Search results

1

„Zdychanie” czy „umieranie”? – estetyczny i etyczny wymiar śmierci we współczesnej twórczości dramaturgicznej

100%

Błaszczak M.

Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

|

2019

|

issue 5

237-252

PL

Niezwykle interesującym zagadnieniem na polu literatury okazują się estetyczne i etyczne wymiary śmierci zwierząt. Czy śmierć spokojna, we śnie, w przyjaznym otoczeniu, bez lejącej się krwi, przez to, że jest estetycznie „ładniejsza”, to jest też bardziej etyczna? Jak te dwie kategorie mają się do siebie w perspektywie śmierci zwierząt? Mówi się, że zwierzę „zdycha”, a człowiek „umiera”. Czy mamy poczucie wspólnoty losu ludzkiego i zwierzęcego w obliczu śmierci? Próby odpowiedzi na postawione pytania można znaleźć we współczesnych dramatach, wśród których jednym z najciekawszych z punktu widzenia poruszanego tutaj problemu jest Pawi tren Iwony Korszańskiej. W tekście autorki zwierzęta i ludzie ulegają zrównaniu we wspólnym losie, a ich śmierć nie ulega waloryzacji na zdychanie i umieranie, tylko jest równoważna i równoprawna. W przedstawionych w dramacie performansach społecznych nieodłączna para Eros i Thanatos naznacza życie człowieka i zwierzęcia w tym samym stopniu.

EN

An extremely interesting issue in the field of literature is the question of aesthetic and ethical dimensions of animal death. Is a calm death while being asleep, in a friendly environment, with no streaming blood involved,more ethical,because it is aesthetically “nicer”? How do these two categories relate to one another when it comes to animal death? In the Polish language, the verb used to refer to an animal that stops to be alive is “zdychać” (die), whereas to a human– “umierać” (pass away). Is there a sense of community betweenthe animal and human fate in the face of death? Attempts to find the answers to these questions may be found in modern dramas, withPawitren by Iwona Korszańska as one of the most interesting ones in terms of the discussed problem. In the text written by this author, animals and humans are equalized sharing the common fate, and their death is not differentiated between“zdychanie” (dying of animals) and“umieranie” (passing away of humans), but rather equivalent and equal. In the social performances presented in the drama, the inseparable couple, Eros and Thanatos,marks the life of a human and an animal to the same degree.

2

Kicz i marzenia. O „słodyczy” przestrzeni w prozie Joanny Bator

100%

Górecka E.

Prace Literaturoznawcze

|

2017

|

issue 5

169–179

EN

In the novels of Joanna Bator we can find the aesthetics of kitsch, which remains closely associated with the creation of the portrayed reality. The author does not limit herself to just making a note of it, but she takes into account contradictions that underlie it – desire for beauty and tastelessness, changeability and stability. There are irony and satire behind those images, but we find no sarcasm. Where only the aesthetic kitsch (mostly in the sweet version) is accentuated, the vision of post-war Poland is devoid of any signs of grotesque. Joanna Bator notices the shallowness of such aesthetics, but, at the same time, she is aware of its association with people’s dreams. The situation is different in the case of political, national or religious kitsch, which is treated with greater respect, where behind the aesthetic there are convolutions of people’s thinking and axiology. Therefore, kitsch may be the result of innocent fantasising about happiness, but also an expression of aggression and ideologization, which inevitably lead to conflict.

3

Transit Monumental – The way of Independence. Aesthetics in the identity projects of late modernity

100%

Szczepanek T.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2017

|

vol. XIX (XXVIII)

131-140

EN

The paper presents the performative project by the K.A.U. collective and Małgorzata Wdowik, Transit Monumental – The Way of Independence, as an example of the late modern use of artistic fiction in order to examine existing social relationships and to expand the subject competences of the potential participants/recipients of the project. The author aims to build a philosophical context around this work and establish its connections with the tradition of the modernist avant-garde. In order to accomplish this task, he uses the conceptual tools provided by such thinkers as Anthony Giddens, Nicolas Bourriaud, Jacques Rancière and Paul Ricoeur.

PL

W niniejszym artykule autor stara się przedstawić projekt kolektywu K.A.U. i Małgorzaty Wdowik Transit Monumental – Droga niepodległości jako przykłady późnonowoczesnego wykorzystania fikcji artystycznej w celu zbadania istniejących stosunków społecznych, a także dokonania pewnych zmian zorientowanych na zwiększenie kompetencji podmiotowych uczestników-odbiorców projektu. Celem badania jest również nabudowanie kontekstu filozoficznego wokół dzieła oraz wykazanie jego powiązań z tradycjami modernistycznej awangardy. Wykorzystane przy tym zostaną koncepcje Anthony'ego Giddensa, Nicolasa Bourriauda, Jacquesa Rancière'a oraz Paula Ricoeura.

Refine search results

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Prace Literaturoznawcze

1 Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies

1 Błaszczak M.

1 Górecka E.

1 Szczepanek T.

1 2019

2 2017

„Zdychanie” czy „umieranie”? – estetyczny i etyczny wymiar śmierci we współczesnej twórczości dramaturgicznej

Kicz i marzenia. O „słodyczy” przestrzeni w prozie Joanny Bator

Transit Monumental – The way of Independence. Aesthetics in the identity projects of late modernity