Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Elisabeth Kübler-Ross

Sort By:

Limit search:

Czy eutanazja to „dobra śmierć”? Orędzie listu Samaritanus bonus w świetle doświadczeń doktor Elizabeth Kübler-Ross

100%

Skiba P.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

2021

issue 28

197-209

An issue that constantly raises questions and doubts is death and the process of the person’s dying preceding it. Everyone wants to die “well”, that is, happily, calmly and with dignity. This human desire was expressed by the ancient Greek term “euthanasia”. In today’s times of dehumanization and technicization of good and dignified medicine, death is understood differently. Above the principle of the sanctity of life, what counts is its quality and the freedom to decide about it. Faced with these challenges, the Church reminds in the published letter Samaritanus bonus that contemporary moral problems related to the end of human life must be looked at in the spirit of the Gospel, in terms of personalism and traditional Hippocratic ethics, emphasizing and protecting the value of every human person. An example of a Samaritan ser¬vice to the dying is Dr. Elisabeth Kübler-Ross. Her experience shows that today it is necessary to return to the original understanding of the concept of “euthanasia” that can be achieved through palliative care, for “mercy killing”, in which showing mercy involves deliberately killing patients, does not solve the problem of “good” dying.

Das Thema, das ständig Fragen und Zweifel aufwirft, ist der Tod und der ihm vorausgehende Sterbeprozess. Jeder möchte "gut" sterben, das heißt glücklich, ruhig und in Würde. Dieser menschliche Wunsch wurde durch den altgriechischen Begriff „Euthanasie“ ausgedrückt. In der heutigen Zeit der Entmenschlichung und Technisierung guter und würdevoller Medizin wird der Tod anders verstanden. Über dem Prinzip der Heiligkeit des Lebens zählt seine Qualität und die Freiheit, darüber zu entscheiden. Angesichts dieser Herausforderungen erinnert die Kirche in dem veröffentlichten Brief Samaritanus bonus daran, dass die heutigen moralischen Probleme im Zusammenhang mit dem Ende des menschlichen Lebens im Geiste des Evangeliums im Sinne des Personalismus und der traditionellen hippokratischen Ethik gesehen werden müssen, wobei der Wert jedes einzelnen betont und geschützt wird menschliche Person. Ein Beispiel für einen Samariterdienst für Sterbende ist Dr. Elisabeth Kübler-Ross. Ihre Erfahrung zeigt, dass es heute notwendig ist, zum ursprünglichen Verständnis des Begriffs „Euthanasie“ zurückzukehren, das durch Palliativmedizin erreicht werden kann, denn „Gnadentötung“, bei der Barmherzigkeit die vorsätzliche Tötung von Patienten beinhaltet, löst das Problem nicht Problem des "guten" Sterbens.

Zagadnieniem, które ciągle rodzi pytania i wątpliwości, jest śmierć oraz poprzedzający ją proces umierania osoby. Każdy chce umrzeć „dobrze”, czyli szczęśliwie, spokojnie i godnie. To pragnienie człowieka wyrażał starożytny, grecki termin „eutanazja”. W dzisiejszych czasach dehumanizacji i technicyzacji medycyny dobra i godna śmierć jest rozumiana inaczej. Ponad zasadą świętości życia liczy się jego jakość i wolność decydowania o nim. Stojąc wobec tych wyzwań, Kościół przypomina w opublikowanym liście Samaritanus bonus, że na współczesne problemy moralne, związane z końcem życia ludzkiego, trzeba spojrzeć w duchu Ewangelii, w ujęciu personalizmu i tradycyjnej etyki hipokratejskiej, akcentując i chroniąc wartość każdej ludzkiej osoby. Przykładem samarytańskiej posługi wobec umierających jest doktor Elisabeth Kübler-Ross. Jej doświadczenie ukazuje, że konieczny jest dziś powrót do pierwotnego rozumienia pojęcia „eutanazji”, które można osiągnąć przez opiekę paliatywną, albowiem „zabójstwo z litości”, w którym okazanie miłosierdzia wiąże się z rozmyślnym uśmiercaniem pacjentów, nie rozwiązuje problemu „dobrego” umierania.

L’umanizzazione della morte. L’etica dell’accompagnamento del malato terminale

89%

Kowalski E.

Studia Ecologiae et Bioethicae

2020

vol. 18

issue 3

73-82

The aim of the article is to show the problem of humanization of death and related ethical challenges regarding accompanying the patient in the terminal state. In the event of insufficient therapeutic measures, the physician should take proper care of the dying person. The issue of humanization of death is described based on the writings of Elisabeth Kübler-Ross. First of all, it concerns the patient himself and his reaction to the perspective of death. Patient responses are very different and require a lot of patience from healthcare professionals and other caregivers. Also important are the ways of experiencing this situation by relatives and family, also taking part in the passing of the dying person, which can be expressed in shaking hope or lack of acceptance. The second part of the article discusses various ethical issues related to accompanying the dying: the ability to listen, assessment of the heritage of the past, mediation in the patient's responses, respect for the values professed by the patient, entering the cultural world of the dying, spiritual accompaniment, acceptance of defeats.

Celem artykułu jest ukazanie problemu humanizacji śmierci oraz związanych z nim wyzwań etycznych, dotyczących towarzyszenia choremu w stanie terminalnym. W sytuacji niewystarczalności środków terapeutycznych, lekarz powinien otoczyć właściwą troską umierającego. Zagadnienie humanizacji śmierci zostaje opisane na podstawie pism Elisabeth Kübler-Ross. W pierwszym rzędzie dotyczy ono samego pacjenta i jego reakcji w perspektywie śmierci. Reakcje pacjenta są bardzo różne i wymagają wiele cierpliwości ze strony pracowników medycznych i innych opiekunów. Istotne są również sposoby przeżywania tej sytuacji przez bliskich i rodzinę, biorących również udział w odchodzeniu umierającego, które mogą się wyrazić w zachwianiu nadziei lub braku akceptacji. W drugiej części artykułu omówione są różne zagadnienia etyczne, dotyczące towarzyszeniu umierającemu: umiejętność słuchania, ocena dziedzictwa przeszłości, pośrednictwo w reakcjach chorego, szacunek do wartości wyznawanych przez pacjenta, wejście w świat kulturalny umierającego, towarzyszenie duchowe, zaakceptowanie przegranej.

Lo scopo dell’articolo è quello di mostrare il problema dell’umanizzazione della morte e delle relative sfide etiche riguardanti l’accompagnamento del paziente nello stato terminale. In caso di misure terapeutiche insufficienti, il medico dovrebbe prendersi cura della persona morente. La questione dell’umanizzazione della morte è descritta sulla base degli scritti di Elisabeth Kübler-Ross. Innanzitutto, la questione riguarda il paziente stesso e la sua reazione nella prospettiva della morte. Le risposte dei pazienti sono molto diverse e richiedono tanta pazienza da parte degli operatori sanitari e di altri curatori. Altrettanto importanti sono i modi di vivere in queste circostanze da parte di parenti e familiari, che prendono parte nell’andare via della persona morente, che può essere espresso in scosse di speranza o mancanza di accettazione. La seconda parte dell’articolo discute varie questioni etiche legate all’accompagnamento del morente: l’atteggiamento di ascolto, la valutazione dell’eredità del passato, la mediazione nelle reazioni del paziente, il rispetto per i valori professati dal paziente, l’entrare nel mondo culturale del morente, l’accompagnamento spirituale, l’accettazione delle sconfitte.

Refine search results

1 Studia Ecologiae et Bioethicae

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Kowalski E.

1 Skiba P.

1 2021

1 2020

Search results

Czy eutanazja to „dobra śmierć”? Orędzie listu Samaritanus bonus w świetle doświadczeń doktor Elizabeth Kübler-Ross

L’umanizzazione della morte. L’etica dell’accompagnamento del malato terminale