Search results

1

Teologia obrzędu wystawienia i adoracji Najświętszego Sakramentu

100%

Kwiatkowski D.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 40

59-71

PL

W Eucharystii zawiera się całe dobro duchowe Kościoła, czyli Jezus Chrystus, który jest naszą Paschą i Chlebem żywym, który przez swoje ożywione przez Ducha Świętego i ożywiające Ciało daje życie ludziom. Swoją zbawczą skuteczność czerpie ona z realnej obecności Chrystusa. Z Eucharystią wiążą się również inne popularne formy kultu praktykowane w Kościele. Najbardziej znaną i rozpowszechnioną formą kultu Eucharystii poza Mszą św. jest niewątpliwie wystawienie i adoracja Najświętszego Sakramentu. Praktykowana jest ona na różne sposoby: znane są tak zwane wieczyste adoracje Najświętszego Sakramentu, podczas których adoruje się Chrystusa Eucharystycznego przez cały dzień, nabożeństwa czterdziestogodzinne, nabożeństwa różańcowe i inne okazjonalne formy tego kultu. Artykuł ukazuje teologiczne podstawy dla adoracji Najświętszego Sakramentu. Adoracja Chrystusa Eucharystycznego podkreśla odkupieńczy wymiar przebywania Boga pośród swojego ludu i zachęca do pełnego uczestnictwa we Mszy Świętej. Najważniejszym motywem dla adoracji jest rzeczywista obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Uroczysta adoracja Chrystusa Eucharystycznego ma zawsze wymiar teocentryczny, chrystologiczny, eklezjalny i eschatologiczny.

EN

The Eucharist contains the entire spiritual good of the Church, that is Jesus Christ, our Passover and living bread. Through his flesh, made living and life-giving by the Holy Spirit, he gives life to men. The Eucharist draws its saving effectiveness from the real presence of Christ. There are other popular forms of cult outside Holy Mass which are connected with the Eucharist and practised in the Church. The best known and most widespread of these is the Eucharistic Exposition and Adoration. It is practised in various forms: so-called Perpetual adoration, which takes place in chapels where the Body of Christ is adored round the clock; forty-hour adoration; rosary services and other occasional forms of that cult. This article reveals the theological basis for adoration of the Most Blessed Sacrament. Adoration of Christ in the Eucharist underlines the redemptive dimension of God who is present among his people and encourages them to full participation in Holy Mass. The most important motive for adoration is the real presence of Christ in the Most Blessed Sacrament. Solemn adoration of Christ in the Eucharist always has the theocentric, christological, ecclesiastical and eschatological dimension.

2

Obecność eucharystyczna a uobecnienie Chrystusa w słowie Bożym. Studium inspirowane poglądami Roberta Sokolowskiego

80%

Zatwardnicki S.

Collectanea Theologica

|

2021

|

vol. 91

|

issue 3

95-123

EN

Robert Sokolowski writes that biblical words activate God’s presence. However, is it appropriate to speak about the sacramentality of the Word of God analogous to the sacrament itself? The article presents reflections on the word of God “becoming present” intra mysteriorum celebrationem. This issue is related to the topic of the relationship between the past and the present in the Eucharist, which Sokolowski deals with. The article recapitulates the philosopher's views on the Eucharistic presence, then, in dialogue with him, it reflects on the presence of Christ in the word of God. The “Passover centeredness” of Scripture implies a kind of re-presentation of God's anticipatory self-giving in the events witnessed to in the inspired texts. The liturgy of the Word must lead to the climax of the Easter event and its sacramental re-presentation. There can be no question of “two presences” of the Lord during the Holy Mass. The words of institution uttered at the Last Supper play a role in the actualization of the Passover, while the inspired words are not in the same way “institutive”. Only in their interior orientation do they lead to the mystery of Christ present in the Blessed Sacrament.

PL

Robert Sokolowski pisał, że biblijne słowa uaktywniają obecność Boga. Czy można jednak mówić o sakramentalności słowa analogicznej do samego sakramentu? W artykule zebrano refleksje na temat „uobecnienia” słowa Bożego intra mysteriorum celebrationem. Kwestia ta wiąże się z tematem związku przeszłości z teraźniejszością w Eucharystii, którym zajmował się Sokolowski. W artykule zrekapitulowano poglądy filozofa dotyczące obecności eucharystycznej, w dialogu z którym dokonano następnie namysłu nad obecnością Chrystusa w słowie Bożym. Z „paschalnocentryczności” Pisma Świętego wynika jakiegoś rodzaju uobecnienie antycypacyjnego wydania się Boga w wydarzeniach zaświadczonych w natchnionych tekstach. Liturgia słowa musi prowadzić do kulminacyjnego wydarzenia Paschy i jego sakramentalnego uobecnienia. Nie może być mowy o „dwóch obecnościach” Pana w czasie Mszy Świętej. Słowa ustanowienia z Ostatniej Wieczerzy pełnią rolę w aktualizacji Paschy, zaś natchnione słowa nie są w taki sam sposób słowami „ustanawiającymi”. Dopiero w ich wewnętrznym ukierunkowaniu prowadzą do misterium Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.

3

Spór o Eucharystię w epidemii, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu teologicznomoralnego

80%

Bartoszek A.

Teologia i Moralność

|

2022

|

vol. 17

|

issue 2(32)

205-227

EN

The time of the epidemic caused major transformations in the shape and functioning of society. In the midst of these social transformations was the Church as an environment based primarily on contact relationships. These transformations affected the most essential elements of the Church's ministry, including the very centre of the Church's life, the Eucharist. In the context of these changes, numerous questions and spiritual-moral dilemmas concerning the Eucharist have begun to arise. The present reflections attempt to address these very dilemmas. In the first part, these dilemmas are named. The essential part is to present the doctrinal foundations of the Church's teaching on the incompatibility of rational knowledge with the knowledge of faith regarding the doctrine of the Eucharist, especially regarding the real presence of Christ in the Blessed Sacrament and spiritual communion. In a particular way, this reflection takes into account the theological-moral aspect by referring to categories such as ordo caritatis, heteronomy, autonomy and theonomy. These categories make it possible to construct more detailed pastoral indications for the epidemic period concerning sacramental ministry, especially related to the Eucharist. The analyses also touch on the historical and liturgical themes concerning the different ways of distributing Holy Communion (on the tongue and on the hand). The final section recalls the figure of Saint Charles Borromeo, Bishop of Milan in the 16th century, in whose pastoral ministry during the epidemic many of the elements mentioned in these analyses can be found.

PL

Czas epidemii spowodował poważne przemiany w kształcie i funkcjonowaniu społeczeństwa. W środku tych przemian społecznych znalazł się Kościół jako środowisko bazujące przede wszystkim na relacjach kontaktowych. Przemiany te dotknęły najistotniejszych elementów posługi Kościoła, w tym samego centrum życia Kościoła, czyli Eucharystii. W kontekście tych zmian zaczęły się rodzić liczne pytania i dylematy duchowo-moralne dotyczące Eucharystii. Niniejsze refleksje są próbą zmierzenia się z tymi właśnie dylematami. W pierwszej części dylematy te zostają nazwane. Zasadniczą częścią jest ukazanie podstaw doktrynalnych, związanych z nauczaniem Kościoła o niesprzeczności poznania rozumowego z poznaniem płynącym z wiary, a dotyczących nauki na temat Eucharystii, szczególnie na temat realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie oraz na temat Komunii duchowej. W sposób szczególny niniejsze rozważania uwzględniają aspekt teologicznomoralny poprzez odwołanie się do takich kategorii jak ordo caritatis, heteronomia, autonomia oraz teonomia. Kategorie te pozwalają bowiem skonstruować bardziej szczegółowe wskazania pastoralne na czas epidemii, dotyczące posługi sakramentalnej, szczególnie związanej z Eucharystią. W analizach poruszony zostaje także wątek historyczno-liturgiczny, dotyczący różnych sposób udzielania Komunii Świętej (do ust i na rękę). W ostatniej części zostaje przywołana postać św. Karola Boromeusza, biskupa Mediolanu w XVI wieku, w którego posłudze duszpasterskiej w czasie epidemii można odnaleźć wiele elementów, o których mowa w niniejszych analizach.

4

Dlaczego Jezus nazwał siebie „Chlebem Życia”?

71%

Stefański J.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2017

|

vol. 70

|

issue 1

EN

Why did Jesus refer to Himself as the “Bread of Life”? Obviously, He intended to give us the gift of Himself in the Eucharist. But why did He choose the form of bread? Beginning with the first use of the word “bread” in the Masoretic Text of the Book of Genesis and the etymological meaning of this term, one can see how God was preparing His Chosen People for the real Presence of His Son in the Most Blessed Sacrament. The bread offered to Abraham by Melchizedek as a gesture of blessing, the manna in the desert as bread from heaven, the bread of Presence in the tent of meeting and in the Jerusalem temple as a unique manifestation of God’s Covenant and love for His People, as well as the messianic expectations of Jewish tradition are all realities expressing the unfolding plan of God in reference to the Body of Christ, present in the Eucharist. This plan reached its climax during the Last Supper in view of the future ultimate Sacrifice of the Lord on the Cross.

PL

Dlaczego Pan Jezus określił siebie jako Chleb Życia? Niewątpliwie pragnął dać nam siebie w Eucharystii. Ale dlaczego wybrał postać chleba, aby to uczynić? Począwszy od pierwszej wzmianki o chlebie w hebrajskim tekście Księgi Rodzaju i etymologicznego znaczenia tego słowa można zauważyć, w jaki sposób Bóg przygotowywał naród w celu ostatecznego objawienia realnej obecności swojego Syna w Najświętszym Sakramencie. Pierwszym chlebem, który stal się znakiem błogosławieństwa był chleb ofiarowany Abrahamowi przez Melchizedeka. Następnie Bóg zesłał mannę dla Izraelitów na pustyni jako chleb z nieba. Później kazał im przygotować chleby pokładne, które były szczególnym znakiem Jego Przymierza i miłości do narodu Izraela. Oczekiwania mesjańskie w tradycji żydowskiej związane z nową, przyszłą manną wyrażają dalszy ciąg odsłaniającego się planu Bożego, który osiąga swój punkt kulminacyjny podczas Ostatniej Wieczerzy w świetle ostatecznej Ofiary Chrystusa na Krzyżu.

5

Kult adoracji eucharystycznej źródłem autentycznych chrześcijańskich postaw moralnych

61%

Kwiatkowski D.

Teologia i Moralność

|

2017

|

vol. 12

|

issue 2(22)

259-272

EN

The next most popular form of Eucharist, aside from Holy Mass, is the adoration of The Highest Sacrament. The article depicts the great force coming from the adoration and its infl uence on shaping Christian moral attitudes. A prayer in front of Christ, present in the Eucharist, is a necessity for building one’s sanctity and living with the rules of the Gospel. It also opens new ways of Christian lifestyle and shows proof of, hidden in The Highest Sacrament, Christ’s eucharistic love. This personal experience with the Saviour is a real spring of Christian moral attitudes, which are faith, hope and love. The adoration of The Highest Sacrament strengthens the believers on their way towards the eternity and allows them to anticipate it.

Refine search results

2 Teologia i Moralność

1 Collectanea Theologica

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Studia Gdańskie

2 Kwiatkowski D.

1 Bartoszek A.

1 Stefański J.

1 Zatwardnicki S.

1 2022

1 2021

3 2017

Teologia obrzędu wystawienia i adoracji Najświętszego Sakramentu

Obecność eucharystyczna a uobecnienie Chrystusa w słowie Bożym. Studium inspirowane poglądami Roberta Sokolowskiego

Spór o Eucharystię w epidemii, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu teologicznomoralnego

Dlaczego Jezus nazwał siebie „Chlebem Życia”?

Kult adoracji eucharystycznej źródłem autentycznych chrześcijańskich postaw moralnych