Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 16

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In this paper, the author presents the results of her research into security threats to the European Union member states issued by the Russian Federation. The main purpose of the paper is to show the dangers resulting from Russia’s imperialist ambitions, its expansive foreign policy, and its influence on the European countries. Moreover, the author also discusses the possibilities of preventing these threats. The paper analyses the relations between Russia and the European Union, and discusses the possibilities that the Common Security and Defense Policy provides for the European countries.
PL
Europejska Polityka Kosmiczna wprowadzona w życie Traktatem z Lizbony związana jest z całościowym podejściem Unii Europejskiej do działań zewnętrznych. Wiąże się z tym wykorzystanie zasobów kosmicznych na potrzeby Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. W pracy scharakteryzowano genezę, przesłanki, podstawy prawne dla wykorzystania zasobów kosmicznych UE w realizacji zadań WPBiO. W kolejnych częściach analizie poddano realizowane programy dotyczące Europejskiej Polityki Kosmicznej oraz ich wykorzystanie na potrzeby WPBiO. Realizowane przez Unię Europejską działania, tj. programy Copernicus oraz Galileo, pomimo, że są obecnie w początkowej fazie realizacji stanowią istotny element całościowej wizji uczestnictwa Unii Europejskiej w stosunkach międzynarodowych. Zmiany zachodzące w tym wymiarze związane są nie tylko ze zdobyciem nowych instrumentów kształtowania środowiska międzynarodowego, w postaci satelitów nawigacyjnych i rozpoznawczych, ale również postulowanej przez Komisję Europejską konsolidacji działań w przestrzeni kosmicznej podejmowanych przez państwa europejskie. Wiąże się to prowadzonymi pracami nad zmianą charakteru współpracy UE z Europejską Agencją Kosmiczną oraz stopniowym nadawaniem wymiaru militarnego aktywności UE w przestrzeni kosmicznej.
PL
Stan bezpieczeństwa w Unii Europejskiej i jej sąsiedztwie uległ znacznemu pogorszeniu, co skutkuje dziś trudnymi i bezprecedensowymi wyzwaniami, którym żaden kraj nie jest w stanie sprostać samodzielnie. UE doświadcza zagrożeń na swoim terytorium w stopniu większym niż kiedykolwiek dotąd. W sytuacjach realnego zagrożenia Europa powinna być silniejsza i szybsza w działaniu. Potrzeba solidarności i większej odporności na ryzyka i zagrożenia wymagają od UE jedności oraz wspólnego i systematycznego działania w porozumieniu z sojusznikami, partnerami i państwami trzecimi. Zapobieganie, dzielenie się danymi szczególnie chronionymi, unikanie i kończenie konfliktów zbrojnych, przezwyciężenie powszechnych naruszeń praw człowieka, szerzenie demokracji i rządów prawa oraz zwalczanie terroryzmu są priorytetami UE i jej obywateli oraz powinny być prowadzone zarówno w UE, jak i poza jej granicami. Niezwykle ważne jest poczynienie szybkich dalszych postępów pod względem rozwoju zdolności obronnych UE. Dotyczy to także potrzeby zwiększenia zdolności reagowania w celu zapewnienia skuteczniejszego, szybszego i elastyczniejszego reagowania i rozmieszczania misji w dziedzinie Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, które mają kluczowe znaczenie jako jeden z filarów kompleksowego podejścia UE. Rośnie też znaczenie, wręcz konieczność strategicznej współpracy w zakresie bezpieczeństwa i obronności z partnerami UE, w szczególności ONZ, NATO, OBWE, Unią Afrykańską, Ligą Państw Arabskich i ASEAN, a także z partnerami strategicznymi i innymi krajami partnerskimi – w sąsiedztwie UE oraz w wymiarze bardziej globalnym.
EN
In situations of real danger, Europe should be stronger and faster in action. Solidarity and resilience require the EU to be united and to act jointly and systematically in consultation with allies, partners and third countries. Preventing, sharing sensitive data, ending armed conflict, overcoming widespread human rights violations, spreading democracy and the rule of law, and combating terrorism are priorities of the EU and its citizens, and should be carried out both within the EU and abroad. It is extremely important to make rapid further progress in the development of civilian capabilities. This includes the need to increase responsiveness to ensure more efficient, faster and more flexible deployment of civilian missions in the field of the Common Security and Defense Policy, which are key as one of the pillars of the EU’s comprehensive approach.
4
Publication available in full text mode
Content available

Siły zbrojne Unii Europejskiej

72%
PL
Artykuł zawiera analizę procesu budowy europejskich zdolności militarnych w wymiarze polityczno-instytucjonalnym oraz analizę potencjału wojskowego państw członkowskich Unii Europejskiej. Celem pozostaje nakreślenie genezy procesu politycznego, zakładającego budowę sił zbrojnych UE (armii europejskiej) z uwzględnieniem priorytetów nowej Strategii Bezpieczeństwa UE z 2016r. oraz implikacji w realizacji przyjętych założeń. Zasadnicza część artykułu odnosi się do analizy danych statystycznych w zakresie wielkość i wyposażenia armii poszczególnych państw UE oraz ich rozmieszczenia w regionie. Na tej podstawie możliwym było także określenie potęgi ogólnej i wojskowej państw UE.
EN
The article focuses on the analysis of the process of building European military capabilities in the political and institutional dimension, as well as the analysis of the EU Member States military capabilities. The aim is to sketch the genesis of the political process, which assumes the construction of the EU's armed forces (the European army), taking into account the priorities of the new EU Security Strategy 2016 as well as the implications in the implementation of the adopted assumptions. The main part of the article refers to the analysis of statistical data regarding the size and equipment of the army of individual EU states and their distribution in the region. On this basis, it was also possible to define the general and military power of the EU states.
PL
Celem artykułu jest analiza Unii Europejskiej jako aktora na arenie międzynarodowej z punktu widzenia trzech najbardziej wpływowych koncepcji, tj. Europy jako potęgi cywilnej, normatywnej i militarnej. Charakterystyka dokonana jest przy uwzględnieniu ewolucji aktywności zewnętrznej Unii, począwszy od nieudanych prób zainicjowania integracji politycznej w latach 50. XX wieku aż do okresu po wejściu w życie traktatu lizbońskiego w 2009 r. Unia Europejska jest traktowana jako nowy rodzaj potęgi, którego wartość wynika ze stosowania instrumentów gospodarczych i dyplomatycznych (potęga cywilna), przywiązania do wartości i norm prawa międzynarodowego (potęga normatywna) oraz z ograniczonego stosowania instrumentów militarnych w postaci operacji petersberskich (potęga militarna). UE nie może jednak w pełni odegrać istotnej roli na arenie międzynarodowej. Ograniczenia w tym zakresie wynikają z braku należytej reakcji przez UE na wiele bieżących wyzwań o charakterze wewnętrznym (np. Brexit) lub zewnętrznych (np. wojna domowa w Syrii i napływ uchodźców do Europy). Są one także rezultatem faktu, że Unia Europejska jest traktowana jako struktura hybrydowa, gdyż wywodzi się z różnych źródeł lub składa się z elementów o odmiennym lub przeciwstawnym charakterze.
EN
The aim of the article is to analyse the European Union as an actor in the international arena from the point of view of the three most influential concepts, i.e. Europe as a civilian, normative and military power. Characterization is made taking into account the evolution of the Union's external activities ranging from failed attempts to initiate political integration in the 1950s until the period after the entry into force of the Treaty of Lisbon in 2009. The European Union is treated as a new kind of power, whose value is derived from the use of economic and diplomatic instruments (a civilian power), attachment to the values and norms of international law (a normative power) and the limited use of military instruments in the form of Petersberg operations (a military power). The EU cannot fully play a significant role in the international arena. Restrictions in this regard derive from the lack of an adequate response by the EU to many current challenges internal (e.g. Brexit) or external challenges (e.g. the war in Syria and the influx of refugees to Europe). They are also the result of the fact that the European Union is treated as a hybrid structure, since it is derived from different sources, or consists of elements with different or opposite nature.
PL
Artykuł dotyczy kluczowych założeń koncepcji sieci węzłów transportowych na potrzeby Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Prace nad przedmiotową koncepcją zostały zainicjowane w ramach Europejskiej Agencji Obrony, natomiast w marcu 2017 roku podpisane zostało porozumienie w przedmiotowej kwestii. W artykule wskazano potencjalne korzyści i ryzyka wynikające z wdrożenia projektu.
EN
The article concerns key assumptions of the transportation hubs network concept for the EU Common Security and Defence Policy. The conceptual works have been initiated by the European Defence Agency, and in March 2017 an agreement was signed on that issue. This article outlines the potential benefits and risks of the project implementation.
PL
Celem artykułu „Perspektywy utworzenia wspólnej armii europejskiej a kryzys funkcjonowania Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku” jest przedstawienie renesansu idei budowy armii europejskiej. Autor wskazuje na przyczyny tego zjawiska i związane z tym stanowiska wybranych państw. Ponadto rozważa możliwości jej realizacji w czasie kryzysu Unii Europejskiej. Stawia szereg pytań dotyczących nie tylko jej zasadności, ale i adekwatności do procesu integracji europejskiej. Nie pozostawia wątpliwości, że ewentualne powstanie armii europejskiej jest procesem długim. Wymaga od państw członkowskich pogodzenia ich interesów narodowych i odpowiedzi na pytanie o to, czy Unia Europejska ma być w pełnym tych słów znaczeniu mocarstwem globalnym, czy jedynie sektorowym.
EN
The purpose of the article “The Prospects of establishing a common European Army in the time of the European Union crisis in the second decade of the XXI Century” is to present the renaissance of idea an European army. The author points out the reasons for this phenomenon and position of selected countries. Moreover, he considers the possibility of its implementation during the crisis of the European Union. He poses a number of questions about its need and the adequacy to the process of European integration. But there is no doubt that the possible establishment of an European army is a long process. It requires the Member States to reconcile their national interests and answer the question whether the European Union should be a global or only sectoral power.
PL
Postępująca integracja militarna UE może stać się impulsem do podjęcia działań na rzecz zwiększenia zakresu partycypacji parlamentów krajowych państw członkowskich w procesach decyzyjnych dotyczących delegowania sił zbrojnych. W systemie decyzyjnym w Niemczech wyraźnie wykształcone konstytucyjne kompetencje kontrolne posiada Bundestag, co jest rezultatem specyfi cznej kultury polityczno-militarnej i nadal powściągliwego stosunku do użycia armii. Parlamenty państw członkowskich dysponują także dodatkowymi możliwościami kontrolnymi na podstawie swoich uprawnień dotyczących kontrolowania procesów decyzyjnych w UE. Bundestag ma ograniczoną rolę w weryfi kowaniu procesu decyzyjnego WPBiO tą drogą z różnych powodów. Realizacja politycznego celu integracji europejskiej w dziedzinie obronnej (zarówno w formie operacji militarnych, jak i unii obronnej) wymagałaby zmodyfi kowania uprawnień kontrolnych Bundestagu. Zmiana systemu decyzyjnego jest ważna ze względów legitymizacyjnych oraz pragmatycznych, jeśli Niemcy zamierzają kontynuować rozbudowę WPBiO.
EN
The progressing military integration of the EU may become an impulse to undertake changes aimed at increasing the scope of participation of national parliaments in the Member States in decisionmaking processes concerning the delegation of armed forces. In the decision-making system in Germany, the Bundestag has clearly developed constitutional control powers, which is the result of a specific political and military culture and the still reserved attitude towards the use of military force. Member State parliaments also have additional powers of scrutiny based on their powers to scrutinize EU decision-making. The Bundestag has a limited role in scrutinizing the CSDP decision-making process in this way for a variety of reasons. Realization of the political goal of European integration in the fi eld of defense (both in the form of military operations and a defense union) would require modifying the Bundestag’s scrutiny powers. Modifying the decision-making system is important for legitimacy and pragmatic reasons if Germany intends to continue the expansion of the CSDP.
EN
With the 2019 EU–China Strategic Outlook, the EU has revalidated its dual perspective on China as cooperation partner and strategic competitor at the same time. So far, considerations of China in EU and EU Member States have primarily focused on economic questions. However, as China‘s foreign policy becomes more assertive and visible via military deployments in the EU‘s geopolitical neighbourhood, the EU needs to confront this challenge by giving appropriate and concrete political responses in a geostrategic context as well. Based on the concept of „coopetition“, this article provides an analysis and subsequent recommendations on how the EU can integrate the “China factor” in its Common Security and Defence Policy, while ensuring that a balance of cooperation and competition in EU’s China policy is retained.
PL
Poprzez UE–Chiny perspektywę strategiczną na 2019 rok, UE ponownie potwierdziła swoje podwójne spojrzenie na Chiny jako partnera do współpracy i konkurenta strategicznego. Jak dotąd rozważania dotyczące Chin w obrębie Unii Europejskiej i jej państw członkowskich koncentrowały się głównie na kwestiach gospodarczych. Ale ponieważ polityka zagraniczna Chin staje się coraz bardziej asertywna i widoczna dzięki rozmieszczeniom wojskowym w geopolitycznym sąsiedztwie UE, Unia musi stawić czoła temu wyzwaniu, udzielając odpowiednich i konkretnych odpowiedzi politycznych również w kontekście geostrategicznym. W oparciu o koncepcję „koopetycji” niniejszy artykuł zawiera analizę i kolejne zalecenia dotyczące tego, w jaki sposób UE może włączyć „czynnik Chin” do swojej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, zachowując jednocześnie równowagę współpracy i konkurencji w polityce wobec Chin.
EN
Governance is a way for society to get organised, take and implement decisions by means of mutual understanding, reaching agreements and taking actions. It works at every level and is visible in social, political and economic dimensions. It includes a range of instruments, principles, institutions and practical action. States, governmental and non-governmental entities with some competences in governance aim to boost development level and provide security to their citizens. The concept of multi-level governance (MLG) is a characteristic of the European Union (EU) and its areas, where it is capable of exercising its governance at many levels using sectorial internal and external policies. This article focuses on multi-level security management by the European Union within the concept of Security Sector Reform (SSR), dedicated to two sectorial external policies, i.e. the Common Foreign and Security Policy (CFSP), and the Common Security and Defence Policy (CFDP). In this article, the author will attempt to explain what Security Sector Reform actually means for the European Union. For better understanding this analysis author adopted the multi-level governance theory to demonstrate how the SSR concept can be combined with MLG. The author put forward a thesis that, due to many similarities, i.e. in the EU approach to security management in external relations.
PL
Zarządzanie jest sposobem na zorganizowanie się społeczeństwa, podejmowanie i wdrażanie decyzji poprzez wzajemne zrozumienie, zawieranie porozumień i podejmowanie działań. Działa to na każdym poziomie, i widoczne jest w wymiarze społecznym, politycznym i ekonomicznym. Obejmuje szereg instrumentów, zasad, instytucji i praktycznych działań. Państwa, jednostki rządowe i pozarządowe posiadające pewne kompetencje w zakresie zarządzania mają na celu zwiększenie poziomu rozwoju i zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Koncepcja wielopoziomowego zarządzania (MLG) jest charakterystyczna dla Unii Europejskiej (UE) i tych obszarów, w których jest ona zdolna do sprawowania władzy na wielu poziomach przy użyciu sektorowych polityk wewnętrznych i zewnętrznych. Niniejszy artykuł koncentruje się na wielopoziomowym zarządzaniu bezpieczeństwem przez Unię Europejską w ramach reformy sektora bezpieczeństwa, dedykowanej zewnętrznej polityce, tj. Wspólnej Polityce Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony. W artykule autorka spróbuje wyjaśnić, co tak naprawdę oznacza reforma sektora bezpieczeństwa dla Unii Europejskiej. Aby lepiej zrozumieć tę analizę, autorka przyjęła teorię wielopoziomowego zarządzania, żeby pokazać, w jaki sposób można połączyć koncepcję reformy sektora bezpieczeństwa z wielopoziomowym zarządzaniem. Autorka wysunęła tezę, że koncepcja SSR jest realizowana w ramach wielopoziomowego zarządzania bezpieczeństwem, z uwagi na wiele podobieństw, np. w podejściu do zarządzania bezpieczeństwem przez UE w jej relacjach zewnętrznych.
EN
Zarządzanie jest sposobem na zorganizowanie się społeczeństwa, podejmowanie i wdrażanie decyzji poprzez wzajemne zrozumienie, zawieranie porozumień i podejmowanie działań. Działa to na każdym poziomie, i widoczne jest w wymiarze społecznym, politycznym i ekonomicznym. Obejmuje szereg instrumentów, zasad, instytucji i praktycznych działań. Państwa, jednostki rządowe i pozarządowe posiadające pewne kompetencje w zakresie zarządzania mają na celu zwiększenie poziomu rozwoju i zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Koncepcja wielopoziomowego zarządzania (MLG) jest charakterystyczna dla Unii Europejskiej (UE) i tych obszarów, w których jest ona zdolna do sprawowania władzy na wielu poziomach przy użyciu sektorowych polityk wewnętrznych i zewnętrznych. Niniejszy artykuł koncentruje się na wielopoziomowym zarządzaniu bezpieczeństwem przez Unię Europejską w ramach reformy sektora bezpieczeństwa, dedykowanej zewnętrznej polityce, tj. Wspólnej Polityce Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony. W artykule autorka spróbuje wyjaśnić, co tak naprawdę oznacza reforma sektora bezpieczeństwa dla Unii Europejskiej. Aby lepiej zrozumieć tę analizę, autorka przyjęła teorię wielopoziomowego zarządzania, żeby pokazać, w jaki sposób można połączyć koncepcję reformy sektora bezpieczeństwa z wielopoziomowym zarządzaniem. Autorka wysunęła tezę, że koncepcja SSR jest realizowana w ramach wielopoziomowego zarządzania bezpieczeństwem, z uwagi na wiele podobieństw, np. w podejściu do zarządzania bezpieczeństwem przez UE w jej relacjach zewnętrznych.
PL
Artykuł porusza problematykę genezy procesu integracyjnego w Europie Zachodniej, a ściślej powstania Unii Europejskiej. Jej głównym motorem napędowym w obszarze bezpieczeństwa europejskiego jest Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony. Autor w sposób syntetyczny przedstawia jej genezę, proces ewolucyjny, funkcjonowanie oraz jej zadania od 1992 r., czyli od podpisania Traktatu w Maastricht, aż do dnia dzisiejszego.
EN
The European Union fills Europe with itself – it also tries to do this by building its international identity. Its impact on the “rest of the world” is also shown by the EU position on economics, demographics and its political potential. The main goal of the EU is to play a key role on the international scene. Since the illegal annexation of the Autonomous Republic of Crimea by the Russian Federation and the Ukrainian-Russian Donbass conflict, the European Union remains firmly committed to Ukraine’s sovereignty and territorial integrity. The European Union’s response is to desire a strengthening of security in the activities of key entities for Polish security – NATO and the USA. But unfortunately the EU’s reaction to Russia’s actions proved inadequate to the ambition of playing a key role in the field of security and was limited primarily to diplomatic pressure and economic sanctions.
EN
This article is an attempt to analyze the implications of Brexit for the Common Security and Defence Policy. Along with a synthetic presentation of key points in the EU’s security and defence integration process, Britain’s hitherto involvement in these activities has been assessed as well. The article concludes with an outline of possible trends of change within the CSDP.
PL
Artykuł jest próbą analizy konsekwencji Brexitu dla Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej. Dokonano w nim syntezy kluczowych wydarzeń w procesie integracji w obszarze bezpieczeństwa i obrony UE, a także oceny dotychczasowego zaangażowania Wielkiej Brytanii w te działania. Artykuł kończy się nakreśleniem możliwych kierunków zmian w ramach WPBiO.
EN
Germany’s military cooperation with European partners is undertaken either within the European Union or outside its structures. The cooperation within the European Union takes place mainly on two levels: inter-governmental and supranational. The cooperation outside the EU is also focused on two levels: bilateral and multilateral. The author’s intention is to identify the direction of the evolution of the German concepts of military cooperation in Europe during the reign of Angela Merkel using a multi-level approach. Concepts co-created or co-implemented by Germany assume that strong and united Europe can counteract external threats by development of its own military component. It is clear, that there is conceptual asymmetry, that is why there are more intergovernmental concepts (military missions, PESCO, strengthened CSDP, EI2) than transnational concepts, from which we distinguish the only one, e.g. the concept of the European army. The influence on the evolution of the German concepts can have an integral federalism, which this country adheres to, and which was implemented after the Second World War into the political and administrative system, i.e. system based on multilevelness and cooperation of authorities, that has proved effective, so it can also be effective in multi-level military cooperation in the EU.
PL
Współpraca wojskowa Niemiec z partnerami europejskimi podejmowana jest albo w ramach Unii Europejskiej, albo poza jej strukturami. Współpraca w ramach Unii Europejskiej odbywa się głównie na dwóch poziomach: międzyrządowym i ponadnarodowym. Z kolei współpraca poza UE skoncentrowana jest także na dwóch poziomach: bilateralnym i multilateralnym. Zamiarem Autora jest zidentyfikowanie kierunku ewolucji niemieckich koncepcji współpracy wojskowej w Europie w okresie rządów kanclerz Angeli Merkel z jednoczesnym wykorzystaniem wielopoziomowego podejścia. Koncepcje współtworzone bądź współrealizowane przez Niemcy zakładają, że silna i zjednoczona Europa może odeprzeć zagrożenia zewnętrzne, gdy będzie rozwijała własny komponent wojskowy. Wyraźnie widać asymetrię koncepcyjną, dlatego jest więcej koncepcji międzyrządowych (misje wojskowe, PESCO, wzmocniona WPBiO, EI2) niż koncepcji ponadnarodowych, z których można mówić właściwie o jednej, czyli o koncepcji armii europejskiej. Wpływ na ewolucję koncepcji niemieckich może mieć integralny federalizm, jakiemu to państwo hołduje, i który implementował po drugiej wojnie światowej do ustroju politycznego i administracyjnego, czyli oparty o wielopoziomowość i współdziałanie władz system, który się sprawdził, przynosi efekty, więc także może przynieść efekty w wielopoziomowej współpracy wojskowej w UE.
EN
Poprzez UE–Chiny perspektywę strategiczną na 2019 rok, UE ponownie potwierdziła swoje podwójne spojrzenie na Chiny jako partnera do współpracy i konkurenta strategicznego. Jak dotąd rozważania dotyczące Chin w obrębie Unii Europejskiej i jej państw członkowskich koncentrowały się głównie na kwestiach gospodarczych. Ale ponieważ polityka zagraniczna Chin staje się coraz bardziej asertywna i widoczna dzięki rozmieszczeniom wojskowym w geopolitycznym sąsiedztwie UE, Unia musi stawić czoła temu wyzwaniu, udzielając odpowiednich i konkretnych odpowiedzi politycznych również w kontekście geostrategicznym. W oparciu o koncepcję „koopetycji” niniejszy artykuł zawiera analizę i kolejne zalecenia dotyczące tego, w jaki sposób UE może włączyć „czynnik Chin” do swojej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, zachowując jednocześnie równowagę współpracy i konkurencji w polityce wobec Chin
EN
The countries of the European Union, after the announcement by the UK of its decision to leave the Community, must redefine their approach to defence policy special in frame of Common Security and Defence Policy. Recent initiatives in the area of making the EU credible on the international stage show the determination of other Member States to build their defence policies on the basis of projects that for years have had no chance of becoming a reality, precisely because of the opposition of London.
PL
Państwa Unii Europejskiej, po ogłoszeniu przez Wielką Brytanię decyzji o opuszczeniu Wspólnoty, muszą ponownie zredefiniować swoje podejście do polityki obronnej i kluczowej w tym zakresie Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Inicjatywy podjęte w ostatnim czasie w obszarze uwiarygodniania UE na arenie międzynarodowej, wskazują na determinację pozostałych państw członkowskich, by budować politykę obronną w oparciu o projekty, które przez lata nie miały szansy na urzeczywistnienie, właśnie z powodu sprzeciwu Londynu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.