Search results

1

Recenzja książki Michała Tymowskiego, Europejczycy i Afrykanie. Wzajemne odkrycia i pierwsze kontakty Michał Tymowski, „Europejczycy i Afrykanie”. Wzajemne odkrycia i pierwsze kontakty Seria: Monografie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2017, ss. 411.

100%

Rubinkowska-Anioł H.

Afryka

|

2017

|

issue 45

153-158

EN

Michał Tymowski’s book was published this year. It is a valuable item amongst Polish monographs dedicated to the history of Africa which describes the first meetings and mutual relations between Europeans, arriving in the 15th and early 16th century to West Africa, and its inhabitants. The author presents this issue using a well-selected and interesting source database and analysing various aspects of the meetings between different cultures.

2

Europejczycy jako obcy. Relacje pomiędzy Zachodem a czagataidzkim imperium Tamerlana na przełomie XIV i XV w. – przyczynek do badań nad znaczeniem Embajada a Tamorlán w relacjach pomiędzy christianitas latina a Mongołami

72%

Burkiewicz Ł.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia

|

2018

|

vol. 73

EN

The aim the article is not to provide a holistic view of the relations between the world of the Latin civilisation, christianitas latina, and the world of the Mongols and their heritage in Central and Eastern Asia. The author’s intention is to describe the relations between representatives of Western Europe and Timur’s Chagatai empire from the period preceding a diplomatic mission of Castilian envoys to Samarkand, which played a very important role in historical and cultural studies of this period. In 1403, Henry III, King of Castile and Léon (1390–1406), sent a group of envoys led by hidalgo Ruy González de Clavijo, the Dominican friar Alonso Páez de Santa María, and the King’s guard, Gómez de Salazar, on a diplomatic mission to Timur (also known as Tamerlane) in Samarkand. The envoys travelled through the Mediterranean Sea, Rhodes, Constantinople, Trebizond, Erzincan, Erzurum, Tabriz, and next through Sultania and Tehran, before they finally arrived in Samarkand. The account of their mission, which ended in 1406, was written in a form of a narrative entitled Embajada a Tamorlán and is the oldest Castilian book of travels.

PL

Celem niniejszego opracowania nie jest przedstawienie całościowego spojrzenia na relacje pomiędzy światem cywilizacji łacińskiej, christianitas latina, a światem Mongołów oraz ich dziedzictwa w Azji Środkowej i Wschodniej, lecz opisanie kontaktów przedstawicieli świata zachodnioeuropejskiego z imperium Czagataidów, stworzonego przez Tamerlana, które miały miejsce w przededniu bardzo ważnej dla studiów historycznych i kulturowych wyprawy kastylijskich posłów do Samarkandy. W latach 1403–1406 hidalgo Ruy González de Clavijo, poseł króla Kastylii oraz Léonu Henryka III (1390–1406), w imieniu swojego władcy odbył misję dyplomatyczną na dwór Tamerlana w Samarkandzie. Relacja z tej podróży – Embajada a Tamorlán, będąca najstarszą kastylijską narracją z podróży, została wydana w XVI w. jako jeden z elementów budujących wizerunek imperium hiszpańskiego Filipa II Habsburga. W kontekście panowania Tamerlana – znanego zarówno z okrucieństwa, jak i niesłychanych sukcesów w podboju olbrzymich obszarów Azji Środkowej, Iranu, Iraku i Zakaukazia – na baczną uwagę zasługują nieliczne świadectwa Europejczyków, którzy dotarli na tereny podbite przez tego władcę i trafili na jego dwór. Przykładem takiego świadectwa jest Embajada a Tamorlán, którego autor, będąc gościem Tamerlana, miał swobodny dostęp do życia codziennego mieszkańców imperium i samego władcy, dzięki czemu pozostawił bardzo dokładny opis timurydzkiego państwa. Jego relacja zawiera niezwykle barwny i interesujący przegląd zwyczajów oraz kultury dworskiej, politycznej i społecznej w stolicy państwa Tamerlana i na jego dworze.

3

Europejczycy. Konceptualizacja i ewaluacja wyobrażeń ukrytych za nazwą wspólnoty

58%

Viviand-Esik A.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2016

|

vol. 28

EN

The article describes the conceptualisation and evaluation of the images behind the quasi-ethnonym Europeans, as well as comparing them with the images behind the ethnonyms Poles, Germans, and French. The description is based on the results of experimental study among Poles aged 18–25 conducted in the years 2012–2013. An open question was asked: “How would you finish the sentence: I like Europeans because they are… / I don’t like that Europeans are…”. On this basis a typology of positive and negative features evoked by these names was established. The typology led to the construction of a hierarchy of features and a comparison of the images of Europeans with those of the three European nations. The study led to the following conclusions: (1) evaluation of the images behind the name Europeans is more positive than behind the three national ethnonyms; (2) elements of the cognitive definition of the term Europeans show greater similarity with those of the ethnonym Poles than those of the ethnonym Germans and French; (3) the cognitive definition of Europeans contains a certain number of features clearly different from those attributed to the ethnonyms Poles, Germans, and French – and these features are more changeable than others.

PL

W artykule opisano sposób konceptualizowania i ewaluowania wyobrażeń stojących za quasi-etnonimem Europejczycy oraz porównano go z wyobrażeniami stojącymi za etnonimami: Polacy, Niemcy i Francuzi. Opis oparto na wynikach badań eksperymentalnych (ankieta otwarta – polecenie brzmiało: „Dokończ zdanie: Podoba mi się, że… / nie podoba mi się, że…”) przeprowadzonych wśród młodych Polaków (w wieku 18–25 lat) w latach 2010–2011. Na tej postawie ustalono typologię cech pozytywnych i negatywnych ewokowanych przez te nazwy. Tak powstała typologia umożliwiła ustalenie hierarchii cech wskazanych przez respondentów oraz porównanie w tej perspektywie wyobrażeń Europejczyków z wyobrażeniami trzech badanych narodów europejskich.Przeprowadzone badania pozwoliły stwierdzić, że: (1) ewaluacja wyobrażeń stojących za nazwą Europejczycy jest bardziej pozytywna niż w przypadku trzech badanych etnonimów narodowych; (2) elementy definicji kognitywnej nazwy Europejczycy wykazują większe podobieństwo z elementami definicji etnonimu Polacy niż z elementami definicji etnonimów Niemcy i Francuzi; (3) definicja kognitywna nazwy Europejczycy zawiera pewną liczbę cech wyraźnie innych niż cechy przypisane do etnonimów Polacy, Niemcy i Francuzi, i cechy te są bardziej zmienne niż pozostałe.

4

Ludwika Kulczyckiego wizja socjalistycznego państwa przyszłości

58%

Koprowski P.

Studia Pelplińskie

|

2022

|

vol. 56

183-194

EN

The article takes a closer look at Ludwik Kulczycki’s vision of a socialist state of the future, dating from the turn of the 20th century. The vision authored by this sociologist, publicist, member of the Polish Socialist Party does not abound in detailed analyses and solutions. However, Kulczycki, at the turn of the 19th and 20th centuries, did not claim that the concept of the of European future, based on the foundation of socialism, would undoubtedly be realised in the socio-political practice. Even if it appeared progressive, this did not mean that it had to „happen” to the inhabitants of the Old Continent. The author, although he did not reject the revolutionary path of struggle for a new order, preferred the bloodless and peaceful way of transition to a socialist system of organisation of the state and society. The state of the future should define the norms of collective life, maintain the social order and moderate production. In the lives of future civilised societies of Europe the state was to be an indispensable institution, as well as a giver of stable legal and constitutional norms.

PL

W artykule przybliżono Ludwika Kulczyckiego wizję socjalistycznego państwa przyszłości, pochodzącą z przełomu XIX i XX stulecia. Wizja autorstwa socjologa, publicysty, członka Polskiej Partii Socjalistycznej nie obfituje w szczegółowe analizy i rozwiązania. Uczony na przełomie XIX i XX wieku nie twierdził, że koncepcja przyszłości Europy, oparta na fundamencie socjalizmu, bez wątpienia zostanie zrealizowana w praktyce społeczno-politycznej. Nawet jeśli – w jego ocenie – jawiła się ona jako postępowa, to wcale nie znaczy, iż musi się „przydarzyć” mieszkańcom starego kontynentu. Kulczycki, mimo iż nie odrzucił rewolucyjnej drogi walki o nowy ład, preferował bezkrwawy i pokojowy sposób przejścia do socjalistycznego systemu organizacji państwa i społeczeństwa. Państwo przyszłości powinno określać normy życia zbiorowego, utrzymywać ład społeczny i porządek w produkcji. W życiu przyszłych, cywilizowanych społeczeństw Europy miało być instytucją niezbędną, podobnie jak określone normy prawno-konstytucyjne.

Refine search results

1 Afryka

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia

1 Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

1 Studia Pelplińskie

1 Burkiewicz Ł.

1 Koprowski P.

1 Rubinkowska-Anioł H.

1 Viviand-Esik A.

1 2022

1 2018

1 2017

1 2016

Europejczycy jako obcy. Relacje pomiędzy Zachodem a czagataidzkim imperium Tamerlana na przełomie XIV i XV w. – przyczynek do badań nad znaczeniem Embajada a Tamorlán w relacjach pomiędzy christianitas latina a Mongołami

Europejczycy. Konceptualizacja i ewaluacja wyobrażeń ukrytych za nazwą wspólnoty

Ludwika Kulczyckiego wizja socjalistycznego państwa przyszłości