Search results

1

Funkcje Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w kształtowaniu bezpieczeństwa

100%

Lorenc Z.

Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

|

2016

|

issue 3(19)

13

EN

This author discusses the activity of The Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE). The main aim of this paper is to present the main functions of the OSCE in the building up of generally understood security. The first part of the paper is about the origin of the OSCE. The second part discusses the main documents regulating the tasks of the OSCE as well as the principal functions that the organization fulfils in the main areas of its activity. The last part presents the results of the OSCE’s work and possible areas in which the organization could work in the future.

2

Wybory prezydenckie na Białorusi w 2015 roku

63%

Czwołek A.

Studia Wyborcze

|

2018

|

vol. 26

39-69

PL

Wybory prezydenckie na Białorusi w 2015 roku posiadały niedemokratyczny charakter. Ponownie na prezydenta wybrano Aleksandra Łukaszenkę. Opozycja polityczna nie potrafiła wypracować spójnej strategii wyborczej. Nie powiodły się również próby konsolidacji środowisk demokratycznych oraz wystawienia wspólnego kandydata. Wybory prezydenckie przebiegały pod pełną kontrolą reżimu i według wcześniej sprawdzonego schematu. W odróżnieniu od poprzednich wyborów prezydenckich w 2010 roku, reżim nie zdecydował się na masowe represje powyborcze. Spokojny przebieg wyborów prezydenckich w 2015 roku ułatwił Białorusi podjęcie dialogu politycznego ze strukturami zachodnimi (UE, RE, OBWE).

EN

Presidential elections in Belarus in 2015 did not follow democratic standards. Once again Aleksandr Lukashenko was elected a president. The political opposition was not able to develop a consistent election strategy. Attempts to consolidate the democratic circles and put forward one candidate also failed. The presidential elections were fully controlled by the regime and went according to the previously proved scheme. Contrary to the previous presidential elections in 2010, the regime did not decide to launch a campaign of mass post-election repressions. The quiet presidentialelections in 2015 facilitated for Belarus an initiation of a political dialogue with Western structures (EU, EC and OSCE).

3

Transformation of the European security system in the context of current geopolitical challenges

51%

Antonyuk N., Gladysh M.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2017

|

issue 2(3)

99-117

EN

The article considers the issue of the modernization of the European system of security in the context of contemporary geopolitical challenges, especially the aggressive policy of the Russian Federation. The formation of the system of European security, taking into account the multi-dimensionality and the functionality of the system is analysed in the article, and the factors of threats and challenges that determine its modern functioning are indicated. The authors draw attention to the inefficiency of the European security system, its problems and possible avenues of reform. The main institutions of the European system of security are analysed: NATO (specifically the special contribution of this structure in ensuring peace and security on the European continent, paying particular attention to the experience and strength of this highly organized trans-Atlantic military-political organisation); The European Union and its Common Foreign and Security Policy (reasons for its emergence and development, those advantages and disadvantages which emerged at the time of its inception, the transformation of the CFSP under the Treaty of Lisbon and its prospects. Particular attention is devoted to the issue of its effectiveness in the context of the new threats to regional and global security); the OSCE (its main tasks and functions, achievements and problems). The authors propose possible ways of modernization of European security system, namely a review of relations with those countries which refuse to recognize the agreements governing the relations in the field of security; strengthening the NATO-EU rela tions; work out new strategic documents in the field of security and defence which correspond to modern security challenges in Europe; total reorganization of the OSCE; and the use of regional and sub-regional organizations for the purpose of strengthening the European security system.

PL

W artykule rozważa się problem modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa w kontekście współczesnych wyzwań geopolitycznych, zwłaszcza agr esywnej polityki Federacji Rosyjskiej. Przeprowadzono analizę kształtowania syst emu europejskiego bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę wielowymiarowość i zdoln ość systemu, wyznaczono czynniki zagrożenia i wyzwania, które decydują obecnie o jego funkcjonowaniu. Autorzy zwracają uwagę na nieefektywność europejskiego systemu bezpieczeństwa, jego problemy i możliwe sposoby jego reformowania. Przeanalizowane główne instytucje europejskiego systemu bezpieczeństwa: NATO (szczególny wkład tej struktury w gwarantowanie pokoju i bezpieczeństwa na kontynencie europejskimi, z uwzględnieniem doświadczeń i potencjału tej wysoce zorganizowanej wojskowo-politycznej struktury transatlantyckiego bezpieczeństwa), Unię Europejską i jej Wspólną Polityką Zagraniczną i Bezpieczeństwa (powody powstania i rozwój WPZB EU, jej zalety i wady, które ujawniły się podczas jej stanowienia i realizacji, transformowanie WPZB na mocy Traktatu z Lizbony i perspektywy jej rozwoju). Szczególną akcent położono na kwestie jej efektywności w kontekście nowych zagrożeń regionalnego i globalnego bezpieczeństwa. W artykule uwzględniono także OBWE (jej główne zadania i funkcje, osiągnięcia i problemy). Autorzy proponują możliwe kierunki modernizacji europejskiego systemu bezpieczeństwa, mianowicie reorientację stosunków z krajami, które odmawiają uznawania umów regulujących relacje w sferze bezpieczeństwa; wzmocnienie relacji NATO–UE; wypracowanie nowych strategicznych dokumentów dotyczących bezpieczeństwa i obrony, które odpowiadałyby współczesnym wyzwaniom bezpieczeństwa europejskiego; całkowita reorganizacja OBWE; wykorzystanie regionalnych i subregionalnych organizacji w celach wzmocnienia bezpieczeństwa europejskiego.

4

The Role of Germany in the Transnistria Conflict

51%

Koszel B.

Przegląd Strategiczny

|

2020

|

issue 13

111-127

PL

Autor w artykule wskazuje, że konflikt o Naddniestrze nie leżał w polu niemieckich bliskich zainteresowań. Pierwszoplanowym zadaniem niemieckich rządów było utrzymanie dobrych relacji z Rosją i przyznanie jej roli głównego mediatora w sporze pomiędzy Mołdawią i zbuntowanym Naddniestrzem. Z drugiej strony, Niemcom jako członkowi UE zależało na stabilizacji tego regionu, demokratycznych i proeuropejskich przemianach w Mołdawii. W Berlinie wspierano rokowania pomiędzy skonfliktowanymi stronami w ramach OBWE, mając świadomość, że mają one pozorowany charakter i nie przyczynią się do rozwiązania konfliktu. Zarówno mieszkańcom Naddniestrza, jak i Mołdawii zależy na utrzymaniu istniejącego status quo. Brak aktów fizycznej przemocy i drobne spięcia na tle gospodarczym i prawnym sprzyjają zachodniej obojętności wobec problemów Naddniestrza. W artykule autor wykorzystał metody badawcze: metodę historyczną, deskryptywną, analizy źródeł i metodę decyzyjną.

EN

The author indicates in the article that the conflict over Transnistria was not int the field of German close interests. The main task of the German government was to maintain good relations with Russia and to grant it the role of the main mediator in the dispute between Moldova and rebellious Transnistria. On the other hand, Germany, as an EU member, sought to stabilize the region and to bring about democratic and pro-European changes in Moldova. Berlin supported negotiations between the conflicted parties within the OSCE framework albeit aware that they were a sham and would not contribute to the resolution of the conflict. Both the people of Transnistria and Moldova are committed to maintaining the status quo. The absence of physical violence and minor economic and legal tensions have encouraged Western Europe to remain indifferent to Transnistria’s problems. In the article the author used the following research methods: historical, descriptive, source analysis and decision making method.

5

Zastosowanie metod pokojowego rozstrzygania sporów w konflikcie o Górski Karabach

51%

Kolarz S.

Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

|

2016

|

vol. 20

193-208

EN

Application of peaceful means of international disputes resolution in the Nagorno-Karabakh conflict Over twenty years ago the Armenians inhabiting one of Azerbaijani provinces declared constitution of a new state — the Nagorno-Karabakh Republic. Hence, the conflict over legal status of this region begun; formally the terrain belongs to Azerbaijan, but it remains under Armenian control. The international community multiplied attempts of mediation and created a Group of Minsk under auspices of OSCE especially for the purpose of resolution of the karabakhi dispute. However, any settlement wasn’t reached so far. Therefore, one may ask whether this conflict may be solved using diplomatic means of international disputes resolution?

6

Polska w OBWE

51%

Zięba R.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2020

|

issue 2

295-308

PL

W pierwszych latach po rozpoczęciu w 1989 r. przemian demokratycznych Polska kontynuowała swoje zaangażowanie w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, która w 1995 r. została przemianowana na Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Warszawa za cel strategiczny postawiła wprowadzenie Polski do NATO i UE, a KBWE/OBWE postrzegała jako najszerszą organizację bezpieczeństwa kooperatywnego w Europie. Po przystąpieniu w 1999 r. do NATO, OBWE stopniowo traciła na znaczeniu w polskiej polityce zagranicznej, co wyraźnie było już widać w następnej dekadzie. Zdecydowany regres nastąpił w czasie drugich rządów konserwatywno- nacjonalistycznej partii Prawo i Sprawiedliwość (PiS) rozpoczętych w 2015 r., która w polityce bezpieczeństwa postawiła na pierwszym miejscu ścisły sojusz dwustronny z USA, który doprowadził do podjęcia przez Polskę roli klienta i wasala USA. Oznacza to kompletne zdezawuowanie roli OBWE, a tym samym odrzucenie szansy stworzenia szerokiej euroatlantyckiej i eurazjatyckiej wspólnoty bezpieczeństwa poprzez wykorzystanie unikatowych instrumentów pozostających do dyspozycji OBWE.

EN

In the first years after the beginning of democratic transition in 1989, Poland continued its involvement in the Conference on Security and Co-operation in Europe, which in 1995 was renamed the Organization for Security and Co-operation in Europe. Warsaw as a strategic goal set Poland’s accession to NATO and the EU, and it perceived CSCE/OSCE as the widest cooperative security organization in Europe. After joining NATO in 1999, the OSCE gradually lost its importance in Polish foreign policy, which was clearly visible in the next decade. A decisive decline took place during the second edition of the rule of the conservative-nationalist Law and Justice (PiS) party launched in 2015, which in security policy put a close bilateral alliance with the US in the first place, which led Poland to take the role of client and US vassal. This implies a complete denial of the role of the OSCE, and thus the rejection of the opportunity to create a broad Euro-Atlantic and Eurasian security community by using unique instruments at the OSCE’s disposal.

7

Sytuacja mniejszości narodowych i etnicznych w państwach Europy Środkowej w latach 1989–2004 z punktu widzenia społeczności międzynarodowej

45%

Babicki M.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

|

2015

|

vol. 34

|

issue 4

77-92

EN

The aim of this text was to compare policy of Central European towards national and ethnic minorities over the period of fifteen years (1989–2004). Besides Poland, Czechoslovakia (since 1993 Czech Republic and Slovakia) and Hungary are countries of quite different ethnic and national structure. Poland is a unique country due to its’ almost mono-ethnic population when comparing to Czech, Slovakia and Hungary, countries with a large Romani and in case of Slovakia also Hungarian minority. The period of communism 1945–1989 in all fields of political, social and economic life was under the dictate of Soviet Union. This applied to minorities issues as well. The changes which started in 1989 was a freely chosen way of political elites and societies of Czech, Hungary, Poland and Slovakia. Although the membership criteria of the EU (so-called Copenhagen Criteria) consisted inter alia of a criterion in favour of respecting the rights of national, ethnic and language minorities. It was a kind of “double standards” by the EU. The text analyses the impact of EU and other international actors on policies of Prague, Bratislava, Budapest and Warsaw in the field of national minorities rights during the accession preparations. It was significantly reduced after the full membership of Czech, Hungary, Poland and Slovakia after the 1st of May 2004.

PL

Celem tego artykułu jest porównanie polityk państw Europy Środkowej wobec mniejszości narodowych i etnicznych na przestrzeni piętnastu lat (1989–2004). Ponadto Polska, Czechosłowacja (od 1993 r. Czechy i Słowacja) i Węgry są krajami o zróżnicowanej strukturze narodowej i etnicznej. Polska jest wyjątkowym krajem z racji swej niemalże homogenicznej struktury etnicznej ludności w porównaniu do Czech, Słowacji oraz Węgier, krajów z liczną mniejszością romską, a przypadku Słowacji również z mniejszością węgierską. Okres komunizmu w latach 1945–1989 stał pod znakiem dyktatu Związku Radzieckiego we wszystkich dziedzinach życia politycznego, społecznego i gospodarczego. Dotyczyło to również spraw mniejszości. Przemiany, które nastąpiły w roku 1989, były wolnym wyborem elit politycznych oraz społeczeństw Czech, Polski, Słowacji oraz Węgier. Jednakże kryteria członkowskie UE (tzw. kryteria kopenhaskie) zawierały m.in. wymóg przestrzegania praw mniejszości narodowych, etnicznych i językowych. Były to swego rodzaju „podwójne standardy” ze strony UE. Poddano analizie wpływ UE oraz innych aktorów międzynarodowych na politykę Bratysławy, Budapesztu, Pragi i Warszawy w dziedzinie praw mniejszości narodowych w okresie przygotowań do członkostwa. Uległ on znacznemu zmniejszeniu wraz z pełnym członkostwem Czech, Polski, Słowacji oraz Węgier dnia 1 maja 2004 r.

8

Grzegorz Janusz, Ochrona praw mniejszości narodowych w Europie, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2011

45%

Pyter K.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2011

|

vol. 1

|

issue 1

215-217

EN

The article discusses the book by Grzegorz Janusz Protection of the Rights of National Minorities in Europe, the author of many works on national minorities and a recognized expert in the field of their legislation. It notes that this book is a comprehensive study of the functioning of the European system of protection for all kinds of national minorities1. He also claims that the publication thoroughly analyzed, inter alia, the legal foundations of certain systems, mechanisms for controlling compliance with obligations, as well as individual bilateral agreements relating to this area of legislation. He emphasizes that the study has a problem-oriented structure, taking into account the chronological sequence of the appearance of individual legal acts, and consists of seven chapters, and that it is provided with a list of tables, maps and photos as well as a personal index. Then he goes over these parts of the book in detail.

PL

W artykule omówiono książkę Grzegorza Janusza Ochrona praw mniejszości narodowych w Europie, autora wielu prac dotyczących mniejszości narodowych i uznanego eksperta w dziedzinie dotyczącego ich prawodawstwa. Autor recenzji zauważa, że pozycja ta stanowi obszerne studium funkcjonowania europejskiego systemu ochrony wszelkiego rodzaju mniejszości narodowych1. Podnosi także, iż w publikacji wnikliwej analizie zostały poddane m.in. fundamenty prawne określonych systemów, mechanizmy kontroli przestrzegania zobowiązań, a także poszczególne umowy bilateralne dotyczące tej dziedziny ustawodawstwa. Podkreśla, że studium ma układ problemowy, z uwzględnieniem następstwa chronologicznego pojawiania się poszczególnych aktów prawnych, i składa się z siedmiu rozdziałów oraz że opatrzone jest wykazem tabel, map i zdjęć oraz indeksem osobowym. Następnie omawia szczegółowo wspomniane części książki.

9

Regional security system after the cold war- a game of power and nterest.

38%

Białoskórski R.

Przegląd Geopolityczny

|

2021

|

vol. 35

EN

The paper analyses the regional security system (RSS) concept consisting of regional security organizations (RSOs) related to five regional security blocks (RSBs): Western RSB, CIS/CSTO RSB, CIS-Asia RSB, African RSB, and East-West RSB, after a Cold War. Relying on the empirical data received from powermetric formal model approach, the balance of power, as well as the security interests of the RSBs have been determined. The East-West RSB represented by the OSCE is the leader in all categories of powermetric ranking according to economic power, military power, and geopolitical power, composed by the NATO’s, EU’s, as well as the CIS/CSTO RSB countries. The economic, military, and geopolitical power of the NATO (more broadly the Western RSB) is the strongest pillar of the OSCE power. The non-NATO states, like the Russian Federation only slightly impact the power of the OSCE. The security interests of the Western RSB countries are quite different in comparison to the CIS/CSTO RSB states in OSCE.

PL

W artykule przeanalizowano koncepcję regionalnego systemu bezpieczeństwa (RSS) po zimnej wojnie, składającą się z regionalnych organizacji bezpieczeństwa (RSO) powiązanych z pięcioma regionalnymi blokami bezpieczeństwa (RSB): Zachodnim, Rosyjskim (WNP/OUBZ), CIS-Azjatyckim, Afrykańskim i Północnym. Opierając się na danych empirycznych otrzymanych z metodycznego modelu potęgometrycznego, określono równowagę sił, a także interesy związane z bezpieczeństwem poszczególnych bloków. Blok Północny, reprezentowany przez OBWE, jest liderem we wszystkich kategoriach rankingu potęgometrycznego zarówno jeśli chodzi o potęgę gospodarczą, militarną jak i geopolityczną. W jego skład wchodzą państwa NATO, UE, a także państwa WNP/OUBZ. Potęga gospodarcza, militarna i geopolityczna NATO (szerzej bloku zachodniego) jest najsilniejszym filarem potęgi OBWE. Państwa nie należące do NATO, jak Federacja Rosyjska, tylko w niewielkim stopniu wpływają na siłę OBWE. Interesy bezpieczeństwa bloku zachodniego są zupełnie inne niż w krajach WNP.

Refine search results

1 Krakowskie Studia Międzynarodowe

1 Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

1 Przegląd Geopolityczny

1 Przegląd Strategiczny

1 Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

1 Studia Wyborcze

1 Studia Żydowskie. Almanach

1 UR Journal of Humanities and Social Sciences

1 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA

1 Antonyuk N.

1 Babicki M.

1 Białoskórski R.

1 Czwołek A.

1 Gladysh M.

1 Kolarz S.

1 Koszel B.

1 Lorenc Z.

1 Pyter K.

1 Zięba R.

1 2021

2 2020

1 2018

1 2017

2 2016

1 2015

1 2011