Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  New Journalism
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Polish School of the Literature of Fact: Characters of the Reportages as the Reflection of Reality

100%
Golovko K.
Social Communication. Online Journal
|
2018
|
issue Special Issue
89-95
EN
The article analyzes the key feature of Polish school of the literature of fact, specifically the journalistic work with the heroes of the materials that are the basis of the reportorial text. Peculiarities of characters typical for Polish reportage are analyzed . Further, the article explores the specific features of communicative strategies of Polish reporters, reportorial technique. For a better understanding the visual examples from reportorial text are provided
2
Publication available in full text mode
Content available

“Il Grande Spettacolo”: Oriana Fallaci e la narrazione alla New Journalism sul programma spaziale americano

89%
Tichoniuk-Wawrowicz E.
Romanica Silesiana
|
2020
|
vol. 17
94-106
EN
Oriana Fallaci had the opportunity to closely observe the efforts the US made during the Space Race which was sealed in 1957 by the launch of the first Russian Sputnik. The journalist knew dozens of NASA workers (including astronauts, engineers and doctors) and others (external scientists, advertisers, writers). Based on the interviews and articles printed in L’Europeo, Fallaci published two books Se il Sole muore (1965) and Quel giorno sulla Luna (1970). Recently, the publishing house Rizzoli collected some of Fallaci’s texts that appeared in this weekly newspaper (L’Europeo) between 1964 and 1980 in the volume La Luna di Oriana (2018). It would be worth analyzing the cornerstones of Fallaci’s narrative approach, resembling in many ways the American New Journalism – with its tension between information and emotion, interpretation and persuasion – in her work before the famous war reports.
3
Publication available in full text mode
Content available

УКРАЇНСЬКА РЕЦЕПЦІЯ ПОЛЬСЬКОГО ХУДОЖНЬОГО РЕПОРТАЖУ: ПОСТРАДЯНСЬКІ РЕЦИДИВИ І СИНДРОМ ПОСТКОЛОНІАЛЬНОЇ ПУСТКИ

62%
Нахлік О.
Studia Ukrainica Posnaniensia
|
2020
|
vol. 8
|
issue 2
163-175
PL
Po raz pierwszy w literaturoznawstwie ukraińskim została przeanalizowana specyfika ukraińskiej recepcji reportaży J. Hugo-Badera opisujących postradziecką rzeczywistość na terenach Rosji, Ukrainy, Mołdawii i Naddniestrza. Dla odbiorców ukraińskich szczególnie ważne jest odczytywanie tych tekstów przez pryzmat własnego doświadczenia egzystencji po upadku sowieckiego kolosa. O ukraińskim sukcesie Białej gorączki świadczy to, iż została ona niewątpliwie mocnym bodźcem do przemyślenia przez Ukraińców fenomenu współczesnej Rosji i aktualizacji dyskusji o niezbędności przezwyciężenia tej zdeformowanej rzeczywistości delirium tremens. Osobna uwaga w artykule jest skupiona na tekstach-reakcjach dotyczących warsztatu językowego polskiego reportera oraz jego reporterskiej metody „przytulania się” do rozmówcy.
EN
For the first time in Ukrainian literary studies the specificity of the Ukrainian reception of reportages by J. Hugo-Bader describing post-Soviet reality on the territories of Russia, Ukraine, Moldova and Transnistria is analyzed. For Ukrainian readers, it is particularly important to read these texts through the prism of their own experience of life after the collapse of the Soviet colossus. The Ukrainian success of White Fever is evidenced by the fact that it has undoubtedly been a powerful stimulus to rethink the phenomenon of modern Russia and to overcome this deformed reality of delirium tremens, in which post-communist freedom is a curse. In the article, special attention is paid to text-reactions, discussing Hugo-Bader’s linguistic skill and his reporter’s method of “hugging” the interlocutor in order to create texts showing not only the unknown reality, but also evoking empathy.
4

Reporterska gonzo(auto)biografia. O „Królestwie lęku” Huntera S. Thompsona

51%
Żyrek-Horodyska E.
Pamiętnik Literacki
|
2023
|
vol. 114
|
issue 4
139-153
PL
W artykule omówiono książkę „Królestwo lęku” Huntera S. Thompsona i usytuowano ją w kontekście biografii reportera, głównych założeń dziennikarstwa gonzo oraz Nowego Dziennikarstwa. Jak pokazały przeprowadzone badania, „Królestwo lęku” jest nie tylko lekturą z kluczem autobiograficznym, ale także ważnym komentarzem do twórczości autora oraz głośnym manifestem politycznym. Ta wielotematyczność ma wyraźne odbicie w hybrydycznej strukturze książki, spójnie łączącej elementy publicystyki i literatury dokumentu osobistego. Przedstawione w szkicu ustalenia pozwalają stwierdzić, iż ze względu na zawarte w tym tomie liczne formy podmiotowej autoprezentacji i autokreacji, korespondujące z typowymi dla reportażu gonzo praktykami narracyjnymi, „Królestwo lęku” określić można mianem gonzo(auto)biografii.
EN
The purpose of this article is to present a book “Kingdom of Fear” by Hunter S. Thompson in the context of reporter’s biography and the main features of gonzo journalism and New Journalism. The examination shows that “Kingdom of Fear” is not only a text with an autobiographical key, but also an important commentary on the author’s work, and a kind of political manifesto. This multi-thematic project is clearly reflected in a hybrid structure of the book which succinctly combines elements of journalism and personal document literature. Based on the considerations contained in the research, it can be concluded that due to the numerous forms of subjective self-presentation and autocreation, which correspond to the narrative practices typical of gonzo reportage, “Kingdom of Fear” can be described as a gonzo(auto)biography.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.