Search results

1

Weisheit vs. Lebensweisheit – mit einem Seitenblick auf Schopenhauer

100%

Birnbacher D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

|

2018

|

issue 32

101-113

EN

An increasingly complex and intransparent world makes for an increasing demand for trustworthy orientation. Thence the increasing demand for wisdom. What is wisdom? Wisdom primarily depends on the independence ascribed to a person or institution, but that does not imply that the notion of wisdom is amenable to an explicit definition. It is proposed to construct it as a cluster concept with cognitive, psychological and moral elements. The difference then becomes apparent between wisdom and lebensweisheit. The latter corresponds to prudence as understood by Epicurus and, in the same tradition, Schopenhauer, and lacks the moral elements essential to wisdom. In conclusion, the question is asked how far Schopenhauer, one of the most popular teachers of lebensweisheit in modern times, can be qualified as wise. This question is given a skeptical answer. Schopenhauer meets many, but not all conditions necessary for wisdom.

DE

Weisheit wird gesucht, weil in einer zunehmend komplexer und intransparenter werdenden Welt Vertrauenswürdigkeit gesucht wird. Vertrauenswürdigkeit ist ihrerseits abhängig von der der jeweiligen Person oder Institution zugeschriebenen Unabhängigkeit. Der Beitrag argumentiert, dass sich der Begriff der Weisheit einer expliziten Definition entzieht und als Clusterbegriff mit teils kognitiven, teils psychologischen, teils moralischen Elementen gefasst werden sollte. Durch die letzteren Elemente unterscheidet sich Weisheit wesentlich von Lebensweisheit, wie sie Epikur und in seiner Nachfolge Schopenhauer verstehen. Sie sind für den „weisen Richter” charakteristischer als für den „weisen Ratgeber”. Die Frage, wie weit Schopenhauer, einer der meistgelesenen modernen Weisheitslehrer, selbst als weise gelten kann, wird am Ende skeptisch beantwortet: Schopenhauer erfüllte viele, aber nicht alle Bedingungen, die an Weisheit zu stellen sind.

2

[Recenzja książki: Henryk Benisz, Schopenhauer, Nietsche, Heidegger. Fundamentalne kwestie filozofii życia, Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki, 2015, ss. 600]

77%

Kremplewska K., PAN I.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 34 (3)

DE

Recenzja książki: Henryk Benisz, Schopenhauer, Nietsche, Heidegger. Fundamentalne kwestie filozofii życia, Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki, 2015, ss. 600.

3

Philosophical reflections on death

77%

Bobko A.

Analecta Archaeologica Ressoviensia

|

2013

|

vol. 8

13-24

EN

This article briefly discusses the relationship between life and death. Understanding of this relationship has changed over the centuries, but this article focuses primarily on contemporary issues. The analysis makes reference to the texts of Max Scheler and Arthur Schopenhauer, as well as to the poetry of Rilke. This indicates that a human being should accept the necessity of death. Avoiding the truth, or attempting to take control over death – which is sometimes suggested by contemporary culture and technology – can be devastating for life

4

Recenzja książki Iwony E. Rusek, Pragnienie-Symbol-Mit. Studium o „Próchnie” Wacława Berenta

77%

Orczykowska P.

Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne

|

2015

|

issue 4/2015 O Młodej Polsce mniej znanej

287-296

EN

The main purpose of the article is to analyze a book Determination, Symbol, Myth. Study of the Wacław Berent’s novel “Próchno” (“Decay”) written by Iwona E. Rusek.

5

„Wykształcony wbrew swej woli” – motyw biblioteki w „Zbyt głośnej samotności“ Bohumila Hrabala

68%

Królak J.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2018

|

issue 8(11) cz.2

181-193

PL

The article deals with an reinterpretation of the motif of the library and librarian in the novel Too Loud a Solitude by Bohumil Hrabal. The library in this piece is not a repository of knowledge, but a collection of waste paper, just garbage pile for books. The protagonist, digging in this trash of culture, is trying to commit an act of artistic creation through the destruction of books. His reading strategies allow him to take on various figures − a Taoist scholar, Sisyphus, Faust, etc. A key reading for him, however, turns out to be Schopenhauer, from whom he learns that it is love and compassion which are the most important, and the state of absolute cognition is attained through an aesthetic attitude.

6

Przyszłość to historia

68%

Majchrowski L.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo

|

2016

|

issue 22

277-290

PL

Artykuł porusza kwestie determinizmu oraz wolnej woli. Zagadnienie to, jak się zdaje, pomimo upływu lat nadal budzi wiele emocji i pozostaje aktualne. Pytanie o ludzką wolność jest bowiem jednym z tych, od których odpowiedzi (pozytywnej lub negatywnej) głęboko uzależnione jest nasze pojmowanie własnej egzystencji, ogólny obraz świata (np. przekonanie, że życiem rządzi przeznaczenie), stosunek do rozmaitych koncepcji metafizycznych (bądź religijnych), a także rozumienie takich pojęć jak: moralność, sprawiedliwość, wina (grzech), odpowiedzialność czy autonomia. Z determinizmem dodatkowo łączy się egzystencjalny lęk o to, czy jesteśmy w stanie panować nad własnymi decyzjami i czy życie nasze, w związku z tym, nie jest li tylko igraszką w rękach losu. Celem niniejszego artykułu, którego inspiracją była analiza pism F. Nietzschego1, jest próba uzasadnienia stanowiska odrzucającego koncepcję wolnej woli jako swego rodzaju złu dzenia panującego w ogólnoludzkiej świadomości. W związku z tym, tekst w głównej mierze koncentruje się na argumentach negujących idee wolnej woli, w mniejszym zaś stopniu na tych, które mogłyby przemawiać za jej utrzymaniem: nie uwzględnia np. zagadnień związanych z fizyką kwantową czy zasadą Heisenberga. Zamiarem moim było zabranie głosu w sporze o wolną wolę i jednoznaczne opowiedzenie się za stanowiskiem deterministycznym w taki sposób, aby sprowokować Czytelnika do własnych przemyśleń, a nawet zainspirować do napisania własnego artykułu, w którym będzie On argumentował np. za utrzymaniem koncepcji wolnej woli poprzez wskazanie na błędy w moim rozumowaniu. W tekście staram się m.in. sformułować definicję wolnej woli, przedstawić jej genezę oraz konsekwencje wynikające z przyjęcia deterministycznej wizji świata.

7

Pathei Mathos. Schopenhauers Weisheitslehre und die altgriechische Sophia?

59%

Barbarić D.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

|

2018

|

issue 32

115-127

EN

In the face of growing de-objectification and depersonalization, which in the realm of knowledge have asserted themselves through the unconditional claim of science to objectivity, it is advisable to remember the old, and for the most part now forgotten, concept of wisdom, and its philosophical scope. This is here done using Schopenhauer as an example. In his philosophy, wisdom plays a central role, as a not only theoretical but also practical perfection of man. In order to grasp the essence of the wisdom so highly placed as accurately as possible, it is confronted in the essay, on the one hand, with Gadamer’s concept of hermeneutic experience and, on the other hand, with the concept of wisdom expressed in the ancient Greek saying “taught by suffering”. The investigation leads to the conclusion that the wisdom by Schopenhauer, although at first sight similar and in part even related to the two concepts of wisdom mentioned above, is however fundamentally different from them, since its purpose is not to instruct man about the insurmountable limits of his mortality and thereby assign to him his appointed place in life, but rather to lead him away from the will to live at all.

DE

Im Angesicht der wachsenden Entsubjektivierung und Depersonalisierung, die sich im Bereich der Erkenntnis und des Wissens durch den unbedingten Anspruch der Wissenschaft auf die Objektivität durchgesetzt haben, empfiehlt es sich, an den alten, neuerdings größtenteils zur Vergessenheit gesunkenen Begriff der Weisheit zu erinnern und ihn seiner philosophischen Tragweite nach zu prüfen. Hier wird das am Beispiel Schopenhauer gemacht. In seiner Philosophie spielt die Weisheit eine ganz zentrale Rolle, und zwar als eine nicht bloß theoretische, sondern auch praktische Vollkommenheit des Menschen. Um das Wesen der so hoch gesetzten Weisheit möglichst genau zu fassen, wird sie im Aufsatz zum einen mit Gadamers Begriff der hermeneutischen Erfahrung und zum anderen mit dem in altgriechischem Spruch „durch Leid gelehrt“ zum Ausdruck kommenden Weisheitsbegriff konfrontiert. Die Untersuchung führt zum Ergebnis, dass die Weisheit bei Schopenhauer, obwohl auf den ersten Blick den beiden erwähnten Weisheitsauffassungen ähnlich und teilweise sogar verwandt, von ihnen jedoch von Grund auf verschieden ist, da ihr Zweck nicht darin besteht, den Menschen über die unüberwindliche Grenzen seiner Sterblichkeit zu belehren und damit ihm seinen zugemessenen Platz im Leben zuzuweisen, sondern vielmehr ihm von dem Willen zum Leben überhaupt wegzuführen.

8

BECKETT: A CRITICAL PROBLEM

58%

Colerick E.

Conversatoria Litteraria

|

2019

|

vol. 13

|

issue XIII

247-257

PL

The article explores the polarisation within the body of twentieth century criti-cism surrounding Samuel Beckett’s work: A polarisation between strict forma-list approaches which tend to see Beckett as very much part of a modernist tradition and poststructuralist theorists who seek to categorise his work in terms of postmodernism. As an unfortunate result of extreme critical standpoints, the philosophical thinking of Schopenhauer, which had such a profound and lasting influence on both Beckett’s approach to writing as well as to the theatre, has been largely ignored or simply pushed to one side.

9

Schopenhauerowska koncepcja motywacji a jedność ludzkiej podmiotowości w świetle rozprawy „O wolności ludzkiej woli”

58%

Ustyniak I.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2015

|

vol. 28

|

issue 1

58-77

EN

In the following article I am going to present the detailed analysis of the concept of motivation in philosophy of Arthur Schopenhauer. It will be particularly important for me to present this concept in relation to the problem of identity of two aspects of human subject: cognitive and volitional. Moreover I will show that there are at least several important problems and obscurities connected with Shopenhauer’s standpoint even though his concept of action is unquestionably close to our “natural” and “common sense” beliefs.

10

Dyskretny urok starości

55%

Gralewska K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia

|

2016

|

vol. 41

|

issue 1

EN

The article is intended to present a mistaken perception of older people in modern Western culture. Excessive adherence to the new patterns and disregard for the traditions lead to the wrong perception of the time of senility. Modern philosophical literature about the old age does not contain any critical approaches to this distortion, on the contrary – it seems to have this distortion multiplicated. However the earthy, clear-hearted approach to the old age can be found in the works of the ancient philosophers, in particular by Cicero and Schopenhauer. Both of them seem to rationally evaluate the advantages and disadvantages of the old age. Therefore in this article they are the guides in search for the proper balance between the society and the elder persons as well as the attitude of the elderly persons to themselves. In the conclusion the article states that senility can be not a worse period than the previous ones, if follows a wisely lived life and when there’s no unreasonable demand of preserving the attributes of youth in it.

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie opatrznego postrzegania osób starszych we współczesnej kulturze zachodniej. Przesadne hołdowanie nowym wzorcom i lekceważenie tradycji prowadzi do niewłaściwego postrzegania okresu starości. Współczesna literatura filozoficzna na temat starości nie zawiera krytycznych ujęć tego wypaczenia i sama, jak się zdaje, to wypaczenie powiela. Trzeźwe spojrzenie na starość znajdujemy natomiast u filozofów dawniejszych, szczególnie w dziełach Schopenhauera i Cycerona. Obaj zdają się racjonalnie oceniać wady i zalety starości. Są oni w artykule przewodnikami w szukaniu właściwego stosunku zarówno społeczeństwa do osób starszych, jak i osób starszych do siebie samych. Konkluzją artykułu jest twierdzenie, iż starość może być okresem nie gorszym niż wcześniejsze, o ile następuje po mądrze przeżytym życiu i jeśli nie wymagamy od niej nonsensownie, by zachowywała cechy młodości.

11

Filozofia muzyki Artura Schopenhauera

55%

Lorenz A.

IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych

|

2016

|

vol. 28/1

22-40

EN

The aim of this article is to present the philosophical understanding of the essence and the meaning of music, which was shaped in the early nineteenth century, under the influence of instrumental music of Ludwig van Beethoven. It is an attempt at outlining the main areas of similarity that exist between E.T.A. Hoffmann and Arthur Schopenhauer in terms of theoretical thinking about the metaphysical essence and aesthetic sense of instrumental music in the spirit of nineteenth-century philosophy of music. At the beginning of the nineteenth century aesthetic reflection on music reached an epochal point marking a remarkable breakthrough in the understanding, reception and evaluation of individual musical works. The theoretical definition of the hierarchy of aesthetic experience of human spirituality assigns the pure instrumental music of Ludwig van Beethoven the highest rank, thus creating a new concept of romantic musical aesthetic.

12

Der Sieg der „Unform“. Das „Schnee“-Kapitel des "Zauberbergs"

49%

Jachimowicz A.

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

|

2011

237-270

PL

W ostatnich dwudziestu latach Czarodziejską górę Tomasza Manna zdominowały dwa sprzeczne kierunki interpretacji. Z jednej strony uznaje się, że powieść ta jest powieścią edukacyjną, z drugiej odczytuje się ją jako powieść filozoficzną o głębokich wpływach schopenhauerowskiej pesymistycznej wizji życia. Celem artykułu jest pokazanie sprzecznych poglądów naukowych na temat powieści, a w szczególności rozdziału „Śnieg“, który przez badaczy dzieła słusznie postrzegany jest jako kluczowy. Wychodząc od różnych i często sprzecznych sposobów odczytywania wizji Castorpa, autorka artykułu stawia sobie za cel zbadanie snu z rozdziału „Śnieg“ przy użyciu freudowskiego instrumentarium. Jeśli sny mamy rozumieć, jak chciał tego Freud, jako ,spełnione marzenia‘, to narzuca się pytanie, co w takim razie znaczy sen Castorpa, co uosabiają jego wizje, i czy Castorp rzeczywiście zbliża się poprzez swój sen do myśli humanistycznej i przechodzi – jak to wyraził sam Tomasz Mann – przez „program wychowawczy“.

EN

During the last twenty years Thomas Mann’s The Magic Mountain has been dominated by two contradictory lines of interpretation. On the one hand, it is acknowledged that this tale is a development novel, and on the other, it is interpreted as a philosophical novel, deeply influenced by Schopenhauer’s pessimistic vision of life. The aim of this article is to demonstrate the conflicting specialist views on the subject of the story, and in particular the „Snow“ chapter which is rightly perceived by researchers of the work as the key one. Starting from various and frequently contradictory ways of interpreting Castorp’s vision, the author of the article sets herself the aim of examining the dream from the „Snow“ chapter using Freudian Dream Analysis. If we are to understand dreams as ,fulfilled wishes‘, as Freud intended, then there raises the question of what Castorp’s dream means in this case, what his visions personify and whether Castorp really gets closer to humanist thought through his dream and goes, as Thomas Mann himself put it, through an „education programme“.

DE

Thomas Manns Roman Der Zauberberg wird in den letzten zwanzig Jahren von zwei polaren Deutungen bestimmt: von der Deutung als Bildungsroman und von der als philosophischem Roman, der der pessimistischen Lebensstimmung Schopenhauers unterworfen sei. Ziel dieses Beitrages ist, die Entwicklungsstufen der wissenschaftlichen Diskussion über den Zauberberg und insbesondere über das Kapitel „Schnee“ zu zeigen, das, vielfach diskutiert, in der Forschung als Schlüssel zum Romanverständnis gesehen wird. Ausgehend von den unterschiedlichen und oft widersprüchlichen Deutungen des Traumes in diesem Kapitel, setzt sich die Autorin des Artikels zum Ziel, das „Schnee-Kapitel“ zur freudschen Traumdeutung in Bezug zu setzen. Dadurch wird versucht, hinter den manifesten Trauminhalten die latenten zu entdecken. Wenn Träume als ‚erfüllter Wunsch‘ aufzufassen sind, so wäre danach zu fragen, was Castorp eigentlich träumt bzw. was die Traumbilder versinnbildlichen und ob sich in Castorp durch den Traum eine Entwicklung zum Humanitätsgedanken hin, ein – so Thomas Mann – „Erziehungsprogramm“ vollzieht.

13

ENGAGEMENT AND PHILOSOPHY

39%

Scott Davidson L.

Multidisciplinary Journal of School Education

|

2019

|

issue 15

31-44

EN

This article explores these two keywords through the approach of placing “school” on a continuum between the two extremes of a transactional, instrumental organisation and a transformational community. The variety of stakeholder groups are redefined to include personification of abstract concepts and the model of community is considered including these stakeholders. School is looked at here as a verb rather than a noun and the extent to which school must by definition be, or have the form of, an organisation, is seen as a manifestation of the will of the community, with the levers of transaction pulled by the Head on behalf of the community. The 1994 UNESCO international conference on education provides a framework for discussion about culture and the purpose of education, which is reconciled with the evolving model described and envisioned in this short paper.

Refine search results

Weisheit vs. Lebensweisheit – mit einem Seitenblick auf Schopenhauer

[Recenzja książki: Henryk Benisz, Schopenhauer, Nietsche, Heidegger. Fundamentalne kwestie filozofii życia, Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki, 2015, ss. 600]

Philosophical reflections on death

Recenzja książki Iwony E. Rusek, Pragnienie-Symbol-Mit. Studium o „Próchnie” Wacława Berenta

„Wykształcony wbrew swej woli” – motyw biblioteki w „Zbyt głośnej samotności“ Bohumila Hrabala

Przyszłość to historia

Pathei Mathos. Schopenhauers Weisheitslehre und die altgriechische Sophia?

BECKETT: A CRITICAL PROBLEM

Schopenhauerowska koncepcja motywacji a jedność ludzkiej podmiotowości w świetle rozprawy „O wolności ludzkiej woli”

Dyskretny urok starości

Filozofia muzyki Artura Schopenhauera

Der Sieg der „Unform“. Das „Schnee“-Kapitel des "Zauberbergs"

ENGAGEMENT AND PHILOSOPHY