Search results

1

Filip Melanchton – prekursor dialogu z Kościołem wschodnim

100%

Pracki R.

Gdański Rocznik Ewangelicki

|

2011

|

vol. 5

218-239

DE

Philipp Melanchthon (1497-1560), mit seiner inklusiven Perspektive in evangelischer Ekklesiologie, war wie ein Theologe von heute. Zu den wichtigsten dogmatischen Themen des sechzehnten Jahrhunderts, die auch im modernen ökumenischen Dialog weitergeführt werden, soll man die Confessio augustana graeca – die von Melanchthon ins griechische Übersetzte Augsburgische Konfession – und die theologische Korrespondenz zwischen dem Patriarchen von Konstantinopel Jeremiah II und dem lutherischen Theologen der Universität Tübingen, erwähnen. Die beiden wurden als Protagonisten in der Geschichte des ökumenischen Dialogs betrachtet. Bei der Übersetzung der Augustana hat Philipp Melanchthon statt der apologetischen Themen, die Begriffe der Orthodoxie und der Wiedergeburt bewusst betont, um die theologische Sensibilität des Ostens zu beachten. Auch im liturgischen Kontext kommt die griechische Version der Mentalität der Griechen entgegen. Zu den wichtigsten Initiativen des deutschen Reformators gehörte die zweiseitige Annäherung der Reformation und der Orthodoxe Kirche, die im interkonfessionellen multilateralen Dialog des XX-sten Jahrhunderts wiedererneuert wurde.

2

Пути реформирования церковно-парафиальных школ киевским митрополитом Платоном (Городецким)

51%

Petrenko A.

Studia Warmińskie

|

2015

|

issue 52

349-358

PL

W artykule autor przedstawia dążenia prawosławnego metropolity kijowskiego Platona Horodeckiego mające na celu odnowienie szkolnictwa parafialnego w diecezji kijowskiej. Znaczenie wysiłków tego dostojnika Kościoła prawosławnego dla kształtu współczesnej edukacji publicznej na Ukrainie jest obecnie nieco zapomniane i nie jest częstym przedmiotem badań. Na postawie przeprowadzonych analiz autor dochodzi do przekonania, że Platon Horodecki, reformując szkolnictwo parafialne w diecezji kijowskiej, dążył przede wszystkim do odnowienia w powierzonej sobie społeczności świadomości przynależności do jednej wspólnoty Kościoła prawosławnego. Autor zauważa ponadto, że podjęte przez dostojnika działania przyczyniły się do umocnienia prawosławia na Ukrainie.

EN

This article studies ways of reforming parochial schools by Kiev Metropolitan Platon (Gorodetsky). Actuality of the theme is caused by the lack of research, where this aspect is studied. Moreover, many scientists are ambivalent about the revival of parochial schools after the appearance of "Rules" in 1884. The author tries to review this educational institution through the prism of Metropolitan Platon Gorodetsky. Despite the fact that Metropolitan was a zealous proponent of the “Rules”, his role in public education of modern Ukraine is undeservedly forgotten. Numerous facts suggest that Metropolitan Platon made a valuable contribution to state and church relations. He solved the problem of structural, administrative, financial, human, and religious nature in regard to parochial schools. The Archbishop cared about the education of society in the spirit of orthodox morality. Platon also raised the level of schooling. Due to his help the parochial schools have become more accessible to the masses. However, Platon regarded such primary education as an efficient method to fight against the religious, political and social problems in society. Such religious and educational activity of Metropolitan raised the amount of Kiev Diocese.

DE

Der Verfasser versucht die Bildungseinrichtung der Parochialschulen durch das Auge des Kiewer Metropolit Platon Horodecki neu zu sehen, da er der eifrige Urheber dieses „Reglementes“ war. Seine Rolle in der Sache der Volksbildung auf dem Territorium der heutigen Ukraine ist zur Zeit unverdientermaßen vergessen oder nicht genug von den kirchlichen und säkularen Historikern erforscht worden. Zahlreiche Gegebenheiten geben uns Grund zu glauben, dass sich der Metropolit Platon um die Bildung der Gesellschaft im Sinne der orthodoxen Moral bemühte und damit das Niveau des Unterrichtes in den Schulen erhöht hat. Solche religiösen und pädagogischen Aktivitäten des Kiewer Metropoliten stärkten seine Diözese in der Kirche und auf historische Ebene.

3

Likwidacja Kościoła katolickiego obrządku wschodniego w południowo-zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego za panowania cesarza Mikołaja I (lata 30. XІX wieku)

45%

Bilyk V.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2023

|

vol. 30

221-233

EN

The article outlines the Russian government’s policy of limiting the field of action of the Eastern Rite Catholic Church (formerly Greek Orthodox or Uniate) and its gradual liquidation in the 1830s, and shows the preparation of the “act of reunification” in 1839. As is well known, in 1794–1796 there was an intensive process of “joining” the Uniates to the Orthodox Church. The period from 1797 to the mid-1920s is characterized by weakening of government pressure on the Eastern Rite Catholic Church. In the second half of the 1820s, the Russian authorities tightened their policy toward the Eastern Rite Catholic Church and began to prepare the ground for its eventual unification with the Orthodox Church. The Uniate hierarchs were also involved in the process of liquidating the Eastern Rite Catholic Church. A special role was played by Lithuanian Bishop Józef Siemaszko. With the help of Belarusian Bishop Wasilij Łużyński and the Bishop of Brest, Vicar of the Diocese of Lithuania Antoni Zubko convened a synod of Uniate bishops and clergy in Polotsk (Połock) in 1839, at which it was decided to “reunite” the Eastern Rite Catholic Church with the Orthodox Church.

DE

Der Artikel schildert die Politik der russischen Behörden, den Aktionsradius der katholischen Kirche des östlichen Ritus (ehemals griechisch-orthodox oder uniert) einzuschränken, sowie ihre allmähliche Auflösung in den 1830er Jahren und zeigt die Vorbereitung des "Wiedervereinigungsakts" von 1839. Zwischen 1794 und 1796 gab es einen intensiven Prozess des "Anschlusses" der Unierten an die orthodoxe Kirche. Die Zeit von 1797 bis Mitte der 1820er Jahre ist durch eine Abschwächung des Drucks der Behörden auf die katholische Kirche des östlichen Ritus gekennzeichnet. In der zweiten Hälfte der 1820er Jahre verschärften die russischen Behörden ihre Politik gegenüber der katholischen Kirche des östlichen Ritus und begannen, den Boden für ihre eventuelle Vereinigung mit der orthodoxen Kirche zu bereiten. Auch die unierten Hierarchen waren an der Auflösung der katholischen Kirche des östlichen Ritus beteiligt. Der litauische Bischof Jozef Siemaszko spielte dabei eine besondere Rolle. Mit Hilfe des weißrussischen Bischofs Wassili Luschinski und des Bischofs von Brest, des Vikars der litauischen Diözese Anton Zubko, berief er 1839 eine Synode der unierten Bischöfe und Geistlichen in Polotsk ein, auf der die "Wiedervereinigung" der katholischen Kirche des östlichen Ritus mit der orthodoxen Kirche beschlossen wurde.

PL

W artykule przedstawiono politykę władz rosyjskich zmierzającą do ograniczenia pola działania Kościoła katolickiego obrządku wschodniego (dawniej greckounickiego czy unickiego) i jego stopniowej likwidacji w latach 30. XIX wieku, a także pokazuje przygotowanie „aktu ponownego zjednoczenia” w 1839 roku. W latach 1794–1796 trwał intensywny proces „przyłączania” unitów do Cerkwi prawosławnej. Okres od 1797 roku do połowy lat 20. XIX wieku charakteryzuje się osłabieniem presji władz na Kościół katolickiego obrządku wschodniego. W drugiej połowie lat 20. XIX wieku władze rosyjskie zaostrzyły swoją politykę wobec Kościoła katolickiego obrządku wschodniego i zaczęły przygotowywać grunt pod jego ostateczne zjednoczenie z Cerkwią prawosławną. W proces likwidacji Kościoła katolickiego obrządku wschodniego zaangażowani byli także hierarchowie unici. Szczególną rolę odegrał biskup litewski Józef Siemaszko. Z pomocą biskupa białoruskiego Wasilija Łużyńskiego i biskupa brzeskiego, wikariusza diecezji litewskiej Antoniego Zubko zwołał on w 1839 roku w Połocku synod biskupów i kleru unickiego, na którym podjęto decyzję „ponownie zjednoczyć” Kościół katolickiego obrządku wschodniego z Cerkwią prawosławną.

Refine search results

1 Gdański Rocznik Ewangelicki

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Studia Warmińskie

1 Bilyk V.

1 Petrenko A.

1 Pracki R.

1 2023

1 2015

1 2011

Filip Melanchton – prekursor dialogu z Kościołem wschodnim

Пути реформирования церковно-парафиальных школ киевским митрополитом Платоном (Городецким)

Likwidacja Kościoła katolickiego obrządku wschodniego w południowo-zachodnich guberniach Cesarstwa Rosyjskiego za panowania cesarza Mikołaja I (lata 30. XІX wieku)