Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Social Democracy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

František Soukup na cestě k říjnu 1918

100%
Šlehofer L.
Střed. Časopis pro mezioborová studia Střední Evropy 19. a 20. století. / Centre. Journal for Interdisciplinary Studies of Central Europe in the 19th and 20th Centuries.
|
2011
|
vol. 3
|
issue Supplementum_1
37-53
EN
The article emphasizes the importance of the social-democratic politician František Soukup on the road to the establishment of the independent Czechoslovak state. It describes his life before World War I as well as his career in the Social Democratic Party and his activities during the war conflict, when František Soukup became one of the main politician of the Czechoslavic Social Democratic Party.
2
Content available remote

The War as Revolution of the Self : The Diaries of Vojtěch Berger

88%
Bryant C.
Střed. Časopis pro mezioborová studia Střední Evropy 19. a 20. století. / Centre. Journal for Interdisciplinary Studies of Central Europe in the 19th and 20th Centuries.
|
2016
|
vol. 8
|
issue 2
9-34
CS
This article draws upon the remarkable diaries of Vojtěch Berger to offer an original perspective on left-wing politics and the transformative effects of war, occupation, and violence in early twentieth-century Central Europe. Berger, a trained carpenter from southern Bohemia, began writing a diary at the turn of the century when he was a member of the Czechoslovak Social Democratic Party in Vienna. He continued to write as he fought for the Habsburg monarchy during World War I; moved to Prague and joined the Communist Party; endured the Nazi occupation; and questioned the Communist Party, and his place in it, after liberation in 1945. Berger’s diary speaks to two constituencies that deserve more attention from historians: Czech-speaking veterans of World War I and rank-and-file members of the interwar Communist Party. The article argues that Berger’s politics, while informed by his experiences and framed by party ideologies and structures, obtained significance through relationships with like-minded “comrades”. Furthermore, the article examines how Berger used his diary to create political self-understanding, to fashion a political self. Each world war, the article concludes, threw this sense of self into disarray. Each world war also spurred Berger to reshape his political self, and with that to reconstitute his political beliefs, his public relationships, and his sense of belonging in the world.
3
Publication available in full text mode
Content available

Social consciousness in social democracy. In Social Democracies, how the Rise of Activists, Intellectuals, and Artists, as Three Classes, can Promote Social Consciousness

88%
Teymuri S.
Amor Fati
|
2015
|
issue 2
131-152
EN
Using speeches, official websites, educational websites, and books from different historians, philosophers, political theorists, and sociologists, the knowledge foundation for this essay was laid. The question of the ways of bringing social consciousness in social democratic frameworks has been the central focus of the essay. Education and democracy, were the keys to the expansion of the intelligentsia and the free activity of artists and activists. In social democracies, the freedom of speech, the social welfares, and education all allow the rise of moderate intelligentsia, activists, and artists. The intelligentsia, artists, and activists in have been the ones to bring positive change not only in the cultural ground, but also in social, political, and/or economic grounds. The rise of these classes is of central significance in increasing public awareness.
4
Publication available in full text mode
Content available

Poza marksizm. Hendrik de Man, „planizm” lat trzydziestych i przemiany europejskiej socjaldemokracji

75%
Piskała K.
Polish Biographical Studies
|
2021
|
issue 9
253-272
PL
Okres międzywojenny to dla europejskiej socjaldemokracji czas naznaczony u swego początku wielkimi nadziejami, z późniejszej perspektywy jednak kojarzący się głównie z porażkami i marazmem. W niniejszym tekście wskazuję jednak, że międzywojenne dwudziestolecie, a zwłaszcza lata trzydzieste, to okres, kiedy coraz wyraźniej dawać zaczęły o sobie znać symptomy głębokiego ideowego przesilenia w szeregach najważniejszych partii socjaldemokratycznych. Zainspirowany pracą „Hendrik de Man and Social Democracy. The Idea of Planning in Western Europe, 1914–1940”, autorstwa Tommaso Milaniego, przedstawiam sylwetkę Hendrika de Mana, jednego z najbardziej oryginalnych, ale też budzących kontrowersje, teoretyków międzywojennej socjaldemokracji. W artykule szeroko omówiono intelektualne źródła proponowanego przez de Mana „planizmu” – agendy programowej, która miała pozwolić demokratycznej lewicy wyjść z głębokiego kryzysu, w jakim znalazła się w pierwszej połowie lat trzydziestych „Plan Pracy” de Mana pomyślany był jako zestaw powiązanych ze sobą strukturalnych reform, mających doprowadzić krótkoterminowo do poprawienia koniunktury gospodarczej, a jednocześnie ustanowić zręby gospodarki planowej, opartej jednak nie na radykalnym ograniczeniu własności prywatnej w gospodarce (jak zakładała wcześniej marksistowska ortodoksja), lecz na uspołecznieniu zmonopolizowanego przemysłu ciężkiego oraz przejęciu przez państwo kontroli nad sektorem kredytowym i podporządkowaniu polityki pieniężnej potrzebom rynku wewnętrznego. Popularyzacja „Planu Pracy” (towarzyszyła mu oryginalna, intensywna kampania propagandowa) rozniecić miała na nowo zapał wśród dotychczasowych sympatyków socjaldemokracji, ale również zakładano, że pozwoli dotrzeć do środowisk nieproletariackich, pozostających dotychczas poza zasięgiem oddziaływania partii robotniczej lewicy. Inspirowane pismami de Mana idee planizmu w połowie lat trzydziestych budziły zainteresowanie wielu działaczy socjalistycznych także poza Belgią. Pomimo anatemy, jaką obłożono samego de Mana, w związku z jego kolaboracją z Niemcami w okresie okupacji Belgii, kojarzona z jego nazwiskiem idea planizmu stanowi istotny epizod w historii europejskiej socjaldemokracji i może być traktowana jako jeden z wczesnych symptomów przemian, które po II wojnie światowej doprowadziły do porzucenia przez socjaldemokratów marksizmu i zdecydowanego zaangażowania w budowę instytucji kapitalistycznego państwa dobrobytu.
EN
Interwar period in history of European Social Democracy was a time of great hopes, but also huge, even dramatic failures. However, in the following article I argue that two decades between world wars (especially the 1930s) were a time of deep ideological reassessment in major European Social Democratic parties too. Inspired by Tommaso Milani’s work „Hendrik de Man and Social Democracy. The Idea of Planning in Western Europe, 1914-1940”, I try to present a portrait of Hendrik de Man, one of the most original, but also the most controversial, thinker of interwar Social Democracy. At first, I closely studied the intellectual roots of de Man’s „planism” – agenda, which was to be the ground-breaking answer for the deep political crisis of Social Democracy in the first half of the 1930s. De Man’s „Plan of Labour” (Le Plan du Travail) was a package of structural reforms, which should – according to de Man himself – boost economic growth in the short term, but also create firm foundations for the planned economy in the long term. In contrast to the Marxist orthodoxy, de Man believed that socialization of already monopolized heavy industry and state control over the banking sector are sufficient conditions for an effective planned economy. Furthermore, „Plan of Labour” propaganda campaign was to inflame enthusiasm among the working-class constituency of the Belgian Social Democracy and attract potential new, non-proletarian supporters. De Man’s „planism” in the middle of the 1930s aroused interest among socialists and social democrats in the whole Europe. Despite of the anathema caused by de Man’s collaboration with Nazis during World War II, the sole idea of „planism” represents important episode in intellectual history of Social Democracy and might be perceived as an early symptom of the evolution, which led to rejection of the Marxism and adoption of capitalist welfare state model after World War II.
5
Publication available in full text mode
Content available

International Women’s Day and its role in the consolidation of the female socialist worker’s movement in Moravia before 1914

63%
Krutílková H.
UR Journal of Humanities and Social Sciences
|
2021
|
vol. 19
|
issue 2
77-99
PL
W ostatnich latach przed I wojną światową strategia genderowa morawskich socjalistów zaczęła podążać za koncepcją nowej socjalistki. Wysiłki te zostały zrealizowane w ramach kilku konkretnych działań, przede wszystkim wprowadzenia Międzynarodowego Dnia Kobiet, przywrócenia konferencji partii kobiet i ustanowienia kobiecych organizacji politycznych. Nowe święto pomogło ożywić zanikający ruch socjalistyczny pracujących kobiet na Morawach przed I wojną światową. Stało się skutecznym narzędziem, które pomogło konkurencyjnym partiom socjalistycznym – autonomistom, jak i centralistom – dotrzymać kroku rosnącej konkurencji stowarzyszeń interesów kobiet katolików i Partii Postępowo-Ludowej. Dzięki odrodzeniu żądań wyborczych kobiet socjaldemokracja mogłaby ponownie zaprezentować się jako partia protestująca. Wprowadzenie Międzynarodowego Dnia Kobiet doprowadziło do konsolidacji rozproszonych ośrodków kampanii kobiet, a częściowo do rozprzestrzeniania się na nowe regiony. Nowe inicjatywy nie rozwiązały wszystkich problemów. Podobnie jak w poprzednich latach zwłaszcza kobiety ze wsi pozostawały poza obszarem oddziaływania socjalistów ze względu na trwałe uprzedzenia związane z płcią w ich własnej partii, jak i na różne orientacje polityczne potencjalnych sympatyków.
EN
During the last years before WW1 the gender strategy of Moravian socialists started to follow the concept of new socialist woman. This effort was realized in several specific measures, first of all the introduction of International Women’s Day, the re-establishment of women’s party conferences and establishment of women’s political organizations. The new holiday helped revive the fading working-women’s socialist movement in Moravia during the years before WWI. It became an effective tool which helped both competing socialist parties – autonomists and centralists – to keep pace with growing competition of women’s interest associations of Catholics and The People’s Progressive Party. Thanks to the revival of women’s suffrage demands the Social Democracy could partly present itself as a protesting party again. The introduction of International Women’s Day led to the consolidation of disrupted women’s campaigning centres and partly also to spreading to new regions. However, the new holiday did not solve all the problems. Just as in previous years, especially women from the countryside remained resistant to socialist activities, due both to the lasting gender prejudices within their own party and the different political orientation of potential sympathisers.
6
Publication available in full text mode
Content available

SLD - problem z tożsamością

51%
Burchert S.
Studia Krytyczne/ Critical Studies
|
2016
|
issue 2
PL
Artykuł poświęcony jest rozważaniom nad tożsamością polityczną i ideologiczną Sojuszu Lewicy Demokratycznej, odnosząc ten problem, zarówno do autowizerunku kreowanego przez partię, jak i opinii badaczy, komentatorów życia politycznego, badań opinii publicznej. Celem tekstu jest, zarówno zwrócenie uwagi na dylematy i niespójności, które wynikały z samej działalności ugrupowania, jak i próba odnalezienia przyczyn ich powstania.
EN
The article describes reflections of political and ideological identity of Sojusz Lewicy Demokratycznej. This problem is considered from two points of view – firstly by looking at selfimage created by SLD, on the other hand based on the opinions of scholars, political commentators, journalists and polls about public perception of political phenomena. The purpose of the article is to pay attention to the dilemmas and inconsistencies resulting from political activity of the party. The main intention was to try to answer the question about sources of problem with identity of SLD.
7
Publication available in full text mode
Content available

Bund w guberni grodzieńskiej podczas rewolucji 1905 roku. Zarys problematyki

51%
Łaniewski A.
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
|
2019
|
vol. 54
|
issue 2
65-107
EN
The presented article is a fragment of more extensive research on the 1905 Revolution in the Grodno Guberniya and concerns the history of the Bund party. The analysis focuses on local aspects of the Bund’s political practice: organizational structures, financing of the party, agitation and propaganda techniques, relations with other political parties, reprisals against Bundists, attempts to influence the non-Jewish proletariat, peasants and the army. There is a short presentation of trade union issues, participation in election campaigns to the Duma, as well as the creation of a new public sphere in the form of workers’ ‘exchanges’ and party ‘clubs.’ Besides, attention is paid to Bundist radicalism, related to the significant majority of young people in the party’s ranks and their revolutionary culture. Grassroots radicalism of local activists manifested itself both in the fight against the police and army (combat organizations), and against anti-Jewish attackers (self-defence), as well as in the use of economic terror in the form of intimidation and expropriation.
PL
Prezentowany artykuł stanowi fragment obszerniejszych badań nad rewolucją 1905 r. w guberni grodzieńskiej i dotyczy dziejów Bundu. Analiza skupia się na lokalnych aspektach praktyki politycznej tej partii: strukturach organizacyjnych, finansowaniu, technikach agitacyjno-propagandowych, relacjach z partiami politycznymi, represjach wobec bundowców, próbach wpływania na nieżydowski proletariat, chłopów i wojsko. Skrótowo autor omawia kwestie związków zawodowych, uczestnictwa w kampaniach wyborczych do Dumy oraz wytwarzanie się nowej sfery publicznej w postaci „giełd” robotniczych i „klubów” partyjnych. Ponadto zwraca uwagę na radykalizm bundowców, związany ze znaczącą przewagą młodzieży w szeregach partii i jej kulturą rewolucyjną. Oddolny radykalizm lokalnych aktywistów przejawiał się zarówno w walce z policją i wojskiem (organizacje bojowe) oraz pogromszczykami (samoobrona), jak i w stosowaniu terroru ekonomicznego w postaci zastraszeń i wywłaszczeń.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.