Search results

1

Adoracja Matki Boskiej w asyście dwóch świętych Janów w zbiorach Katedry Wawelskiej

100%

Piwocka M.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

There is a canvas (98,5 x 222,5cm) in the Wawel Cathedral that is not connected with any existing or historically documented altars inside the church (il. 1-3). Owing to its shape it has so far been considered to have been a predella, which - taking into account its size and proportions - seems rather unlikely. It may have been the top of the middle part of a retable, possibly in an altar dedicated to the two St. Johns. The painting presents the Virgin Mary with the Child seated under a canopy, attended by the two Saints, adored by kneeling angels with censers in their hands. A graphic model of the scene has been found; it is an engraving by Jan Sadeler (1550-1600) based on a design by Hans von Aachen (1552-1615), released in Munich in 1589 (il. 4). In Albertina, in Vienna, a working copy of the graphic made by Hans von Aachen has been preserved (il. 5) as well as a composition sketch by the same artist at the Herzog Anton Ulrich-Museum in Braunschweig. An inscription on the drawing from 1589 reads: POENA ET PROEMIVM; there are also quotations from psalms and a dedication to Phillip Wilhelm (1576-1598), bishop of Regenzburg in 1589, later cardinal (1596), son of a Bavarian ruler Wilhelm V Wittelsbach (1548-1626). The young hierarch got it in the year of his consecration as a bishop. A pendant to it is the plate by Jan Sadeler of 1590, after Peter Candid (1548-1628), which was dedicated to Phillip Wilhelm’s younger brother - Ferdinand (1577-1650), later bishop of Cologne. The engraving also shows St. Mary with the Child in the company of St. Stephen and St. Laurence. Both works coincide with the artistic activity of Jan Sadeler and Hans von Achen in Munich, where they were summoned by Wilhelm V, and represent strictly planned art created for his court. Another painted version of Sadeler’s engraving was found in a Polish private collection. This is a small, good painting on panel, faithfully reproducing physiognomy and inscriptions known from the prototype. The picture in the Wawel Cathedral, probably painted in Cracow between 1600-1630 and based on the Munich model, is one of the examples of assimilating mannerist engravings from southern Germany in the Cracow environment. Their large influx into Little Poland at the end of the 16th and the beginning of the 17th century may be connected with animated contacts of Sigismund I ll’s court with Bavaria and its artistic centres such as Augsburg, the main purveyor of goldsmith’s work for the Polish king’s court.

PL

W katedrze na Wawelu znajduje się obraz na płótnie, w kształcie wydłużonego prostokąta o półkolistych zakończeniach z kwadratowymi wykrojami w narożnikach, formatem zbliżony do predelli. Izolowane dzieło, nie związane z żadnym z istniejących ołtarzy, nie występuje w inwentarzach i nie ma - jak dotąd - potwierdzonej katedralnej metryki. Jego obecność w świątyni może łączyć się z akcją gromadzenia zabytków sakralnych podjętą około roku 1900, z myślą o utworzeniu w Krakowie Muzeum Diecezjalnego. Wobec milczenia źródeł domniemana proweniencja spoza katedry, z szeroko pojętego terenu Małopolski, wydaje się bardziej prawdopodobna niż odłączenie malowidła od któregoś z wawelskich ołtarzy.

2

Venite adoremus Dominum Regem (Salmo 95)

94%

Bazyliński S.

The Biblical Annals

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

37-57

EN

Psalm 95, a liturgical hymn to Yhwh-King, is a coherent literary composition. Its seemingly heterogeneous features converge in the solemn worship of the divine kingship. The exaltation of God by the cultic assembly in the Jerusalem temple consists of praise (vv.1-5) and of adoration (vv.6-11). The rationale of tôdâ resides in the greatness and sovereignty of the Creator who rules over the entire world. The motive for proskynesis is threefold: (1) the covenant between the Fashioner of Israel and his people, (2) an exhortation to be docile to Yhwh’s voice and (3) an admonition to avoid stubbornness, a mistake made by the Meriba generation.

IT

Psalm 95, a liturgical hymn to Yhwh-King, is a coherent literary composition.Its seemingly heterogeneous features converge in the solemn worship of thedivine kingship. The exaltation of God by the cultic assembly in the Jerusalem templeconsists of praise (vv.1-5) and of adoration (vv.6-11). The rationale of tôdâ resides in the greatness and sovereignty of the Creator who rules over the entire world. The motive for proskynesis is threefold: (1) the covenant between the Fashioner of Israel and his people, (2) an exhortation to be docile to Yhwh’s voice and (3) an admonition to avoid stubbornness, a mistake made by the Meriba generation.

3

Teologia obrzędu wystawienia i adoracji Najświętszego Sakramentu

84%

Kwiatkowski D.

Studia Gdańskie

|

2017

|

issue 40

59-71

PL

W Eucharystii zawiera się całe dobro duchowe Kościoła, czyli Jezus Chrystus, który jest naszą Paschą i Chlebem żywym, który przez swoje ożywione przez Ducha Świętego i ożywiające Ciało daje życie ludziom. Swoją zbawczą skuteczność czerpie ona z realnej obecności Chrystusa. Z Eucharystią wiążą się również inne popularne formy kultu praktykowane w Kościele. Najbardziej znaną i rozpowszechnioną formą kultu Eucharystii poza Mszą św. jest niewątpliwie wystawienie i adoracja Najświętszego Sakramentu. Praktykowana jest ona na różne sposoby: znane są tak zwane wieczyste adoracje Najświętszego Sakramentu, podczas których adoruje się Chrystusa Eucharystycznego przez cały dzień, nabożeństwa czterdziestogodzinne, nabożeństwa różańcowe i inne okazjonalne formy tego kultu. Artykuł ukazuje teologiczne podstawy dla adoracji Najświętszego Sakramentu. Adoracja Chrystusa Eucharystycznego podkreśla odkupieńczy wymiar przebywania Boga pośród swojego ludu i zachęca do pełnego uczestnictwa we Mszy Świętej. Najważniejszym motywem dla adoracji jest rzeczywista obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Uroczysta adoracja Chrystusa Eucharystycznego ma zawsze wymiar teocentryczny, chrystologiczny, eklezjalny i eschatologiczny.

EN

The Eucharist contains the entire spiritual good of the Church, that is Jesus Christ, our Passover and living bread. Through his flesh, made living and life-giving by the Holy Spirit, he gives life to men. The Eucharist draws its saving effectiveness from the real presence of Christ. There are other popular forms of cult outside Holy Mass which are connected with the Eucharist and practised in the Church. The best known and most widespread of these is the Eucharistic Exposition and Adoration. It is practised in various forms: so-called Perpetual adoration, which takes place in chapels where the Body of Christ is adored round the clock; forty-hour adoration; rosary services and other occasional forms of that cult. This article reveals the theological basis for adoration of the Most Blessed Sacrament. Adoration of Christ in the Eucharist underlines the redemptive dimension of God who is present among his people and encourages them to full participation in Holy Mass. The most important motive for adoration is the real presence of Christ in the Most Blessed Sacrament. Solemn adoration of Christ in the Eucharist always has the theocentric, christological, ecclesiastical and eschatological dimension.

4

Adoracja latria na podstawie pism Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej

84%

Wilk J.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 47

93-109

EN

As performing the study of the latria issue in Elizabeth’s Catez writings – Elizabeth of the Trinity, first the aspect of adoration itself has been specified (latria, dulia, hyperdulia). Next, the adoration topic in Elizabeth’s writings has been introduced– “adoration in the Elizabeth’s Catez perception” and then, there have been pointed out and done the analysis of the following adoration aspects: “adoration latria before the Holy Sacrament”, “adoration latria as spiritual remaining by Jesus that is present in the other person”, “adoration latria as a form of support or thanksgiving”, “adoration latria and silence and calm”, “adoration latria and action”, “Mary as the teacher and model of adoration”. In Elizabeth’s of the Trinity adorable remaining by God, the naturalness of her outlook was clearly visible. She didn’t have to force herself to it, and the time spent on adoration didn’t hang for her. It was definitely God’s grace who is “the creator of wanting and acting according to [His] will” (Phil 2:13), but also her connection with God that was full of simplicity and love.

PL

Przeprowadzając studium zagadnienia adoracji latria w pismach Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej, najpierw sprecyzowano kwestię samej adoracji (latria, dulia, hiperdulia). Następnie wprowadzono w temat adoracji w pismach Elżbiety – „adoracja w percepcji Elżbiety Catez” oraz wyszczególniono i przeprowadzono analizę następujących aspektów adoracji: „adoracja latria przed Najświętszym Sakramentem”, „adoracja latria, jako duchowe trwanie przy Jezusie obecnym w drugim człowieku”, „adoracja latria, jako forma wsparcia lub dziękczynienia”, „adoracja latria a milczenie i cisza”, „adoracja latria i actio”, „Maryja, jako wzór i nauczycielka adoracji”. W adoracyjnym trwaniu przy Bogu przez Elżbietę od Trójcy Świętej, wyraźnie widoczna była naturalność jej postawy. Nie musiała się do niej przymuszać, a czas przeżywany na adoracji nie dłużył się jej. Była to z pewnością łaska Boga, który jest „sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą” (Flp 2,13), ale i jej pełna prostoty oraz miłości więź z Bogiem.

5

Duchowa sylwetka alumna Jana Ślęzaka na podstawie notatek rekolekcyjnych z lat 1935–1937

84%

Rąpała T.

Tarnowskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 36

|

issue 2

EN

The spiritual notes of seminarian Jan Ślęzak need to be read during the prayer. As a result, it would be easier to understand their deeper meaning that grew in the heart of a young boy, the heart, which was filled with the desire for sanctity. This desire, as he used to say, needs to be achieved with “the iron discipline.”After a lecture of Notatki… we can see that he was open for the seminary formation and he had a vision of the future. Jan submitted himself to the Word of God and worshipped Jesus Christ present in the Blessed Sacrament. This was a source of his spiritual life that he was discovering when we was a seminarian and remained faithful to it till the end of his life. Consequently, his priestly service was so fruitful. Many testimonies of his parishioners are the evidence of his outstanding work.A close relation with God in the prayer enabled seminarian Jan to discover very important issue: gifts that we receive from God. A person who is sensitive to God’s matters is grateful for all that comes from God. The person sees that his whole life and each day is a gift for others.A deeper look, which Jan had, is expressed in his notes on the topic of death. Life is a short period which we need to live in a total closeness to God. It means that death is a passage to the eternity, where the experience of God is in fullness of joy. A spiritual figure of Jan Ślęzak is an example for the present formation of seminarians. It is good to draw on the experience of people, for whom God was a center of every action.

PL

Ksiądz Jan Ślęzak, proboszcz w Ołpinach był człowiekiem, który realizował powołanie w sposób radosny i bardzo ofiarny. Rozpalała go miłość do Boga, a poprzez to do drugiego człowieka. Był księdzem „z powołania” – zgodnie z określeniem, którego wierni używają w odniesieniu do księży, którzy są dla nich, a nie dla siebie.Z Notatek rekolekcyjnych wiemy, w jaki sposób kształtował swe powołanie alumn Jan. Bardzo wyraźnie dostrzegamy jego zaangażowanie w formację ludzką, duchową i intelektualną. To właśnie w Seminarium Duchownym w Tarnowie odnalazł fundament na całe życie. Dlatego też posługa w parafii przynosiła tak wiele owoców.Ksiądz Jan Ślęzak wpisuje się w profil duchowy księdza diecezjalnego, który spala się w posłudze kapłańskiej dla wiernych, ogłaszając zmartwychwstałego Chrystusa. Tym profilem jest bycie dla ludu, bycie z ludem. I to ma najgłębszy sens.

6

Postacie Postacie konsekrowane a wystawienie eucharystyczne. Aspekt prawno-liturgiczny

84%

Adamczyk J.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2022

|

vol. 59

|

issue 1

101-116

EN

Christ in the Eucharist is entitled to the cult of adoration. The aim of the article is to present the issues of presenting Eucharistic species for adoration in the legal and liturgical aspect. The first part of the article presents the issue of Christ's presence in the Eucharist under the form of bread and wine. The second part presents the problem of exposing the Eucharistic Christ in the form of bread, while the third part presents the prohibition of exposing the Blood of Christ to adoration.

PL

Chrystusowi w Eucharystii przysługuje kult adoracji. Celem artykułu jest ukazanie problematyki wystawiania do adoracji postaci eucharystycznych w aspekcie prawno-liturgicznym. W pierwszej części artykułu ukazano kwestię obecności Chrystusa w Eucharystii pod postaciami chleba i wina. W części drugiej przedstawiono problematykę wystawienia Chrystusa eucharystycznego pod postacią chleba, natomiast część trzecia ukazała zakaz wystawiania do adoracji Krwi Chrystusa.

7

Kult adoracji eucharystycznej źródłem autentycznych chrześcijańskich postaw moralnych

71%

Kwiatkowski D.

Teologia i Moralność

|

2017

|

vol. 12

|

issue 2(22)

259-272

EN

The next most popular form of Eucharist, aside from Holy Mass, is the adoration of The Highest Sacrament. The article depicts the great force coming from the adoration and its infl uence on shaping Christian moral attitudes. A prayer in front of Christ, present in the Eucharist, is a necessity for building one’s sanctity and living with the rules of the Gospel. It also opens new ways of Christian lifestyle and shows proof of, hidden in The Highest Sacrament, Christ’s eucharistic love. This personal experience with the Saviour is a real spring of Christian moral attitudes, which are faith, hope and love. The adoration of The Highest Sacrament strengthens the believers on their way towards the eternity and allows them to anticipate it.

8

Milczenie wobec tajemnicy Boga i teologia

67%

Królikowski J.

Sympozjum

|

2019

|

issue 1(36)

119-142

PL

Tradycja chrześcijańska, czerpiąc inspirację z Biblii, podkreśla, że milczenie stanowi jeden z kluczowych elementów duchowości oraz procesu poznawczego w teologii. Zarówno więc tradycja, jak i dzisiejsze zmaganie się z „dyktaturą hałasu”, domagają się, aby na nowo uzasadnić potrzebę milczenia. W artykule zwracamy uwagę przede wszystkim na potrzebę powrotu do milczenia w teologii, ponieważ pozwala ona uchwycić wymiar tajemnicy zawarty w objawieniu Bożym oraz otworzyć się na mówienie Boga i na jego właściwe rozumienie, aby mogło dojrzeć do miłości, kontemplacji i adoracji. Chodzi więc o najbardziej właściwe postawy człowieka w stosunku do Boga.

EN

Christian tradition, drawing its inspiration from the Bible, emphasises that silence constitutes one of the key elements of spirituality and the cognitive process in theology. Therefore, not only tradition but also today’s struggle with the „dictatorship of noise” call for a renewed justification of the need for silence. In this article we highlight the need for the return to silence in theology, since it provides the opportunity to grasp the dimension of the mystery included in God’s revelation and it helps us to open our ears to God’s voice and to get the correct understanding of it so that it would grow to love, contemplation and adoration. Thus, it is all concentrated around the most appropriate attitudes of man towards God.

9

Echo modlitwy wewnętrznej w notatkach Karola Wojtyły – Jana Pawła II

67%

Nowak M.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2018

|

issue 35-36

67-77

EN

The author analyses meditative reflections by Karol Wojtyła – John Paul II, collected in a volume entitled I Am so Much in God’s Hands. Personal Notes, 1962–2003 (Krakow 2014). The author examines the fragments of the text in which the speaker is identical with the addressee, and where internal prayer acts: meditations, contemplations and adorations. They are components of a reflection day or a religious retreat defined as a macro-genre (a collective genre). When expressed through language, internal prayers can be viewed in their text-typological and stylistic aspects. Karol Wojtyła’s retreat-related meditations reflect exponents of the religious style including a symbolic vision of the world, an attempt to unveil the reality that is hard to depict through discursive language and unreachable to common experience, a contemplative attitude towards reality and a stylistic understanding of the category of meditation.

PL

Przedmiotem analiz autorki są modlitewne rozważania Karola Wojtyły – Jana Pawła II zawarte w zbiorze: Jestem bardzo w rękach Bożych. Notatki osobiste 1962–2003. Badane są te fragmenty tekstu, w których nadawca jest tożsamy z odbiorcą, a modlitewne akty o charakterze wewnętrznym – medytacje, kontemplacje i adoracje – tworzą jeden z składników dnia skupienia lub rekolekcji pojmowanych jako makrogatunek (gatunek w formie kolekcji). Ujęzykowione modlitwy wewnętrzne pozwalają na ich ogląd zarówno w aspekcie genologicznym, jak i pod kątem cech stylowych. W rekolekcyjnych rozmyślaniach Karola Wojtyły uwidocznione zostają takie wykładniki stylu religijnego, jak: symboliczne widzenie świata, dążenie do odsłonięcia tego, co trudno wyrażalne w języku dyskursywnym i niedostępne w doświadczeniu potocznym, kontemplacyjna postawa wobec rzeczywistości oraz stylistycznie rozumiana kategoria medytacyjności.

10

Wyzwania moralne duchowości Najświętszego Serca Jezusowego

67%

Derdziuk A.

Sympozjum

|

2020

|

vol. 1(38)

81-96

PL

Każdy kult chrześcijański posiada wymiar liturgiczny i egzystencjalny. Kult Najświętszego Serca Jezusowego także znacząco wpływa na postępowanie moralne człowieka. Oddawanie czci Bożemu Sercu prowadzi do poznania i naśladowania postawy moralnej Jezusa Chrystusa. Do najbardziej charakterystycznych elementów tej postawy należą: poświęcenie się i wynagrodzenie Sercu Jezusa oraz kontemplacyjna adoracja. Naśladując Jezusa Chrystusa, człowiek odnajduje w Nim nie tylko ideał i wzór cnót teologalnych i moralnych, ale też źródło i zachętę do ich realizacji.

EN

Every Christian cult has liturgical and existential dimension. Cult of the Sacred Heart of Jesus significantly affects one’s moral conduct. Honoring Sacred Heart leads to knowing and following the moral attitude of Jesus Christ. Among the most characteristic elements of such attitude are for example self-sacrifice and reparation to the Sacred Heart of Jesus and contemplative adoration. Following Jesus Christ human being finds in Him not only the ideal and model of theological and moral virtues but also source and encouragement to its fulfillment.

11

Teologia znaków i postaw w obrzędzie wystawienia i adoracji Najświętszego Sakramentu

67%

Kwiatkowski D.

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

|

2009

|

vol. 1

239-256

IT

Il culto eucaristico non si limita solamente alla celebrazione della S. Messa, ma va oltre la stessa celebrazione del Sacrificio Eucaristico e riempie tutta la vita della Chiesa. La partecipazione nel Mistero dell’Eucaristia costituisce il più gran tesoro per i discepoli di Cristo. Il buon culto eucaristico dipende dalla consapevolezza della triplice dimensione del Sacramento dell’Eucaristia quale l’offerta, banchetto e la presenza e dal giusto equilibrio tra di loro. L’adorazione e l’esposizione del Santissimo Sacramento sono le più importanti forme del culto dell’Eucaristia, oltre alla stessa celebrazione della S. Messa. Il rinnovato rito dell’esposizione e dell’adorazione di Cristo, presente nell’Eucaristia, è ricco di segni, gesti e posizioni liturgici. L’uomo che adora Cristo vuole farlo in vari modi, esprimendo così il suo grande amore per il Salvatore, presente nel segno del pane. L’articolo spiega il significato teologico dei segni, gesti e posizioni liturgici adoperati nel rito, che è stato rinnovato dopo il Concilio Vaticano II. Nella suddetta esposizione sono stati sottolineati i seguenti temi: il Pane Eucaristico, il tabernacolo, l’ostensorio, l’incenso, le candele, la posizione in piedi e in ginocchio. Il rito dell’esposizione e dell’adorazione del Santissimo Sacramento, grazie alla ricchezza di vari segni, posizioni e gesti, aiuta il credente a vivere profondamente ed intimamente la presenza di Cristo nel segno del Pane. Il segno liturgico diventa importante quando è correttamente capito e poi interpretato. La simbologia dei singoli segni, posizioni e gesti – adoperati nel rito – porta i credenti alla stessa persona di Cristo. In questo modo Lui diventa vicino al suo popolo nel segno del Pane. Tutti segni liturgici del rito indicano la Sua vera e reale presenza che conduce l’uomo a contemplare l’amore di Dio che si rivela nei semplici e leggibili segni. Questa presenza, inoltre, predispone l’uomo per la preghiera dell’adorazione e del ringraziamento, dal quale nasce anche umile richiesta e fiducia nell’infinito amore di Dio, rivelato nel Gesù Cristo. Nell’analisi dei singoli segni, posizioni e gesti, che fanno parte del suddetto rito, ci colpisce la loro semplicità e chiarezza. Non troviamo in esso le cose inutili o superficiali, ma che tutti elementi portano a Cristo, presente nel Pane, e per questo il rito dell’adorazione aiuta la comunità, radunata intorno a Cristo, nel raccoglimento e nella preghiera.

12

Historyczny kontekst zaistnienia pozamszalnej pobożności eucharystycznej i formy jej wyrazu

59%

Żądło A.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2015

|

issue XII/12

123-141

XX

The content of the article of the above title was developed and presented in three topics, di-vided into smaller sections. From each of these topics, the intention is to penetrate the various issues related to the occurrence and development of certain, often cultivated to this day, outside-of-Mass forms of Eucharistic piety. First, then, one points to the respect for the consecrated Eucharistic species, as well as the reasons for their retention after the Holy Mass and of the faithful taking the Eucharist into homes. In the second section, the article presents the circumstances of the coming into being, within the life of the Church, of the public worship of the Eucharist. While the third describes the public expressions of Eucharistic devotion that in appropriate circumstances came into existence in the Church and which are present still today.

13

Koncepcja modlitwy integralnej według Orygenesa

59%

Szram M.

Verbum Vitae

|

2012

|

vol. 22

185-201

EN

The analysis of nature and structure of Christian prayer in Origen’s treatise De oratione (about 234), presented in this article, shows that this opuscule can be considered as a synthesis of the theory of prayer, but it doesn’t contain its decisive and precise conception. Following St. Paul’s teaching (1 Tm 2:1) Origen distinguishes four kinds of prayer: petition, thanksgiving, propitiation and adoration; but in the same time he is convinced that in practice they can’t be separated, because they form an integral act of prayer. For instance, propitiatory prayer can’t form separate prayer, but it is necessary condition of the preparation to each prayer. Origen’s conception was continued in the Latin Church in 5th century by John Cassian and it became base for the later development of the theology of prayer.

14

Pięć kroków pastoralnego nawrócenia

59%

Sadlak R.

|

2020

|

vol. 67

|

issue 6

69-84

EN

The contemporary Church urges all the believers to take up mental conversion, which is to re-realize their identity and the message that flows from it to the work of evangelization. One of the ways of pastoral conversion is to take five steps that symbolize the first five letters of the alphabet – A, B, C, D, E. To become an authentic evangelizer, one should adore God first, pray, then be a brother and sister to people, try to practice Christian Caritas and feel the disciple of Jesus. Only when these steps are taken will a believer, by God’s Grace, become a true evangelizer.

PL

Współczesny Kościół nawołuje wszystkich wiernych do podjęcia mentalnego nawrócenia, które ma polegać na uświadomieniu sobie na nowo swojej tożsamości i wypływającego z niej posłania do dzieła ewangelizacji. Jednym ze sposobów pastoralnego nawrócenia jest podjęcie pięciu kroków, które symbolizuje pierwszych pięć liter alfabetu: A, B, C, D, E. Aby stać się autentycznym ewangelizatorem, należy najpierw adorować Boga, modlić się, następnie być dla ludzi bratem i siostrą, starać się praktykować chrześcijańską caritas (miłość) i czuć się uczniem Jezusa. Dopiero wtedy, gdy te kroki będą podjęte, osoba wierząca stanie się z pomocą łaski Bożej autentycznym ewangelizatorem.

15

Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI

51%

Szymik J.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

5-21

PL

Wychowanie do prawdziwie chrześcijańskiej modlitwy będzie zawsze polegało na tym, co jasno wyłożył św. Paweł w swojej olśniewającej carmen Christo: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (por. Flp 2,5). Z dalszych wersetów wynika, jakie: miłość, dobroć, pokora, posłuszeństwo wobec Boga, dar z siebie. O moralność chodzi tu wtórnie (co nie znaczy: nieistotnie), pierwszorzędnie zaś o to, by myśleć, działać i kochać jak Jezus, w Nim i dla Niego. Bo Kościół jest wspólnotą zjednoczoną na modlitwie z Jezusem

EN

Ratzinger shows christological specifi city of Christian prayer against the background of the universal phenomenon of prayer based on existential imperative of human transcendental search for sense and longing for the Other. First of all, it consists not so much in the specifi c spiritual practice as a moral duty, as it has an ontological source. Jesus convinces of that on the pages of the Gospel, when He reveals the very essence of intertrinitary relations in His man’s prayer (both in its content and form) to His Father. The essential relationship between love and submission, adoratio and proskynesis, expressed by the filial communion with the Father’s will, also in the time of death, is a salutary ‘yes’ for us of God’s promises and defi nes what human piety actually is. Christian prayer consists in participating in the prayers of Jesus and – as such – it constitutes the foundation and essential experience of the Church.

16

Nabożeństwa i sakrament bierzmowania – publikacje dla dzieci i młodzieży w Polsce w latach 1945–1949

51%

Lewandowicz-Nosal G.

Folia Toruniensia

|

2018

|

vol. 18

111-131

PL

Teza/Cel: Celem artykułu jest analiza wydawnictw dla dzieci i młodzieży opublikowanych w Polsce w latach 1945–1949, a dotyczących udziału tej grupy w różnych typach nabożeństw i sakramencie bierzmowania. W załączonej bibliografii zamieszczono 30 pozycji. Metoda badawcza: Materiał analizowano z autopsji na podstawie egzemplarzy zachowanych w Bibliotece Narodowej. Omawiany zbiór został podzielony na następujące podgrupy: adoracje, nowenny, nabożeństwa różne – tu wyróżniono drogę krzyżową, różaniec oraz sakrament bierzmowania. W obrębie wyróżnionych typów poszczególne wydawnictwa opisano w porządku chronologicznym. Wyniki/Wnioski: Najwięcej pozycji opublikowano w 1949 r. w 12 ośrodkach. W większości były to teksty anonimowe lub ich autorami byli wyłącznie księża. Najważniejszymi wydawcami były wydawnictwa profesjonalne WAM z Krakowa, Wydawnictwo „Jedność” z Kielc, zakonne (oo. jezuici i redemptoryści oraz ss. loretanki), jak i wydawcy okazjonalni np. biuro parafialne przy kościele św. Józefa w Tczewie czy wydawcy świeccy. Publikacje dotyczące sakramentu bierzmowania odznaczają się wysokim stopniem standaryzacji. Niezwykle interesującym zjawiskiem są różne tłumaczenia hymnu Veni Creator (O Stworzycielu Duchu przyjdź).

EN

Aim: The aim of the article is to analyze publications for children and youth published in Poland in 1945-1949 which concerned the participation of this group in various types of religious services and the sacrament of Confirmation. The enclosed bibliography includes 30 items. Research method: The autopsy analysis was carried out on the basis of specimens preserved in the National Library. The discussed collection was divided into the following subgroups: adoration, novenas, miscellaneous services – with particular emphasis on the Stations of the Cross, the rosary and the sacrament of Confirmation. Within the highlighted types, individual publications are described in a chronological order. Conclusions: Most books were published in 1949 in 12 centers. For the most part, these were anonymous texts or their authors were exclusively priests. The most important publishers were professional publishing houses such as WAM from Kraków, “Jedność” publishing house from Kielce, monastic publishing houses (of Jesuits and Redemptorists and the Sisters of Loreto) along with occasional publishers, e.g. a parish office at the Church of St. Joseph in Tczew and secular publishers. Publications about the sacrament of Confirmation are characterized by a high degree of standardization. An extremely interesting phenomenon are the various translations of the hymn Veni Creator Spiritus.

DE

These/Ziel: Der Beitrag entstand aufgrund einer Analyse von Kinderund Jugendbüchern, die in Polen in den Jahren 1945–1949 veröffentlicht wurden und sich auf die Teilnahme der genannten Empfängergruppen an verschiedenen Kirchenandachten und der Konfirmation beziehen. In der beigelegten Bibliografie finden sich 30 Publikationen. Forschungsmethode: Das Material untersuchte man aus eigener Erfahrung anhand von Bücherexemplaren, die in der polnischen Nationalbibliothek aufbewahrt werden. Die besagte Sammlung wurde in die folgenden Untergruppen eingeteilt: Anbetung, Novenen, verschiedene Andachten, darunter der Kreuzweg, der Rosenkranz sowie die Konfirmation. Die einzelnen Veröffentlichungen schilderte man in chronologischer Ordnung. Ergebnisse/Schlussfolgerungen: Die meisten Publikationen erschienen 1949 in zwei Stadtzentren. Meistens waren es anonyme Texte bzw. sie wurden von Priestern verfasst. Zu den wichtigsten Verlegern gehörten professionelle Verlage wie WAM aus Krakau, „Jedność“ aus Kielce, Ordensverlage (der Jesuiten, Redemptoristen, Loretoschwestern) sowie Gelegenheitsverleger wie etwa das Pfarrbüro an der St. Joseph-Kirche in Dirschau und einige weltliche Verleger. Die Publikationen, die auf die Konfirmation rekurrieren, zeichnen sich durch einen hohen Standarisierungsgrad aus. Von besonderer Bedeutung sind verschiedene Übersetzungen der Hymne „Veni Creator“ („Komm, Schöpfer Geist“).

17

Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI

51%

Szymik J.

Teologia w Polsce

|

2015

|

vol. 9

|

issue 2

5-21

EN

Ratzinger shows christological specificity of Christian prayer against the background of the universal phenomenon of prayer based on existential imperative of human transcendental search for sense and longing for the Other. First of all, it consists not so much in the specific spiritual practice as a moral duty, as it has an ontological source. Jesus convinces of that on the pages of the Gospel, when He reveals the very essence of intertrinitary relations in His man’s prayer (both in its content and form) to His Father. The essential relationship between love and submission, adoratio and proskynesis, expressed by the filial communion with the Father’s will, also in the time of death, is a salutary ‘yes’ for us of God’s promises and defines what human piety actually is. Christian prayer consists in participating in the prayers of Jesus and – as such – it constitutes the foundation and essential experience of the Church.

PL

Wychowanie do prawdziwie chrześcijańskiej modlitwy będzie zawsze polegało na tym, co jasno wyłożył św. Paweł w swojej olśniewającej carmen Christo: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (por. Flp 2,5). Z dalszych wersetów wynika, jakie: miłość, dobroć, pokora, posłuszeństwo wobec Boga, dar z siebie. O moralność chodzi tu wtórnie (co nie znaczy: nie-istotnie), pierwszorzędnie zaś o to, by myśleć, działać i kochać jak Jezus, w Nim i dla Niego. Bo Kościół jest wspólnotą zjednoczoną na modlitwie z Jezusem.

Refine search results

Adoracja Matki Boskiej w asyście dwóch świętych Janów w zbiorach Katedry Wawelskiej

Venite adoremus Dominum Regem (Salmo 95)

Teologia obrzędu wystawienia i adoracji Najświętszego Sakramentu

Adoracja latria na podstawie pism Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej

Duchowa sylwetka alumna Jana Ślęzaka na podstawie notatek rekolekcyjnych z lat 1935–1937

Postacie Postacie konsekrowane a wystawienie eucharystyczne. Aspekt prawno-liturgiczny

Kult adoracji eucharystycznej źródłem autentycznych chrześcijańskich postaw moralnych

Milczenie wobec tajemnicy Boga i teologia

Echo modlitwy wewnętrznej w notatkach Karola Wojtyły – Jana Pawła II

Wyzwania moralne duchowości Najświętszego Serca Jezusowego

Teologia znaków i postaw w obrzędzie wystawienia i adoracji Najświętszego Sakramentu

Historyczny kontekst zaistnienia pozamszalnej pobożności eucharystycznej i formy jej wyrazu

Koncepcja modlitwy integralnej według Orygenesa

Pięć kroków pastoralnego nawrócenia

Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI

Nabożeństwa i sakrament bierzmowania – publikacje dla dzieci i młodzieży w Polsce w latach 1945–1949

Tak, Ojcze. Chrystologia modlitwy w ujęciu Josepha Ratzingera / Benedykta XVI