitgever J. R. Vilímek in de serie 1000 nejkrásnějších novell 1000 světových spisovatelů [De 1000 beste novelles van 1000 wereldauteurs] het werk van verschillende Nederlandse en Vlaamse schrijvers bij het Tsjechische publiek — de beste voorbeelden zijn Herman Teirlinck en Stijn Streuvels. Elk bundeltje van de serie bevatte schrijvers uit verschillende gebieden, elke novelle werd voorafgegaan door een korte biografie van de auteur. Onder de vertalers treffen we bekende namen als Arnošt Procházka of Gabriele Kafková (de zuster van Franz Kafka) aan. De meeste Nederlandstalige werkjes waren echter al eerder gepubliceerd in 1910–1913 in de Franse serie Les mille nouvelles nouvelles. Niet alleen het concept maar ook de layout en vaak ook de introductietekstjes waren letterlijk uit het Frans overgenomen. In feite had de uitgever een soort plagiaat gepleegd, vooral als we bedenken dat het in Tsjechië sinds de tweede helft van de 19e eeuw good practice was om rechtstreeks uit de brontaal te vertalen.
14
Publication available in full text mode
Content available

Zabawy kontrolowane, czyli motyw zabawy we wczesnonowożytnej literaturze niderlandzkiej

38%
Kozikowska J.
Wychowanie w Rodzinie
|
2016
|
vol. XIV
|
issue (2/2016)
29-40
EN
The aim of this article is to analyse the motif of play appearing in early modern Dutch literature, from the perspective of the humanistic pedagogical ideas. These were humanist educators, such as Erasmus of Rotterdam and Juan Luis Vives, who started to recognize the pedagogical and educational benefits of game playing. The author discusses a manner in which the humanistic pedagogical ideals are reflected in the domain of the didactic literature, propagating ideal patterns of behavior. The paper addresses the mentioned problem by analyzing the phenomenon of play present in the one of the most popular Dutch didactic treatises Marriage (Houwelyck, 1625) of 17th-century poet and moralist Jacob Cats (1577–1660). It turns out that the motif of play presented in the treatise affects different contexts: educational, pedagogical and moral. Furthermore, the poet evaluates the concept of play by making a distinction between good and bad games. This division serves him as a metaphor of an ideal and non-ideal upbringing and parenthood. The analysis also shows that by recognizing the educational benefits of this form of entertainment, play, unless purposeful and useful, raises moral doubts, what, according to Jacob Cats and the mentioned humanist educators, has constituted its existence in the child’s world. Keywords: children’s games, motif of play, early modern period, Dutch literature, early modern literature, didactic literature, Humanism, Reformation, humanistic pedagogical ideas, Jacob Cats, Erasmus of Rotterdam, Juan Luis Vives, Christiaan Huygens.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza motywu zabawy obecnego we wczesnonowożytnej literaturze niderlandzkiej, z perspektywy humanistycznej myśli pedagogicznej. To właśnie humaniści, jak Erazm z Rotterdamu czy Juan Luis Vives, zaczęli dostrzegać wychowawcze i edukacyjne walory zabawy. Rozważaniom poddano sposób, w jaki humanistyczne idee pedagogiczne znajdują swoje odzwierciedlenie na płaszczyźnie wczesnonowożytnej literatury dydaktycznej, propagującej idealne modele postępowania. W tym celu przeanalizowano fenomen zabawy obecny w jednym z najpoczytniej szych niderlandzkich traktatów dydaktycznych Małżeństwo (Houwelyck, 1625) siedemnastowiecznego poety–moralisty Jacoba Catsa (1577–1660). Okazuje się, że zaprezentowany w traktacie motyw zabawy dotyka różnych kontekstów: edukacyjnego, wychowawczego i moralnego. Sama zabawa została natomiast poddana przez poetę wartościowaniu, poprzez wyróżnienie zabaw dobrych i złych. Podział ten posłużył autorowi jako metafora idealnego i nieidealnego wychowania i rodzicielstwa. Przeprowadzona analiza wykazała również, że dzięki wskazaniu walorów edukacyjnych tej formy rozrywki, zabawa, o ile celowa i pożyteczna, przestała budzić wątpliwości moralne, co, według Jacoba Catsa i omawianych humanistów, konstytuowało jej istnienie w świecie dziecka.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.