Search results

1

Odwilżowe przełomy.

100%

Włodek P.

Kwartalnik Filmowy

|

2012

|

issue 80

222-227

PL

Recenzja książki Joanny Wojnickiej Dzieci XX Zjazdu. Film w kulturze sowieckiej lat 1956-1968 (2012). Jest to pierwsze w Polsce tak obszerne i erudycyjne (a po 1989 r. pierwsze w ogóle) opracowanie zjawiska odwilży w radzieckiej kinematografii. Wojnicka – wprowadzając własny podział na dwa pokolenia twórców (debiutów z lat 50. i 60.) – analizuje odwilż, wykraczając poza utarte schematy. Koncentruje się nie na jej „hitach filmowych” i tym, co z odwilżą jest najczęściej kojarzone (np. na melodramacie, Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej), ale na zjawiskach mniej znanych, ale także stanowiących o istocie ówczesnej kinematografii i kultury (np. mit Ameryki, mit rewolucji, mit odkryć naukowych). Jednocześnie Wojnicka wskazuje, że odwilż tak naprawdę nie była przełomem, radykalnym zerwaniem z wcześniejszymi formacjami, jak się ją często postrzega, ale elementem ciągłości w kulturze rosyjskiej i radzieckiej. Wnioski te autorka wysuwa w drodze analizy wątków zawsze w tej kulturze obecnych, jednak w odwilży znajdujących nowa odsłonę.

EN

A book review of Joanna Wojnicka’s 'Dzieci XX Zjazdu. Film w kulturze sowieckiej lat 1956-1968' ('The Children of the Twentieth Congress. Film in Soviet Culture During the Period of 1956-1968', 2012). This is an extensive and erudite, and first after 1989, publication dealing with the thaw period in Soviet cinema. Wojnicka, introducing her own categorisation into two generations of artists (who debuted in the 1950s and 1960s), examines the thaw in a manner that reaches beyond the cliché. She does not focus on blockbusters and the themes commonly associated with the thaw (e.g. the melodrama, The Great Patriotic War), but on the lesser known elements, that are defining for the cinema and culture of the time (e.g. the myth of America, the myth of revolution, the myth of scientific discovery). At the same time Wojnicka notes, that the thaw was not truly a breakthrough or a radical break from earlier formation (as it is commonly perceived), but an element of continuity in the Russian and Soviet cultures. This conclusion is based on an analysis of themes ever present in these cultures, however these themes gained a new dimension during the thaw.

2

Tęsknota za ideałem. Rola dzieci w filmach i filozofii twórczej Andrieja Tarkowskiego

44%

Sławnikowski W.

Przestrzenie Teorii

|

2020

|

issue 33

353-383

EN

The topic of the article is the role of child characters in Andrei Tarkovsky’s oeuvre. The first part concerns the early films in which children appear as main characters and represent a spiritual ideal. In the second part, later films are analysed in terms of the presence of adult characters striving for this ideal.

3

Między spojrzeniami. Film „Wniebowstąpienie” Larysy Szepitko i tryptyk „Kino” Jurija Rakszy

32%

Zgliński M.

Kwartalnik Filmowy

|

2020

|

issue 111 Zmysły i afekty

221-240

PL

Autor omawia tryptyk Jurija Rakszy pt. Kino (1977), który stanowi malarską glosę do filmu Wniebowstąpienie (1976) Larysy Szepitko zrealizowanego na podstawie wojennej powieści Wasila Bykaua. Raksza, odpowiedzialny również za koncepcję wizualną filmu, stworzył alegorię traktującą nie tylko o Wniebowstąpieniu, ale też o fenomenie kina, kondycji artysty, jego wyborach etycznych i estetycznych w obliczu zewnętrznych – głównie politycznych – uwarunkowań. Wielowarstwowe dzieło łączy wiele tropów i odwołuje się bezpośrednio do emocji odbiorcy, wciągając go niejako w świat fundamentalnych dylematów moralnych i egzystencjalnych przez aluzje do wielkiej tradycji religijnej sztuki europejskiej, zarówno tradycji Wschodu, jak i Zachodu.

EN

In the article author discusses Yuri Raksha’s triptych The Cinema (1977), which is a painted commentary to the film The Ascent (1976) by Larisa Shepitko, based on a war novel by Vasyli Bykau. Being also the art director of the movie, Raksha created an allegory regarding as much the film itself as the phenomenon of cinema in general, the ethical and aesthetic choices of an artist facing external, mainly political conditions and restrictions. The multilayered work combines multiple tropes and appeals directly to the viewers’ emotions, drawing them in a way into the world of fundamental moral and existential dilemmas, through allusions to the great religious tradition of European art, both of the East and the West, as well as referring to Andrei Tarkowski’s films. Both in the painting and the movie, the supremacy of the spiritual element over materiality was expressed in specific shots of the characters’ faces, which evoke strong emotional resonance in the viewer.

Refine search results

2 Kwartalnik Filmowy

1 Przestrzenie Teorii

1 Sławnikowski W.

1 Włodek P.

1 Zgliński M.

2 2020

1 2012

Odwilżowe przełomy.

Tęsknota za ideałem. Rola dzieci w filmach i filozofii twórczej Andrieja Tarkowskiego

Między spojrzeniami. Film „Wniebowstąpienie” Larysy Szepitko i tryptyk „Kino” Jurija Rakszy