Search results

1

Warszawski pomnik Jana Tarły

100%

Mączyński R.

Ochrona Zabytków

|

1996

|

issue 2

159-167

EN

The article deals with an artistically superb Baroque monument typical for the so-called portal sepulchre (containing real doors), commemorating Jan Tarło, the voivode of Sandomierz. The monument, founded by the widow, Zofia nee Krasińska, was executed from coloured marble by the Warsaw- based sculptor Jan Jerzy Plersch in 1752-1753. Originally, it stood in the Warsaw Piarist church in Długa Street but in the nineteenth century it was transferred to the post-Jesuit church in Świętojańska Street. In 1944 the monument was damaged by German bombings. Although the majority of its fragments has survived (today scattered in several places), for over half a century the monument remained, unrestored, an undertaking that deserves to be conducted owing to the fact that this is one of the most magnificent examples of Polish Baroque sculpture from the middle of the eighteenth century. The merit of the Tarło monument does not lie, as has been estimated up to now, exclusively in the masterful execution of the particular sculpture details. It comprised an unusual in Polish art excellent synthesis of various elements — both architectonic (portal-obelesk, arch) and sculpture (hermae- termini, medallion portrait, allegorical figures: Splendor, Fama, Fides) which constituted an exceptionally uniform composition. The all-sided employment of their symbolic meanings made it possible to create an extremely rich, cohesive and reflective ideological programme of the whole which comprises an important statement in the discussion concerning human condition and eschatological problems, conducted for centuries and of particular interest during the Baroque era. „The portals of death” in Tarlo’s monument do not lead into non-being or an infernal abyss but became a triumphal arch towards heavenly eternal happiness, founded on faith, and eternal fame on earth, justified by Christian and civic deeds.

2

Szanowna Redakcjo!

100%

Mączyński R.

Ochrona Zabytków

|

1996

|

issue 4

431

3

Zofia z Krasińskich Tarłowa Lubomirska – przedstawicielka osiemnastowiecznych polskich arystokratek

81%

Woźniak B.

Studia Mazowieckie

|

2022

|

vol. 17

|

issue 2

113-130

EN

The aim of the article is to present a woman, Zofia (Tarłowa-Lubomirska, née Krasińska), who stood out in the 18th century in the Krasiński family, and who had an open mind, was involved in political and economic matters, and was interested in the lives of the inhabitants of her estates. She was not afraid to go beyond the tasks and roles assigned to women in that period. Twice widowed, she superbly administered lands and multiplied the profi ts fl owing from them. Over the years, she had gained the moniker of a “nesting woman.”

PL

Artykuł ma na celu wstępne przybliżenie wyróżniającej się w XVIII w. w rodzinie Krasińskich kobiety – Zofii 1. v. Tarłowej 2. v. Lubomirskiej, która miała otwarty umysł, angażowała się w sprawy polityczne i ekonomiczne, interesowała się życiem mieszkańców swoich dóbr. Nie bała się wychodzić poza wyznaczone w tym czasie zadania i role przypisane kobietom. Dwukrotnie owdowiała, znakomicie administrowała ziemiami i pomnażała płynące z nich zyski. Z biegiem lat zyskała miano „kobiety gniazdowej”.

4

Szlachta województwa lubelskiego w schyłkowym okresie wojny o tron polski w latach 1735–1736

81%

Lisek A.

Wieki Stare i Nowe

|

2022

|

vol. 17

|

issue 22

1-22

EN

As a result of the military failures of Dzikowianie and the growing economic crisis of 1735 caused by the destruction and numerous war contributions, the nobility of the Lublin Voivodeship, who had so far supported Stanisław Leszczyński, gradually began to move to the Sas side. In January 1735, some of the nobility of Lublin officially recognized August III as their king. Despite the success of pre-parliamentary sejmiks, including the Lublin ones, in 1735, the king did not reconcile with the opposition. The pacification Sejm of 1735 was broken. In fact, the country was to be fully pacified only in 1736 due to the second pacification parliament. However, deputies from the lubelskie voivodeship were not present at this Sejm, as the pre-parliamentary sejmik of Lublin was broken during the election of the marshal.

PL

W wyniku niepowodzeń militarnych konfederatów dzikowskich i narastającego w roku 1735 kryzysu gospodarczego spowodowanego zniszczeniami i licznymi kontrybucjami wojennymi szlachta województwa lubelskiego, wspierająca dotąd Stanisława Leszczyńskiego, stopniowo zaczęła przechodzić do obozu saskiego. W styczniu 1735 roku część szlachty lubelskiej oficjalnie uznała Augusta III za króla. Mimo że odbyły się sejmiki przedsejmowe, w tym lubelski w 1735 roku, nie doszło do pojednania króla z opozycją. Sejm pacyfikacyjny w 1735 roku został zerwany. Do pełnej pacyfikacji kraju miało dojść dopiero w 1736 roku za sprawą drugiego sejmu pacyfikacyjnego. Zabrakło na nim jednak posłów z województwa lubelskiego, gdyż sejmik przedsejmowy lubelski został zerwany podczas wyboru marszałka.

5

Finansowanie wojny o tron polski w latach 1733–1735 z perspektywy konfederacji partykularnej województw poznańskiego i kaliskiego

71%

Glabisz G.

Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych

|

2022

|

vol. 83

|

issue Spec.

425-451

EN

The article aims to show how the particular confederation of the provinces of Poznań and Kalisz, convened in defence of Stanisław Leszczyński after the double election of 1733, financed its military activities. The main research topics include how taxes were enacted and the scale of their collection, the specificity of the documentation that remained after this activity, and attempts to draw up a balance sheet of the finances of the particular confederation. These reflections will be based mainly on excellently preserved treasury materials from the archives of the Poznań Treasury Commission (assignments, receipts, registers, and accounts).

PL

Celem artykułu jest ukazanie sposobu finansowania działań militarnych przez konfederację partykularną województw poznańskiego i kaliskiego, zawiązaną w obronie Stanisława Leszczyńskiego po podwójnej elekcji w 1733 r. Głównymi zagadnieniami badawczymi będą: sposoby uchwalania podatków i skala realizacji ich poboru, specyfika wytworzonej wówczas dokumentacji oraz próby sporządzenia bilansu finansów konfederacji partykularnej. Podstawą tych rozważań będą głównie znakomicie zachowane materiały skarbowe z archiwum Komisji Skarbowej Poznańskiej (asygnacje, kwity, rejestry i rozliczenia).

Refine search results

2 Ochrona Zabytków

1 Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych

1 Studia Mazowieckie

1 Wieki Stare i Nowe

2 Mączyński R.

1 Glabisz G.

1 Lisek A.

1 Woźniak B.

3 2022

2 1996

Warszawski pomnik Jana Tarły

Szanowna Redakcjo!

Zofia z Krasińskich Tarłowa Lubomirska – przedstawicielka osiemnastowiecznych polskich arystokratek

Szlachta województwa lubelskiego w schyłkowym okresie wojny o tron polski w latach 1735–1736

Finansowanie wojny o tron polski w latach 1733–1735 z perspektywy konfederacji partykularnej województw poznańskiego i kaliskiego