Search results

1

Relektura cytatów z Księgi Psalmów w Ewangelii według św. Jana

100%

Sikora A. R.

Poznańskie Studia Teologiczne

|

2010

|

issue 24

121-138

EN

The author of the article analyses eights passages from the Gospel according to St. John which contain quotations from the Book of Psalms. The quotations come from Ps 22,19 (Jn 19,24), Ps 41,9 (Jn 13,18), Ps 69,5 (Jn 15,25), Ps 69,10 (Jn 2,17), Ps 69,28 (Jn 19,28); Ps 78,24 (Jn 6,31), Ps 82,6 (Jn 10,34) and Ps 118,26 (Jn 12,13). As a result of the undertaken inquiry the author states that all the quotations from the psalms were reinterpreted in a specific theological perspective. The author of the Fourth Gospel was not interested in the meaning of the quotations in their original context but rather in the Christological thought embedded in them. From those psalms, read in a Christological key within a new context, emerges an image of Jesus who is the Son of God in an absolute sense (Ps 82,6), the Messianic King (Ps 118,26), who despite unjustified hatred on the part of the world (Ps 69,5), unbelief on the part of some of His interlocutors (Ps 78,24) and His awareness of the hostility of one of His disciples (Ps 41,10), zealously fulfills the Father’s plan (Ps 69,10), surrendering himself to all the humiliations (Ps 22,19) and tribulations of salvific passion (Ps 69,22). It should also be underscored that many exegetes interpret the content of those quotations not merely literally, i.e. by linking them to historical events, but expound their deeper spiritual sense.

2

Czytanie psalmów z Lutrem

100%

Nawarecki A.

|

2018

|

vol. 72

|

issue 3(322)

154-161

PL

Tekst poświęcony jest komentarzom do Psalmów Marcina Lutra. O ich randze świadczy fakt, że początki działań reformacyjnych (1517) zbiegają się w biografii Lutra z wykładaniem, interpretowaniem, tłumaczeniem i drukowaniem psalmów, czemu historycy nie poświęcają wystarczającej uwagi. Znamiennym faktem z tego okresu jest pseudonimu (Eleutheros) i zmiana nazwiska Luder na Luther, umotywowana symboliczną obecnością litery/dźwięku „th”. Autor zwraca uwagę na podobieństwo nowych imion ze słowem Lautherist (lutnista), a w sensie źródłowym – Lauthe (lutnia). Marcin Luter, rzeczywiście grający na lutni, wchodzi w rolę psałterysty Dawida, a dzieje się to w czasie, kiedy modna lutnia zastępuje w Niemczech archaiczny psałterion (od którego nazwę wzięły psalmy). Polski czytelnik nie wie o tym wiele, gdyż spośród psalmicznych tekstów Reformatora (wypełniających 5 tomów amerykańskiej edycji jego dzieł) spolszczona została jedynie Przedmowa do Psałterza [druga] (1528), zaś kilka uwag na ten temat pojawia się we wstępie do katolickiego opracowania Psalmów (1988, polski przekł. 2007) autorstwa G. Ravasiego. Z konieczności polski czytelnik sięgnąć może do najbardziej dziś rozpowszechnionej w świecie Lutrowej wersji Psalmów: Reading the Psalms with Luther (1993). Psałterz ten jest kompilacją rozmaitych tekstów Lutra, zaś jego podstawą stanowi Summarien über die Psalmen (1531–33). Komplet 150 krótkich komentarzy wskazuje w każdym psalmie obecność 5 podstawowych funkcji (1. Proroctwo; 2. Nauczanie; 3. Pocieszenie; 4. Modlitwa; 5. Nauczanie) oraz odesłań do 10 przykazań oraz 7 wezwań w modlitwie Ojcze nasz. W „sumaryczny” sposób Luter dowodzi, że psalmy są „Mała Biblią” kondensującą bogactwo ksiąg Starego i Nowego Testamentu, a zarazem wypracowuje poetykę liczenia „funkcji” wpisanych w święty tekst. W ten sposób jawi się protagonistą funkcjonalnej i strukturalnej analizy tekstu, która bezpośrednio zainspirowała V. Proppa (Morfologia bajki), a pośrednio mistrzów narratologicznej gramatyki – Levi-Straussa, R. Barthes’a, A. Greimasa, T. Todorova.

EN

A text dedicated to comments on the Psalms by Martin Luther, whose rank is testified by the fact that in Luther’s biography the onset of Reformation undertakings (1517) coincides with the presentation, interpretation, translation, and publication of the Psalms, to which historians pay insufficient attention. A symptomatic fact from this period is the accepted pseudonym (Eleutheros) and the change of the surname Luder to Luther, motivated by the symbolic presence of the letters/sound “the”. The author drew attention to the similarity of the new names with the word: Lautherist (lute player) and its source: Lauthe (lute). Martin Luther, who did play the lute, assumed the part of David, and did so at a time when in Germany the fashionable lute replaced the archaic psaltery (from which psalms took their name). The Polish reader knows little about this since among the texts of Psalms by the Reformer (the contents of five volumes in the American edition of his works), only the second Preface to the Psalter (1528) was translated into the Polish, and several remarks on this topic appeared in an introduction to the Catholic version of the Psalms (1988, Polish translation 2007) by G. Ravasi. The Polish reader may thus reach - out of sheer necessity – for Reading the Psalms with Luther (1993), i.e. Luther’s version of the Psalms, today the most popular in the world. This psalter is a compilation of assorted texts by Luther, based on Summarien über die Psalmen (1531–1533). A set of 150 brief comments indicates in each Psalm the presence of five fundamental functions (1. Prophecy; 2. Teaching; 3. Consolation; 4. Prayer; 5. Thanksgiving) together with references to the Ten Commandments and seven calls in the Our Father prayer. Luther demonstrated in a “summarizing” way that the Psalms are a “Small Bible” condensing the diversity of the Old and New Testament; at the same time he devised a poetic of counting the “functions” inscribed into the holy text. In this way he appears as a protagonist of a functional and structural analysis of the text, which directly inspired V. Propp (Morphology of the Tale) and indirectly – masters of narrative grammar: C. Levi-Strauss, R. Barthes, A. Greimas, and T. Todorov.

3

The Imprecatory Psalms in the Liturgy of the Hours after the Second Vatican Council: Reform, Reception and the Current State of the Debate

89%

Węgrzyniak W.

Verbum Vitae

|

2022

|

vol. 40

|

issue 4

1075-1096

EN

Since 1970, the Catholic Church has not used the so-called imprecatory Psalms and verses in the Liturgy of the Hours (in total, 122 verses have been removed). This article aims to analyze the presence of controversial fragments of the Psalms in the liturgy. It consists of four parts. First, it presents the history of the process that began during the Second Vatican Council and led to the decision to remove such fragments from the liturgy. What follows, is an overview of the reception and opinions on the imprecatory Psalms over the past fifty years. The next part of this study collects arguments in favor of removing the questionable texts from the liturgy as well as an argument in favor of keeping them in it. The article concludes with an appendix of all the texts from the Book of Psalms that have been removed from the Liturgy of the Hours. The author is personally in favor of leaving the unwanted verses in the liturgy.

4

Shenute e le sue citazioni dei Salmi nell’omelia: Ad philosophum gentilem

89%

Bąk T.

The Biblical Annals

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

59-79

EN

The main sources of the Holy Scripture text are, obviously, the biblical manuscripts; though they are not the only ones. We can also find the biblical text among writings of fathers of the Church, in which there are very often many biblical quotations. This article, as the title suggests, presents the Coptic verses of Psalms which can be found in one of the homilies of Abba Shenute: Ad philosophum gentilem. Firstly it contains a short biography of Shenute: his writing activity, and especially the diverse information regarding his homily. Secondly it includes 13 quotations from the Psalms - part of this homily – with their counterparts from the different biblical manuscripts which we have today at our disposal. The comparison between the appropriate Coptic verses of Psalms reveals a great similarity between the quotations of Shenute’s homily and other biblical manuscripts. The small differences are explained below each quotation. Abba Shenute assures us that in his time the Book of Psalms was well known in the Coptic environment.

IT

The main sources of the Holy Scripture text are, obviously, the biblical manuscripts; though they are not the only ones. We can also find the biblical text among writings of fathers of the Church, in which there are very often many biblical quotations. This article, as the title suggests, presents the Coptic verses of Psalms which can be found in one of the homilies of Abba Shenute: Ad philosophum gentilem. Firstly it contains a short biography of Shenute: his writing activity, and especially the diverse information regarding his homily. Secondly it includes 13 quotations from the Psalms - part of this homily – with their counterparts from the different biblical manuscripts which we have today at our disposal. The comparison between the appropriate Coptic verses of Psalms reveals a great similarity between the quotations of Shenute’s homily and other biblical manuscripts. The small differences are explained below each quotation. Abba Shenute assures us that in his time the Book of Psalms was well known in the Coptic environment.

5

Poeticizing the Psalter in an African Language

88%

Wendland E. R.

Open Theology

|

2016

|

vol. 2

|

issue 1

EN

This study illustrates the application of a literary methodology to the analysis and translation of biblical poetry. The aim is twofold: first and foundational, to reveal salient aspects of the beauty and power of Psalm 13 in the original Hebrew; and second, to experiment with different methods of communicating the original meaning of the psalmist’s passionate prayer with respect to lyric form, content, and function in Chichewa, a major Bantu language. After a thorough examination of the principal structural and stylistic features of the biblical text, a typical lament psalm, several published and unpublished Chewa translations are critically discussed. The ultimate purpose is, as the title of this paper suggests, to produce an acceptable, functionally equivalent, poetic version of the Hebrew text in the vernacular. In conclusion, the main principles illustrated in this study are summarized in an effort to encourage more dynamic, idiomatic, indeed melodic translations of the Scriptures in local languages, where circumstances allow. “How long” must so many reader-hearers suffer under the burden of a less than communicative version of the Psalter in their mother tongue?

6

Psałterz w Mateuszowym opisie męki Jezusa

75%

Paciorek A.

The Biblical Annals

|

2009

|

vol. 1

|

issue 1

177-189

EN

The author focuses on the quotations from the psalms that we find in the description of Jesus’ Passion in the Gospel of St. Mathew. It turns out that almost all the quotations from the psalms (with the exception of 26, 64: Ps 109, 1 LXX) stress the human nature of Jesus, i.e. they are anthropologically oriented. The author discusses each of the seven quotations in the context of the psalm, and then in the context of Jesus’ Passion. Following partly the Gos¬pel of St. Mark, St. Mathew enhances in the reader a belief that Jesus in His Passion is the Suffering Just and the suffering poor Jehovah.

7

Kontakty polsko-czeskie na tle literatury psałterzowo-biblijnej

75%

Borowiec K., Kuźmicki M., Masłej D.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

|

2015

|

vol. 22

|

issue 1

35-54

PL

The article makes an attempt to verify the theses concerning the kind of dependence of the Old-Polish Psalms and Psalters from the Czech Psalters. By juxtaposing the Latin texts of Psalms and the Old-Polish and Czech translations (here mainly Psalm 50 from the so-called Page of Medyka and St. Florian’s Psalter), the authors demonstrate that – firstly – the voices from the Page of Medyka are not (as contended by Stanisław Rospond) an evidence of “fine tuning” of the text of Psalm 50 from Kmed to the translation of this Psalm from the remaining Old-Polish Psalters, and they may have been a result of contact of the glossator with the Czech text (in the written or verbalized form); secondly – that the similarities of the Polish and Czech Psalters are not necessarily the result of the difficulties connected with translation into Polish or lack of translator’s professional skills. The conducted analyses justify the thesis that the translator of, for example, St. Florian’s Psalter rather made use of individual words or constructions present in Czech Psalters as successive versions of expressing the same contents; what is more, in some cases the similarities prove to be only apparent.

8

Psałterz w Mateuszowym opisie męki Jezusa

75%

Paciorek A.

Roczniki Biblijne

|

2009

|

vol. 1(56)

177-189

EN

The author focuses on the quotations from the psalms that we find in the description of Jesus’ Passion in the Gospel of St. Mathew. It turns out that almost all the quotations from the psalms (with the exception of 26, 64: Ps 109, 1 LXX) stress the human nature of Jesus, i.e. they are anthropologically oriented. The author discusses each of the seven quotations in the context of the psalm, and then in the context of Jesus’ Passion. Following partly the Gos¬pel of St. Mark, St. Mathew enhances in the reader a belief that Jesus in His Passion is the Suffering Just and the suffering poor Jehovah.

9

The Paradigmatic King of the Book of Psalms

75%

Rusu C.

Human and Social Studies

|

2013

|

vol. 2

|

issue 1

125-148

EN

In the modern age, the hermeneutics of the sacred text knows a differentiated approach, defined by the belonging to a certain school or exegetic group, researchers being more and more interested from an analytic point of view in the strong connection between history and theology, in its phenomenology. For specialized research, the interdisciplinary approach introduces new and surprising perspectives to the results, as the thematic of the Psalms underlines not only the interest rejoiced of by the fascinating Hebrew poetics, but also the analytic interest in their complexity, and most of all in the divine message, the historical, social and economic context in which they were written.

10

Ulrich Dahmen, Psalmen- und Psalter-Rezeption im Fruhjudentum. Rekonstruktion, Textbestand, Struktur und Pragmatik der Psalmenrolle 11QPsa aus Qumran (Studies on the Texts of the Desert of Judah 49; Leiden – Boston: Brill, 2003)

75%

Biegas M.

The Biblical Annals

|

2016

|

vol. 6

|

issue 4

695-698

PL

Book Review: Ulrich Dahmen, Psalmen- und Psalter-Rezeption im Fruhjudentum. Rekonstruktion, Textbestand, Struktur und Pragmatik der Psalmenrolle 11QPsa aus Qumran (Studies on the Texts of the Desert of Judah 49; Leiden – Boston: Brill 2003). Pp. XI + 360. EUR 161,00. USD 198.00. ISBN 9004132260

11

The Psalter to the Threshold of Eternity

75%

Magnante A.

|

2016

|

vol. 63

|

issue 10: Nauki o rodzinie

141-160

EN

Following the example of Jesus Christ and Paul of Tarsus, the Church has adopted the Psalms as its privileged prayer book. Some objections have been put forward against such poems because they belong to a given people, culture, and tradition. Thus author believes that something new is to be proposed and taught. First, the “I” of the author and the “I” of the community have to surrender to the “I” of the poem. Second, since the human being, created in God’s image and likeness, is placed at the centre of the universe, he can perform a cosmic liturgy in honour of God. In this way he becomes the representative of all humanity spread all over the world. Once he has collected all the voices of humanity he has to present them, as a pure sacrifice, to the heart of Christ.

PL

Kościół, idąc za przykładem Jezusa z Nazaretu i wskazówkami Pawła z Tarsu, szczególnie wyróżnił Psałterz jako materiał modlitewny, mimo że niektóre psalmy wzbudzają kontrowersje, gdyż przynależą one do specyficznego kręgu kulturowego. Wychodząc naprzeciw powyższym zastrzeżeniom, autor proponuje, aby podczas używania modlitwy z psalmami zastąpić jaźń autora jaźnią utworu. Po drugie, poprzez modlitwę psalmami możliwe jest uwielbienie dzieła stworzenia. Modlący reprezentuje stworzenie i poddaje je jako ofiarę dla Serca Chrystusowego.

12

Přístup k neviditelným skutečnostem v Ambrožových křestních katechezích a komentářích k žalmům

63%

Vopřada D.

Studia theologica

|

2020

|

vol. 3

1-23

13

„Serce” a wiara człowieka. Funkcje religijno-moralne człowieka przypisywane ludzkiemu sercu w „Księdze Psalmów”

63%

Woźniak A.

Studia Elbląskie

|

2021

|

vol. 22

477-498

EN

The submitted article is an attempt to describe the way in which the authors of the Psalms perceived the functioning of the religious-moral sphere of the human lēb, lēbāb (Hebrew:'heart') in relations with God, in which it is revealed as the setting of both triumphs and disasters of human freedom. The study presents three images: 1° the nature of the links betweenthe divine-human relationship and the 'heart'; 2° the attitude of man aware of the links of his being with the Most High and the Unknowable, who nevertheless makes himself known tothe hearts of those who faithfully serve him; 3° the sad fate of those who turn away from God with a decision made in the 'heart'.

PL

Przedłożony artykuł jest próbą opisu sposobu, w jaki autorzy psalmów postrzegali funkcjonowanie sfery religijno-moralnej ludzkiego lēb, lēbāb (hebr. serce) w relacjach z Bogiem, w których objawia się ono jako sceneria zarówno tryumfów jak i klęsk ludzkiej wolności. W opracowaniu ukazane zostały trzy obrazy: 1° natura powiązań Bosko ludzkich relacji z ‘sercem’; 2° postawa człowieka świadomego powiązań swego bytu z Najwyższym i Nieodgadnionym, dającym się jednak poznać sercom tych, którzy wiernie mu służą; 3° smutny los tych, którzy odwrócili się od Boga postanowieniem przedsięwziętym w ‘sercu’.

14

Die Natur in den „Psalmen“ von SAID im religiösen Kontext

63%

Dąbrowska A.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 5: Neofilologia

99-114

DE

Die „Psalmen“ SAIDs knüpfen an die islamische und die jüdisch-christliche Tradition an, überschreiten dabei aber weitgehend den Rahmen der drei monotheistischen Weltreligionen. Die These des vorliegenden Artikels lautet: Der Dichter plädiert für eine Relation von Gott, Mensch und der außermenschlichen Natur, die sich mit der in den drei monotheistischen Weltreligionen vorhandenen Hierarchie von Schöpfer, Mensch und den übrigen Teilen der Schöpfung nicht immer vereinbaren lässt. Das lyrische Subjekt träumt davon, dass der Mensch ein integraler Teil der ihn umgebenden Welt wird und keinen privilegierten Status innerhalb der Schöpfung hat. Es distanziert sich von der anthropozentrischen sowie der theozentrischen Perspektive und preist die Natur.

EN

The “Psalms” of SAID refer to the Islamic and Judeo-Christian traditions, and at the same time they exceed far beyond the scope of three great monotheistic religions. The thesis of this article is as follows: the vision of nature presented by SAID is contrary to anthropocentric perspective that is dominant in three great monotheistic religions (in the framework of the relation between man and another elements of creation). The relation between God, man and other elements of creation cannot always be reconciled with the principles of these religions. The lyrical subject hopes, that the man becomes more integral part of the world and doesn’t have the privileged status among the other elements of creation. Not only does the lyrical subject distance itself from the anthropocentric and theocentric perspective, but also it creates its own, poetically supra-denominational image of God created from the spirit of nature.

PL

„Psalmy” SAIDa odwołują się do tradycji islamskiej i judeochrześcijańskiej, jednocześnie wykraczając jednak daleko poza ramy trzech wielkich religii monoteistycznych. Teza niniejszego artykułu brzmi następująco: zaprezentowana przez SAIDa wizja przyrody stoi w opozycji do dominującej w trzech wielkich religiach monoteistycznych perspektywy antropocentrycznej (w kontekście relacji człowieka z innymi elementami stworzenia). Przedstawiona w „Psalmach” SAIDa relacja Boga, człowieka i przyrody nie zawsze daje się pogodzić z założeniami tych religii. Podmiot liryczny marzy o tym, by człowiek stał się integralną częścią otaczającego go świata i nie miał uprzywilejowanego statusu wśród innych elementów stworzenia. Nie tylko dystansuje się od antropocentrycznej i teocentrycznej perspektywy, lecz także tworzy poetycko własny, ponadwyznaniowy wizerunek Boga z ducha przyrody względnie natury.

15

Augustinův výklad proklínacích žalmů v Enarrationes in Psalmos

63%

Vopřada D.

Studia theologica

|

2014

|

vol. 2

130-144

EN

The paper presents Augustine’s exegesis of curses and imprecations in the Psalms, as present in his Enarrationes in Psalmos. Firstly, the early stage of his interpretation of curses as prophecy is exhibited. Secondly, a major broadening of Augustine’s hermeneutics is shown, due to his acquaintance with Tyconius’s exegetical rules. Thirdly, a study of exemplary verses demonstrates that all seven of Tyconius’s rules are present in Augustine’s interpretation of the Psalms. This attests that Augustine’s allegorical exegesis of the cursing psalms is not arbitrary, but remains faithful to the Bishop’s approach to the interpretation of other difficult biblical texts.

16

Człowiek królem stworzenia. Analiza intertekstualna Rdz 1,1–2,4a i Ps 8

63%

Cholewa W.

Scriptura Sacra

|

2022

|

issue 26

65-119

EN

In the following thesis Gen 1:1–2,4a and Ps 8 have been analysed in terms of anthropology contained by both of these fragments. They show some thematic similarities with the myths and hymns of the Israel’s neighbour countries. However, the idea of man presented in biblical texts differs essentially from the one presented in myths both Mesopotamian and Egyptian. The priest hymn in Gen 1:1–2,4a presents the great dignity of the whole human race. Elements of the rite of enthronement of a ruler can be found both in its structure and vocabulary. In Mesopotamian texts king has been seen as a reflection of the Creator’s presence in the world. The creation of man in the image and likeness of YHWH is equal with making him the ruler of the whole created world. Man, though only one of the creatures, rules the world on God’s behalf. His dominance though is never absolutely independent, but always referring to the Creator. God gives his blessing to mankind, thanks to which a man can reproduce, fill the earth and rule the creatures. Anthropology of the Ps 8 assumes the existence of a certain tension in human. He is a creature weak, fragile, however God has elevated him to an extraordinary dignity. God makes human only a little less than He Himself. Human is decorated by the Creator with honour and glory. It is through human how God preserves the order and restores harmony in the created world. Human is an object of a special care of God, thanks to which he can rule other creatures. YHWH keeps human in mind all the time and is faithful to him. His care is irrevocable. The analysis has proved that there is an indirect literary relationship between both texts. The Psalmist does not refer to the whole priest hymn on creation. He rather puts stress on some of its elements and organizes them in a different order. Both texts exhibit quite strong similities both thematical and structural. Vocabulary used by the authors is however completely different. The anthropology of the two works, although showing significant lexical differences, nevertheless remains consistent. In the texts discussed there are only three protagonists: God, human and rest of the creatures. Man is the king who, on behalf of YHWH, rules the world. This royal dignity does not apply only to the outstanding units, but to every human.

PL

W niniejszym artykule przeanalizowano Rdz 1,1–2,4a i Ps 8 pod względem zawartej w obu utworach antropologii. Wykazują one pewne podobieństwa tematyczne z mitami i hymnami krajów ościennych Izraela. Jednak koncepcja człowieka przedstawiona w tekstach biblijnych jest zasadniczo różna od tej zawartej w mitach mezopotamskich i egipskich. Kapłański hymn, znajdujący się w Rdz 1,1–2,4a, pokazuje niezwykłą godność rodzaju ludzkiego. W jego strukturze oraz użytym słownictwie można dostrzec elementy obrzędu intronizacji ziemskiego władcy. W tekstach mezopotamskich król był postrzegany jako odbicie obecności Stwórcy w świecie. Stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo JHWH równoznaczne jest z ustanowieniem go władcą nad całym stworzonym światem. Człowiek, choć jest tylko jednym ze stworzeń, w imieniu Boga sprawuje władzę nad całym światem. Jego panowanie nie jest jednak nigdy całkowicie autonomiczne, lecz zawsze w odniesieniu do Stwórcy. Bóg obdarza ludzkość swoim błogosławieństwem, dzięki czemu człowiek może rozmnażać się, zapełniać ziemię i panować nad stworzeniami. Antropologia Ps 8 zakłada istnienie pewnego napięcia w człowieku. Jest on istotą słabą i kruchą, jednak przez Boga został wywyższony do niezwykłej godności. Bóg czyni człowieka niewiele mniejszym niż on sam. Człowiek zostaje przez swojego Stwórcę uwieńczony koroną czcią i chwałą. Są to atrybuty Boga – Najwyższego Króla. To poprzez człowieka Bóg zachowuje porządek i przywraca harmonię w stworzonym świecie. Człowiek jest przedmiotem specjalnej troski Boga, dzięki której może sprawować rządy nad resztą stworzenia. JHWH stale pamięta o człowieku i jest mu wierny, a Jego troska jest nieodwołalna. Podjęta analiza tekstów wykazała, że istnieje pośrednia zależność literacka pomiędzy obydwoma utworami. Psalmista nie odnosi się do całości kapłańskiego hymnu o stworzeniu. Akcentuje jedynie pewne jego elementy i uporządkowuje je w odmienny sposób. Teksty te wykazują dość silne podobieństwo tematyczne i strukturalne. Użyte przez autorów słownictwo jest natomiast zupełnie różne. Antropologia obu dzieł, choć wykazuje znaczne różnice leksykalne, pozostaje jednak spójna. W omawianych tekstach występuje jedynie trzech protagonistów: Bóg, człowiek i reszta stworzeń. Człowiek jest królem, który w imieniu JHWH sprawuje władzę nad całą ziemią. Ta królewska godność nie tyczy się tylko wybitnych jednostek, lecz każdego człowieka.

17

Ofiara wdzięczności

63%

Stypuła Ł.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2023

|

vol. 340

|

issue 1-2

117-121

EN

The author chose as the point of departure for his reflections on the meaning of the sacrifice of thanksgiving in the Old Testament ritual thanksgiving psalms, recognised usually by the presence of words originating from the Hebrew jada – give thanks. Such phrases as hodu – give thanks or toda can be also found in the Psalms. In addition, the word hoda’ah means, first of all, to recognise. Gratitude thus will assume the character of thanksgiving only when it contains the activity of recognition and appreciation. Thanksgiving psalms are also built on a death-life thematic contraposition resulting in a diametrical turn in existence. The expression of such a state involves sacrifices which, according to the Rabbi Kahane Midrash, affect the cosmic sphere. Offering them is then identical with the creation of Heaven and Earth. What, therefore, consists the foundation of the sacrificial in the Tanach? What steered it and endowed it with significance? What is the role of thanksgiving in this process, and to whom is it addressed today?

PL

Za punkt wyjścia, w swoich rozważaniach nad znaczeniem składania ofiary (z) wdzięczności w starotestamentowym rytuale, przyjmę psalmy dziękczynne, które rozpoznaje się zwykle przez obecność w nich słów pochodzących od hebrajskiego rdzenia jada, czyli dziękować. W Psalmach tych także można znaleźć takie zwroty jak hodu – dziękujcie czy toda – dziękczynienie. Dodatkowo w pierwszym rzędzie słowo hoda znaczy rozpoznać i uznać. Wdzięczność będzie zatem nabierała charakteru dziękczynnego tylko wtedy, kiedy będzie ona w sobie zawierała czynność rozpoznania i uznania. Psalmy dziękczynne zbudowane są również na przeciwstawieniu tematycznym śmierć-życie prowadzącym do diametralnego zwrotu w egzystencji. Wyrazem takiego stanu są ofiary, które według midraszu Rabiego Kahany oddziałują na sferę kosmiczną. Ich składanie jest tożsame wtedy ze stwarzaniem nieba i ziemi. Co więc leży u podstaw kultu ofiarnego w Tanachu? Co go ukierunkowało i nadało mu znaczenie? Jaka jest rola wdzięczności w tym procesie i do kogo jest ona dzisiaj kierowana?

18

JĘZYKOWE SZATY GRZESZNIKA W ZWIERCIADLE WYBRANYCH PSALMÓW W TŁUMACZENIU IWANA OHIJENKI

51%

Barabasz-Rewak О.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2021

|

vol. 9

|

issue 1

21-33

EN

The proposed article is one of the stages of a comprehensive study aimed at identifying and analyzing the language tools that explicate the language image of God in the psalms translated by Ivan Ohienko. It is established that one of the key fragments of the Old Testament image of God is the concept of the sinner as an element of the thought triangle ‘God – sinner – righteous’. The study, carried out within the field of cognitive ethnolinguistics and based on Jerzy Bartmiński’s methodology, is an attempt to reconstruct the linguistic image of the sinner on the basis of selected translated texts of the psalter. As a result of the analysis of the initial psalms, it was possible to partially recreate the complex linguistic system of elements of the image of the sinner: from numerous names of the mental construct through the extensive network of attributes up to the description of actions according to the semantic roles of the agent or benefactive. According to the principles of cognitive definition, an integral element of the analysis is the evaluative component.

PL

Proponowany artykuł jest kolejnym etapem kompleksowego opracowania mającego na celu wyodrębnienie i analizę werbalnych sposobów opisu językowego obrazu Boga w wybranych psalmach ukraińskiego przekładu Iwana Ohijenki. Jednym z kluczowych fragmentów obrazu Boga Starego Testamentu jest pojęcie grzesznika jako elementu myślowego schematu ‘Bóg – grzesznik – prawy’. Praca wykonana w nurcie kognitywnej etnolingwistyki, oparta na metodologii Jerzego Bartmińskiego, jest próbą rekonstrukcji językowego obrazu grzesznika na podstawie wybranych przetłumaczonych tekstów psalmów. W wyniku analizy początkowych psalmów udało się częściowo odtworzyć złożony system elementów językowych obrazu grzesznika: od licznych nazw mentalnego konstruktu, poprzez rozbudowaną sieć atrybutów, po opis działań według semantycznej roli sprawcy lub beneficjenta. Zgodnie z zasadami definicji kognitywnej integralnym elementem analizy jest komponent aksjologiczny.

19

Пели ли православные восточные славяне XV-XVI веков псалмы по-древнееврейски

51%

Темчин С.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2012

|

vol. Język naszej modlitwy- dawniej i dziś

|

issue 3

19-26

EN

The Vilnius Old Testament Florilegium has been preserved as part of manuscript F 19-262 (Vilnius, The Wróblewskie Library of the Lithuanian Academy of Sciences), dating back to the first third of the 16 th century (after 1517) and comprising Old Testament books (Job, Ruth, the Psalter, the Song of Songs, Ecclesiastes, Proverbs, Lamentations, Daniel, and Esther) which, except the Psalms, had been translated from Hebrew into Ruthenian. The author argues that these are in fact the third volume of the Tanakh in a Ruthenian translation produced during the 2 nd half of the 15 th century in Kiev. There is reason to think that unlike the rest of the Old Testament books which were translated into Ruthenian, the Psalms of this corpus were originally written in Hebrew using the Cyrillic characters. A small portion of this Cyrillic transcription (Psalm 150) is found in the Cyrillic Manual of Hebrew which is preserved in an East Slavic miscellany of the 3 rd quarter of the 16 th century (Moscow, Russian State Archive of Early Acts, F. Mazurin collection (f. 196), inventory 1, No 616, f. 124-130) and textually related to the Vilnius Old Testament Florilegium. At least some psalms must have been sung or recited in Hebrew by certain groups of East Slavs in the Grand Duchy of Lithuania, Novgorod the Great, and Muscovy during the 15th -16th centuries.

20

Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"

51%

Czyżewski B. S.

Verbum Vitae

|

2018

|

vol. 33

315-341

EN

God’s anger appears often in the Bible, especially in the Book of Psalms, a topic which Saint Augustine treated repeatedly in his extensive commentary "Enarrationes in Psalmos". The Bishop of Hippo created his comments on each of the psalms in the form of sermons or written tuition. His work on Psalms had spanned 30 years, and his analysis of God’s anger is based on this Book. He laid out three important aspects, the first connected with finding the cause of that anger. The Bishop explains that the first and chief reason is the sin of man. In the second matter, Augustine emphasizes the difference between God’s anger and human anger. God’s anger is never destructive, but has an educational role and includes a call to conversion. On the contrary, man’s anger, when uncontrolled, leads to self-destruction and harm to others, because anger nurtured in the human heart turns into the deadly sin of hatred. The third issue deals with the relation of God’s anger to his mercy and justice. The Bishop of Hippo concludes that God’s mercy is always stronger than his wrath and justice, especially when humans turn from sin and become new persons dedicated to God.

PL

Temat gniewu Boga pojawia się bardzo często na kartach Pisma Świętego, zwłaszcza w Księdze Psalmów. Ciekawym źródłem, w którym próbuje się wyjaśnić ten biblijny temat, jest niezwykle obszerny komentarz św. Augustyna zatytułowany Enarrationes in Psalmos. Objaśnienia biskupa Hippony do poszczególnych psalmów mają formę kazań i pisanych pouczeń, które powstawały na przestrzeni blisko trzydziestu lat. Św. Augustyn, podejmując temat gniewu Boga w oparciu o psalmy, skupia się na trzech istotnych zagadnieniach. Pierwsze związane jest z podaniem przyczyn tego gniewu, z których za najważniejszą biskup Hippony uznaje grzech człowieka. Następnie autor Objaśnień Psalmów zwraca uwagę na różnicę między gniewem Boga a gniewem człowieka. W przypadku Boga Jego gniew nigdy nie niszczy, przeciwnie, jest wezwaniem do nawrócenia i posiada rolę wychowawczą. Gniew człowieka, kiedy bywa nieopanowany, może prowadzić do zatracenia siebie i niszczenia innych, ponieważ pielęgnowany w ludzkim sercu przeradza się w niebezpieczny grzech nienawiści. W końcu św. Augustyn zastanawia się nad relacją gniewu Boga do Jego miłosierdzia i sprawiedliwości. Dochodzi do wniosku, że miłosierdzie zawsze bierze górę nad Bożym gniewem i sprawiedliwością, zwłaszcza wtedy, gdy człowiek odwraca się od grzechu i staje się nowym człowiekiem całkowicie skierowanym na Boga.

Refine search results

Relektura cytatów z Księgi Psalmów w Ewangelii według św. Jana

Czytanie psalmów z Lutrem

The Imprecatory Psalms in the Liturgy of the Hours after the Second Vatican Council: Reform, Reception and the Current State of the Debate

Shenute e le sue citazioni dei Salmi nell’omelia: Ad philosophum gentilem

Poeticizing the Psalter in an African Language

Psałterz w Mateuszowym opisie męki Jezusa

Kontakty polsko-czeskie na tle literatury psałterzowo-biblijnej

Psałterz w Mateuszowym opisie męki Jezusa

The Paradigmatic King of the Book of Psalms

Ulrich Dahmen, Psalmen- und Psalter-Rezeption im Fruhjudentum. Rekonstruktion, Textbestand, Struktur und Pragmatik der Psalmenrolle 11QPsa aus Qumran (Studies on the Texts of the Desert of Judah 49; Leiden – Boston: Brill, 2003)

The Psalter to the Threshold of Eternity

Přístup k neviditelným skutečnostem v Ambrožových křestních katechezích a komentářích k žalmům

„Serce” a wiara człowieka. Funkcje religijno-moralne człowieka przypisywane ludzkiemu sercu w „Księdze Psalmów”

Die Natur in den „Psalmen“ von SAID im religiösen Kontext

Augustinův výklad proklínacích žalmů v Enarrationes in Psalmos

Człowiek królem stworzenia. Analiza intertekstualna Rdz 1,1–2,4a i Ps 8

Ofiara wdzięczności

JĘZYKOWE SZATY GRZESZNIKA W ZWIERCIADLE WYBRANYCH PSALMÓW W TŁUMACZENIU IWANA OHIJENKI

Пели ли православные восточные славяне XV-XVI веков псалмы по-древнееврейски

Nauka św. Augustyna o gniewie Boga w "Enarrationes in Psalmos"