Search results

1

Mitra rzymski wszechobecny

100%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2023

|

issue 25

209-216

2

W okowach realizmu historycznego…

89%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2018

|

issue 18

459-461

EN

Rev. of: Leonhard Schumacher, Historischer Realismus. Kleine Schriften zur Alten Geschichte [Historical Realism, Essays on Ancient History] Frank Bernstein (ed.)

PL

Leonhard Schumacher, Historischer Realismus. Kleine Schriften zur Alten Geschichte, red. Frank Bernstein, Studien zur Alten Geschichte, 26, Vandenhoeck & Ruprecht Verlage, Göttingen 2018, ss. 341

3

Blask Mitry w Güglingen

75%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2023

|

issue 25

199-208

4

Integracja przez prawo

71%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2018

|

issue 18

453-459

EN

Rev. of: Troesmis I. Die Forschungen von 2010-2014 [Troesmis I. Research in 2010-2014], Cristina-Georgeta Alexandrescu, Christian Gugl, Barbara Kainrath (ed.)

PL

Troesmis I. Die Forschungen von 2010-2014, red. Cristina-Georgeta Alexandrescu, Christian Gugl, Barbara Kainrath, Mega-Verlag, Cluj-Napoca 2016, ss. 554, ilustracje barwne i czarno-białe w tekście

5

Najstarsza redakcja Mirabilia Urbis Romae a odnowienie senatu na Kapitolu w 1143–1144 roku. Traktat o charakterze prorepublikańskim czy wyłącznie literackim?

71%

Pasternak G.

Prace Historyczne

|

2011

|

vol. 138

65-82

EN

The oldest version of Mirabilia Urbis Romae was written ca. 1143, i. e. at the same time when the republican fraction in medieval Rome renewed the Roman Senate. Fragments of the oldest version suggest a link between the origins of the treatise and the republican fraction. This connection has been repeatedly pointed out since the 19th century by such historians as: Louis Duchesne, Percy Ernst Schramm, Ferdinand Gregorovius. Nowadays the existence of this link is often negated, e.g. in the works of Chiara Frugoni and Nine Robintje Miedema, who suggest that the treatise has only literary meaning. But the evidence indicating the republican character of the treatise is too strong to accept without objections that the oldest version of Mirabilia is a mere work of literature. The text of the treatise is filled with admiration for the ancient Rome much in the same spirit as the actions of the Senate aimed at restoring some of the old splendor to the neglected city. This clearly indicates a republican undertone in the treatise. The newly elected Senate renovated some of the ancient monuments, ordered the protection of the Traian’s column and began the restoration of the Capitoline Hill, where on the ruins of the Tabularium the Palace of the Senators was build. The importance of the Capitoline is clearly stressed in the oldest version of Mirabilia, where that hill is referred as Caput Mundi. The republican meaning of the treatise is also indicated by: the content of the legend about the equestrian monument of Marcus Aurelius, the lack of mention of other ancient bronze monuments displayed in front of the Lateran Palace, which might be interpreted as the symbols of the power of the popes who considered themselves as heirs of Constantine the Great. The researches conducted by Ingo Herklotz and Norberto Gramaccini also undermine the thesis that the treatise is a mere work of literature. Considering all the evidence, Louis Duchesne’s thesis that the oldest version of Mirabilia was written in the same spirit which inspired the revolution on the Capitoline Hill in 1143–44 and the restoration of the Roman Senate, is still very probable.

6

W poszukiwaniu rzymskości, rec. książki: Walburg Boppert, Christine Ertel, Die Gräberstraße von Mainz-Weisenau. Eine italische Gräberstraße des 1. Jhs. n. Chr im römischen Mainz

71%

Mrozewicz L.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2021

|

issue 23

85-91

7

Problemy starożytnej administracji, czyli w jaki sposób rzymscy urzędnicy troszczyli się o swoją stolicę; rec. książki: Renata Kamińska, W trosce o Miasto. ,,Cura Urbis” w Rzymie okresu republiki i pryncypatu

71%

Spychała D.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2018

|

issue 17

411-422

8

ANCIENT BASICS OF CONNECTIONS BETWEEN WAR AND TOURISM

71%

Kostuch L.

Studia Periegetica

|

2012

|

vol. 8

13-32

EN

The following article tries to reconstruct a primary and ?live? connection existing between a war campaign (which, after all, is also a journey) and a desire to see something that is worth it or attractive. There are some similarities between a soldier who brings spoils of war when he comes back from a military expedition and a Greek wanderer (tourist) who is armed in sword or at least a knife and comes back home with some souvenirs. We can find the sources of associations between a war and a journey in the Hellenes? mentality who did not separate war from other fields of life ? religion, philosophy, sport (agon) and also journeys made for pleasure and to gain knowledge. For long time in Greek mind there was no category where soldiers could function as a separate professional and social group. Though the Greeks basically combined an excursion, especially a military one, with some difficulties, at the same time they could notice some charm in it. It is proven by literary works, which mention a desire to see a distant country, created by writers who were mercenaries in foreign armies at the same time. Numerous testimonies of military leaders and ordinary warriors and other military tales about attractions seen during an excursion, soldiers? graffiti that can be found in distant countries, as well as different souvenirs brought from expeditions are also the evidence. It seems that Hellenic soldiers-travellers fall into category of ?military tourism? attributed to ?cultural tourism?. In ancient Greece military expeditions were also travels for knowledge and pleasure.

9

Między ortodoksją, herezją a polityką, czyli niezbyt udana próba rekonstrukcji dziejów i poglądów pryscylian

71%

Spychała D.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2017

|

issue 15

253-267

EN

Rev. of: Krzysztof Sordyl, Pryscylianizm. Teologia i historia [Priscillianism. Theology and History]

PL

Krzysztof Sordyl, Pryscylianizm. Teologia i historia, Wydawnictwo WAM, Kraków 2015, ss. 428

10

Scolacium w Kalabrii – wybrane źródła literackie do poznania historii miasta

62%

Grzelak-Krzymianowska A., Uniwersytet Łódzki Z. L. i. J. I., Assis- tant Professor of the Chair of Classical Philology at the University of Łódź. She received her doctorate in Literature at the University of Łódź in 2012 for her thesis The ethical teaching in the De rerum natura of Lucretius. Her current research interests include Lucretian and Epicurean studies v. r. t. a. a. t.

Collectanea Philologica

|

2014

|

vol. 17

EN

Calabria is a region where we may find many traces of very old settlements and the development of human civilization, because it was already inhabited during the Paleolithic Era. Its later, over two thousand years history is characterized by the influence of such ethno-cultural groups as the Greeks, the Brutti, the Romans, the Byzantines, the Saracens and the Normans. Hence, Calabria has become an infinite source of fascination for all who seek the remains of ancient times in Italy. The purpose of my article is to present the history of Scolacium – one of the ancient towns in the Italian province of Calabria basing, above all, on selected literary evidence on the issue. My studies concentrate mainly on pointing out the numerous references and allusions to its name and on the analysis of longer or shorter depictions of the town found in various Greek and Roman literary works and their application in a chronological reconstruction of the town’s past events as an example of historical processes observed on the territory of Magna Graecia.

11

Nomina animalium in Laterculus by Polemius Silvius. The beginnings of the liturgical calendar (5th century)

54%

Piechocka-Kłos M.

Forum Teologiczne

|

2020

|

vol. 21

249-261

EN

Creating Laterculus, Polemus Silvius, a 5th-century author, was the first to attempt to integrate the traditional Roman Julian calendar containing the pagan celebrations and various anniversaries with new Christian feasts. Laterculus, as it should be remembered, is a work that bears the features of a liturgical calendar. In addition to dates and anniversaries related to religion and the state, the calendar contains several other lists and inventories, including a list of Roman provinces, names of animals, a list of buildings and topographical features of Rome, a breviary of Roman history, a register of animal sounds and a list of weights and sizes. Therefore, Laterculus, just like a traditional Roman calendar, was also used for didactic purposes. This paper aims to refer in detail to the zoological vocabulary, specifically the register of animal names and sounds included in this source. Laterculus contains in total over 450 words divided into six groups, including 108 words in the four-legged animal section, 131 in the bird section, 11 crustaceans, 26 words for snakes, 62 words for insects and 148 for fish. The sounds of animals, which are also included in one of the lists added to this calendar and titled Voces variae animancium, are also worth mentioning. A brief discussion on the history of the Roman calendar and the liturgical calendar certainly helps to present the issue referred to in the title to its fullest extent. Keywords: Polemius Silvius, calendar, animals, early Christianity, ancient history, liturgical calendar.

12

Gryf w świecie starożytnym – źródła wizerunku, konotacje symboliczne oraz okoliczności upowszechnienia na obszarze śródziemnomorskim

45%

Kryśkiewicz H.

Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis

|

2020

|

vol. 5

23-41

EN

The presented article is centered around the place and role of the symbol of the griffin in the ancient Mediterranean. It highlights the most important aspects of the origin and development of the griffin symbol for particular purposes of different civilizations, in regard to culture, rites, as well as ideology. Furthermore, the text follows the pattern of reception of the griffin symbol from pagan antiquity to the realm of Christianity.

13

Metafora i piękno w Iliadzie Homera

45%

Grzybowski W.

Nurt SVD

|

2017

|

issue 1

309-324

PL

Iliada Homera jest wielowarstwową opowieścią o heroicznej przeszłości achajskiej arystokracji. Choć skażeni winą, ate, choć zaangażowani w niesprawiedliwą, łupieżczą wojnę, bohaterowie achajskiej historii dosięgają wzoru cnoty, arete – męstwa połączonego z mądrością. Wina zarówno Achajów – Achillesa i Agamemnona, jak i Trojan – Parysa i Hektora, przesłania oraz odbiera im część chwały, jaka winna wypływać z mądrego męstwa połączonego z szacunkiem dla zwyciężonych. Wina zrodzona z pokusy, której nie mogą się oprzeć jako śmiertelni, paradoksalnie obarcza ich odpowiedzialnością za zło, nad którym nie panują. Jednak spadająca na nich kara staje się ekspiacją i aktem odzyskania heroicznej cnoty. Znaczenia te zawarte są w przenośniach zastosowanych przez Homera, a także w złożonej strukturze Iliady. Zarówno homeryckie metafory, jak i przedstawianie postaci oraz narracja budują kompozycję znaczeń i harmonii, która w sposób naturalny poddaje się wytłumaczeniu za pomocą scholastycznych pojęć proportio, integritas i claritas, trzech podstawowych cech piękna. Tak pojęta kompozycja Iliady stanowi ważny krok w tworzeniu antycznej tradycji wyznaczonej przez kalokagathię, poszukiwanie prawdziwego piękna i dobra.

EN

The Illiad, traditionally attributed to Homer, is a multilayered story about the heroic past of the Achaean aristocracy. Though engaged in an unjust war and plunder, thus contaminated by guilt, ate, the Achaeans strive for the very model of virtue, arete – courage and wisdom paired with respect shown towards the defeted enemy. The glory of arete is compromised on both sides of the conflict, the Acheans (Achilles and Agamemnon) and the Trojans (Paris and Hector). Their guilt, born of temptation which they – as mortals – cannot resist, paradoxically makes them responsible for the evil they have no power to contain. Their punishment thus becomes their atonement for their wrongdoing and their chance to redeem their discredited heroism and virtue. All these ideas are conveyed by the metaphors employed by Homer throughout his complex masterpiece. His way of presenting the protagonists and narrating their stories creates a brilliant composition of meanings and harmony, which the European scholastics many centuries later described as the constituent elements of beauty: proportio, integritas and claritas. The Illiad marks an enormously important stage in the development of the ancient search of the true goodness and beauty, kalokagathia (Ancient Greek: nobility, goodness, from kalos: beautiful, kai: and, agathos: good).

14

Kilka uwag o paramedycznym zastosowaniu oliwy przez chrześcijan w okresie wczesnobizantyńskim

45%

Milewski I.

Vox Patrum

|

2014

|

vol. 62

357-364

EN

Sources of the Early Byzantine Period describe Christian practices of using oil for medical purposes. These practices were not usual medical procedures. The sources describe the medical use of oil obtained from church lamps or given by clergymen or by holy men, whose prayers were believed to strengthened the “medical” properties of the oil. These practices were used by Christians in many provinces of the Eastern Roman Empire, including Egypt, Palestine, Syria and Bithynia.

15

Tadeusz Siuta – historyk starożytności ze Lwowa

45%

Królczyk K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia

|

2022

|

vol. 77

319-352

EN

This text is dedicated to Tadeusz Siuta (1913–1978), a Polish historian of antiquity from Lwów (Lviv). Tadeusz Siuta studied history and classical philology at John Casimir University in Lwów. After completing his studies, he became an assistant at the department of ancient history. His academic career was interrupted by the outbreak of World War II and the Soviet occupation of Lwów. Arrested in December 1939, he was sent to the labor camps. After his release in 1941, he became a soldier in the Second Polish Corps. Due to the incorporation of his native city of Lwów into the Soviet Union, he remained in exile, first in Italy, then in Argentina, and finally in the United States, where he became actively involved in the life of the Polish exile.

PL

Niniejszy tekst został poświęcony Tadeuszowi Siucie (1913–1978), polskiemu historykowi starożytności ze Lwowa. Tadeusz Siuta studiował historię i filologię klasyczną na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (UJK). Po ukończonych studiach został asystentem przy katedrze historii starożytnej UJK. Jego karierę naukową przerwał wybuch II wojny światowej i radziecka okupacja Lwowa. Aresztowany w grudniu 1939 roku, został zesłany do łagrów. Po zwolnieniu w 1941 roku, wstąpił do II Korpusu Polskiego. Z uwagi na włączenie rodzinnego Lwowa do Związku Radzieckiego pozostał na emigracji, najpierw we Włoszech, następnie w Argentynie, a ostatecznie w Stanach Zjednoczonych, gdzie aktywnie włączył się w życie polskiego wychodźstwa.

16

Ancient Egypt in the age of Christianity

45%

Sołga P.

Meander

|

2022

17

Chrześcijanie i poganie. Rozkład sił w senacie rzymskim pod koniec IV wieku

36%

Piechocka-Kłos M.

Studia Warmińskie

|

2013

|

issue 50

283-293

PL

W świadomości ludzi żyjących w późnym cesarstwie rzymskim, społeczeństwo było strukturą, gdzie o pozycji i wpływach decydowała hierarchia godności. Zatem wybór na senatora w antycznym świecie wiązał się z ogromną nobilitacją, o którą warto było zabiegać. Ponadto pod koniec IV wieku na terenie cesarstwa, również w senacie rzymskim obok siebie istniały, spłatały się i przenikały siebie wzajemnie wpływy pogańskie i chrześcijańskie. W artykule przedstawiono rozkład sił pogańskich i chrześcijańskich w Kurii Rzymskiej w późnej starożytności, głównie za panowania Walentyniana II i Teodozjusza I, w oparciu o List 72 [17] autorstwa Ambrożego, poemat heksametryczny Przeciw Symmachowi Prudencjusza oraz Historię nową Zosimosa. Skąpe informacje na ten temat znajdujemy jedynie we fragmentach wymienionych dokumentów. Bez wątpienia obiektywne i bezstronne przeanalizowanie tej kwestii przysparza trudności, ponieważ źródła starożytne traktujące tą problematykę należy uznać za niewystarczające.

EN

In the minds of people who lived in the late Roman Empire, society was a structure in which power and influence were determined by one’s position in the social hierarchy. Therefore, to be elected senator in the ancient world was highly ennobling – something worth great efforts to achieve. Moreover, the end of the 4th century was a time of coexistence and intertwining (also in the senate) of pagan and Christian influence. This paper presents the distribution of power and pagan and Christian influence in the Roman Curia in late antiquity, mainly during the reign of Valentinian II and Theodosius II, based on the Letter 72 [17] written by Ambrose, a hexametric poem Against Symmachus by Prudentius and Historia Nova by Zosimus. Scant information on the subject can be found only in a few fragments of these documents. Without doubt, an objective analysis of the issue is difficult because the ancient sources which deal with it cannot be regarded as sufficient.

DE

Im Bewusstsein der Menschen des späten römischen Kaiserreichs stellte sich die Gesellschaft als eine Struktur dar, in der die Hierarchie der Würde über Position und Einfluss entschied. Daher ging in der antiken Welt die Wahl zum Senator mit einer überaus großen Nobilität einher, die als erstrebenswert angesehen wurde. Darüber hinaus existierten heidnische und christliche Einflüsse nebeneinander, die sich gegenseitig durchdrangen und verwoben. Dieses geschah zum Ende des 4. Jahrhunderts auf dem Gebiet des Kaiserreichs und damit auch im römischen Senat. In diesem Artikel wird das Kräfteverhältnis der heidnischen und christlichen Einflüsse der Spätantike innerhalb der Römischen Kurie dargestellt. Dabei wird das Hauptaugenmerk auf die Zeit der Regentschaften Valentinians II. und Theodosius’ I. gelegt mit Bezug auf den Brief 72 [17] von Ambrosius, auf das hexametrische Gedicht Contra Symmachum von Prudentius sowie auf die Neue Geschichte von Zosimos. Ohne Zweifel bereitet eine objektive und unbefangene Analyse dieser Frage Probleme, denn die antiken Quellen, die diese Problematik behandeln, müssen für nicht ausreichend befunden werden.

18

Theodoret of Cyrus towards pagan worship in the light of the work Cure of the Greek Maladies

36%

Piechocka-Kłos M.

Studia Nauk Teologicznych PAN

|

2022

|

issue 17

255-270

19

„Privatus carcer” w ustawodawstwie cesarzy rzymskich (IV-VI w.)

36%

Piechocka-Kłos M.

Studia Warmińskie

|

2015

|

issue 52

271-280

PL

W dzisiejszych czasach kara, która najbardziej ogranicza prawa człowieka, to kara pozbawienia lub ograniczenia wolności. Jednak myśl, aby uwięzić człowieka swoimi korzeniami sięga początków dziejów ludzkości. Badania historyczne dowodzą, że więzienia są jedną z najstarszych instytucji, jaka została stworzona przez społeczeństwo. W starożytnym Rzymie oskarżeni, za wszelkiego rodzaju przestępstwa i wykroczenia, trafiali nie tylko do więzień publicznych, nad którymi władzę i kontrolę sprawowało państwo lub bezpośrednio władca, ale i prywatnych. Istnienie właśnie tych ostatnich stanowi ciekawy wątek w historii starożytnej. W badaniach nad zagadnieniem „privatus carcer” wykorzystano materiał źródłowy pochodzący głównie z analiz rzymskich aktów prawnych, ogłoszonych w IV-VI w. i zamieszczonych w Kodeksie Teodozjańskim i Kodeksie Justyniańskim.

EN

Nowadays punishment that most restricts human rights is the deprivation or restriction of liberty. However, idea to imprison a man is dating back to the beginning of human history. Historical research shows that prisons are one of the oldest institution, which were created by the society. In ancient Rome, the accused for all kinds of offenses was sent not only to the public prison, where the authority and control were exercised by the State or directly by sovereign, but also to the private one. The existence of the latter one is an interesting topic in ancient history. In a study on the issue of “privatus carcer” source material has been used, mainly from the studies on Roman legislation, announced in the IV-VI century and contained in the Code of Theodosius and the Code of Justin.

DE

Die Strafe, die heute meistens die Menschenrechte beschränkt, ist der Entzug oder die Einschränkung der Freiheit. Doch die Idee der Inhaftierung des Mannes hat seine Wurzeln in den Anfängen der Menschheitsgeschichte. Die historische Forschung zeigt, dass die Gefängnisse eine der ältesten Institution sind, die von der Gesellschaft erstellt wurde. Der Angeklagte für alle Arten von Straftaten wurde im alten Rom nicht nur zum öffentlichen Gefängnis unter der Kontrolle des Staates oder direkt des Herrschers geschickt, sondern auch zum privaten Kerker. Die Existenz des privaten Gefängnisses ist ein interessantes Thema in der alten Geschichte. In der Frage nach dem privaten Gefängnis („privatus carcer“) wurden hauptsächlich die Quellen verwendet, besonders die Gesetzgebung in den IV-VI Jahrhunderten angekündigt und im Kodex von Justyn und im Kodex von Theodosius enthalten.

20

La prefazione di san Girolamo alla continuazione della "Cronaca" di Eusebio di Cesarea

36%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2014

|

vol. 62

113-124

EN

Zanim Euzebiusz z Cezarei napisał swoje najsławniejsze dzieło Historia Kościelna (Ἐκκλησιαστική ἱστορία), zredagował Kronikę, to znaczy: dzieło historyczne, które streszcza dzieje świata. Grecki oryginał tego dzieła zaginął, ale mamy całe jego tłumaczenie w języku armeńskim i częściowe jego tłumaczenie po łacinie, którego dokonał właśnie św. Hieronim. Po przedstawieniu w pierwszej części syntezy historii wschodniej i greckiej, w drugiej części dzieła Euzebiusz prezentuje tablice, które przedstawiają historię ludzkości od Abrahama (2016 prz. Chr.) do roku 303 po Chr., i właśnie ta druga część Kroniki Euzebiusza została przetłumaczona przez św. Hieronima. To tłumaczenie św. Hieronim uzupełnił dochodząc do roku 378 po Chr. Hieronim przeczytał Kronikę Euzebiusza i przetłumaczył ją mniej więcej w roku 380. Zrobił to podczas swojego pobytu w Konstantynopolu. Pomimo wielu błędów i nieścisłości, które św. Hieronim przejął z tekstu greckiego dzieła Euzebiusza, ale także pomimo błędów popełnionych przez samego św. Hieronima, to historyczne dzieło jest użyteczne także i dzisiaj. W przeszłości natomiast zostało ono wykorzystane przez starożytnych historiografów, którzy je dalej kontynuowali. Dla przykładu byli to: Prosper z Akwitanii, Kasjodor, czy też Wiktor z Tunnuny.

Refine search results

Mitra rzymski wszechobecny

W okowach realizmu historycznego…

Blask Mitry w Güglingen

Integracja przez prawo

Najstarsza redakcja Mirabilia Urbis Romae a odnowienie senatu na Kapitolu w 1143–1144 roku. Traktat o charakterze prorepublikańskim czy wyłącznie literackim?

W poszukiwaniu rzymskości, rec. książki: Walburg Boppert, Christine Ertel, Die Gräberstraße von Mainz-Weisenau. Eine italische Gräberstraße des 1. Jhs. n. Chr im römischen Mainz

Problemy starożytnej administracji, czyli w jaki sposób rzymscy urzędnicy troszczyli się o swoją stolicę; rec. książki: Renata Kamińska, W trosce o Miasto. ,,Cura Urbis” w Rzymie okresu republiki i pryncypatu

ANCIENT BASICS OF CONNECTIONS BETWEEN WAR AND TOURISM

Między ortodoksją, herezją a polityką, czyli niezbyt udana próba rekonstrukcji dziejów i poglądów pryscylian

Scolacium w Kalabrii – wybrane źródła literackie do poznania historii miasta

Nomina animalium in Laterculus by Polemius Silvius. The beginnings of the liturgical calendar (5th century)

Gryf w świecie starożytnym – źródła wizerunku, konotacje symboliczne oraz okoliczności upowszechnienia na obszarze śródziemnomorskim

Metafora i piękno w Iliadzie Homera

Kilka uwag o paramedycznym zastosowaniu oliwy przez chrześcijan w okresie wczesnobizantyńskim

Tadeusz Siuta – historyk starożytności ze Lwowa

Ancient Egypt in the age of Christianity

Chrześcijanie i poganie. Rozkład sił w senacie rzymskim pod koniec IV wieku

Theodoret of Cyrus towards pagan worship in the light of the work Cure of the Greek Maladies

„Privatus carcer” w ustawodawstwie cesarzy rzymskich (IV-VI w.)

La prefazione di san Girolamo alla continuazione della "Cronaca" di Eusebio di Cesarea