Search results

1

Bartosz Adamczewski, The Gospel of Luke. A Hypertextual Commentary (European Studies in Theology, Philosophy and History of Religions 13) (Frankfurt am Main: Peter Lang Edition 2016)

100%

Mielcarek K. W.

The Biblical Annals

|

2019

|

vol. 9

|

issue 4

749-754

EN

Book Review: B. Adamczewski, The Gospel of Luke. A Hypertextual Commentary (European Studies in Theology, Philosophy and History of Religions 13), (Frankfurt am Main: Peter Lang Edition 2016).

PL

Book Review: Bartosz Adamczewski, The Gospel of Luke. A Hypertextual Commentary (European Studies in Theology, Philosophy and History of Religions 13) (Frankfurt am Main: Peter Lang Edition 2016).

2

Jedność Ewangelii i Dziejów Apostolskich według świętego Łukasza

100%

Konach W.

Rocznik Teologiczny

|

2011

|

issue 53

69-86

RU

Тема Единство Евангелия и Деянии Апостольских св. Луки в современной западной экзегетике является очень популярной. Вопрос тесной связи, понимаемой как первоначальное существование одной книги в двух томах (современного Евангелия и Деянии Апостольских) св. Луки, первый поднял Генри Кадбери в тридцатых годах ХХ века. Теперь большинство ученых исследует вопрос единства (особенно сторонники нарративного метода в толковании Священного Писания) пытаясь удостоверить этот гипотез на следующих уровнях: авторском, канона Нового Завета, жанра, нарративном и богословском. Несомненно, автором этих книг является св. Лука и это подтверждает своеобразное единство этих книг. Однако во всех канонах Нового Завета никогда Евангелие и Деяния Апостольские св. Луки не перечисляются рядом друг с другом. Опыты сравнения творении св. Луки с произведениями древнего греко-римского мира, с целью определения одного жанра для обоих книг св. Луки, привели к различным и иногда противоречивым выводам. По этому поводу не можно их оценить, как успешны. Значительно лучше выглядит ситуация на уровне нарративном, здесь обнаружено много общего между Евангелием а Деяниями Апостольскими. Тоже самое можно сказать о богословских темах, которые совпадают в одной и другой книге. Однако, не смотря на многие общие черты, нельзя признать достаточно подтвержденным гипотеза о первоначальном существовании единой книги в двух томах написанной св. Лукой. Принято многими изменение в названии книг Луки-Деяния, целью которого было подчеркнуть исключительное единство, тоже не возможно принять и лучше соединять названия этих книг союзом и, который подтверждает связь творении св. Луки и одновременно гарантирует им автономность.

3

Poslání Jana Křtitele v Lukášově dvojdíle

88%

Tichý L.

Studia theologica

|

2019

|

vol. 1

1-20

EN

The contribution analyses the texts in the Gospel of Luke and in the Acts of the Apostle (both works written by the same author, traditionally called Luke) that concern the mission of John the Baptist. John is mentioned relatively often, particularly in the Gospel of Luke, so that the resulting image of his mission recorded by the evangelist is sufficiently distinguished. John the Baptist is the culmination of the Old Testament (cf. Luke 16:16). He fulfils the prophetic mission of converting people to God. He is more, however, than a prophet (cf. Luke 7:26) because he also immediately prepares the coming of Christ. John is already closely joined with Christ although simultaneously fully submitted to him. This perspective on the Gospel of Luke is confirmed by relatively short references in the Acts, where the insufficiency of only knowing the baptism of John is strongly expressed (cf. Act 18:25; 19:3 – 4).

4

Questi scese giustificato a differenza di quello L’analisi narrativa illumina la parabola del fariseo e del pubblicano (Luca 18,9-14)

87%

Blajer P.

The Biblical Annals

|

2021

|

vol. 11

|

issue 3

497-518

PL

The parable of the Pharisee and the tax collector (Luke 18:9-14) contains an enigmatic expression παρ’ ἐκεῖνον (v.14) which conveys the final judgment on the characters. It is not entirely clear whether it should be interpreted in a comparative or exclusive sense. The present study aims to examine the way the narrator presents the two characters of the parable, the Pharisee and the tax collector, as well as the content of their prayers. Narrative criticism suggests that although both interpretations (comparative and exclusive) are possible it might be better to construe παρ’ ἐκεῖνον with a distinctive value. In fact, the new condition of the tax collector is different from his previous one and clearly distinguishes him from the condition of the Pharisee. In other words, the application of the narrative method suggests to translate the enigmatic complement παρ’ ἐκεῖνον in such a way that it makes visible the difference existing between the two characters.

5

The End of Source Theories? The Genealogies in Gen 4:17–5:32 and Their Reworking in the New Testament

75%

Adamczewski B.

Collectanea Theologica

|

2020

|

vol. 90

|

issue 5

33-64

EN

A thorough analysis of the genealogies in Gen 4:17–5:32 has shown that they are the result of a highly creative (hypertextual) and at the same time strictly sequential reworking of an older text of Deut 2:9–23. This means that the theories postulating the genealogies in Gen 4:17–5:32 as having come from various hypothetical sources of the Pentateuch (J, P, etc.) are no longer necessary to explain their origin and function. Similarly, detailed analysis of the genealogies presented in Luke 3:23–38 and Matt 1:1–17 has demonstrated that the Matthean genealogy is the effect of a deliberate reworking of the earlier genealogy composed by Luke. That, in turn, means that the theory of the “Q source,” intended to serve as an explanation of the origin of the Matthean–Lucan materials that had not come from the Gospel of Mark, is also exegetically superfluous.

6

Zaproszeni do królestwa. Ubodzy w Ewangelii św. Łukasza i podejmowane przez nich wybory

75%

Gibek A.

Polonia Sacra

|

2016

|

vol. 20

|

issue 1(42)

5-20

PL

Ubodzyj – w Ewangelii św. Łukasza to adresaci nauczania Jezusa i uczestnicy królestwa Boga. Od początku działalności publicznej Nauczyciel z Nazaretu przedstawia siebie jako tego, który przyszedł, aby ubogim głosić Dobrą Nowinę (Łk 4, 18). Bycie ubogim to postawa, do jakiej należy dążyć, kwalifikuje ona człowieka do udziału w królestwie Boga (Łk 14, 21). Największą trudnością na drodze do ubóstwa jest bogactwo materialne (Łk 18, 23), które powinno służyć dobru człowieka, być środkiem, a nie stawać się celem. Przeszkodą w osiągnięciu ubóstwa są również wszelakie nadmierne przywiązania. Łukasz prezentuje dwa wzorce ubóstwa: Łazarza (Łk 16, 20–21) i wdowę (Łk 21, 1–4). Na podstawie ich cech można wyprowadzić obraz ubogiego w Ewangelii Łukasza – jest to człowiek całkowicie zależny od Boga, który ma świadomość, że sam z siebie nie ma żadnej mocy, dlatego siebie i swoje życie składa w ręce Najwyższego.

EN

the Kingdom of God. From the beginning of his public activities, Teacher of Nazareth presents Himself as the one who came to preach the Good News to the poor Luke 4, 18. Being poor is an attitude, which should be pursued to, as it qualifies a person to participate in the Kingdom of God (Luke 14, 21). The greatest difficulty in the way of poverty is a wealth of material, which should serve humanity, be a means, and not a target (Luke 18, 23). All kind of excessive attachment is also an obstacle to the achievement of poverty. Luke presents two patterns of poverty: one is Lazarus (Luke 16, 20–10) and the other the widow (Luke 21, 1–4). The image of the poor in the Gospel of Luke can be described on the basis of their characteristic: the poor is totally dependent on God, is aware that he has no own power, so he gives himself and his life into the hands of the Almighty.

7

The Call of Simon Peter in Luke 5,1-11: A Lukan Invention?

75%

Szkredka S.

The Biblical Annals

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

173-189

PL

Recent studies on the role of the eyewitnesses in the formation of the Gospel tradition argue for the singular importance of the original followers of Jesus. Luke himself might reflect their unique standing with his stated reliance on “the eyewitnesses and the servants of the word” (1,2). Still, Luke’s expansion of the Markan call of Peter seems, to many modern scholars at least, precisely that – a literary reworking of the original Markan story. Luke thus appears to resort to literary fiction to confirm the authority of those who guarantee the non-fictional character of his narrative. The conflicting nature of this operation needs to be reexamined. As this article argues, the recent studies on the Lake of Galilee, Simon Peter, and the role of the eyewitnesses offer enough evidence to suggest that in composing the story of the call of Peter, Luke relied on a source that depicted the call in connection with the fishing miracle. Secondly, existence of such a tradition opens new possibilities for reconstructing the past so differently narrativized by Luke and Mark.

8

Ewangelia Łukasza – świadectwo prawdziwości otrzymanego pouczenia

71%

Blajer P.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2015

|

vol. 68

|

issue 2

EN

The Gospel of Luke is the only gospel that begins with a prologue. In this prologue Luke admits that he is aware that others have already attempted to write about events associated with the life and work of Jesus Christ. Although many have previously tried to describe the events that took place, Luke still feels need to recount them once again in a proper order and manner. The purpose of this article is to analyze Luke’s prologue as well as the plan of the third gospel presented in the prologue. Furthermore, the article analyses the criteria for certainty of received teaching which are the bases for Luke’s writings. The author begins with a linguistic analysis of the prologue. Then, he discusses the narrative plan of third evangelist and the gospel division into separate sections. He pays a special attention to so-called journey section which describes Jesus’ journey to Jerusalem (9 : 51–19 : 46). In conclusion, the author points to parallel presentation of Jesus’ journey to Jerusalem and the mission of the apostles (Luke 9 : 51, Acts 2 : 1).

PL

Ewangelia Łukasza jaka jedyna rozpoczyna się od prologu, w którym ewangelista wskazuje cel dzieła, którego się podejmuje. W prologu tym Łukasz przyznaje, iż nie jest pierwszym, który podejmuje się spisania wydarzeń związanych z życiem i działalnością Jezusa. Choć wielu wcześniej podjęło próbę opisania wydarzeń jakie miały miejsce to jednak Łukasz dostrzega potrzebę ich ponownego i dokładnie uporządkowanego przedstawienia. Celem tego artykułu jest przeanalizowanie Łukaszowego prologu i planu narracyjnego ewangelisty wskazanego w tymże prologu jak również wskazanie kryteriów autentyczności otrzymanego pouczenia. Autor rozpoczyna od językowej analizy prologu i użytych w nim słów. Następnie omawia plan narracyjny ewangelisty i podział ewangelii na poszczególne sekcje a w sposób szczególny na obszerną sekcję podróży Jezusa do Jerozolimy (9, 51–19, 46). Na zakończenie autor wskazuje na paralelne przedstawienie początku podróży Jezusa do Jerozolimy i rozpoczęcia misji apostołów (Łk 9, 51, Dz 2, 1).

9

Kto był „dostojnym Teofilem”?

71%

Mucha P. M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2008

|

vol. 61

|

issue 4

EN

The Gospel of Luke is addressed to “the most excellent Theophilus” (Łk 1, 3). “The- ophilus” was a high governmental Roman official. Both the Gospel of Luke and the Acts of the Apostles are addressed to this “Theophilus.” It could be addressed to Theophilus him- self or to “dear to God” (“loved by God”), as the word “theophilus” means “dear to God” (“loved by God”). The proconsul of Cyprus, Sergius Paulus, was “the most excellent Theophilus” or “loved by God” or “dear to God.” It explains a lot about Luke’s writing style: not only is his Gre- ek diction unusually elevated for koine, but also he is extremely careful throughout both of his books not to offend Roman sensibilities. Roman characters are always portrayed favo- urably. Luke’s Pontius Pilate declares Jesus’ innocence three times and the scene where Ro- man soldiers mock Jesus and crown him with thorns is removed. Luke’s writing aimed at placing Christianity in a favourable light with Roman officials. He expected these works to be spread and widely circulated. He wrote his works not only for the proconsul of Cyprus, Sergius Paulus (“the most excellent Theophilus”), but also for all people in all ages who think of themselves as “dear to God.”

PL

The Gospel of Luke is addressed to “the most excellent Theophilus” (Łk 1, 3). “The- ophilus” was a high governmental Roman official. Both the Gospel of Luke and the Acts of the Apostles are addressed to this “Theophilus.” It could be addressed to Theophilus him- self or to “dear to God” (“loved by God”), as the word “theophilus” means “dear to God” (“loved by God”). The proconsul of Cyprus, Sergius Paulus, was “the most excellent Theophilus” or “loved by God” or “dear to God.” It explains a lot about Luke’s writing style: not only is his Gre- ek diction unusually elevated for koine, but also he is extremely careful throughout both of his books not to offend Roman sensibilities. Roman characters are always portrayed favo- urably. Luke’s Pontius Pilate declares Jesus’ innocence three times and the scene where Ro- man soldiers mock Jesus and crown him with thorns is removed.Luke’s writing aimed at placing Christianity in a favourable light with Roman officials. He expected these works to be spread and widely circulated. He wrote his works not only for the proconsul of Cyprus, Sergius Paulus (“the most excellent Theophilus”), but also for all people in all ages who think of themselves as “dear to God.”

10

Zachariasz – kapłan, ojciec, ofiarnik

63%

Mielcarek K. W.

The Biblical Annals

|

2017

|

vol. 7

|

issue 3

359-373

EN

Zachariah does not belong to the group of main protagonists of the New Testament. He is even hardly a main figure of Lucan two-volume work. And yet, he does play some important role in the narrative of Luke-Acts. Putting him into the first scene of the Infant narrative and juxtaposing him with Mary, Mother of Jesus, are very clear signs of it. While the full picture of Zechariah is drawn in three consecutive scenes: the annunciation in the Temple (Łk 1,5-25); the birth of John (1,57-66) and Zechariah’s prophecy called „Benedictus” (1,67-80), two of his main features are especially elaborated: his priesthood and fatherhood. The paper gathers Lucan evidence on the matter showing that to the third evangelist Zechariah is a very special kind of father

PL

Zachariah does not belong to the group of main protagonists of the New Testament. He is even hardly a main figure of Lucan two-volume work. And yet, he does play some important role in the narrative of Luke-Acts. Putting him into the first scene of Infant narrative and juxtaposing him with Mary, Mother of Jesus, are very clear signs of it. While the full picture of Zechariah is drawn in three consecutive scenes: annunciation in the Temple (Łk 1,5-25); birth of John (1,57-66) and Zechariah’s prophecy called „Benedictus” (1,67-80), two of his main features are especially elaborated: his priesthood and fatherhood. The paper gathers Lucan evidence on the matter showing that to the third evangelist Zechariah is a very special kind of father.

11

Review: John C. Poirier – Jeffrey Peterson (eds.), Marcan Priority without Q: Explorations in the Farrer Hypothesis (Library of New Testament Studies 455; London: Bloomsbury – New York: T&T Clark, 2015). Pp. XIV + 272. $110,00. ISBN 978-0-56715-913-7.

63%

Adamczewski B.

The Biblical Annals

|

2016

|

vol. 6

|

issue 2

311-315

EN

Book review

PL

Recenzja książki

12

Review: Andrés García Serrano, The Presentation in the Temple. The Narrative Function of Lk 2:22-39 in Luke-Acts (Analecta Biblica 197; Roma: Gregorian & Biblical Press, 2012). Pp. 448. € 37. ISBN 978-88-7653-197-2.

63%

Mielcarek K.

The Biblical Annals

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

217-221

EN

Book review

XX

Recenzja książki

13

Jezusowa mowa o służbie jako centrum Łukaszowego opisu wydarzeń z Wieczernika

63%

Błaszkiewicz P.

Scriptura Sacra

|

2018

|

issue 22

111-170

EN

The matter of the following paper is to read the message of Jesus which He has left the community of the New Covenant as a testament during the Last Supper. Completion of this testament will lead to achieving the Kingdom promised. This goal has been achieved by the analysis of a part of the 22nd chapter of the Luke’s Gospel (Luke 22:14-38) with the Hebrew biblical rhetoric’s.The research performed has been described in three chapters connected with each other. The first one is dedicated to the composition of the text. This stage of work consists of delimitation which has let to separate from the 22nd chapter of the Luke’s Gospel the fragment contained in verses 14-38. Next demarcations pointed five smaller units arranged parallelly. Their careful segmentation has been described in the second paragraph. At the end of this chapter an overall presentation of the sequence examined has been made. Thus its symmetrical-concentric structure has been justified.The composition has become a starting point for the analyses undertaken in the second chapter. They consisted of the biblical context together with the interpretation of each pericope. This stage of research has shown the connections between units which collected and described in the following chapter justified the previously proposed compositional figure ABCB’A’.At the beginning of the third chapter the interpretation of the five units examined in their references to parallel fragments and others as well. This has let to draw theological conclusions. It has been pointed that service with love as its motive is the completion of the Jesus’ testament. Only one who accepts the revolution of the Master of Nazareth preaching that to rule it is necessary to serve, will be worthy of acceding to the Eucharistic table here on earth and some day to rule with God in heaven.

PL

Artykuł jest próbą odczytania przesłania Jezusa, pozostawionego wspólnocie Nowego Przymierza jako testamentu podczas Ostatniej Wieczerzy, którego realizacja zaowocuje osiągnięciem obiecanego Królestwa. Cel ten został osiągnięty poprzez analizę fragmentu 22. rozdziału Ewangelii według św. Łukasza (Łk 22,14-38) za pomocą hebrajskiej retoryki biblijnej.Przeprowadzone badanie zostało opisane w 3 powiązanych ze sobą punktach. Pierwszy z nich (Kompozycja) został poświęcony kompozycji tekstu. Na ten etap pracy składała się delimitacja, która pozwoliła wydzielić z rozdziału 22. Łukaszowej Ewangelii fragment zawarty w ww. 14-38. Kolejne odgraniczenia wskazały 5 mniejszych jednostek ułożonych względem siebie paralelnie. Ich szczegółowa segmentacja została ujęta w 2. punkcie (Kontekst biblijny oraz interpretacja poszczególnych fragmentów sekwencji Łk 22,14-38). Na koniec 1. punktu (1.3. Ujęcie całościowe) dokonano ujęcia całościowego badanej sekwencji, co uzasadniło jego symetryczno-koncentryczną budowę.Wypracowana kompozycja stała się punktem wyjścia dla analiz podjętych w drugim punkcie. Składał się na nie kontekst biblijny oraz interpretacja poszczególnych perykop. Ten etap badania pozwolił dostrzec powiązania pomiędzy jednostkami, które zebrane i opisane w rozdziale kolejnym uzasadniły proponowaną wcześniej figurę kompozycyjną ABCB’A’.Na początku trzeciego punktu (3.1. Interpretacja perykop w ich wzajemnym odniesieniu) przedstawiono interpretację 5 badanych jednostek w ich odniesieniach do fragmentów paralelnych oraz pozostałych, a to z kolei pozwoliło na wyciągnięcie wniosków teologicznych. Wskazano, że realizacją testamentu Jezusa jest służba, której motywem musi być miłość. Tylko ten, kto przyjmie rewolucję Mistrza z Nazaretu, głoszącego, że aby królować, trzeba służyć, będzie godny przystępować do stołu eucharystycznego tu na ziemi, a kiedyś królować z Bogiem w niebie.

14

Egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką

63%

Skorupa L. A.

Scriptura Sacra

|

2018

|

issue 22

49-109

EN

Przedmiotem artykułu jest egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką. Założony cel został osiągnięty.Przeprowadzone badania oraz ich wyniki opisano w 3 powiązanych ze sobą punktach. Pierwszy z nich został poświęcony kompozycji tekstu. Na ten etap pracy składała się: delimitacja, która pozwoliła wydzielić 16. rozdział Ewangelii wg św. Łukasza jako jedną jednostkę oraz nakreślić jej kontekst; możliwe stało się ukazanie, że w skład Łk 16 wchodzą 3 powiązane ze sobą fragmenty oraz ich szczegółowa segmentacja (ujęta w 2. podpunkcie). Ostatnim etapem było spojrzenie całościowe na badaną sekwencję, uzasadniające jej symetryczno-koncentryczną budowę.W drugim punkcie przeprowadzono analizę intertekstualną poszczególnych wyrażeń, istotnych dla interpretacji perykop wchodzących w skład sekwencji. Na tym etapie badań możliwe stało się dostrzeżenie powiązań pomiędzy jednostkami. To z kolei pozwoliło w trzecim punkcie opisać zależności i uzasadnić proponowaną wcześniej figurę kompozycyjną AXA’.Wypracowana interpretacja poszczególnych fragmentów stała się punktem wyjścia dla głębszej analizy, w której interpretacji poddano jednostki paralelne, co z kolei pozwoliło na wyciągnięcie wniosków teologicznych. Wykazano, że poznanie, w rozumieniu biblijnym, jest pierwszym etapem na drodze do pełnego zaangażowania. Tylko ten, kto prawdziwie doświadczył bliskości Jezusa, jest zdolny podjąć ryzyko, wykorzystując wszystkie możliwe środki, by pozyskać Królestwo Niebieskie. Może to uczynić jedynie, okazując miłosierdzie i czyniąc użytek z dóbr doczesnych. Niepodzielne serce oddane na służbę Bogu domaga się kreatywnej miłości bliźniego.

PL

The focus of this thesis is an exegesis and interpretation of Luke 16 based on the methodology developed by Hebrew Rhetoric. The assumed goal has been achieved.The conducted analysis was described in three interrelated chapters. The first chapter was dedicated to the composition of the text. This stage of work consists of delimitation which has allowed to separate Luke 16 as one unit and present its context. Luke 16 includes three interrelated passages. Their detailed segmentation was provided in the second paragraph. The final stage was a holistic view of the examined sequence, which justified its symmetrical-concentric structure.In the second chapter, intertextual analysis of particular expressions significant for the interpretation of the pericopes included in the sequences, was carried out. At this stage, connection between units was revealed, what in the next chapter allowed to describe relations and explain the previously established compositional figure AXA’.Developed interpretation of particular passages has been a starting point for deeper analysis, in which parallel units were interpreted, what let to draw theological conclusions. It has been shown that cognition, in the biblical sense, is a first stage leading to full commitment. Only the person who really experienced the closeness of Jesus is able to risk using all possible means to enter kingdom of God. It is possible only by showing mercy and making use of worldly possessions. Undivided heart commited to serving God requires creative love of neighbour.

15

Spis ludności – Łk 2,1-7. RODO XXI wieków temu

63%

Mazur R.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2020

|

vol. 41

|

issue 2

11-24

EN

The article combines grammar data with historical facts in the matter of Roman censuses. Presence of the define article before the adjective ἀπογραφή suggests a new perspective. Data from Roman Egypt show an acceptable basis, known through grammar, and allow more precise meaning of ἡγεμονεύοντος from Lk 2.2. The census from the time of Jesusʼ birth can therefore be understood as earlier than that of Quirinius. GDPR mentioned here concerns data protection, but also suggests that by combining data from both censuses in two regions of the Roman Empire, should indicate a reliable chronological order.

PL

Artykuł łączy poszukiwania gramatyczne z faktami historycznymi w materii rzymskich spisów ludności. Rodzajnik przed przymiotnikiem ἀπογραφή sugeruje nową perspektywę. Pochodzące z rzymskiego Egiptu dane ukazują możliwą do przyjęcia podstawę, znaną dzięki gramatyce i pozwalają bardziej sprecyzować znaczenie ἡγεμονεύοντος z Łk 2,2. Spis z czasów narodzenia Jezusa może więc być rozumiany jako wcześniejszy od spisu Kwiryniusza. Wzmianka RODO dotyczy ochrony danych, ale i sugeruje, by łącząc dane z i o obu spisach w dwóch rejonach Imperium Rzymskiego wskazać wiarygodny ich porządek chronologiczny.

16

Ewangelia Łukasza w kluczu narracyjnym. Pierwszy z dwóch hermeneutycznie zależnych aktów

63%

Mielcarek K. W.

The Biblical Annals

|

2019

|

vol. 9

|

issue 4

739-748

EN

The paper is a review of the two-volume-work of Michael Wolter. English version of his commentary is a valuable work directed to biblical scholars as well as students and wider groups of readers. The analysis focuses especially on the introduction: i.e. the concept of the commentary, its general structure, both author’s and reader’s identity, as well as the theological vision of the Lukan work. The formal feature of the commentary is also evaluated. The last part of the paper gives few examples of Wolter’s approach toward particular pericopes along with some critical observations concerning minor deficiencies or disputable solutions.

17

Pharisaicus hydrops. Łk 14,2-4 w przepowiadaniu Piotra Chryzologa

63%

Paczkowski M.

Vox Patrum

|

2023

|

vol. 85

167-192

EN

The biblical texts indubitably shaped the content of the sermons of Peter Chrysologus. He delivered sermons on the Gospel of St. Luke. The lecture on the healing of the man with dropsy (Luke 14:2-4) appears in Sermo 99 bis. The homily has a polemical resonance, but it concerns the situation described in the evangelic text. It is elaborated under a rhetorical and theological aspect. The bishop of Ravenna emphasized the symbolic and moral value of illness. The preacher used the appropriate means to arouse the desired response from the audience and to transmit the spiritual and moral teaching. The homily in question, like other speeches, abandoned rhetorical figures and realistic comparisons.

PL

Tekst biblijny niewątpliwie ukształtował treść kazań Piotra Chryzologa. Wygłaszał on homilie także o Ewangelii św. Łukasza. Refleksja na temat uzdrowienia człowieka chorego na wodną puchlinę (Łk 14,2-4) pojawia się w Sermo 99 bis. Kazanie ma wydźwięk polemiczny, lecz dotyczy sytuacji opisanej w tekście ewangelicznym. Jest dopracowane pod względem oratorskim i teologicznym. Chryzolog podkreślał moralne i symboliczne znaczenie choroby. Mówca zastosował odpowiednie środki, by wywołać właściwą reakcję słuchaczy i przekazać naukę moralno-duchową. Jego homilia, podobnie jak inne mowy, obfitowały w figury stylistyczne i realistyczne porównania.

18

„Wy jesteście świadkami tego!” (Łk 24,48). Koncepcja świadectwa w Ewangelii Łukasza

51%

Nyk P.

Verbum Vitae

|

2015

|

vol. 27

121-145

EN

The present article deals with the studies of testimony in the Gospel of Luke, focusing on the testimony of the disciples of Jesus. In the introduction the author outlines the theme of testimony in the double work of Luke-Acts as compared to other New Testament writings, and explains the meaning of giving testimony and being a witness according to the Third Evangelist. The exegetical study of texts, describing the missionary activity of the disciples in Luke shows that they were acting as witnesses in several stages. In the first stage the Twelve are witnesses sent by Jesus to proclaim the kingdom of God in Galilee. The second stage is the testimony of the seventy-two disciples sent on a mission to proclaim the kingdom of God in Samaria and Galilee. The radicalism of the requirements resembles the radicalism of Jesus’ life, and yields the special character of the disciples’ testimony. The object and the quality of the disciples’ testimony are changed after the Easter events. The disciples have to reckon with persecution, which turned into an opportunity to give testimony inspired by the Holy Spirit. The missionary commandment given by the Risen Lord, being simultaneously a testimony commandment, is preceded by the empowerment of the disciples with supernatural gifts from the Risen Lord, and conditioned by acceptance of the Holy Spirit. The object of disciples’ testimony after Easter will be the passion, the death, and above all the resurrection of Christ based on the prophecies of the Old Testament, and conversion with forgiveness of sins in His name. The testimony of the apostolic community of disciples would be taken from Palestine to all nations on Earth.

19

Pokora w świetle "Expositio Evangelii secundum Lucam" św. Ambrożego z Mediolanu

51%

Jurkiewicz J.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 1

365-372

EN

Der Begriff Demut beschreibt Ergebenheit, die in der Einsicht in die Notwen- digkeit und im Willen zum Hinnehmen der Gegebenheiten begriindet ist. In der christlichen Religion bedeutet Demut das Anerkennen der Allmacht Gottes. Demut beschreibt demnach die innere Einstellung eines Menschen zu Gott. Die Demut spielt im christlichen Leben eine besondere Rolle. Fur Ambrosius von Mailand ist Demut eine wesentliche Eigenschaft des wahren Glaubigen, desjenigen, der mit Gott im Einen ist. Gott demiitigt Menschen, um sie zu ihm (zuriick) zu bringen, und Menschen demiitigen sich selbst vor Gott, um von ihm angenommen zu werden. Fur Christen bedeutet Demut gegeniiber Gott, ihn anzubeten, ihn zu achten, zu ehren und zu loben, weil man erkennt, dass alles, was man ist und hat, von Gottes Gnade ist. Beispiele fiir ein demiitiges und letztendlich gesegnetes Leben sind im Evangelium von Lukas z.B. Maria und der verlorenen Sohn. Aus diesen Begeben- heiten kónnen und sollten die Menschen, nach christlicher Auffassung, auch heute noch lernen. Ferner ist ais Fazit aus solchen Erzahlungen zu erkennen, dass im christlichen Glauben die Demut der Schliissel zu allem ist. Nur der Demiitige wird den Segen des Herm empfangen.

20

Termin σήμερον („dziś”) w dziele Łukaszowym. Zarys współczesnych badań

51%

Mielcarek K. W.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 35

217-244

EN

The importance of the temporal adverb σήμερον within Luke-Acts has long been recognized by commentators and scholars. They have been discussing for decades whether the word's significance is a purely literary one or if it perhaps carries some theological import, and the recent extensive study by Dominique Angers offers some important insights into this issue. The author of the article researches some previous attempts to elucidate this point, as well as some of the newest solutions. While proposing his own minor corrections to the study of the Canadian exegete, the author acknowledges Angers' overwhelmingly positive impact on the scholarly discussion.

PL

Waga przymiotnika czasowego – σήμερον w dziele Łukaszowym (Łk-Dz) była od dawna doceniana. Przez dziesięciolecia uczeni dyskutowali jednak, czy jego znaczenie ma charakter czysto literacki, czy również teologiczny. Najnowsza monografia kanadyjskiego egzegety, Dominique’a Angers, rzuca nowe światło na tę kwestię. Autor artykułu bada dotychczasowe próby wyjaśnienia obecności „dziś” w dwutomowym dziele, analizując zarówna starsze jak i najnowsze propozycje. Doceniając wyniki badań kanadyjskiego egzegety na dyskusję badanej problematyki zaproponowano kilka drobnych korekt jego rozwiązań.

Refine search results

Bartosz Adamczewski, The Gospel of Luke. A Hypertextual Commentary (European Studies in Theology, Philosophy and History of Religions 13) (Frankfurt am Main: Peter Lang Edition 2016)

Jedność Ewangelii i Dziejów Apostolskich według świętego Łukasza

Poslání Jana Křtitele v Lukášově dvojdíle

Questi scese giustificato a differenza di quello L’analisi narrativa illumina la parabola del fariseo e del pubblicano (Luca 18,9-14)

The End of Source Theories? The Genealogies in Gen 4:17–5:32 and Their Reworking in the New Testament

Zaproszeni do królestwa. Ubodzy w Ewangelii św. Łukasza i podejmowane przez nich wybory

The Call of Simon Peter in Luke 5,1-11: A Lukan Invention?

Ewangelia Łukasza – świadectwo prawdziwości otrzymanego pouczenia

Kto był „dostojnym Teofilem”?

Zachariasz – kapłan, ojciec, ofiarnik

Review: John C. Poirier – Jeffrey Peterson (eds.), Marcan Priority without Q: Explorations in the Farrer Hypothesis (Library of New Testament Studies 455; London: Bloomsbury – New York: T&T Clark, 2015). Pp. XIV + 272. $110,00. ISBN 978-0-56715-913-7.

Review: Andrés García Serrano, The Presentation in the Temple. The Narrative Function of Lk 2:22-39 in Luke-Acts (Analecta Biblica 197; Roma: Gregorian & Biblical Press, 2012). Pp. 448. € 37. ISBN 978-88-7653-197-2.

Jezusowa mowa o służbie jako centrum Łukaszowego opisu wydarzeń z Wieczernika

Egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką

Spis ludności – Łk 2,1-7. RODO XXI wieków temu

Ewangelia Łukasza w kluczu narracyjnym. Pierwszy z dwóch hermeneutycznie zależnych aktów

Pharisaicus hydrops. Łk 14,2-4 w przepowiadaniu Piotra Chryzologa

„Wy jesteście świadkami tego!” (Łk 24,48). Koncepcja świadectwa w Ewangelii Łukasza

Pokora w świetle "Expositio Evangelii secundum Lucam" św. Ambrożego z Mediolanu

Termin σήμερον („dziś”) w dziele Łukaszowym. Zarys współczesnych badań