Search results

1

“Czasami zdaje się, że piekło udzieliło swym skazańcom przepustkę”. Odmieńcze pejzaże miejskie w Niemczech weimarskich a kwestia metronormatywności

100%

Foit M.

InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer

|

2022

|

issue 17

102-119

PL

Opracowaną przez Jacka/Judith Halberstam koncepcję metronormatywności rozumiem w dwójnasób: z jednej strony jako krytykę nadmiernej uwagi, jaką studia queer poświęcają miastom, a w konsekwencji braku zainteresowania przestrzeniami, ciałami i tożsamościami niemiejskimi, z drugiej zaś jako krytykę linearnej narracji, zgodnie z którą miasto jest niejako ostatecznym celem fizycznej i duchowej podróży każdej osoby odmieńczej – swego rodzaju Ziemią Obiecaną, w której każda tożsamość i pragnienia mogą być w pełni zrealizowane. O ile drugie z przywołanych zastrzeżeń jest uzasadnione, a miasto nie tylko ma potencjał wyzwoleńczy i jest źródłem możliwości, ale może również ograniczać, czy to poprzez działalność służb porządkowych, inwigilację czy represje, pierwsze jest zdecydowanie bardziej problematyczne, gdyż pomija mnogość odmieńczych urbanizmów (jak choćby lesbijski, metropolitarny/niemetropolitarny, robotniczy itd.), ich hierarchiczny charakter oraz mechanizmy alienacji w obrębie miejskich studiów queer. Aby udowodnić powyższe tezy, odwołam się do już istniejących krytycznych opracowań koncepcji metronormatywności oraz moich własnych badań dotyczących przestrzeni odmieńczych w Niemczech weimarskich (1919-1933), aby zaproponować bardziej zniuansowane podejście do tej idei, jak również podróż przez bary, pikiety, mieszkania i komisariaty weimarskich miast-podróż bynajmniej sentymentalną czy nostalgiczną, biorąc pod uwagę ówczesne, nierzadko bezwzględne realia osób odmieńczych, ale tym niemniej emocjonującą.

2

Konstytucja relatywna i absolutna w myśli Carla Schmitta

75%

Engelking W.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2019

|

issue 3

65-71

EN

In his Constitutional theory (1928) German legal philosopher and political theoretician Carl Schmitt introduces two notions: relative constitution and absolute constitution. While the former is in his treatise quite precisely defined, the latter remains unclear. Schmitt nowhere defines what the absolute constitution actually is and gives at least three possible options of understanding of this term. Therefore, it is necessary to create a clear definition through negation, describing the methods of relativization of the constitution, which Schmitt saw himself in the Weimar Republic. One of the methods of this relativization (the derivation of the meaning of the entire legal act from its single article), was also carried out by Schmitt himself. German political theorist read article 48 of the constitution (intended as of minor importance by the authors of the bill), which describes the president's prerogative to suspend rights and freedom during the extraordinary situation, as key to entire act. The purpose of this reading taken by Schmitt was, paradoxically, the defense constitution and making it understandable it in its absolute sense. In the article, author reconstructs the above-mentioned terms and describes the relativization which was created by Schmitt.

PL

W Nauce o konstytucji (1928) niemiecki filozof prawa i teoretyk polityki Carl Schmitt wprowadza pojęcia konstytucji relatywnej i konstytucji absolutnej. O ile ta pierwsza jest przezeń dość dokładnie zdefiniowana, o tyle w stosunku do drugiej Nauka o konstytucji pozostaje niejasna - Schmitt nigdzie nie definiuje tego, czym właściwie konstytucja absolutna jest i podaje co najmniej trzy możliwe opcje rozumienia tego terminu. Dlatego też należy stworzyć jej jasną definicję poprzez negację, opisując za Schmittem metody relatywizacji konstytucji, które dostrzegł on w sobie współczesnych czasach w Republice Weimarskiej i w ustawie zasadniczej tego państwa. Jedna z metod tej relatywizacji, czyli wywodzenie wymowy całego tego aktu prawnego z jej pojedynczego artykułu, dokonał również sam Schmitt, odczytując artykuł 48 owej ustawy zasadniczej (w zamierzeniu twórców konstytucji drugorzędny), opisując uprawnienia prezydenta do zawieszania praw i wolności podczas trwania sytuacji ekstraordynaryjnej, jako dla niej kluczowy. Celem takiego odczytania Schmitta była, co paradoksalne, obrona konstytucji i uczynienie zrozumiałą w jej sensie absolutnym. W artykule autor rekonstruuje wskazane wyżej terminy oraz opisuje relatywizację, której autorem stał się Schmitt.

3

Wkład Wilhelma Flitnera (1889–1990) w kształtowanie się niemieckiej teorii oświaty dorosłych okresu Republiki Weimarskiej (1918–1933)

75%

Weissmann R.

Edukacja Dorosłych

|

2010

|

issue 2(63)

212-228

PL

W artykule został poddany analizie wkład Wilhelma Flitnera (1889-1990) w kształtowanie się teoretycznych podstaw oświaty dorosłych czasów Republiki Weimarskiej (1918-1933). Przedstawiona została krótka biografia i doro-bek naukowy Flitnera. Na tle negacji humanistycznego ideału kształcenia według Humboldta i krytyki kultury schyłku okresu wilhelmińskiego ukazano pozostającą pod wpływem filozofii Diltheya teorię pracy oświatowej z dorosłymi. Artykuł na-świetla związek andragogiki z pedagogiką ogólną oraz porusza kluczowe zagad-nienia metodologiczne z zakresu oświaty dorosłych.

EN

In the article, Wilhelm Flitner's (1889-1990) contribution to the shap-ing of the theoretical basis for adult education during the Weimar Republic (1918-1933) is analysed. A short biography is presented, as well as Flitner's academic achievements. Against the backdrop of Humboldt's negation of the humanistic education ideal and a critique of the decline culture of the wilhelmian period, a theory of adult education still under the influence of Dilthey's philosophy is shown. The article sheds light on the relationship between andragogy and general pedagogy, and touches upon key methodological areas of adult education.

4

"Dyktat wersalski” i jego kontestacja w Republice Weimarskiej

63%

Dunaj K.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2019

|

vol. 18

|

issue 1

153-168

PL

Przegrana przez Niemcy I wojna światowa spowodowała konieczność przyjęcia warunków pokoju, które zostały określone postanowieniami traktatu wersalskiego, podpisanego 28 czerwca 1919 r. Został on opracowany przez zwycięskie mocarstwa, a Niemcy zostały zmuszone do przyjęcia jego postanowień. Z tego tytułu w dobie Republiki Weimarskiej określano układ pokojowy jako „dyktat wersalski”. Oponowały przeciwko mu wszystkie siły polityczne, a konieczność jego podpisania spowodowała pierwszy po rewolucji listopadowej kryzys rządowy (ustąpienie gabinetu Philippa Scheidemanna w czerwcu 1919 r.). Z biegiem czasu kurczyło się grono zwolenników republiki i demokracji parlamentarnej. Krytycy przemian dokonanych po upadku monarchii Hohenzollernów oskarżali socjaldemokratów, którzy stanowili podstawę tzw. koalicji weimarskiej, o sprowadzenie na Niemcy nieszczęścia w postaci krzywdzącego i haniebnego układu pokojowego. Z kontestacji „dyktatu wersalskiego” największą korzyść osiągnęli naziści. Po objęciu władzy Adolf Hitler doprowadził do rewizji traktatu wersalskiego metodą faktów dokonanych, co ostatecznie spowodowało wybuch II wojny światowej. Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest analiza okoliczności, w jakich doszło do podpisania traktatu wersalskiego, przedstawienie jego postanowień oraz wpływ powszechnego sprzeciwu wobec narzuconego układu pokojowego na kierunek ewolucji systemu politycznego Republiki Weimarskiej.

EN

The First World War, lost by Germany, made it necessary to accept the terms of peace, which were determined by the provisions of the Versailles Treaty, signed on June 28, 1919. It was developed by the victorious powers, and Germany was forced to accept its provisions. In this regard, in the era of the Weimar Republic, the peace agreement was described as „the Versailles dictate.” All political forces opposed it and the need to sign it caused the first government crisis after the November revolution (the resignation of Philipp Scheidemann’s cabinet in June 1919). Over time, the group of supporters of the republic and parliamentary democracy was shrinking. Critics of the changes made after the collapse of the Hohenzollern monarchy accused the Social Democrats, who formed the basis of the so-called Weimar coalition, of bringing to Germany the misfortunes of a harmful and shameful peace. The Nazis gained the most from the criticism of the ‘Versailles dictate’. After assuming power, Adolf Hitler revised the Treaty of Versailles by the method of fait accompli, which eventually led to the outbreak of World War II. The subject of consideration in this article is the analysis of the circumstances in which the Versailles Treaty was signed, the presentation of its provisions, and the impact of widespread opposition to the imposed peace agreement on the direction of the evolution of the political system of the Weimar Republic.

5

Uchwały polityczne w działalności sejmu prowincjonalnego na Dolnym śląsku w okresie Republiki Weimarskiej

63%

Kruszewski T.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

vol. XCI (91)/1

47-62

EN

Article describes debates and political resolutions that result from them and took place during deliberations of the most important council body on Lower Silesia, which was provincial sejm (Provinziallandtag) in a period of Weimar republic. Course of these provincial sejms when political resolutions were adopted is talked over in this article. Main theme is analysis of deliberation’s course with the benefit of shorthand notes of clerks of the court. Thanks to the notes it is possible to acquaint oneself with political views of main political groups. The debates were often demagogic, especially these of NSDAP’s KPD’s parliamentary representatives. These political groups became gravediggers of Weimar republic. Article shows how deepened economic crisis influenced political views of parliamentary representatives, who belonged to political groups of the interwar years.

6

NADZWYCZAJNE KOMPETENCJE PREZYDENTA RZESZY

63%

Kuźnik G.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2019

|

vol. 1

|

issue XIX

35-50

PL

Celem artykułu jest omówienie art. 48 ust. 2 konstytucji weimarskiej. Artykuł ten upoważniał Prezydenta Rzeszy do wprowadzania nadzwyczajnych rozporządzeń w przypadku zagrożenia publicznego porządku i bezpieczeństwa. Było to rozwiązanie, które w sposób zdecydowany odbiegało zarówno od regulacji znanych sprzed okresu pierwszej wojny światowej, jak i obecnej ustawy zasadniczej. W pierwszej części artykułu dokonano wykładni przepisu, przedstawiono uwarunkowania historyczne, wynikłe z zastanego dorobku niemieckiej jurysprudencji sprzed okresu pierwszej wojny światowej, oraz kwestie prac legislacyjnych. W części drugiej, dotyczącej zastosowania praktycznego przepisu, uwzględniono podział na trzy okresy stosowania artykułu, orzecznictwo Trybunału Państwowego Rzeszy oraz poglądy doktryny na omawiany przepis. Omówiono również kwestie legislacyjne oraz związane z budową aktów prawnych. Całość rozważań została podsumowana w konkluzjach.

EN

The aim of the article titled Extraordinary powers of the President of the Reich is to discuss article 48(2) of the Weimar Constitution. The article empowered the President of the Reich to issue emergency decrees in case of a threat to public order and security. This was a solution that diverged considerably both from pre-WWI regulations and the provisions of the current Basic Law for the Federal Republic of Germany.The first part of the paper presents an interpretation of article 48, depicts the historical circumstances stemming from the established body of German pre-WWI jurisprudence, and describes the issues of the legislative work. The second part, which discusses how the article was used in practice, distinguishes between the three periods of its application, and explores the case law of the State Tribunal of the Reich and the views of the doctrine on the provision in question. Moreover, matters related to the legislative process and the construction of legal acts are explored. These considerations are summarized in the conclusions

7

Judicial System of Prussia, the Second Reich and the Weimar Republic (1815–1871 and 1918–1933)

63%

Maciejewski T.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

In the late 18th and 19th centuries, Prussia has initiated a change in the system of courts of general jurisdiction. The final separation of the judiciary from the administration was their first result. Furthermore, there was a gradual elimination of the patrimonial courts and separate municipal courts. The ultimate goal was to adapt the organization of the judiciary to the division of the country, while creating exclusive judicial system of the state. The Royal Decree of 1849 and subsequent laws from 1851 to 1852, which together have put uniform system of common courts in Prussia brought the new system of Prussian justice. The new organization of the judiciary, already for the Second Reich was composed of official courts, national courts operating in regions, and the Court of the Reich, based in Leipzig. In addition to courts of law, the courts and the special offices functioned, often associated with them, both in the Second Reich and the Weimar Republic. Almost each of the analyzed courts and the offices of the Second Reich, and later the Weimar Republic, was indirectly connected to the administrative judiciary. It occurred, at the same time, only in its most important federal states, e.g. Prussia, Bavaria, Saxony.

PL

Na przełomie XVIII i XIX w. w Prusach zapoczątkowano zmiany w ustroju sądów powszechnych. Pierwszym ich rezultatem był ostateczny rozdział sądownictwa od administracji. Dalszym – stopniowa likwidacja sądów patrymonialnych oraz odrębnych sądów miejskich. Celem ostatecznym stało się dostosowanie organizacji wymiaru sprawiedliwości do podziału terytorialnego państwa, przy jednoczesnym stworzeniu wyłącznego systemu sądownictwa państwowego. Nowe urządzenie pruskiego wymiaru sprawiedliwości przyniosło rozporządzenie królewskie z 1849 r. oraz późniejsze ustawy z lat 1851–1852, które łącznie wprowadziły w Prusach jednolity ustrój sądów powszechnych. Nową organizację wymiaru sprawiedliwości, już dla II Rzeszy, tworzyły: sądy urzędowe, sądy krajowe działające w rejencjach oraz Trybunał Rzeszy z siedzibą w Lipsku. Obok sądów powszechnych zarówno w II Rzeszy, jak i Republice Weimarskiej funkcjonowały, niejednokrotnie z nimi związane, sądy i urzędy szczególne. Było ich w sumie kilkanaście. Prawie wszystkie omawiane sądy i urzędy II Rzeszy, a później Republiki Weimarskiej, były pośrednio związane z jej sądownictwem administracyjnym. Występowało ono przy tym tylko w jej najważniejszych landach, np. Prusach, Bawarii, Saksonii. Dla późniejszego Wolnego Miasta Gdańska główne znaczenie miały rzecz jasna Prusy.

8

Socjologia jako nauka o rzeczywistości historycznej. Przeszłość w pracach socjologów niemieckich okresu międzywojennego

63%

Cymbrowski B.

Stan Rzeczy

|

2021

|

issue 2(21) Socjologia historyczna

55-80

PL

Artykuł przybliża problematykę historyczną w pracach niemieckich socjologów okresu międzywojennego. Omawia uwarunkowania polityczne stanowiące kontekst rozwoju socjologii w Niemczech po pierwszej wojnie światowej oraz miejsce, które zajmowała w niej socjologia historyczna. Jej cechami były: traktowanie epok historycznych jak „indywiduów” oraz określenie „ducha” badanej epoki, a także koncentrowanie się na wybranej postaci historycznej jako szczególnie dla niej reprezentatywnej. Epoką, która przykuwała uwagę międzywojennych niemieckich socjologów historycznych, był renesans, a postacią, na którą mocno zwracali uwagę – Niccolò Machiavelli. Prace socjologiczno-historyczne z tamtego okresu bliskie są rozważaniom z filozofii dziejów i rzadko mają charakter porównawczy. W tekście wskazano także na tematy, które stanowią wyraźną cechę łączącą ówczesną socjologię historyczną i tę uprawianą współcześnie. Są nimi zainteresowanie wczesną nowożytnością oraz państwem jako formą organizacji społecznej.

EN

The article is an attempt to look closer at the presence of historical topics in the works of German sociologists of the interwar period. It discusses the political context of the development of sociology in Germany after the First World War and the place of historical sociology within it. The latter was featured by: treating historical epochs as “individuals,” determining the “spirit” of an epoch in question and focusing on chosen figures of an epoch as particularly representative for it. The epoch that particularly attracted the attention of interwar German sociologists was the Renais-sance and the figure they paid special attention to was Niccolò Machiavelli. Unlike most up-to-date socio-historical works, those written in the first half of the twentieth century in the German-speaking area are close to the philosophy of history and only a few of them are empirical comparative studies. In the text the topics are indicated that link the interwar German historical sociology with that practised currently. These are, above all, the interest in Early Modernity and theorising the State as a form of societal organisation.

9

New color trends of the model Werkbund estates and Neues Bauen residential architecture during the Weimar Republic in Germany

63%

Urbanik J.

Architectus

|

2021

|

issue 4 (68)

129-140

PL

Celem artykułu jest przedstawienie trendów kolorystycznych propagowanych we wzorcowych osiedlach mieszkaniowych Werkbundu (1927-1932) na tle kolorystyki architektury mieszkaniowej nurtu Neues Bauen powstającej w ramach programów budownictwa miejskiego w okresie Republiki Weimarskiej w międzywojennych Niemczech (1918-1932). Po I wojnie światowej, mimo wyniszczenia kraju, podjęto trud budowy nowych osiedli, które później stały się wzorem dla nowoczesnych rozwiązań mieszkaniowych. Zadaniem ówczesnych architektów było pokazanie, że industrializacja nie jest równoznaczna z utratą indywidualności. Doskonałą bronią w walce o zróżnicowany charakter osiedli był kolor, którym odróżniano nowe budynki od otaczającej je szarości starych. Okres Republiki Weimarskiej w Niemczech charakteryzował się dwoma wyraźnymi trendami kolorystycznymi nazwanymi: „białą architekturą” i „kolorowym miastem” („Die farbige Stadt”). Najbardziej spektakularne zmiany, mające nadać niemieckim miastom nowe oblicze, zapoczątkowali Bruno Taut w Magdeburgu i Berlinie, Ernst May we Wrocławiu i Frankfurcie nad Menem oraz Otto Haesler w Celle. Wystawowe osiedla Werkbundu, budowane w latach 1927-1932, były przeglądem tendencji dotyczących budownictwa mieszkaniowego okresu międzywojennego. Dziś jedynym sposobem poznania oryginalnej koncepcji architekta po latach użytkowania i przebudowy domów (nawet tych objętych ochroną konserwatorską) są badania stratygraficzne powłok malarskich. Tego typu prace zostały przeprowadzone w wielu wzorcowych osiedlach mieszkaniowych. Artykuł opiera się na osobistych doświadczeniach autorki, która uczestniczyła w rewaloryzacji wrocławskiego wzorcowego osiedla Werkbundu, gdzie oba trendy kolorystyczne są wyraźnie widoczne.

EN

The purpose of the article is to present the color trends of the Werkbund model housing estates (1927-1932) in the background of Neues Bauen residential architecture built under the urban construction program during the Weimar Republic in interwar Germany (1918-1932). After the World War I, despite the exhaustion of the country due to war, effort was made to build new housing estates, which later became a model for modern housing solutions. The task of the architects of that time was to show that industrialization was not synonymous with the loss of individuality. An excellent weapon in the fight for individuality of housing estates was color, which was used to distinguish new buildings from the surrounding grays of the old ones. The Weimar Republic period in Germany, displayed two distinct color trends "white architecture" and the "colorful city" ("Die farbige Stadt"). The most spectacular changes, aimed at giving German cities a new face, were initiated by Bruno Taut in Magdeburg and Berlin, Ernst May in Wrocław (former Breslau) and Frankfurt am Main, and Otto Haesler in Celle. The exhibition housing estates of the Werkbund, constructed from 1927 to 1932, were a review of the tendencies entering the housing construction of the interwar period. Today, the only way to discover the architect’s original concept following years of use and reconstruction of the houses (even those under conservation protection) is through stratigraphic studies of the paint coatings. These types of studies have been conducted in many model housing estates. This article is based on personal experience of the author who participated in the revalorization of Wrocław’s model housing estate Werkbund, where both color trends are clearly visible.

10

Politycy i żołnierze Spór Karla Hoefera i Bernharda Hülsena o znaczenie bitwy o Górę św. Anny podczas III powstania śląskiego w 1921 roku

51%

Kaczmarek R.

Wieki Stare i Nowe

|

2021

|

vol. 16

|

issue 21

133-161

EN

After World War I, a conflict broke out between Poland and Germany over Upper Silesia. It was to be settled, according to the provisions of the Treaty of Versailles, by a plebiscite. However, on May 3, 1921, the Polish uprising broke out. Insurgent troops occupied the eastern part of the plebiscite area. On May 21, 1921, German troops of the so-called Upper Silesia Self-Defense (Selbstschutz Oberschlesiens) carried out an effective counteroffensive, known as the Battle of St. Anne’s Mountain. In this article, Ryszard Kaczmarek discusses the dispute that has been going on for many years among historians about who had planned and who commanded this military operation. The main opponents in this operation were: Karl Hoefer, the commander-in-chief of the Self-Defense, and Bernhard Hülsen, the commander of one of the Self-Defense’s units. For many years, until the outbreak of World War II, both these officers claimed victory in the Battle of St. Anne’s Mountain. On the basis of the extant correspondence stored in the military section of the Federal Archives in Freiburg, Kaczmarek reconstructs the course of events during the operation. He author shows the political conditions of military decisions and the complicated relations of the democratic government of the Weimar Republic with officers who were associated with the nationalist right.

PL

Po I wojnie światowej doszło do konfliktu polsko-niemieckiego o Górny Śląsk, którego apogeum było polskie powstanie w 1921 roku. W niemieckim dowództwie powstał spór podczas zwycięskiej kontrofensywy, znanej jako bitwa o Górę św. Anny. Autor pokazuje uwarunkowania polityczne podejmowanych wówczas decyzji wojskowych i skomplikowane relacje demokratycznego rządu Republiki Weimarskiej z sympatyzującymi z nacjonalistyczną prawicą oficerami.

11

Miasto chorych - sytuacja mieszkaniowa wrocławian a zachorowalność na gruźlicę płuc w okresie Republiki Weimarskiej (1919-1933)

51%

Kotrys N. M.

Wieki Stare i Nowe

|

2019

|

vol. 14

|

issue 19

246-260

PL

W artykule poruszono kwestię sytuacji mieszkaniowej we Wrocławiu i jej wpływu na rozwój gruźlicy płuc w okresie Republiki Weimarskiej. Ukazano działania władz miasta na rzecz walki z gruźlicą poprzez poprawę warunków życia jego mieszkańców. Tekst opiera się w głównej mierze na źródłach z epoki. Wrocław ukazano jako miasto, w którym walczono o poprawę zdrowia oraz jakości życia ludności.

EN

The article aims at showing the housing situation of Breslauers (Wrocław inhabitants) against the backdrop of incidence of pulmonary tuberculosis in the period of Weimar Republic. Amongst the issues discussed are those related to reasons for contracting tuberculosis, the city authoriries’ attemps to fight the disease, protection of Wrocław inhabitants against tuberculosis, and the hoausing conditions of Breslauers.In the period of Weimar Republic, Wrocław was an industrial city serving a vital function of administrative, commarcial, and trade centre. The proletariat, factory workers were often housed in cramped, crowded appartments with no access to light. Especially high incidence of tuberculosis appeared in overcrowded districts, where rooms were usually occupied by several people. One may conclude that the larger a given district’s population and overcroding of apartments, the higher the risk of contracting tubercles (tuberculosis nodules).The city hall tried to handle the complex housing situation, and that is why in the period of Weimar Republic the city authorities’ policy was aimed at the city sprawl. Thanks to inclusing within the city borders some of the suburban villages, in the years 1928 new housing estates could have erected, where housing for many Breslauers was provided. Due to the foregoing, the overpopulation of Wrocław’s inner city was decreased and the expence of adjecent areas.

12

Współczesny dryf niemieckiego republikanizmu.

45%

Stempin A.

Kultura i Polityka

|

2011

|

issue 9

58-75

PL

Punktem wyjścia analizy jest ewolucyjny charakter niemieckiego republikanizmu, którego główne linie rozwojowe nakreślone zostały przy trzykrotnej implantacji republikańskiej idei w Niemczech, w okresie Wiosny Ludów, w Republice Weimarskiej i Republice Bońskiej – za każdym razem znajdujące swój symboliczny wyraz w przyjęciu trójkolorowej flagi czarno-czerwono-złotej. Oś analizy przebiega natomiast wzdłuż trzech fenomenów, stanowiących najsilniejsze dryfy współczesnego republikanizmu niemieckiego, noszonego prądem kryzysu państwa socjalnego: komunitaryzmu, wyparcia samego pojęcia republikanizmu z przestrzeni publicznej i zastąpienia go terminem „demokracja”, oraz niebywałym triumfem hasła „sprawiedliwość społeczna”.

EN

The starting point of the analysis is the evolutionary nature of the German republicanism whose main paths to development were traced thanks to the implantation of the republican idea, which occurred thrice in German history – during the Revolutions of 1848, the Weimar Republic and the Federal Republic of Germany. Each time the symbolism was to be found in the acquisition of the black, red, and gold tricolour flag. The analysis touches on three phenomena which are the strongest currents of the modern German republicanism that are carried by the crisis of a welfare state: communitarianism, the replacement of the term “republicanism” for “democracy”, and an incredible triumph of the social justice slogan.

DE

Die Analyse geht von einem evolutionären Charakter des deutschen Republikanismus’ aus. Dessen drei Hauptentwicklungsstränge, die drei Mal in der deutschen Geschichte ersonnen und umgesetzt worden sind, nämlich in der Zeit des Frühlings der Völker 1848, der Weimarer Republik 1919 und der Bonner Republik 1949, und die jedes Mal in der Annahme von Schwarz-Rot-Gold als Bundesfahne symbolisch gipfelten, werden hier skizziert. Im Zentrum der Analyse stehen drei Erscheinungen, die das Driften des gegenwärtigen deutschen Republikanismus’ charakterisieren, getragen durch die Krise des Sozialstaates: der Kommunitarismus, das Verdrängen des Begriffs Republikanismus, der durch das Zauberwort Demokratie ersetzt wurde, und der Triumph der sozialen Gerechtigkeit als wichtigster republikanischer Grundsatz.

13

Koncepcje prawne w zakresie prawa międzynarodowego wypracowane w III Rzeszy a jej polityka okupacji

23%

Migdał P.

Studia Prawnicze KUL

|

2017

|

issue 2

123-165

EN

Taking into account previous experiences related to the investigation of occupation systems of the Axis powers during World War II, and in particular the dominant role of the Third Reich, it seems that there are large gaps in this area and the status of those studies can be considered largely insufficient. The weakness of the existing studies is their reduction to the occupation policy and formal structures, i.e. they are rather fragmentary. Only rarely do they take into consideration comparative documentation which shows the holistic development of organizational structures of invader’s administration along with its entire experience and collective functioning mechanisms as well as the demonstration of its effectiveness. This article is an attempt to determine whether and to what extent the exercise of occupation or other forms of governance by the Third Reich under Hitler’s rule over other territories or nations constituted a political and legal system, what were different types of governance over individual territories and conquered populations in a specific legal, socio-economic and political situation. It should be noted, however, that the term “occupation” used commonly in the political history of that period is not sufficient to properly describe this phenomenon in the language of law. It is too general and inadequate to the legal status of the territories occupied or controlled by Germany, including those illegally annexed (such as “eingegliederte Ostgebiete” [annexed Eastern territories] in Poland), those that have been politically subordinated with the deprivation of peoples living there of their sovereign political power (such as the Protectorate of Bohemia and Moravia), as well as those which were only forcibly incorporated into the orbit of influence of the Third Reich but with the maintenance of satellite governments (e.g. Slovakia).

PL

Uwzględniając dotychczasowe doświadczenia w badaniach nad systemami okupacji krajów Osi w trakcie II wojny światowej a szczególnie dominującej III Rzeszy niemieckiej, wydaje się, że występują w tym zakresie duże braki a stan tych badań można uznać za daleko niewystarczający. Słabością istniejących badań jest ograniczenie się do polityki okupacyjnej i struktur formalnych, czyli ich pewna wycinkowość. Rzadko uwzględnia się w nich dokumentacje porównawczą, ukazującą całościowe kształtowanie się struktur organizacyjnych zarządów okupacyjnych z uwzględnieniem całokształtu doświadczenia oraz zbiorczego mechanizmu funkcjonowania, przy wykazaniu także jego efektywności. Celem niniejszego artykułu jest, próba ustalenia, czy i o ile wypełnianie okupacji lub innych form władztwa przez III Rzeszę hitlerowską nad innymi terytoriami państwowymi czy narodami stanowiło system polityczno-prawny, jak kształtowały się różne postacie władania nad poszczególnymi terytoriami i wobec podbitej ludności w określonej sytuacji prawnej, społeczno-gospodarczej i politycznej. Należy przy tym podkreślić, że pojęcie „okupacja” używane powszechnie w historii politycznej tego okresu, nie wystarczy do poprawnego opisu zjawiska w języku nauki prawa. Jest ono zbyt ogólne i prawnicze nieadekwatne do stanu prawnego ziem zajętych lub kontrolowanych przez Niemcy i to zarówno tych anektowanych w sposób bezprawny (takich jak „eingegliederte Ostgebiete” w Polsce) jak i tych które zostały podporządkowane politycznie z pozbawieniem zamieszkałych tam narodów ich suwerennej władzy politycznej (takich jak Protektorat Czech i Moraw) i wreszcie tych, które zostały jedynie włączone przymusowo w orbitę wpływów III Rzeszy z utrzymaniem w nich rządów satelickich (np. Słowacja).

Refine search results

“Czasami zdaje się, że piekło udzieliło swym skazańcom przepustkę”. Odmieńcze pejzaże miejskie w Niemczech weimarskich a kwestia metronormatywności

Konstytucja relatywna i absolutna w myśli Carla Schmitta

Wkład Wilhelma Flitnera (1889–1990) w kształtowanie się niemieckiej teorii oświaty dorosłych okresu Republiki Weimarskiej (1918–1933)

"Dyktat wersalski” i jego kontestacja w Republice Weimarskiej

Uchwały polityczne w działalności sejmu prowincjonalnego na Dolnym śląsku w okresie Republiki Weimarskiej

NADZWYCZAJNE KOMPETENCJE PREZYDENTA RZESZY

Judicial System of Prussia, the Second Reich and the Weimar Republic (1815–1871 and 1918–1933)

Socjologia jako nauka o rzeczywistości historycznej. Przeszłość w pracach socjologów niemieckich okresu międzywojennego

New color trends of the model Werkbund estates and Neues Bauen residential architecture during the Weimar Republic in Germany

Politycy i żołnierze Spór Karla Hoefera i Bernharda Hülsena o znaczenie bitwy o Górę św. Anny podczas III powstania śląskiego w 1921 roku

Miasto chorych - sytuacja mieszkaniowa wrocławian a zachorowalność na gruźlicę płuc w okresie Republiki Weimarskiej (1919-1933)

Współczesny dryf niemieckiego republikanizmu.

Koncepcje prawne w zakresie prawa międzynarodowego wypracowane w III Rzeszy a jej polityka okupacji