Search results

1

Wybrane konflikty zbrojne w ujęciu polemologicznym. Część III – wojna etiopsko-erytrejska jako przykład nierozwiązanego konfliktu granicznego

100%

Barański Ł.

Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

|

2015

|

issue 4(16)

5-29

EN

The article presents an indepth look into the reasons and sources of the last armed conflict of the 20th century and one of the greatest in the Horn of Africa. The course of the conflict and its consequences were outlined which despite a clear influence on the security environment in the region are not actually sufficiently recognized and understood. The choice of this topic in the time of growing threats, massive migrations and a changing geopolitical situation seems legitimate. The war between Ethiopia and Eritrea significantly affected the shape of both countries, strengthening undemocratic regimes whose indirect clashes moved also on other countries’ territories, thus destabilizing the region.

2

Bezpieczeństwo morskie Rogu Afryki

58%

Kosmalski B.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2019

|

issue 7

141-161

PL

Róg Afryki, Zatoka Adeńska i Somalia były do niedawna uważane za jeden z najniebezpieczniejszych rejonów pod względem żeglugi na świecie. Ten niechlubny tytuł z pewnością zawdzięczyć może postkolonialnej przeszłości Somalii, jej słabości politycznej, ekonomicznej oraz, co za tym idzie, daleko posuniętej destabilizacji oraz pewnemu przyzwoleniu licznych społeczności lokalnych (somalijskich klanów) na uprawianie piractwa. W końcu przez sam nielegalny, morski proceder, który urósł do ogromnych rozmiarów, nad wyraz świetnie zarządzanego, mającego liczne powiązania (chociażby z organizacjami terrorystycznymi) syndykatu przestępczego, którego słabe wewnętrznie, podzielone poprzez różne frakcje państwo nie było w stanie samodzielnie zlikwidować, otwierając mu tym samym drogę do łatwego wzrostu. Dopiero dzięki inicjatywom organizacji międzynarodowych możliwe było uporanie się w mniejszym, lub większym stopniu z aktami piractwa w tamtym regionie, których z roku na rok odnotuje się mniejszą liczbę.

EN

The Horn of Africa, the Gulf of Aden and Somalia were regarded as one of the most dangerous shipping areas in the world. This infamous title those areas owes to the post-colonial past of Somalia, its political and economic weakness and far-reaching destabilization, and consent of local communities (Somali clans) to engage in piracy. Finally, by the illegal, maritime practice, which has grown to a huge, well-managed criminal syndicate (which have numerous links – even with terrorist organizations), whose weak internal, divided by various factions state was unable to liquidate, thus opening the way for easy growth. Only by initiatives of international organizations was possible to deal with piracy acts in those regions (which each year will have a smaller number).

3

Wsparcie sił pokojowych czy zamorska ekspansja? Chińska baza morska w Rogu Afryki

58%

Kubiak K.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2018

|

issue 3

177-192

EN

During the last two decades the People’s Republic of China has been extensively developing its naval forces. The fleet characteristic for the Mao Zedong era – which consists of very numerous, but de facto deprived of serious combat capabilities, small ships and craft, has definitely become a thing of the past, as well as the strategic concept that the navy will lead a „people war” on coastal waters. Currently, the Middle Kingdom is evidently building an „anti-access fleet” whose main task is to deprive the potential opponent (US Navy is being deployed) of the possibility of effective operation in the northwestern part of the Pacific (primarily within the so-called „first chain of islands” from the northern Borneo, through Taiwan and Okinawa, to the southern island of Japanese „mainland”, or Kyushu). In addition to expanding its naval forces, Beijing is not limited to the waters adjacent to the Chinese coasts. In January 2009, Beijing, making great use of the pretext of threats posed to Chinese ships and sailors by Somali pirates, began maintaining a team of ships in the western Indian Ocean. The Middle Kingdom decided to take a substantially different course: in January 2016 it was announced that China would build an „installation of logistic support” in Djibouti. The paper discusses a wide spectrum of consequences of this decision.

PL

Chińska Republika Ludowa od co najmniej dwóch dziesięcioleci intensywnie rozwija swoje siły morskie. Charakterystyczny dla epoki Mao Zedonga obraz floty składającej się z bardzo licznych, ale de facto pozbawionych większych możliwości bojowych zespołów lekkich okrętów odszedł zdecydowanie w przeszłość, podobnie jak strategiczna koncepcja zakładająca prowadzenie przez marynarkę „wojny ludowej” na wodach przybrzeżnych. Obecnie Państwo Środka buduje ewidentnie „flotę antydostępową”, której zasadniczym zadaniem jest odebranie potencjalnemu przeciwnikowi (w tej roli obsadzana jest US Navy) możliwości skutecznego działania w północno-zachodniej części Pacyfiku, przede wszystkim w obrębie „pierwszego łańcucha wysp” (od północnego Borneo, przez Tajwan i Okinawę, do południowej wyspy japońskiego „mainlandu”, czyli Kiusiu). Rozbudowując swoje siły morskie, Pekin nie ogranicza się bynajmniej do wód przylegających do chińskich wybrzeży. W styczniu 2009 r., nader udatnie wykorzystując pretekst zagrożenia stwarzanego dla chińskich statków przez piratów somalijskich, Pekin rozpoczął utrzymywanie zespołu okrętów w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Państwo Środka zdecydowało się więc na przyjęcie zasadniczo innego kursu – w styczniu 2016 r. ogłoszono, że Chiny zbudują „instalację wsparcia logistycznego” w Dżibuti. Tekst omawia szerokie spectrum następstw tej decyzji.

4

The Interests of the Gulf Monarchies in the Horn of Africa

58%

Cherkas B., Novytska N.

Przegląd Politologiczny

|

2023

|

issue 2

67-84

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza polityki monarchii Zatoki Perskiej w Rogu Afryki. Bliskie więzy historyczne między dwoma regionami dały początek głębokiej współpracy między państwami afrykańskimi i arabskimi. Monarchie Zatoki Perskiej przez długi czas rywalizowały o pogłębienie swojego wpływu politycznego, gospodarczego i bezpieczeństwa w regionie. Wzmocnienie więzi gospodarczych z Rogiem Afryki pomogło zwiększyć bezpieczeństwo żywnościowe w Zatoce Perskiej. Inwestycje arabskich monarchii w modernizację portów w Sudanie, Erytrei, Somalii i Dżibuti pomagają poprawić infrastrukturę logistyczną w północno-wschodniej Afryce. Jednocześnie szybka militaryzacja regionu spowodowana utworzeniem wielu baz wojskowych państw Zatoki Perskiej w Rogu Afryki zwiększa poziom konfliktów generowanych w regionie. Zarówno Morze Czerwone, jak i Zatoka Adeńska mają strategiczne znaczenie dla zbrojnego wsparcia kampanii wojskowej koalicji Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich w Jemenie. Dlatego też Róg Afryki również zyskał strategiczne znaczenie ze względu na konflikt w Jemenie, a ambitne państwa Zatoki Perskiej coraz bardziej angażują się w regionalną geopolitykę. Arabia Saudyjska i Zjednoczone Emiraty Arabskie, jako główny sojusznik Rijadu w Zatoce Perskiej, coraz częściej postrzegają Róg Afryki jako swoją „zachodnią flankę bezpieczeństwa”. Łączy je chęć zapobieżenia rosnącym wpływom Turcji, Iranu i Kataru w tej części świata. Rywalizacja między Arabią Saudyjską, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Katarem i Iranem pomaga przyciągnąć inwestycje, utrzymać ogólną stabilność i poprawić sytuację bezpieczeństwa w Rogu Afryki. Mediacja w konfliktach i gromadzenie aktywów w Rogu Afryki umożliwiły Arabii Saudyjskiej, ZEA i Katarowi ustanowienie wpływów politycznych w regionie. Państwa Zatoki Perskiej wykorzystują swoje rosnące wpływy gospodarcze, bezpieczeństwa i dyplomatyczne w Afryce, aby zmniejszyć wpływy konkurentów i uzyskać międzynarodowe poparcie na arenie światowej.

EN

The aim of this article is to analyze the policy of the Gulf monarchies in the Horn of Africa. Close historical ties between two regions have given rise to deep cooperation between African and Arab states nowadays. Gulf monarchies competed for a long time to deepen their political, economic and security impact in the region. Strengthening economic ties with the Horn of Africa has helped increase food security in the Persian Gulf. Investments by Arab monarchies in modernizing ports in Sudan, Eritrea, Somalia and Djibouti are helping to improve logistics infrastructure in the Northeast Africa. At the same time, the rapid militarization of the region due to the establishment of a number of Gulf states military bases in the Horn of Africa is increasing the level of conflict-generating in the region. The Red Sea and the Gulf of Aden both have strategic importance for the armed support for the military campaign of the Saudi Arabia and the United Arab Emirates coalition in Yemen. That is why the Horn of Africa has also gained strategic importance due to the conflict in Yemen, and therefore the ambitious Gulf states have become increasingly have become increasingly involved in the regional geopolitics. Saudi Arabia and the UAE, as the main ally of Riyadh in the Persian Gulf, are increasingly seeing the Horn of Africa as their “western flank of security.” They are united by the desire to prevent the growing influence of Turkey, Iran and Qatar in this part of the world. The competition between Saudi Arabia, UAE, Qatar and Iran helps to attract investments, maintain general stability and improve the security situation in the Horn of Africa. Conflict mediation and asset build-up in the Horn of Africa have enabled Saudi Arabia, the UAE and Qatar to establish political influence in the region. The Gulf states are using their growing economic, security and diplomatic influence in Africa to reduce the influence of competitors and gain international support on the world stage.

Refine search results

1 Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

1 Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Sztuki Wojennej

1 Przegląd Politologiczny

1 Studia Administracji i Bezpieczeństwa

1 Barański Ł.

1 Cherkas B.

1 Kosmalski B.

1 Kubiak K.

1 Novytska N.

1 2023

1 2019

1 2018

1 2015

Wybrane konflikty zbrojne w ujęciu polemologicznym. Część III – wojna etiopsko-erytrejska jako przykład nierozwiązanego konfliktu granicznego

Bezpieczeństwo morskie Rogu Afryki

Wsparcie sił pokojowych czy zamorska ekspansja? Chińska baza morska w Rogu Afryki

The Interests of the Gulf Monarchies in the Horn of Africa