Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Magdalena Tulli
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Narracja autobiograficzna a relacje geoprzestrzenne w prozie Magdaleny Tulli

100%
Bielewicz K.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
|
2017
|
vol. 17
200-209
PL
Autobiographical narration and spacial relations in prose of Magdalena Tulli Abstract The article sets out to understand the autobiographical diptych of Magdalena Tulli’s Włoskieszpilki and Szum through the prism of geopoetics. It presents the opposition of Italiannessrepresented by Milano against Polishness identified with descriptions of post-war Warsaw.Seemingly distinct areas are connected by the possibility to present them in the context ofautobiographical place. Also analyzed were family relations with particular attention paid tothe specificity of functioning of a family with Polish-Italian-Jewish roots. Keywords: Magdalena Tulli, geopoetic, autobiographical narration
2
Publication available in full text mode
Content available

Kwestie „najwyższej wagi” w twórczości Magdaleny Tulli

89%
Dzika-Jurek K.
Śląskie Studia Polonistyczne
|
2019
|
vol. 13
|
issue 1
241-259
EN
The author examines metaphors related to weight in the oeuvre of Magdalena Tulli, indicating the notion that elucidates and orders what has hitherto defied interpretation in her novels. It is pointed out by the essay’s author, and corroborated by numerous quotations from Tulli, that the Warsaw-based writer often described as a post-modernist weaving multi-thread narrative, in fact creates literature devoted to a single topic – the Shoah. An interesting way of indicating this fact is a painting by Hans Memling, Last Judgement, mysteriously appearing in Magdalena Tulli’s novel entitled Włoskie szpilki [Italian High-Heels].
3
Publication available in full text mode
Content available

Im dalej w las…

89%
Gralewicz-Wolny I.
Paidia i Literatura
|
2019
|
issue 1
161-164
EN
The article focuses on Ten i tamten las [This and That Forest] by Magdalena Tulli, which is another recent example of a book addressed to children, whose sender is a distinguished author of adult literature. The interpretation of the text reveals the adult problems and emotions faced by its animal heroes, subtly hidden behind the adventurous layer of the work. Consequently, the reader receives a book that defies the traditional division into children’s literature and adult literature: a book that requires not so much the right metrics as sensitivity.
4

KSIĘGA MIASTA. ITALA CALVINA I MAGDALENY TULLI LITERACKIE TRAKTATY O MIEŚCIE

89%
Kwaśniewska-Urban P.
Rocznik Przemyski
|
2018
|
vol. 54
|
issue 2(22): Literatura i Język
113-122
EN
The article analyzes two literary treatises on the city: Sny i kamienie (Dreams and stones) by Magdalena Tulli and Invisible Cities by Italo Calvino. The authors of the presented texts are strongly associated with Italian culture, although their Italian origin is not the only element making up their writer identity. The similarities between the writers are not limited to the biographies marked by “Italianness” and the themes of the works analyzed here, whose subject is creating a description of the city. One can discern parallels most of all in the manner of the linguistic creation of space. Following the interpretation path marked out by Vladimir Toporov, the author of this paper presents a comparative analysis of three elements: the founding myth, the name and the morphology of the city, which is supposed to confirm the author’s thesis about the similar manner of creating a literary image of the city by Magdalena Tulli and Italo Calvino.
5
Publication available in full text mode
Content available

Zakłócona alegoryzacja dzieciństwa w Szumie Magdaleny Tulli

89%
Wądolny-Tatar K.
Porównania
|
2023
|
vol. 33
|
issue 1
183-202
EN
The disturbed allegorization of childhood in the novel Szum (Noise) by Magdalena Tulli goes beyond the tropology of “I” proposed by Ryszard Nycz. The crystallization of childhood images is hindered by the epigenetic mode of inheriting traumatic experiences by the so-called second generation. Repetition (even of the very frame of happening) also means the return of the inherited trauma. Limited disclosure of the difficult past (also as the personal hermetism of adults) and the mystery of the past gravitate towards an apophatic representation of reality. In the course of the narrative, limited sharing is also associated with the mother’s dementia disease, so it gains biological and psychological motivations in addition to historical and political ones. Allegorization of childhood becomes substitutive due to the existence of masks and camouflages, the so-called identity allegories (Marta Tomczok) and the need for affective compensation through substitute forms of social inclusion. The rejected and lonely girl in the plot of Szum by Tulli makes with her mother and aunt a “covenant of shame” (Aleksandra Szczepan), lives in a world of imaginary figures functioning in her mind and in children’s drawings (a fox-friend, an SS man with his hands tied), uses mental escapism, consistently plays the role of a difficult and strange child. At the narrative level, Tulli signals a disturbed allegorization of childhood, which is not determined in a literary uniform image, through the endogeneity of the protagonist’s inner world, the interlocation of her experience (past of her parents inherited through post-memory, Polish-Italian origin, Jewish roots of her mother), metaphors of closure, irony as a parable of allegory, literary spectmologies, acoustic allegorization, and the construction of a narrator that is simultaneously affectionate and affected (Justyna Tabaszewska). These measures allow the characters to separate from the experience, the level of the author’s story permeating the level of the events told, and create the metalleptic subject (Tomasz Kunz).
PL
Zakłócona alegoryzacja dzieciństwa w powieści Szum Magdaleny Tulli wychodzi poza tropologię „ja”, zaproponowaną przez Ryszarda Nycza. Krystalizację obrazów dzieciństwa utrudnia epigenetyczny tryb dziedziczenia traumatycznych doświadczeń przez tzw. drugie pokolenie. Powtórzenie (nawet samej ramy wydarzenia) oznacza też powrót dziedziczonej traumy. Ograniczone udostępnianie trudnej przeszłości (również jako osobowy hermetyzm dorosłych) i tajemnica przeszłości ciążą ku apofatycznej reprezentacji rzeczywistości. W toku narracji ograniczone udostępnianie ma również związek z demencyjną chorobą matki, zyskuje więc motywacje biologiczne, psychologiczne, oprócz historycznych i politycznych. Alegoryzacja dzieciństwa nabiera charakteru substytucyjnego z uwagi na istnienie masek i kamuflaży, tzw. alegorii tożsamościowych (Marta Tomczok), oraz potrzebę afektywnej kompensacji poprzez zastępcze formy społecznych inkluzji. Odrzucona i samotna dziewczynka w fabule utworu Szum Tulli zawiera z matką i ciotką „przymierze wstydu” (Aleksandra Szczepan), żyje w świecie wyimaginowanych figur, funkcjonujących w jej umyśle i na dziecięcych rysunkach (lisa-przyjaciela, esesmana ze związanymi rękoma), stosuje mentalny eskapizm, konsekwentnie gra rolę trudnego i dziwnego dziecka. Na poziomie narracji Tulli sygnalizuje zakłóconą alegoryzację dzieciństwa, które literacko nie ustala się w jednolitym obrazie, poprzez endogeniczność świata wewnętrznego bohaterki, interlokację jej doświadczenia (postpamięciowo dziedziczoną przeszłość rodziców, polsko-włoskie pochodzenie, żydowskie korzenie matki), metafory zamknięcia, ironię jako parabazę alegorii, widmologie literackie, alegoryzację akustyczną, konstrukcję narratora jednocześnie afektującego i afektowanego (Justyna Tabaszewska). Zabiegi te umożliwiają separowanie się postaci od doświadczenia, przenikanie się poziomu autorskiej opowieści z poziomem opowiadanych zdarzeń, wytwarzają podmiot metaleptyczny (Tomasz Kunz).
6

Brak wiary w istnienie świata? Opowieść Magdaleny Tulli o pewnej matce i córce z Peerelem w tle

89%
Borowczyk J., Skibski K.
Roczniki Humanistyczne
|
2017
|
vol. 65
|
issue 1: Literatura polska
57-83
PL
W pracy podjęta została analiza i interpretacja peerelowskiej rzeczywistości w dwóch ostatnich tomach prozy Magdaleny Tulli – Włoskich szpilkach (2011) i Szumie (2014). W pierwszej części omówione zostały Włoskie szpilki, postrzegane jako opowieść o dojrzewaniu w czasach Polski Ludowej, a także o niemożliwości pełnego odczytania tego, co minione (matka i córka są ofiarami przeszłości; młodsza z nich niezmordowanie podejmuje jednak wysiłek zmierzenia się z tym, co ją spotkało). Peerel jest tutaj sceną, na której rozgrywa się dramat narzuconej iluzji, podminowane przemocą (fizyczną i psychiczną) sceny z życia codziennego. Część druga dotyczy Szumu, czytanego jako głęboka analiza trwania w „oparach przymusu”. Peerel ujęty został jako powieściowe tło, dotknięte syndromem zagubionej przyczynowości, osłabionej aksjologii, fasadowości zachowań i sądów. Uwaga autorów skupia się także na literackich obrazach i definicjach różnych wcieleń kategorii normalności. Tytułowy szum okazuje się także efektem pamięci słów, których wolność zależy wyłącznie od uwagi odbiorcy.
EN
This work aims at analysing and interpreting the PRL reality in the two last prose volumes by Magdalena Tulli – Włoskie szpilki [Italian High Heels] (2011) and Szum [Noise] (2014). The first part discusses Włoskie szpilki, viewed as a story about becoming mature in the PRL era, as well as about the inability to fully understand what belongs to the past (the mother and the daughter are victims of the past, however, the younger one tirelessly attempts to come to terms with what happened to her). PRL sets here the scene where the drama of the imposed illusion is played, scenes from everyday life accompanied by violence (physical and mental). The second part concerns Szum, interpreted as a deep analysis of staying with the “fumes of compulsion”. PRL sets the novel’s background, affected by the syndrome of lost causality, weakened axiology, superficial behaviours and judgments. The authors’ attention is also focused on literary images and definitions of different incarnations of the category ‘normal’. The title noise is also a result of the memory of words, the freedom of which depends solely on the receiver’s attention.
7
Publication available in full text mode
Content available

Kwestie „najwyższej wagi” w twórczości Magdaleny Tulli

89%
Dzika-Jurek K.
Śląskie Studia Polonistyczne
|
2019
|
vol. 13
|
issue 1
241-259
EN
The author examines metaphors related to weight in the oeuvre of Magdalena Tulli, indicating the notion that elucidates and orders what has hitherto defied interpretation in her novels. It is pointed out by the essay’s author, and corroborated by numerous quotations from Tulli, that the Warsaw-based writer often described as a post-modernist weaving multi-thread narrative, in fact creates literature devoted to a single topic – the Shoah. An interesting way of indicating this fact is a painting by Hans Memling, Last Judgement, mysteriously appearing in Magdalena Tulli’s novel entitled Włoskie szpilki [Italian High-Heels].
8
Publication available in full text mode
Content available

„To” Magdaleny Tulli

87%
Wiegandt E.
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
|
2013
|
issue 22
143-156
EN
The article analyses and interprets Włoskie szpilki [Italian High Heels] in the context of autobiographic writing, which is a new phenomenon in Tulli’s creative development. The analysis of autobiographical writing consists in a description of subject-construction. The construction is determined by combination of roles: the real author, the literary author, and the narrator-character. The style of the novel is characterized by the use of Holocaust topoi, and “March talk”, which leads the writer to the discovery that Polish post-war antisemitism castigates Jews for concealing their extraction. The aesthetic of postmemory, manifested in the novel, is interpreted as a transition from the modern rhetoric of inexpressibility and unutterableness, to the postmodern aesthetic of expression of what is absent.
9
Publication available in full text mode
Content available

„Ani cienia wspólnoty”. Wątki immunologiczne w powieściach Magdaleny Tulli

75%
Woźniak A.
Przestrzenie Teorii
|
2022
|
issue 37
179-200
EN
The paper is an attempt to interpret Magdalena Tulli’s novels in the context of the immunological paradigm. Immunological threads are traced on three levels: firstly, in the context of the communities described in Sny i kamienie [Dreams and stones], Skaza [Flaw] and W czerwieni [In Red]; secondly, with regard to the narrative constantly encountering problems such as ‘unwanted threads’ that degenerate the stories and prevent the narrative from bringing them to an end. Thirdly, in the context of post-memory, that is, a memory with its roots extending beyond the experiences of the subject. According to the thesis she puts forward, Tulli activates the immunological discourse on these three levels.
10
Publication available in full text mode
Content available

Two editions of Sny i kamienie by Magdalena Tulli

63%
Wąsowski P. J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2022
|
vol. 64
|
issue 1
607-648
PL
Autor porównuje dwie edycje Snów i kamieni Magdaleny Tulli w kontekście Niewidzialnych miast Italo Calvino i urbanologii. Tekst poddaje analizie różnice między edycjami i stanowi próbę zrozumienia genezy modyfikacji powieści dokonanych przez autorkę. Zmiany te niekiedy ujawniają a niekiedy utrudniają dostrzeżenie źródeł myślenia powieściopisarki, czyli refleksji o miejskości. Sny i kamienie to powieść stanowiąca zapis doświadczenia modernistycznej transformacji dwóch miast: Warszawy i Mediolanu. Lektura Snów i kamieni sprawia trudności na wielu poziomach: po pierwsze, z powodu traktatowej stylizacji i przyjęcia przez narratora roli bezkrytycznego piewcy ładu urbanistycznego, po drugie zaś w obliczu zatartych śladów kontaminacji wielu doświadczeń: warszawskiego, mediolańskiego, czytelniczego, po trzecie z powodu braku w kulturze polskiej wcześniejszych tradycji tego typu tekstu prozatorskiego o mieście. Esej stanowi próbę rekonstrukcji możliwych kontekstów powieści i ich wpływów na zmiany wprowadzone przez autorkę do nowszych edycji.
EN
The author offers a juxtaposition of two editions of Sny i kamienie [Dreams and Stones] by Magdalena Tulli in the context of Italo Calvino’s Invisible Cities and urbanology. In the text he analyses the differences between the editions and discusses the origins of the modifications of the novel implemented by the writer. Those modifications sometimes facilitate while other times hinder the identification of the sources of her thinking, i.e., her reflection on urbanity. Sny i kamienie is a novel that constitutes a record of the experiences of the modernist transformation of two cities, Warsaw and Milan. The reading of Sny i kamienie is difficult at several levels: firstly, due to its treatise-like style and the narrator’s role of a seemingly uncritical eulogist of the urban planning order; secondly, due to a blurring of the traces of contaminations of various experiences: of Warsaw, of Milan, and that of a reader; and thirdly, due to a lack in Polish culture of any traditions of this type of prose text devoted to the city. The essay constitutes an attempt at reconstructing the possible contexts of the novel and how they influenced the alterations implemented by the writer in the more recent edition.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.