Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Russian Orthodoxy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
EN
Kozlovski was one of the most widely known Russian diplomats of the nineteenth century. He converted to Catholicism at some unspecified time. He kept his religious convictions private and very little expression of his theological views can be found in his writings. He made in them some terse theological remarks and he was apparently interested in the political and social, rather than spiritual, aspects of Catholicism. Like Chaadaev and Gagarin, he spoke about conversion of Russia to Catholicism as a way from its spiritual, social, and economic backwardness, but he saw such a prospect as hopeless.
PL
Piotr Kozłowski był jednym z najbardziej znanych rosyjskich dyplomatów XIX w. Przyjął on katolicyzm, aczkolwiek nie wiadomo dokładnie kiedy, nie ujawniał się bowiem zbytnio ze swymi religijnymi przekonaniami. W pozostawionych przez niego pismach niewiele można znaleźć wypowiedzi natury teologicznej. Wypowiedzi te są bardzo zwięzłe i wydaje się, że był głównie zainteresowany politycznym i społecznym raczej niż teologicznym aspektem katolicyzmu. Podobnie jak Czaadajew i Gagarin, wypowiadał się w kwestii nawrócenia Rosji na katolicyzm – jako o sposobie wyprowadzenia kraju z duchowego, społecznego i ekonomicznego zacofania. Nie sądził jednak, by oczekiwanie to było realistyczne.
RU
Философское наследие двух богословов XVIII века − Феофана Прокоповича и Григория Сковороды − даёт возможность увидеть ‘несхожее сходство’ украинской и русской культур. У Сковороды сильнее, чем у Прокоповича, выражено западное влияние. Важными темами для него стали индивидуализм, предпочтение природы и натуры городу. Его стиль близок фольклорному. При всей амбивалентности своих взглядов, Сковорода никогда не противопо- ставляет украинское и русское, но созданное им украинское историко-культурное простран- ство отчётливо отличается от русского ортодоксального его времени
EN
The dissimilar similarity of Ukrainian and Russian cultures of the 18th century may be recognized in the theologians Feofan Prokopovich and Hryhory Skovoroda. In the latter, Western influence is much more pronounced. Skovoroda’s characteristic themes include individualism and a preference for land and nature over the city while his way of expression is close to folkloric. Despite an ambivalence and tension, Skovoroda does not build an opposition of the Russian and the Ukrainian; however, the recognizably Ukrainian cultural space which he creates differs considerably from that of the Russian Orthodoxy of the time.
EN
The aim of the present article is an attempt at presenting the influence of the heritage of Metropolitan of Leningrad Nikodim (Rotov) on the activity of Kiryll I, Patriarch of Moscow and All Russia. The topic has been discussed in three parts. At first, the author briefly presented the life and work of the Metropolitan of Leningrad. Next, he discussed selected aspects of life and work of Patriarch Kiryll in juxtaposition with the work of Metropolitan Nikodim. Thus, the author paid special attention to the three following issues: their respective formations and Church careers, symphony of church and state as reflected in their respective policies, their contacts with the Vatican. The final part includes the outcome of the author’s reflection and his conclusions. Thus, the heritage of Metropolitan Nikodim, especially its aspect concerning cooperation of church and state, was an important source of inspiration for Patriarch Kiryll’s work in the Church. The present investigation made also clear significant differences in both hierarchs’ attitudes toward some issues, especially the dialogue with the Roman Catholic Church. This is why, eventually, Patriarch Kiryll cannot be considered a faithful follower of the Metropolitan of Leningrad.
PL
Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania wpływu dziedzictwa leningradzkiego metropolity Nikodema (Rotowa) na działalność patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla I. Temat został rozwinięty w trzech częściach. Na początku przedstawiono w dużym skrócie życie i dzieło leningradzkiego Metropolity. Następnie omówiono wybrane aspekty życia i działalności patriarchy Cyryla w relacji do dzieła metropolity Nikodema. W związku z tym zwrócono szczególną uwagę na trzy kwestie: formacja i kariera kościelna, symfonia Cerkwi i państwa, kontakty z Watykanem. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Ostatecznie stwierdzono, że spuścizna metropolity Nikodema, zwłaszcza zaś jej aspekt dotyczący współpracy między Cerkwią i państwem, była ważnym źródłem inspiracji dla kościelnej działalności patriarchy Cyryla. W toku badań uwidoczniono jednocześnie znaczące różnice w podejściu obu hierarchów do niektórych kwestii, w tym zwłaszcza do dialogu z Kościołem katolickim. Wszystko to sprawia, że patriarchy Cyryla nie można uznać jako wiernego kontynuatora dzieła leningradzkiego Metropolity.
PL
W kontekście konfrontacji Rosji z Zachodem, zwłaszcza po wybuchu wojny przeciwko Ukrainie 24 lutego 2022 roku, można być zaskoczonym poparciem, jakim Władimir Putin cieszy się w społeczeństwie rosyjskim. Autor stawia tezę, że to zjawisko nie może być wyjaśnione wyłącznie czynnikami politycznymi. Artykuł ma na celu ukazanie ideologicznego znaczenia rosyjskiej (ruskiej) tradycji prawosławnej w procesie formowania i umacniania rosyjskiej koncepcji władzy państwowej. Po naszkicowaniu głównych problemów związanych z ideologiczną legitymizacją władzy w Rosji, przedstawione zostaną dwie religijnie zakorzenione koncepcje: Trzeci Rzym i „bogonośność”. Koncepcje te wyjaśniają również, dlaczego Rosyjska Cerkiew Prawosławna prawie jednoznacznie wsparła rosyjską agresję przeciwko Ukrainie.
EN
In the context of Russia’s confrontation with the West, especially after the beginning of the war against Ukraine on 24 February 2022, one can be surprised by the extent of support that President Putin enjoys in the Russian society. The author hypothesizes that this phenomenon cannot be explained with the help of political factors only. The article aims to demonstrate the ideological significance of Russian Orthodox tradition in the process of forming and reaffirming the Russian concept of state authority. After outlining the main issues related to the ideological legitimization of authority in Russia, two religiously rooted concepts are discussed: the “Third Rome” and “God-bearing.” These concepts also explain why the Russian Orthodox Church has almost unequivocally supported Russia’s military aggression against Ukraine.
PL
Misyjna działalność rosyjskiego prawosławia ukierunkowana została w połowie XIX wieku na dwa szczególne dla Kościoła Wschodu miejsca – na Jerozolimę i na Athos. Ziemia Święta i Święta Góra skupiały w sobie duchową przeszłość chrześcijaństwa oraz ważną pod kątem ekspansywnej polityki zagranicznej państwa carów teraźniejszość. Budowały przyszłość, w której znaczne miejsce przypadło misji prawosławnej. Kształtując zarysowaną w niniejszym artykule przestrzeń religijną, duchowni – poddani Imperium Romanowów w okresie tak zwanego „złotego wieku” – stworzyli solidne podwaliny pod kształtowanie się wspólnot poza granicami ojczystego kraju. Historia misji w Ziemi Świętej i Athosie, rozkwitająca w połowie XIX wieku, naznaczona była aktywnością organizacyjną, budowlaną i naukową. Jej owoce zaprzepaściły wydarzenia rewolucji rosyjskich, kładące kres ich prężnemu rozwojowi i marginalizujące ich współczesne znaczenie.
EN
In the mid-nineteenth century the missionary activity of Russian Orthodoxy was directed to two places that were special for the Church of the East – Jerusalem and Athos. The Holy Land and the Holy Mountain brought together the spiritual past of Christianity and the present, important in terms of the expansive foreign policy of the tsarist state. They were building a future in which the Orthodox mission had a significant place. By shaping the religious space outlined in this article, the clergy – subjects of the Romanov Empire during the so-called “golden age” created solid foundations for the formation of communities outside their home country. The history of missions in the Holy Land and Athos, exploded in the mid-nineteenth century, was marked by organizational, construction and scientific activities. Its fruits were lost in the events of the Russian revolutions which put an end to their dynamic development and marginalized their contemporary significance.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.