Search results

1

Lernen mit Medien. Wiederkehrendes und Aktuelles in der E-Learning-Debatte.

100%

Dallmann C., Vollbrecht R.

Kultura i Polityka

|

2014

|

issue 16

29-44

DE

Mit neuen Medien von der Schrift bis zum Computer ging stets die Frage nach deren Nutzen für die Pädagogik und speziell die Mediendidaktik einher. Vor allem im Kontext der Erwachsenenbildung aber auch in der Schulbildung kreisen diese Debatten bis heute um den zentralen Begriff E-Learning. Im Folgenden soll zunächst die Karriere dieses Begriffs nachgezeichnet sowie die pädagogischen Argumentationsmuster der Debatten kritisch reflektiert werden. Dabei stößt man auch auf „wiederkehrende Erwartungen“ (Schrape 2012) und Begründungen, was vermuten lässt, dass die Disziplin sich früherer Erkenntnisse nicht konsequent vergewissert. Wie auch in der Medienwirkungsdebatte gibt es in der Debatte um das Lernen mit Medien viel alten Wein in neuen Schläuchen.

PL

Pojawieniu się mediów, począwszy od pisma, a skończywszy na komputerze, towarzyszyło pytanie o ich wykorzystanie w pedagogice, a w sposób szczególny, w dydaktyce medialnej. Współczesna debata związana z nowymi mediami, koncentruje się wokół pojęcia e - lerningu zarówno w pracy z dorosłymi, jaki i młodzieżą szkolną. W niniejszym artykule zarysowana została ewolucja pojęcia e - lerningu wraz z próbą zanalizowania toczącej się na ten temat dyskusji naukowej. Autorzy nawiązują do "powracających oczekiwań" (Schrape 2012), świadczących o tym, że dyscyplina nowych mediów nie ugruntowała swoich wcześniejszych zdobyczy poznawczych. Tak, jak w debacie dotyczącej skutków funkcjonowania mediów, tak i w dyskusji poświęconej nauczaniu przy pomocy nowych mediów, pojawia się echo dawnej argumentacji.

2

Katechetyka w spotkaniu z pedagogiką

80%

Osial W.

Studia Katechetyczne

|

2013

|

vol. 9

125-140

PL

Artykuł podejmuje ważny temat relacji katechetyki z pedagogiką. Wychodząc z założenia, że konieczność pedagogiki w katechezie jest rzeczą oczywistą, próbuje się ukazać nie tyle samą potrzebę pedagogiki w katechezie, ile dużo bardziej jej miejsce i rolę w refleksji naukowej nad katechezą. W tym celu zostały omówione następujące kwestie: rozwój relacji pedagogiki do katechezy w historii katechetyki, natura wychowawcza katechezy stanowiąca fundament jej dialogu z pedagogiką, ostrożność w otwartości katechezy na pedagogikę, dialog interscyplinarny katechetyki i pedagogiki, poszukiwania kierunków tego dialogu. Na koniec zostają sformułowane wyzwania pod adresem dalszej refleksji, wśród których podkreśla się konieczność określenia zasad dla wykorzystania pedagogiki w katechezie. Całość kończy się stwierdzeniem, że poszukiwania relacji katechetyki z pedagogiką muszą być naznaczone duchem wiary, gdyż wiara jest duszą katechezy inspirującą cały wysiłek pedagogiczny w nauczaniu religii.

EN

The article develops an important theme about the relationship between catechetics and pedagogy. Assuming that there is a need for pedagogy in catechesis, the Author tries to show not only the need for pedagogy in catechesis, but much more its place and role in the scientific reflection on catechesis. For this purpose, the following issues were discussed: the development of relations between pedagogy and catechetics in the history of theology, educational nature of catechetics that constitutes the foundation of its dialogue with pedagogy, a warning about openness catechetics on pedagogy, interdisciplinary dialogue between catechetics and pedagogy and searching for the ways of that dialogue. At the end there are some identified challenges at further reflection, among which it is underline the need of using pedagogy in catechetics. The whole concludes that the search for catechetics relationship with pedagogy must be marked by a spirit of faith, because faith is the soul of catechesis, inspiring all educational effort in the teaching of religion.

IT

Articolo assume il tema della relazione fra catechesi e la pedagogia. Non è tanto un tentativo di mostrare la stessa necessità di pedagogia nella catechesi come piuttosto il suo posto e il ruolo nella riflessione scientifica sulla catechesi. A tal fine, tratta le seguenti tematiche: sviluppo delle relazioni tra pedagogia per la catechesi nella storia della catechetica, natura educativa della catechesi che costituisce il fondamento del suo dialogo con la pedagogia, cautela di catechesi in apertura alla pedagogia, dialogo interdisciplinare fra catechetica e pedagogia e ricercarne il senso. Alla fine formula sfide a un’ulteriore riflessione. Il tutto si conclude con un’affermazione che la ricerca di relazioni fra la catechesi e la pedagogia deve essere contrassegnato da spirito di fede, perché la fede è l’anima della catechesi, che ispira ogni sforzo educativo nell’insegnamento della religione.

DE

Der Artikel unternimmt das wichtige Thema der Relation zwischen der Katechetik und der Pädagogik. Wenn man von der Voraussetzung ausgeht, dass die Pädagogik in der Katechetik eine offenbare Angelegenheit ist, versucht man nicht nur auf den Gebrauch der Pädagogik, sondern auch auf ihre Stellung und ihre Rolle im wissenschaftlichen Nachdenken über die Katechetik hinzudeuten. Um das zu erreichen wurden folgende Fragen besprochen: die Entwicklung der Relation zwischen der Katechese und der Pädagogik in der Katechetikgeschichte; die erziehende Natur von der Katechese, die eine Grundlage für ihre Dialog mit der Pädagogik bildet, die Vorsichtigkeit in der Offenheit der Katechese der Pädagogik gegenüber; interdisziplinäres Dialog zwischen der Katechetik und der Pädagogik und die Suche nach der Richtungen diese Dialog. Zum Schluss wurden die Forderungen formuliert, die zur weiteren Reflexion bewegen. Unter denen betont man die Notwendigkeit, die Regeln für die Verwendung der Pädagogik in der Katechese zu definieren. Das Ganze endet mit der Feststellung, dass die Suche nach der Relation zwischen der Pädagogik und der Katechetik mit dem Geist des Glaubens gekennzeichnet werden muss. Der Glaube ist denn die Seele von der Katechese, die den ganzen pädagogischen Aufwand bei dem Religionsunterricht anregt.

3

Autentyczność i wola: krytyczna analiza José Ortegi y Gasseta filozofii edukacji

61%

Ariso J. M.

Kultura i Wartości

|

2019

|

issue 28

DE

Im Artikel weise ich nach, dass die Bildungsphilosophie von José Ortega y Gasset mit dem Imperativ der Authentizität verbunden ist, der sich auf Bildungseinrichtungen, Lehrer und vor allem Schüler erstreckt. Ausser der Darstellung von Hauptvoraussetzungen der Bildungsphilosophie von Ortega unterziehe ich sie einer kritischen Analyse, die ihre starken und schwachen Seiten zu verstehen und ihre praktische Anwendung in der Bildung aufzuzeigen hilft. Ich übe insbesondere Kritik an der Art, wie die frühe Philosophie von Ortega das Erreichen von Authentizität durch die Kategorien der "Umstände" und "Entscheidungen" vorschlägt, was mir eine optimale Lage verschafft, das zu analysieren, was Ortega für die konstitutive Tragödie der Pädagogik und für eine Botschaft für die Universität hielt. Was die spätere Philosophie von Ortega betrifft, so untersuche ich seinen Vorschlag, die Authentizität durch das Hören auf die Stimme der eigenen Berufung (die aus jeder individuellen Überzeugung resultiert) zu erreichen, um später zu erklären, wie man den Schülern beim Bewusstwerden ihrer eigenen Überzeugungen helfen kann. Zum Schluss erläutere ich, warum ich mit Ortega übereinstimme, dass das Glück der Schüler im grossen Teil damit verbunden ist, wie weit sie mit sich selbst oder mit ihren Überzeugungen übereinstimmen.

EN

The author notes that José Ortega y Gasset’s philosophy of education revolves around the imperative of authenticity which he extends to cover educational institutions, teachers and first of all students. He censures the main points of Ortega’s philosophy of education highlighting its strengths and weaknesses as well as its potential application in school education. He is specifically critical of how Ortega’s earlier philosophy sought to achieve authenticity through notions of ‘circumstance’ and ‘decision’. He subsequently analyzes what Ortega regarded as a constitutive tragedy of pedagogy and the mission he assigned to university. As regards Ortega’s philosophy in his later years, the author examines his proposal to reach authenticity by listening to one’s own voice of call stemming from each individual belief to suggest how to help students in becoming aware of their own beliefs. The author agrees with Ortega that students’ happiness largely depends on how much they are in agreement with themselves or their own beliefs.

PL

W artykule wskazuję, że filozofia edukacji José Ortegi y Gasseta powiązana jest z imperatywem autentyczności, który rozciąga on na instytucje edukacyjne, nauczycieli, a przede wszystkim na samych uczniów. Poza przedstawieniem głównych złożeń filozofii edukacji Ortegi, poddają ją krytycznej analizie, która pozwala zrozumieć jej mocne i słabe strony, a także wskazać jej możliwe praktyczne wykorzystanie w nauczaniu. W szczególności, krytykuję sposób, w jaki wczesna filozofia Ortegi proponuje osiąganie autentyczności przez kategorie „okoliczności” i „decyzji”, co wytwarza mi optymalną pozycję, aby przeanalizować to, co Ortega uważał za konstytutywną tragedię pedagogiki oraz misję, jaką wyznaczył on uniwersytetowi. Gdy idzie o późniejszą filozofię Ortegi, badam jego propozycję, by osiągać autentyczność poprzez słuchanie głosu swego powołania – wywodliwego z każdego indywidulanego przekonania – by później wyjaśnić, w jaki sposób pomagać uczniom w uświadomieniu sobie ich własnych przekonań. Na koniec wyjaśniam, dlaczego zgadzam się z Ortegą, że szczęście uczniów związane jest w dużej mierze z tym, w jakim stopniu są oni zgodni z samymi sobą lub z własnymi przekonaniami.

Refine search results

1 Kultura i Polityka

1 Kultura i Wartości

1 Studia Katechetyczne

1 Ariso J. M.

1 Dallmann C.

1 Osial W.

1 Vollbrecht R.

1 2019

1 2014

1 2013

Lernen mit Medien. Wiederkehrendes und Aktuelles in der E-Learning-Debatte.

Katechetyka w spotkaniu z pedagogiką

Autentyczność i wola: krytyczna analiza José Ortegi y Gasseta filozofii edukacji